Chapter 6

“Is that my grandson, Lucas? Wow, you’re a grown as* man now, huh?”

Ang mga tao sa loob ng venue hall ay napangiti at napatawa dahil sa saad ng isang kilalang businessman na si Mr. Nakamura; edad ay nasa mid-50s. “You grew up so well, Lucas and those smiles in your eyes never fade,” dagdag pa nito at tinapik ang balikat ng lalaking si Lucas.

Ngumiti si Lucas, “It’s been awhile too, Mr. Nakamura. It’s nice to see you here,” sabat nito.

“You know I’m always in your side,” saad ni Mr. Nakamura at kumindat pa. “See you around, kiddo. Job well done!” sigaw nito at tumatawang naglakad paalis.

Kasabay ng pag-alis niya ay ang muling pagbati ni Lucas sa mga bisita at hinding-hindi mawawala ang ngiti nito sa mukha. Halatang mabuting tao, may paggalang, at marunong makisama.

“Sir Lucas?” tawag ng kaniyang kaibigan at assistant na si Sebastian Marcelo.

Lumingon naman si Lucas para tingnan ito. “He’s here?” tanong niya at tumango naman si Sebastian. “Let’s go,” saad niya at nauna ng maglakad palabas sa venue hall.

“About the house in the Philippines,” pagsisimula ni Sebastian, “It’s all good now and you can move in any day,” saad niya.

“That’s great!” malaking pagngiti ang ibinigay ni Lucas sa isa. “Thank you, Shan,” sabi niya at inilagay ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa.

Napa-iling na lang rin si Sebastian at tahimik na sinundan ang lalaki. Nakarating sila sa isang opisina. Naiwan si Sebastian sa labas. Isinarado ang pinto at doon siya nagbantay habang si Lucas naman ay pumasok na sa loob ng opisina.

“Hey dad,” bati nito sa ama niya na tinatanaw ang malawak ng syudad mula sa glasswall ng kaniyang opisina. Naupo naman si Lucas sa sofa at hinintay ang pagsalita ng ama.

“You’ll leave Japan tomorrow, Lucas,” malamig na saad ng ama nito.

“Can I bring mom?” sagot naman ni Lucas.

“No,” pagtutol ng kaniyang ama. “You and Sebastian will handle the business in there. East Asia will be under your command, Lucas and I don’t want any failure,” saad niya at saka nilingon ang anak.

Lucas Yu Ishikawa, nag-iisang anak ni Tremon Rei Ishikawa at tagapagmana ng Rei Global Group. Sa murang edad ay namulat na sa reyalidad ng buhay at negosyo. Sa murang edad nga rin ay marami ng nagawang maganda para sa kompanya ng kaniyang ama.

Ngumiti ito at tumango sa ama. “Okay, deal,” pagsang-ayon nito at saka tumayo. “Any reminders?” tanong niya pa.

Nakatingin lang sakaniya ang kaniyang ama. “Stop being a bullsh*t, Lucas,” giit niya.

Mas lalong lumawak ang ngiti ng kaniyang anak. “I’m not, dad. You know that,” sabi nito at napatawa ng mahina. “I’ll see you around then…” dagdag nito at saka na tumalikod ngunit biglang napatigil ng may maalala at saka muling hinarap ang ama.

“You don’t mind me having a kid, right? I really want one,” saad niya habang may ngiti pa rin sa mga labi.

“As long as it won’t take after you… I’m fine,” saad ng ama niya sa malamig na boses.

Napatawa ulit ng mahina si Lucas. “I can’t assure you that one. See you around, Father,” saad niya at lumabas na sa pintuan kung saan si Sebastian ay naghihintay.

Nakahinga naman ng maluwag si Mr. Ishikawa ng mawala na sa harapan niya ang kaniyang. “I need him away from me,” bulong nito at muling tumanaw sa malayo.

“Are we going tomorrow?” tanong ni Sebastian kay Lucas.

“Yeah, I’ll just talk to my mom,” mahinahing tugon nito. “Dad won’t let me bring her with me. Is he gonna miss mom that much if I’ll bring her?” inosenting tanong ni Lucas at napabunting hininga.

“He’s probably scared more than concern, Lucas,” sabat naman ni Sebastian.

Napalingon naman sakaniya si Lucas at napatawa saka napailing. “He is?” muli itong ngumiti.

Pinatapos muna ng dalawa ang event na meron sa loob ng kompanya bago ito umuwi sa kanilang tahanan. “Mom,” bati nito sa kaniyang ina at humalik sa pisnge. “I’m going to the Philippines tomorrow,” saad nito.

“Really!? Am I coming with you, anak?” sagot naman ng ina at mukhang mas excited pa kaysa sa anak nito.

“Dad said no,” sagot naman ni Lucas at napanguso pa.

“Iyan talagang tatay mo, oh,” reklamo naman ng kaniyang ina na ikinatawa ni Lucas.

“Right, maybe dad’s gonna miss you a lot so he didn’t let me take you. I’m sorry, mom,” nalulungkot na sabi ni Lucas.

Ngumiti naman ang ina nito at hinaplos ang maamong mukha ng kaniyang anak. “Mag-iingat ka roon, ha? Tsaka wag kang magpapapagod, gets mo Yu?” bilin ng kaniyang ina.

“Gets!” nakangiti namang sagot ni Lucas at naka-salute pa sa kaniyang ina. Niyakap niya ito at naramdaman niya ang madahang paghaplos ng kaniyang ina sa likuran niya. “You should take care too, mom… Take care as much as you can…”

“Yes ‘nak. Of course, I will. I’ll be fine in here,” sagot ng kaniyang ina habang nakangiti.

Lumipad na nga si Lucas kasama si Sebastian patungong Pilipinas. Dahil mayaman, may sarili itong eroplanong sinakyan. Pagkarating nila sa tutuluyang bahay ay masusing nilibot ng Lucas ang bahay. Mayroon ding special rooms at mga secret doors tulad ng kaniyang ini-request kay Sebastian.

“You already decided to build this house two years ago,” saad ni Sebastian habang nasa dining area sila ni Lucas at umiinom ng alak. “You already saw your dad’s gonna throw you here?” dagdag niya pa.

Napatawa naman si Lucas bago ginalaw ang baso na naging dahilan ng pagtunog ng yelo. “Ain’t sure about that,” sagot niya lang. “We need to keep things clean in here, you’ll help me with that?”

“We already have are men in here, and by the way maids will be here tomorrow as well. What else do you want?” tanong ni Sebastian bago lumagok ng alak.

“Let’s see,” tiningnan niya ang paligid ng malawak at maluwang na bahay. “I’ll be needing an artwork in here… a painting will do,” saad niya at tiningnan ang kaibigan. “Look for a painter for me,” sabi niya at bahagyang ngumiti.

“Got it,” saad ni Sebastian. “How about girls?” dagdag nito.

“Not now maybe and also we’ll check the hideout it port,” sagot ni Lucas at lumagok ng alak sa kaniyang baso.

Kinaumagahan nga ay kaagad ng kumilos ang dalawa patungo sa port para kilalanin ang mga taohan nila roon. Matapos iyon ay may pinuntahan pa silang iba habang si Sebastian naman ay busy rin sa paghahanap ng mga pintor na magugustuhan ni Lucas.

“These are so far what I’ve got. You are more into surrealism and idealism,” saad niya pa at iniabot ang iPad na hawak niya.

Kaagad namang sinuri ni Lucas ang mga gawa na nasa screen ng iPad at napansin ni Sebastian na wala itong kung anong reaction. Sa puntong iyon ay alam niya ng wala itong nagugustuhan.

Napakamot si Lucas sa bandang panga nito at ibinalik kay Sebastian ang iPad. “They are good,” nakangiting komento nito. “But I want better,” dagdag niya. “You did well, though. Good night, Shan,” nakangiti nitong tinapik ang balikat ni Sebastian bago pumasok sa kaniyang kwarto.

Napabuntong-hininga naman si Sebastian at imbes na matulog ay napagdesisyonang maghanap pa ng mga paintings. Kung saan-saan na siyang sites nakapunta at ibang social medias. Nilikom niya lahat ng maaring magustuhan ni Lucas at saka na natulog.

“Here are the new paintings I collected,” presenta ni Sebastian ang iPad habang nasa likod na hardin sila at nagkakape.

“Oh,” gulat na reaction ni Lucas. “You really stayed up all night for this? Expected from my secretary,” nakangiting saad nito at naka thumbs up pa kay Sebastian. Wala namang kung anong reaction ang isa na parang sanay na ito sa ganiyang pag-uugali ni Lucas.

Napansin ni Sebastian na nakanguso si Lucas habang nag-swipe sa screen. “Sill nothing?” nag-aalalang tanong niya.

“Oh!” pag-react niya at napatigil habang tinitingnan ang screen saka niya ipinakita sa sekretarya. “I like this one. I like the tatami mats of all actually,” he laughs. “But yeah, I love this one. Contact it and we’ll buy it,” saad niya at saka sumimsim ng kape.

“Copy that,” sagot naman ni Sebastian at agad niyang hinanap ang contact ng babaeng may-ari ng F******k account na si Claire Santos. “They only sell it for PHP 30,000,” saad pa nito.

“That’s 30 by 40 inches, right?” napatawa ng mahina si Lucas. “E-mail them and say we’re going to buy it for PHP 500,000,” saad niya. “Ah right, put it in a business manner, use the company’s name and tell them we’re going to meet the painter.”

Sinunod lang rin naman ni Sebastian ang instructions ni Lucas. Kinagabihan ay nakareceive naman agad ng reply mula sa panig ng pintor. “Lucas, they agreed to meet up,” saad ni Sebastian.

Napangiti si Lucas. “Now, let’s see who’s the painter behind that masterpiece.”