MasukShare
ตอนที่ 7 Be mine วิศวะเถื่อน (ผัวเด็กมันร้าย)
Terakhir Diperbarui:
2025-04-24 16:04:40
Bab terkait
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 8 Be mine วิศวะเถื่อน (หนูน้อยเมอร์ลิน)
“สวัสดีค่ะคุณแม่น้องเมอร์ลิน วันนี้คุณพ่อไม่มาเหรอคะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อเธอเจอคำถามชวนสงสัยจากคุณครูของลูกสาว “ค่ะ วันนี้คุณพ่อน้องไม่ว่างมารับ” “คุณแม่” เสียงใสของลูกสาวดังมาจากด้านในอาคารเรียน เมื่อเห็นคุณแม่ของตัวเองรอรับอยู่หน้าประตู “เมอร์ลิน อย่าวิ่งลูก” เมื่อเห็นลูกสาวตัวเล็กวิ่งตรงมาหาเธอ หัวใจดวงเล็กถึงกับเต้นระส่ำ เพราะกลัวว่าลูกสาวจะหกล้มจนเกิดแผล “เมอร์ลินคิดถึงคุณแม่มากเลยค่ะ” “แม่ก็คิดถึงหนูจ้ะ” “วันนี้คุณพ่อไปไหนคะ” ดวงตากลมโตกวาดตามองโดยรอบบริเวณ พยายามมองหาผู้เป็นพ่อที่มักจะมารับอยู่เป็นประจำ เนื่องจากภาระหน้าที่การงานของใบบัวที่มักไม่ตรงเวลา จึงทำให้หน้าที่รับส่งลูกส่วนใหญ่เป็นของเสือมากกว่า “วันนี้คุณพ่อติดธุระ” รอยยิ้มหวานประดับบนใบหน้าคุณแม่ยังสาว เพียงแค่เห็นใบหน้าของลูกก็พานนึกถึงผู้เป็นพ่อของลูก เพราะใบหน้าของเมอร์ลินละม้ายคล้ายคลึงกับผู้เป็นพ่อเกือบหมด “อ๋อ งั้นเราไปรอคุณพ่อที่บ้านกันดีกว่าค่ะ” เสียงใสของลูกสาวเอ่ยบอกกับคุณแม่ของเธอ มือเล็กจ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 9 Be mine วิศวะเถื่อน (หึง!!)
“เป็นอะไร?” เสียงทุ้มเอ่ยถามแม่ของลูก หลังจากที่พวกเขาพาลูกสาวตัวน้อยเข้านอนในช่วงดึกของวัน “นี่เสือ ฉันขอบอกนายเอาไว้ตรงนี้เลยนะ นายจะไปเล่นหูเล่นตากับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่ไม่ใช่คุณครูโรงเรียนของเมอร์ลิน” เธอหยุดเดินและหันกลับไปมองหน้าเสือที่ยืนอยู่ตรงหน้า เพียงแค่เห็นใบหน้าใสซื่อของพ่อของลูก ใบหน้าสวยถึงกับมุ่ยหน้าด้วยความหมั่นไส้ เพราะเรื่องรักใคร่อาจจะทำพิษ จนส่งผลเสียในอนาคต และเธอก็ไม่อยากให้เกิดปัญหาตามมาจนกระทบกับลูกสาวตัวน้อย กว่าจะเลือกโรงเรียนที่ดีที่สุดให้กับลูกสาวได้ เธอต้องใช้เวลานานร่วมปี “พูดอะไร?” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม เสือไม่เข้าใจที่แม่ของลูกกำลังสื่อสารเลยสักนิด ใบบัวจัดเป็นผู้หญิงที่มีหลายร้อยอารมณ์ในคนเดียว จนบางครั้งเขาเองก็อยากจะตบกะโหลกเธอให้ร้าวอยู่เหมือนกัน “นายคิดว่าฉันไม่รู้รึไงว่า ครูของเมอร์ลินชอบนาย” “หึง!!” เสือยักยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ เมื่อเห็นใบหน้าสวยของใบบัวเริ่มแสดงความหงุดหงิดใจออกมา “ฮ่าฮ่า ฉันเนี่ยนะหึงนาย” เสียงหัวเราะเสแสร้งของใบบัวดังขึ้น หลังจากเธอได้ยินปร
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 10 Be mine วิศวะเถื่อน(กลัว ผัว ค่ะ)
“คุณใบบัวเอายังไงดีคะ เราจะไปหาเด็กใหม่เข้าช่องจากที่ไหน” แก้วใส เลขาคนสนิทเอ่ยถามรองประธานบริษัทที่กำลังนั่งหน้าครุ่นคิดและหนักใจอยู่ที่เก้าอี้ทำงาน “เฮ้อ!!” เสียงพ่นลมหายใจของใบบัวดังขึ้น เมื่อได้ยินประโยคคำถามจากเลขาคนสนิท การหาเด็กใหม่มาปั้นเป็นนักแสดงเรื่องที่เธอคิดมาตลอดหลายวัน “แล้วไอดอลที่เราทาบทามล่ะ” ใบบัวเงยหน้าขึ้นมาสบตาเลขาคนสนิท ได้แต่ภาวนาในใจขอให้คำตอบที่เธอได้รับเป็นข่าวดี “ตอนนี้ยังไม่ตอบตกลงค่ะ” ใบหน้าหนักใจของแก้วใสเอ่ยตอบเจ้านายสาว เธอทราบดีว่า เจ้านายสาวเป็นคนจริงจังกับเรื่องงานเสมอ ถึงแม้ว่าเจ้านายสาวของเธอจะมีอายุที่ยังน้อย แต่ฝีมือของเธอเก่งกาจ และเป็นมืออาชีพพอตัวจึงสามารถลบคำสบประมาทจากบอร์ดบริหารได้ไม่ยาก “ให้เหตุผลว่าไง” “ติดเรียนค่ะ” ปกติจะเป็นหน้าที่ของแมวมองมากกว่าจะถึงมือของผู้บริหาร แต่เด็กหนุ่มคนนี้เป็นไอดอลที่ดังในโลกโซเชียลมาก และฐานะทางบ้านก็ดีพอสมควร จึงเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวให้มาร่วมงานด้วย “เรียนมหา’ลัยอะไร” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย เธอแทบอยาก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 11 Be mine วิศวะเถื่อน (ใคร?)
“เย็นนี้สั่งอะไรมากิน” ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้าน เสือเอ่ยถามใบบัวส่วนมือหนาของเขากำลังถอดเสื้อช็อปสีแดงเลือดหมูพาดเอาไว้บนขอบโซฟา ขายาวเดินก้าวเข้าไปหาแม่ของลูกที่กำลังจัดโต๊ะอาหาร โดยมีลูกสาวตัวน้อยนั่งอยู่การ์ตูนผ่านมือถือเครื่องหรู “คุณพ่อ” เมอร์ลินเงยหน้าจากจอมือถือ เพียงแค่ได้ยินเสียงทุ้มของพ่อตัวเอง รอยยิ้มสดใสจนเห็นฟันซี่เล็กที่เรียงตัวสวย แก้มป่องนวลน่ารัก ทำให้คุณพ่อยังหนุ่มอดใจไม่ไหวเดินเข้าไปหอมแก้มลูกสาวฟอดใหญ่ “ว่าไงครับ คนสวยของพ่อ” “เมอร์ลินคิดถึงคุณพ่อที่สุดเลยค่ะ” “แค่เมอร์ลินเหรอครับ? ที่คิดถึงพ่อ” ตาคมเหล่ตามองแม่ของลูกด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เมื่อเห็นคุณแม่ยังสาวยังคงเงียบ “คุณแม่ก็คิดถึงค่ะ” เสียงใสของเมอร์ลินตอบกลับคุณพ่อของตัวเองอย่างเอาใจ เมื่อเห็นตาคมของผู้เป็นพ่อจ้องเอาคำตอบจากแม่ของเธอ “เมอร์ลิน พูดอะไรลูก แม่ไม่ได้บอกสักคำ” เสียงหวานเอ่ยติเตือนลูกสาวของตัวเองด้วยความร้อนรน “เมอร์ลินรู้ เมอร์ลินเห็น” รอยยิ้มตาสระอิของเมอร์ลิน ทำให้ใบบัวถึงกับกลืนน้ำ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 12 Be mine วิศวะเถื่อน โพผัวแห่งมอ K
เพียงแค่ขายาวของเสือเดินก้าวเข้ามาภายในตึกคณะ เสียงคุยโหวกเหวกโวยวายของกลุ่มเพื่อนที่นั่งอยู่โต๊ะไม้กลางตึกคณะดังไม่หยุด “พวกมึงเห็นเด็กใหม่คณะบริหารยังวะ” “ได้ข่าวว่าโคตรหล่อเลย แบบนี้มันจะมาล้มความหล่อของไอ้เสือคณะวิศวะของเรารึเปล่าวะ” “หล่อขนาดนั้นเลยเหรอวะ” “ไอ้ทรอย มึงดูไอจีนี่ครับ” มิกซ์ยื่นมือถือของตัวเองไปตรงหน้าของทรอย เพื่อขอความเห็นความหล่อเหลาเจ้าของไอจี “หล่อดีนะ” “พูดถึงใครวะ?” เสียงทุ้มของเสียงดังขึ้น คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมเมื่อได้ยินชื่อของตัวเองอยู่ในบทสนทนาด้วย “คนหล่อที่กำลังมาท้าชิงตำแหน่งของมึง” “ตำแหน่งเชี่ยอะไร” ตำแหน่งที่ถูกยัดเยียดไม่พึงประสงค์ต่อใจของเสือเลยสักนิด เพราะเขาจะไม่ยอมเป็นผัวของคนอื่นแน่นอนนอกจากเมียที่บ้าน “โพผัวแห่งมอ N ไง” มิกซ์เหมือนกำลังอธิบายเรื่องราวให้เสือเข้าใจ แต่เจ้าตัวกลับงุนงงเข้าไปใหญ่ “เกี่ยวอะไรกับกู” “อ้าว ก็มึงคือสมบัติของมอ แถมยังเป็นหน้าเป็นตาให้กับคณะเรา มึงก็หัดบริหารเสน่ห์บ้างเถอะว่ะ”
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 13 Be mine วิศวะเถื่อน(พี่มีลูกแล้วจ้า)
“ไอ้ทรอย กูจะไปกินข้าว มึงพากูมาที่นี่ทำเชี่ยอะไร” เมื่อเสือเห็นสถานที่ที่ทรอยขับรถมาจอด ร่างสูงก็รีบหันไปมองหน้าทรอยด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดใจอย่างเห็นได้ชัด “กูนัดสาวบริหารกินข้าวที่คณะนี้” “เกี่ยวอะไรกับกู” เสียงทุ้มติดรำคาญเอ่ยบอกกับเพื่อนรักของตัวเอง เพราะเขาเบื่อสายตาของผู้หญิงที่มองมาอย่างมีความหมาย ซึ่งเขาไม่ชอบ และยิ่งคณะบริหารส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิง “อ้าว!! มึงเพื่อนกูไงไอ้เสือ มึงต้องมาส่งกูสิ” “มึงดูหน้าไอ้ปาร์คด้วย” ใบหน้าเรียบเฉยของปาร์คบ่งบอกถึงความเซ็งได้เป็นอย่างดี เมื่อถูกทรอยลากมาถึงที่นี่แทนที่จะกินข้าวหน้ามหา’ลัย “เออน่า พวกมึงก็มาเป็นเพื่อนกูหน่อยดิวะ” เมื่อเห็นเพื่อนรักทั้งสองไม่โอเค ทรอยจึงส่งสายตาอ้อนวอนขอร้องเสือและปาร์คให้เดินลงจากรถไปยังโรงอาหารของคณะบริหาร “กูเบื่อมึงจริง ๆ ไอ้ทรอย ตั้งแต่เรียนมามีโรงอาหารคณะไหนบ้างที่มึงยังไม่เคยไป” เสียงทุ้มติดเบื่อหน่ายของปาร์คพูดออกจากจี้ใจดำของทรอยไม่น้อย “ไอ้สัด!! พูดยาวจนกูรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเจ้าชู้เลย”
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 14 Be mine วิศวะเถื่อน(ไม่มีวันค่ะ)
“ไว้เจอกันนะครับพี่บัว” หลังจากที่ตกลงรายละเอียดกับจองอินได้สักพัก หนุ่มน้อยจึงขอตัวกลับไปเรียน โดยปล่อยให้ใบบัวอยู่กับติวเตอร์และเหล่าน้องชายของเธอที่นั่งอยู่รวมโต๊ะด้วย “เอ่อ พี่บัวคะ” ใบบัวที่กำลังนั่งกดมือถืออยู่ถึงกับรีบเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงเรียกชื่อเธอ “คะ” “นิรินกำลังจีบน้องชายพี่บัวอยู่ค่ะ” นิรินสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนที่เธอจะพ่นประโยคที่ตัวเองกำลังคิดออกมา “คะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย ใบบัวงุนงงไม่น้อยกับประโยคคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า “ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ใบบัวเผลอตัวเลิกคิ้วขึ้นน้อย ๆ รอยยิ้มหวานแฝงไปด้วยความข้องใจ “พี่ไม่มีน้องชาย” “นิรินกำลังจีบพี่เสืออยู่ค่ะ” “เหรอเสือ?” ใบหน้าสวยหันไปจดจ้องใบหน้าด้านข้างของเสือ เพื่อหาข้อยืนยันว่า คำพูดของนิรินจริงหรือเท็จ “......” “เสือ!!” ใบบัวเอียงหน้าไปกระซิบข้างหูของเสืออีกครั้ง เมื่อเขาไม่ยอมตอบคำถามของเธอ มือเล็กจึงจิกเข้าที่หน้าขาของเสืออย่างแรง “น้องเขาก็บอกอยู่นี่ บัวจ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 15 Be mine วิศวะเถื่อน(เสืองอน)
“เสือ นี่นายไปกินเหล้า หรือนายไปซื้อร้านเหล้ากันแน่” เพียงแค่ขายาวเดินก้าวเข้ามาภายในบ้านเป็นอันต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงของใบบัวดังมาจากห้องรับแขกของบ้านเสียงบ่นที่มักได้ยินเป็นประจำ เมื่อเขารูดบัตรเครดิตเยอะกว่าปกติ และครั้งนี้ก็คงไม่รอดสายตาของเธอไปได้ “นี่เสือ มาคุยกันก่อน” ใบบัวเดินมาดักตรงหน้าของเสือที่กำลังจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน “มีอะไร” เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยที่แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง “นี่นายโกรธฉันงั้นเหรอ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม ประโยคคำพูดของติวเตอร์กลับลอยเข้ามาภายในหัวของเธอทันที เมื่อเห็นท่าทางและการกระทำของชายหนุ่ม “ไม่ได้โกรธ” “ทำไมไม่ตอบคำถามฉัน” ใบบัวยังคงข้องใจไม่น้อย และเธอต้องได้คำตอบจากเรื่องนี้ “เหนื่อย ง่วง จะนอน” เสือตอบคำถามใบบัวเพียงเท่านี้ ก่อนที่เขาจะก้าวเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านไม่แม้แต่จะเหลียวมองกลับมา “อ้าว!!” ใบบัวเปิดประตูเข้ามาภายในห้องนอนที่เงียบสงัดซึ่งแตกต่างจากทุกวันที่เคยเป็น ดวงตากลมโตโฟกัสไปยังเตีย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
Bab terbaru
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนพิเศษ 2 Be mine วิศวะเถื่อน
“เสือ เอาจริงดิ” ใบหน้าสวยดูตกใจไม่น้อย เมื่อได้ยินในสิ่งที่เสือกำลังพูดออกมา เธอแทบกุมขมับด้วยซ้ำกับความดื้อของสองพ่อลูกที่ไม่ยอมห่างจากกันไปไหน “เสือแค่ไปอบรมเอง อีกอย่างวันนี้บัวก็มีประชุมสำคัญไม่ใช่เหรอ” ช่วงนี้เขาไม่มีเรียนสำคัญอะไรแล้ว นอกจากแนะนำ อบรม ประชุมสโมสร สามารถเอาลูกสาวไปมหาลัยด้วยได้สบายมาก “แต่เมอร์ลิน นั่งเล่นอยู่ในห้องทำงานของบัวได้” “ไม่ครับ เมอร์ลินจะเหงา” เสือยังค้านหัวชนฝา เขาไม่เห็นด้วยที่จะให้เมอร์ลินที่กำลังแขนเจ็บไปนั่งเล่นคนเดียวในห้องทำงานของใบบัว “เสือ!!” “เมอร์ลินจะไปกับพ่อหรือแม่ครับ” เมื่อเห็นว่าเสือยังคงหัวแข็งไม่ยอมท่าเดียว ใบบัวจึงหันไปถามลูกสาวที่กำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่ “พ่อค่ะ” คำตอบของลูกสาว ทำให้ใบบัวถึงกับยีผมตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ ช่วงนี้เมอร์ลินติดพ่อมาก เสียงหือฮาของเหล่านักศึกษาดังขึ้น เมื่อเห็นสุดหล่อของมหาลัยอุ้มหนูน้อยน่ารักเข้าไปใต้ตึกคณะ ช่างเป็นเรื่องน่าแปลกสำหรับชายหนุ่มที่โหดแบบเสือไม่น้อย “สวัสดีค่ะ ลุงทรอย ลุงปาร์ค ลุงมิกซ์
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนพิเศษ 1 Be mine วิศวะเถื่อน
@ หกเดือนผ่านไป การดำเนินชีวิตของใบบัวและเสือยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง มีลูกน้อยที่น่ารักเต็มไปด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวไม่เคยได้พัก ไม่ได้สร้างความรำคาญใจให้กับเสือเลยสักนิด ตรงกันข้ามยิ่งเขาได้ยินเสียงใสของลูกสาวหัวใจกับพองโตในพัฒนาการลูกสาวอยู่ตลอด “เดี๋ยวเย็นนี้ พ่อกับแม่มารับนะครับ” หลังจากที่เคยให้สัญญากับเมอร์ลินเอาไว้ เสือและใบบัวใช้รถยนต์เพียงคันเดียว ส่งลูกสาวเสร็จ เสือก็ต้องขับไปส่งใบบัวที่บริษัทในทุกวัน “รับทราบค่ะ” ตาคมมองแผ่นหลังของเมอร์ลินที่กำลังเดินเข้าไปภายในโรงเรียนไม่ละสายตา รู้สึกโหวงเหวงภายในใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “เสือเป็นอะไรรึเปล่า” เมื่อเห็นท่าทางที่ดูเปลี่ยนไปของเสือ ใบบัวที่จับสังเกตได้ถึงกับเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ความคิดของชายหนุ่ม “เปล่าครับ วันนี้เสือแค่รู้สึกแปลก ๆ” “ไม่มีอะไรหรอกหน่า เรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย” เสือหันไปพยักหน้าตอบรับบัว มือหนาจับมือเล็กเดินเคียงข้างกันไปที่รถ “ไอ้เสือ วันนี้มึงทำหน้าเหมือนเมียมีชู้” ทรอยเอ่ยแซวเพื่อนรักที่นั่งทำหน้าไม่รับแขกอยู่เก้าอี้หินอ่อนหน
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 30 Be mine วิศวะเถื่อน END
ช่วงเย็นของวันพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า สายลมเย็นโบกพัดโชยมากระแทกใบหน้าของใบบัวและเสือที่กำลังเดินขึ้นไปบนอัฒจันทร์ข้างสนามแข่งรถขนาดใหญ่ “เรามาทำอะไรที่นี่เหรอ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย ดวงตากลมโตกวาดตามองโดยรอบสนามอันกว้างขวางมีเพียงแค่เธอและเขาสองคนเท่านั้น “มีหุ้นส่วนที่นี่แต่ใช้ชื่อบัวนะ” เสือเอ่ยบอกกับแม่ของลูก วันนี้สนามที่เขาสร้างขึ้นสำเร็จแล้ว ผู้คนมากมายเข้ามาใช้บริการที่สนามแห่งนี้จนเติบโตและกวาดรายได้มหาศาล “ชื่อบัวเป็นหุ้นส่วน ที่นี่เนี่ยนะ” เมื่อได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม ใบหน้าสวยที่ดูตกใจสุดขีดแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง “ครับ” “อย่าบอกนะ ว่าที่สนามแห่งนี้ คือรายได้ที่โอนให้บัวทุกเดือน” ดวงตากลมโตเบิกตากว้างด้วยความตกใจ จำนวนเงินที่เสือโอนให้ในแต่ละเดือนเป็นจำนวนเยอะพอสมควร “ใช่ เสืออยากสร้างที่นี่เป็นของขวัญให้บัว” “ของขวัญ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เธอเอ่ยทบทวนประโยคคำพูดของเสือท่าทางงุนงง “ของขวัญตอบแทนที่อุ้มท้องและเลี้ยงดูเมอร์ลินอย่างดี” คำตอบของเสื
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 29 Be mine วิศวะเถื่อน (นั่นเมียกู!!)
“คุณพ่อขา ค่อย ๆ นั่งนะคะ” เสียงใสของลูกสาวเอ่ยบอกกับผู้เป็นพ่อที่พึ่งกลับบ้าน หลังจากได้นอนดูอาการที่โรงพยาบาลสองคืนเต็ม ๆ โดยที่ใบบัวต้องฝากเมอร์ลินเอาไว้บ้านคุณตาและคุณยาย เพื่อจะได้ดูแลเสือได้สะดวกไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง แต่หลังจากที่เสือได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านก็มักจะได้ยินเสียงใสของลูกสาวคนสวยไม่หยุด “มีลูกสาวดูแลดีขนาดนี้ พ่อเลยหายเร็ว” เสียงทุ้มละมุนเอ่ยบอกกับลูกสาวตัวเอง รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเสือ เขาดึงลูกสาวเข้ามากอดและหอมฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึง “เมอร์ลินจะดูแลคุณพ่อไปจนแก่” คำพูดของเมอร์ลิน ทำให้หัวอกของคนเป็นพ่อฟูฟ่อแทบทะลุอก ดีใจไม่น้อยที่สวรรค์ส่งนางฟ้าตัวน้อยมาให้เขาดูแล “เมอร์ลินลูก” “คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ” ใบหน้าและน้ำเสียงมุ่งมั่นบ่งบอกได้ถึงความจริงใจปนไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่กำลังนั่งยิ้มเป็นตาสระอิให้กับคุณพ่อของเธอ “วันนี้ขับรถไปส่งที่มหาลัยหน่อยสิ ปวดหัว” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกกับใบบัวที่กำลังเดินออกมาจากห้องแต่งตัวช่วงเช้าของวัน “ปวดมากมั้ย”
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 28 Be mine วิศวะเถื่อน (ห่ามส่งโรงพยาบาล)
“นอนกกเมียไปแล้ว โทรมาหากูทำเหี้ยอะไร” ทรอยกดรับสายจากเสือที่โทรหาเขาหลังจากที่ขอตัวกลับบ้านได้ไม่นาน “พากูไปโรงบาลที” น้ำเสียงอ่อนเพลียของเสือเอ่ยบอกกับปลายสายและคำตอบที่ได้กลับทำให้เขาอยากใช้หัวตัวเองโขกข้างฝาอีกครั้ง “มึงเป็นเชี้ยอะไร เป็นโรคขาดความรักรึไง” “ไอ้สัด!! พูดมาก รีบมารับกูเดี๋ยวนี้!!” เมื่อเห็นทรอยยังคงถามมากเสือจึงย้ำเพื่อนรักอีกครั้ง “เมีย มึงไปไหน? ” “ไอ้ทรอยกูไหว้ล่ะ รีบมารับกูก่อนที่เลือดกูจะไหลหมดตัว” “เออ ไปเดี๋ยวนี่แหละ” เมื่อได้ยินน้ำเสียงจริงจังของเสือ ทำให้ทรอยหยุดเล่นและรีบขับรถมาหาเพื่อนที่บ้านโดยมีบอสตันพี่ของใบบัวมาด้วย พวกเขาปล่อยให้ปาร์คดูแลสนามต่อเพียงลำพัง “ไอ้เสือ ใครดับกระทืบมึง” ทรอยขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของเสือ เขาเห็นเพื่อนรักนั่งรออยู่บริเวณประตูรั้วของบ้านอยู่แล้ว มือหนาของเสือใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กห้ามเลือดเอาไว้ กัดฟันข่มความเจ็บปวดที่เริ่มโจมตีเข้ามา “เมีย” “นี่มึงอย่าบอกนะ ว่าเป็นฝีมือพี่ใบบัว” ทรอยรีบพยุงเ
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 27 Be mine วิศวะเถื่อน (รอยลิปสติกของใคร?)
ภายในสนามแข่งที่มีผู้คนมากมายรวมทั้งผู้หญิงผู้ชายรวมตัวกันอยู่ในสนามแห่งนี้ ที่กำลังมีแมตซ์สำคัญจ่อลงแข่ง เพื่อนตรวจดูความเรียบร้อยกลุ่มของเสือรวมไปถึงบอสตันออกจากห้องรับรองเดินลงมายังลานสนาม ตุบ!! เสือที่กำลังยืนมองความเรียบร้อยภายในสนามเป็นอันต้องชะงัก เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนเขาอย่างจัง “อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ คุณ.. ” หญิงสาวที่เดินชนเสือช้อนตามองใบหน้าหล่อเหลาของเสือ ใบหน้าทรงเสน่ห์และโดดเด่นเป็นที่หมายตาของสาว ๆ ในสนามไม่น้อย “ไม่เป็นไร” ชายหนุ่มตอบกลับหญิงสาวที่เดินชนตัวเองไร้เยื่อใย เสือก้มมองเสื้อของตัวเอง ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดออกมา “จะไม่เป็นไรได้ยังไงคะ? ฉันเดินชนคุณนะ!!” เมื่อเห็นชายหนุ่มไม่มีท่าทีสนใจเธอเลยสักนิด เธอจึงพูดแย้งขึ้นมาเพราะอยากแสดงความรับผิดชอบแต่คำตอบที่ได้ยังคงเหมือนเช่นเดิม “ไม่เป็นไร” “ฉันรู้สึกผิดค่ะ เบียร์หกเปื้อนเสื้อคุณด้วย ให้ฉันซื้อคืนให้นะคะ” หญิงสาวตรงหน้ายังคงคะยั้นคะยออยากรับผิดชอบชายหนุ่มที่กำลังยืนทำหน้าเบื่อโลก “ไม่เป็นไร เดี๋ยวให
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 26 Be mine วิศวะเถื่อน (เมียใคร ใครก็รัก)
“คัท ผ่านครับ” ภายในสตูถ่ายโฆษณาผลิตภัณฑ์ตัวหนึ่งผ่านเรียบร้อยไปด้วยดี ร่างสูงของจองอินจึงเดินเข้าไปหาใบบัวที่กำลังงุ่นง่านอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ “พี่ใบบัว ผมขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยครับ” จองอินเดินมาหยุดตรงหน้าของใบบัว เขาเอ่ยถามเธออย่างสุภาพและคำตอบที่ได้จากใบบัว เรียกรอยยิ้มจากจองอินได้เป็นอย่างดี “ได้สิ” “นายมีอะไรกับพี่รึเปล่า” ใบบัวเดินนำจองอินออกมานอกสตูดิโอที่รายล้อมไปด้วยสวนย่อมที่ไร้ซึ่งผู้คน “ผมชอบพี่ครับ” จองอินสารภาพความในใจของตัวเองให้ใบบัวได้ทราบอีกครั้ง แววตาและน้ำเสียงที่ดูจริงจัง ทำให้ใบบัวถึงกับพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหนักใจ “แต่พี่มีครอบครัวแล้ว” “ครับ ข้อนี้ผมทราบดี ตอนแรกผมก็คิดว่าตัวเองยังมีความหวัง” จองอินพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาโดยตลอดเพียงแค่เขารู้ว่าสามีของผู้หญิงที่เขาแอบชอบยังเรียนอยู่ นั่นก็เท่ากับว่าเขายังมีสิทธิ์แต่สิ่งที่เขาคิดกับผิดมหันต์ “จองอิน นายยังต้องเจอผู้หญิงอีกเยอะ อย่ามาอะไรกับพี่เลย” ใบบัวพยายามพูดให้จองอินเข้าใจ อีกอย่างจองอินยังเด็กแยกแยะไม่ออกระหว่าง
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 25 Be mine วิศวะเถื่อน (สรุปใคร)
“ไอ้เชี้ย ไม่อยากจะเชื่อ” หลังจากที่อาจารย์เดินออกจากห้องสอน เสียงพึมพำของปาร์คดังขึ้นเบา ๆ ซึ่งเสือและทรอยที่นั่งข้างกลับได้ยินชัดเจน “มีอะไรวะ”ทรอยเอ่ยถามปาร์คด้วยความสงสัย ใบหน้าเรียบเฉยก่อนหน้านี้ดูอึ้งไปไม่น้อย เมื่อเห็นข้อมูลในมือถือของตัวเอง “ข้อมูลคนทำ” “สรุป?” น้ำเสียงเรียบเฉยหันมาถามปาร์คด้วยความอย่างรู้ เขารอเรื่องนี้อยู่ รอเจอบุคคลที่ใส่ร้ายเมียตัวเอง “นิรินหรือไอ้จองอิน” ทรอยเองก็รอคำตอบอยู่เหมือนกันระหว่างนิรินกับจองอินใครกันแน่ที่เป็นคนทำ “ไม่ใช่ทั้งสอง” คำตอบของปาร์คสร้างความงุนงงให้กับเสือและทรอยไม่น้อย ถ้าหากไม่ใช่สองคนนี้แล้วจะเป็นใคร? “ไอ้เสือ มึงแม่ง!!ศัตรูเยอะ ฉิบหาย” “สรุปใคร” “น้องปลายฟ้าที่เราพึ่งเจอเมื่อเช้า” เพียงแค่ได้ยินชื่อบุคคลที่เป็นต้นเรื่อง พวกเขาตกใจไม่น้อยบุคคลที่ปล่อยข่าวกลับเป็นรุ่นน้องในคณะที่แทบไม่เคยได้เจอกันเลยสักครั้ง ยิ่งสร้างความแปลกใจให้กับเสือไม่น้อย เขาไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนี้และเขาก็มั่นใจว่าใบบัวเองก็ไม่รู้จักเธอ “ไอ
Be mine วิศวะเถื่อน ตอนที่ 24 Be mine วิศวะเถื่อน (จ้างสิ)
“คุณแม่ขา” เสียงใสของเมอร์ลินเอ่ยเรียกแม่ของตัวเองตั้งแต่เดินเข้าประตูบ้าน โดยมีคุณพ่อยังหนุ่มเดินตามระวังไม่ให้ลูกสาวล้มไม่ห่าง “ว่าไงคะ คุณสวยของแม่” เสียงหวานของคุณแม่ยังสาวเอ่ยถามลูกสาวด้วยความละมุน “วันนี้คุณพ่อซื้อเค้กร้านโปรดให้เมอร์ลินด้วย” รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเธอ นึกเอ็นดูใบหน้าดีใจของลูกสาวที่ได้เค้กร้านโปรดที่พ่อมักจะซื้อมาให้เป็นประจำ “น่ากินมั้ยคะ” “สุด ๆ ไปเลยค่ะ” ความสดใสในทุกวันของเธอ ป่วนจนบางครั้งถึงกับต้องรีบกุมขวับแต่ทุกความวุ่นวายของลูกคือความสุขและความบันเทิงใจของพ่อแม่ “ใช้เสียงแบบนี้พูดกับผมบ้างสิ” เมอร์ลินสนใจเค้กตรงหน้าของเธอไม่แม้จะสนใจคุณพ่อและคุณแม่ของตัวเองเลยสักนิด “จ้างสิ วางเงินมาค่ะ” ใบบัวแบมือตรงหน้าของเสือ สายตาซุกซน รอยยิ้มหวานพิมพ์ใจ หยอกล้อพ่อของลูกท่าทางน่ารัก “พอมั้ย” เสือล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ของตัวเอง หยิบแบล็คการ์ดใบสีดำ วางบนมือของใบบัวด้วยใบหน้าเรียบเฉย “เฮ้ย!! ให้จริงดิ” ดวงตากลมโตเบิกตากว้าง ตกใจไม่น้อย เมื่อเห็นบัตรแบล็คก
