Chapter 21

Napasinghap siya nang mahina nang marinig ang mga yabag na papalapit sa kaniya at mabilis na tumakbo palayo at muling naupo sa upuan niya. Umarte siyang kumakain pa ng dessert kahit pa ang puso niya ay daig ang takbo ng tren sa bilis ng tibok nito, at kahit pa bahagya siyang nanginginig at namamawis sa labis na kaba.

"Let's go." Rinig niyang sabi ni Royce at hindi na siya hinintay pa bago naunang lumabas ng pinto.

Marahang tumayo si Coreen at bago pa siya makahakbang pasunod kay Royce ay natigilan siya nang may magsalita mula sa likuran niya.

"Hope you enjoyed the meal, Coreen," she gulped and turned around to see Uriah with a dangerous smile on his face. Gone was the gentle facade he showed earlier. Isang tanda na mukhang nalaman nito ang ginawa niya. "See you next time."

Dahil sa takot at kaba ay hindi na siya sumagot at mabilis na lumabas pasunod kay Royce. Nang sa wakas ay makalabas, sumakay siya sa kotse na nakahawak sa tiyan. Pakiramdam niya ay maisusuka niya ang lahat ng kinain