คู่จิ้น

“เสร็จยัง!”

“กระโปรงนี่ต้องถอดไหม?”

มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันคิดว่ายอมทำตัวว่าง่าย น่าจะได้รับอิสระง่ายกว่า คนถูกถามลากสายตาลงต่ำ มองท่อนขาของฉันพลางทำหน้าครุ่นคิด

“ขาใหญ่ปิดไว้เถอะ”

“กรี๊ด! มันจะมากเกินไปแล้วนะไลน์เนอร์”

ฉันเหลืออดเหลือทนกับคนอย่างเขา ที่บูลลี่ท่อนขาของฉันว่ามันใหญ่ เดินเข้าไปใกล้จนเขาแสดงสีหน้าตกใจให้เห็น ดวงตาคมกล้าเบิกกว้างขึ้น เมื่อฉันดึงกระโปรงที่ใส่อยู่ขึ้นจนเกือบถึงกางเกงชั้นใน

“แหกตาดูซะ! มันใหญ่ตรงไหนก่อน!”

“อะ อืม! ก็ใหญ่นะ โหนกนูนอีกต่างหาก!”

“กรี๊ด! นี่นายหมายถึงตรงไหนเนี่ย!”

“เธอให้ฉันดูอะไรอยู่ล่ะ?”

เป็นอีกครั้งที่ได้เห็นแววตาแปลกไปของไลน์เนอร์ มันอยู่เพียงแค่เวลาสั้นๆ แต่เล่นเอาหัวใจฉันเต้นรัว เลือดไหลผ่านร่างจนรู้สึกร้อนผ่าว ท้องน้อยเสียววาบลามไปจนถึงส่วนหวงแหน

“ลามกที่สุด!”

ฉันตราหน้าเขาพลางคลายมือออกจากกระโปรงแบบจับจีบ ถอยหลังหนีจากร่างสูงใหญ่ ที่ก้าวเข้าหาด้วยท่าทีคุกคาม ไลน์เนอร์เดินต้อนฉันไม่หยุด จนกระทั่งแผ่นหลังแนบผนังห้องไร้ทางหนี ฉันจึงใช้สายตาสู้

“ละ ลองทำอะไรบ้าๆดูสิ ฉันกัดหูขาดนะ!”

เหมือนการขู่ทางสายตาจะไม่ได้ผลกับคนตรงหน้า ฉันจึงขู่เขาด้วยการพูด คนถูกขู่หัวเราะหึในลำคอ โน้มตัวลงต่ำ ปล่อยลมหายใจอุ่นร้อนรดหน้าผากฉันอย่างตั้งใจ

“ฉันไม่ชอบทอม”

“ฉันไม่ใช่ทอมเหอะ!”

“งั้นเหรอ? … จะบอกว่าตัวเองชอบผู้ชาย?”

เหมือนแววตาของเขาจะเต็มไปด้วยความคาดหวัง ซึ่งฉันไม่เข้าใจว่าทำไม ฉันไม่กล้าให้คำตอบไลน์เนอร์ เพราะไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว ตัวเองชอบผู้หญิง หรือชอบผู้ชาย

แค่ใช้ชีวิตในแต่ละวันก็มากมายปัญหาแล้วอะ ฉันไม่มีเวลาให้ความรู้สึกพวกนั้นหรอก

ความจริงมันก็เคยมีแหละ  คนที่ฉันรู้สึกชอบ แต่มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่ต้องการ ตอนนี้ฉันเลิกชอบคนๆนั้นไปแล้ว

“ทำไมไม่ตอบล่ะ?”

“ไม่รู้สิ ยังไม่เคยชอบใคร บางทีอาจจะชอบผู้หญิงก็ได้ หรือไม่ก็คงชอบผู้ชายเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆแหละมั้ง อยากรู้ไปทำไมเนี่ย” ฉันตอบเลี่ยงๆ

“ก็”

“รู้แค่ว่าฉันไม่ชอบนายก็พอแล้วไหม ถอยไปเลยนะ หายใจรดหน้าอยู่ได้ แม่งโคตรร้อน!”

ฉันไม่ยอมให้ไลน์เนอร์พูดต่อ คำพูดของฉันทำให้ดวงตาคมกล้าดุดันขึ้น ไอ้คนที่บอกให้ถอยตั้งใจเป่าลมใส่หน้า เมื่อฉันยกมือขึ้นมาตั้งใจจะผลัก เขาก็รีบก้าวถอยหนีเอาตัวรอดไปด้วยความเร็ว

“ชิ! สรุปว่าฉันถอดนะ”

เพราะอยากลบคำสบประมาทของไลน์เนอร์ด้วยส่วนหนึ่ง เพราะเสื้อตัวบนกับกระโปรงบานๆนี่ไม่เข้ากันอีกส่วนหนึ่ง ทำให้ฉันตัดสินใจว่าจะถอดมันออก เมื่อปลดมันออกแล้วก็เดินไปส่องกระจกที่ตั้งอยู่กลางห้อง มองตัวเองในนั้น ยกยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ

ถ้าหากผมยาว ฉันเป็นนางแบบได้เลยนะเนี่ย ถอดวิกออกดีไหมนะ ไหนๆชีวิตก็ใกล้เคียงกับคำว่าชิบหายไปแล้ว

“ไปเลยนะ!”

ในขณะที่ฉันกำลังคิดว่าจะถอดวิกบนหัวออกดีไหม ไลน์เนอร์ก็เดินมาหยุดอยู่ข้างๆ ดึงข้อมือฉันออกไปข้างนอก ผู้คนที่รอเราสองคนอยู่ มองฉันกับเขาด้วยสายตากรุ้มกริ่ม โดยเฉพาะพวกผู้หญิง สายตาของพวกเจอจดจ้องอยู่บนลอนกล้ามของไลน์เนอร์ บางคนน้ำลายหกไม่รู้ตัว บางคนซี๊ดปากจนฉันที่ยืนอยู่ห่างเกือบสองเมตรก็ได้ยิน

“เคยถ่ายแบบไหมจ๊ะ?”

 ผู้หญิงที่เคยเจอกันตอนแรกถามฉัน เธอดูพอใจ แต่ทั้งหมดนั่นคงเป็นเพราะกล้ามท้องแน่นๆของไลน์เนอร์

“ไม่เคยค่ะ”

ฉันตอบไปตามความจริง ไม่สนหรอกว่าจะดูแย่ เพราะความไม่เป็นมืออาชีพ ฉันแคร์ที่ไหน ในเมื่อฉันถูกลากมาแบบไม่เต็มใจ ไม่รู้ด้วยว่าถูกไลน์เนอร์ลากมาเพื่อถ่ายแบบ

“งั้นไลน์เนอร์ช่วยสอนน้องหน่อยนะ”

“น้องที่ไหนเพื่อนกัน นี่แฝดไอ้ไนท์”

“งั้นเหรอ ถึงว่าหน้าคล้ายกันกว่าพี่น้องทั่วไป ที่แท้ก็เป็นแฝดกันนี่เอง ถ่ายเลยเนอะ เดี๋ยวเสร็จช้า”

“อือ เธอตามฉันมานี่”

ไลน์เนอร์ถือวิสาสะจับมือฉันอีกครั้ง ครั้งนี้แรงดึงน้อยกว่าทุกที คงเพราะมีสายตาหลายคู่มองดูเราอยู่ เขาลากฉันไปกลางห้องที่ถูกจัดเซ็ตเป็นฉากไว้ ผลักจนฉันล้มลงบนโซฟาหนังสีดำ เอาร่างกำยำขึ้นมาคร่อมทับฉันจนไร้ทางหนี

“นะ! นี่! ทำบ้าอะไร?”

“ถ่ายแบบไง อย่าสงสัยมากได้ไหม! รำคาญ”

“ทำไมฉันจะสงสัยไม่ได้ ฉันอยากรู้ไงว่าถ่ายหัวข้ออะไรอยู่ ทำไมต้องถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้”

“คู่จิ้น!”

“อะไรนะ? ใคร จิ้น ใคร?”

“กูกับไอ้ไนท์ไง! เลิกถามได้ยัง! แม่งโคตรอาย!”

 ไลน์เนอร์ดูหัวเสียสุดๆ เมื่อบอกให้ฉันรู้ว่าการถ่ายแบบครั้งนี้มีหัวข้อแบบไหน ฉันถึงกับกลั้นขำไม่ไหว หัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงภาพไลน์เนอร์กับไนท์ตอนจิ้นกัน

“คิกๆ”

“หัวเราะอะไรวะ?”

ไลน์เนอร์โน้มตัวลงต่ำ ถามแทบจะชิดติดกับใบหู ลมหายใจของเขากระทบร่างกายบริเวณนั้น ทั้งที่มันออกจะอุ่น ขนอ่อนของฉันกลับลุกซู่เหมือนคนกำลังหนาว ยิ่งเห็นริมฝีปากหยักคล้ำเหยียดออก มันยิ่งขยายออกไปเป็นวงกว้างลุกลามไปทั้งตัว

“หะ หัวเราะนายกับ … ไนท์”

ฉันตอบติดขัด เพราะความร้อนที่ลามลงต่ำมาบริเวณลำคอ ไลน์เนอร์ดูช่ำชองเรื่องแบบนี้มาก เขาคงผ่านการใกล้ชิดกับผู้หญิงมาเยอะ ไม่เคอะเขินเลยที่มีฉันอยู่ใต้ร่างและท่าทางสุดล่อแหลม ต่างจากฉันที่ไม่มีประสบการณ์แบบนี้ มันทั้งเขิน ทั้งอาย เริ่มจะทำตัวไม่ถูกขึ้นเรื่อยๆ

“จิ้นกับไอ้ไนท์แม่งขนลุก! แต่กับเธอ อาจจะไอ้นั่นลุก”

“อะ ไอ้นั่นมันอะไรย่ะ?”

“โตแล้ว คิดเองสิ”

ไลน์เนอร์ดูชอบใจกับท่าทางเอ๋อรับประทานของฉัน ฉันยังคงหลอกตัวเองว่าไอ้นั่นที่เขาพูด ไม่ใช่สิ่งที่มันซ่อนตัวอยู่ใต้กางเกงของผู้ชาย แต่สายตาของเขากลับกดต่ำลง ย้ำสิ่งที่ฉันคิดว่ามันถูกต้องแล้ว 

“ไอ้! โคตรลามกเลย! ถอยออกไปเลยนะ ฉันยังไม่อยากถูกไอ้นั่นของนายทับ!”

ฉันโตมาด้วยกันกับไนท์ แน่นอนว่าเคยเห็นไอ้นั่นของไนท์แล้ว ตอนที่เราทั้งคู่ยังเป็นเด็ก ฉันรู้ว่าไอ้นั่นที่ไลน์เนอร์พูดถึงคืออะไร มันจะโตขึ้นมากแค่ไหนในช่วงวัยต่างๆ ฉันรู้ และพอจะจินตนาการได้ ว่าไอ้นั่นของไลน์เนอร์ จะต้องมีขนาดใหญ่มากแน่ๆ