Kabanata 0001

"Ma'am, your cervix is closed to 10 cm before your v*ginal delivery."

Mula sa loob ng delivery room, makikitang nakahiga si Jeckaye sa isang stretcher bed. Panay ang himas niya sa tiyan upang maibsan ang pananakit nito. Binalingan niya ang Doctor. Nakita niya itong nakatuon ang atensyon sa hawak niyang cellphone.

"Wala pa rin ba ang mister mo?"

Pilit siyang ngumiti upang hindi nito mahalata ang nagbabadyang luha sa kanyang mga mata.

"Parating na siya Doc." Pagsisinungaling niya ngunit ang totoo hindi niya alam kung darating pa ba ito. Muli na naman niyang tiningnan ang inbox sa cellphone. Umaasa na may mabasang mensahe mula sa kanyang asawa. Kanina pa niya tinatawagan si Tyler ngunit hindi nito sinasagot. Gusto lang naman niyang puntahan siya nito sa ospital dahil ngayon ang araw na manganganak siya. Ngunit walang Tyler na dumating. Kahit sa mga ganitong sandali, pinaramdam nito na hindi sila mahalaga ng anak niya.

Hindi niya mapigilan ang kusang pagbagsak ng kanyang mga luha. Ano ba ang aasahan niya sa lalaking ni minsan hindi siya natutunang mahalin? Aksidente lamang siyang nabuntis dahil sa kanilang isang gabing pagkakamali. Kapwa sila estranghero sa isa't-isa ng nagsalpukan ang init ng kanilang mga katawan sa bar. Pareho silang may problema at ang pagniniig ang kanilang solusyon ng mga sandaling iyon. Dahil nagbunga ang isang gabing pagkakamali, pinilit niyang pakasalan siya nito kahit para na lang sa bata. Ngunit hindi ganun kadali ang kanilang pagsasama bilang mag-asawa dahil may mahal na itong iba bago pa man siya nakilala.

Ilang sandali pa, umilaw ang screen ng cellphone niya. Nabuhayan siya ng loob ng makita ang pangalan nito sa inbox. Ininda niya ang pananakit ng tiyan para lang mabasa ang mensahe nito.

"I'm sorry wife, kailangan ako ni Lezlie ngayon."

Napahawak siya ng mahigpit sa kanyang dibdib ng maramdaman ang paninikip nito. Hindi pa man siya nanganganak, ngunit pakiramdam niya unti-unti na siyang pinapatay ni Tyler. Bakit nga ba siya tamang umibig sa maling tao? Akala niya natutunan na rin siyang mahalin ni Tyler dahil nag-iba ang pakikitungo nito sa kanya these past few months. Nagiging sweet ito kaya naman lalong nahulog ang loob niya. Ngunit hindi pala siya dapat umasa sapagkat mas mahalaga si Lezlie sa buhay nito kaysa sa kanya na asawa.

“Ahhhhh!” Nakaramdam na siya ng pangingilo at sobrang sakit ng tiyan. Gusto ng lumabas ng baby niya. Nanginginig ang kanyang mga kamay na binigay ang cellphone sa Doctor para itabi muna ito. “Doc, lalabas na yata ang anak ko.” Panay ang hinga niya ng malalim at pagbuga ng hangin upang ipunin ang kanyang lakas. Sarili lang niya ang aasahan niya ngayon. Para sa anak niya kailangan niyang lumaban.

“Alright, huminga ng malalim, hold your breath, then push….”

“Huuuhmmppp…..aaahhhh!” Tinodo niya ang pag-ire habang mahigpit na nakakapit ang mga kamay niya sa headboard ng kanyang stretcher bed. Iniimagine niya na kasama si Tyler upang magkaroon siya ng lakas na ipalabas ang anak niya.

“One more, malapit ng lumabas ang baby.” narinig niyang wika ng Doctor.

Muling niyang inipon ang kanyang lakas at umire ng todo. “Hmmmmmppp…Aaaaahhh!” Narinig niya ang iyak ng sanggol pagkatapos nito.

“He’s a boy.” Nakangiting wika ng Doctor.

Sa kabila ng pagbigat ng talukap ng kanyang mga mata, pinilit pa rin niya ang sarili na makita ang kanyang anak habang nililinisan nito. Muling bumagsak ang luha niya habang nakatitig sa bunga ng pagkakamali niya. “I’m sorry baby,” usal niya. NGayon pa lang gusto na niyang humingi ng tawad sa kanyang anak dahil hindi niya ito mabibigyan ng kumpletong pamilya. Muling bumalik sa alaala niya ang masayang mukha ni Tyler ng malaman na lalaki ang anak nila. Pinakita niya noon ang ultrasound at kahit hindi sabihin, nakikita niya ang excitement sa mga mata nito. Ngunit hanggang doon lang iyon. Hindi siya kasama sa mga pangarap nito para sa anak nila. Nabuo man ang anak niya sa pagkakamali ngunit sisiguraduhin niyang pupunuin niya ito ng pagmamahal.

Nasa ganun siyang sistema ng biglang may nagtakip ng kanyang ilong. Gusto niyang manlaban ngunit wala na siyang lakas upang gawin iyon. Hindi na niya magawang ipagtanggol ang sarili niya dahil nawalan na siya ng malay.

—

Ilang sandali pa ang nakalipas makikitang lumabas ang Doctor mula sa delivery room. Palihim siyang pumunta sa likuran kung saan nandoon naghihintay ang isang sopistikada na babae. Nakasuot ito ng maikling palda, at white blouse na pinatungan ng black blazer. Tinanggal nito ang black shades na suot, tinapon ang sigarilyo na nakaipit sa daliri at humarap sa kanya.

"Madam tapos na ang pinapagawa mo sa akin." Sa mga kamay nito ay ang isang sanggol na lalaki na nababalot ng puting baby blanket.

Sumilay ang demonyong ngiti sa labi ng babae habang nakatingin sa Doctor. "Good. Akin na ang bata." Inabot ng dalawang kamay nito ang sanggol.

Halata ang takot sa mukha ng Doctor habang palinga-linga ito sa paligid. Kinakabahan ito na baka may makakita sa kanila.

"Naipasok ko na ang pera sa account mo. Siguraduhin mo lang na walang nakakaalam tungkol dito."

Agad namang tumango ang Doctor tanda ng pagsang-ayon. Akmang aalis na ito ng biglang mag ring ang telepono ng babae. Sumenyas si Olivia sa Doctor na huwag munang umalis dahil hindi pa siya tapos.

“Hello Boss. Nakuha ko na ang sanggol.” Nakangising bungad nito sa kabilang linya.

“Nandiyan na si Tyler sa hospital. Ibalik mo muna ang sanggol at baka hanapin niya.”

“What?” gulat na tanong nito. “Paano na ang plano natin?” Binalik nito ang sanggol mula sa kamay ng Doctor.

“Saka na natin ituloy ang plano. Ayaw kong magduda sa akin si Tyler.”

“Tangina!” Napamura siya ng mapansin ang mga bodyguard ni Tyler na nakakalat sa labas ng hospital. “Nandito nga siya Boss. Akala ko ba kasama mo siya?” Halatang sinisisi nito ang babaeng Boss sa tono ng boses nito. Kung hindi dumating si Tyler hindi rin nito malalaman na kinidnap ang sanggol.

“Hindi umubra ang drama ko sa kanya. Pvtang Inang babaeng ‘yan, mapapatay ko talaga siya sa pag-agaw niya sa akin kay Tyler!” Ramdam ang galit sa boses ng Boss niya.

“Paano ito ngayon, maraming bodyguard sa labas ng hospital?” Nataranta si Olivia na nagtago sa likuran ng Comfort Room.

“Pvnyeta! Gawan mo ng paraan! Kapag nahuli ka huwag na huwag mo akong idamay papatayin talaga kita!”

Beep.Beep.Beep.

Nagbuga siya ng hangin at binalingan ang Doctor na ngayon ay namumutla sa sobrang kaba.

“Hoy! Siguraduhin mo lang na walang nakakaalam sa nangyaring ito! Alalahanin mo, alam ko kung saan nakatira ang pamilya mo kaya hindi ka pwedeng makatakas sa akin. Ipasok mo na sa loob ang bata!”

Parang naiihi naman ang Doctor na tumalima. Pasimple siyang bumalik sa loob at pinasok ang bata sa nursery room. Hindi niya alam kung sino ang ama ng bata ngunit sapat na ang takot na nakita niya sa mukha ni Olivia para madagdagan ang kaba na nararamdaman niya.

“Where’s my son?”

Gulat na nakahawak sa dibdib ang mid thirties na Doctor ng marinig ang baritonong boses ng lalaki mula sa kanyang likuran. Namumutlang lumingon siya para lang tumingala dahil sa tangkad nito. Sa sobrang liit niya hindi man lang siya lumagpas sa kilikili ng lalaki. Sino ba ang hindi nakakakilala sa lalaking ito na laging laman ng television, Radyo, magazines at maging billboard sa daan mukha lang nito ang nakabalandra. Maliban sa isa itong sikat na hollywood actor, nagmamay-ari pa ito ng pinakamalaking kumpanya sa buong bansa; Ang Hanes Group of Companies. Lalong naging matapang ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya dahil sa naging reaksyon niya. Ngayon niya lang nagawang titigan ito sa malapitan kaya napatulala siya. Sobrang gwapo pala nito. Kahit nakakatakot ang presensya nito ngunit kayang takpan ng angkin nitong kagwapuhan.

Binalingan ni Tyler ang assistant niya ng makaramdam siya ng inis. Naintindihan naman nito ang ibig sabihin ng mga tingin niya kaya ito na ang umusisa sa Doctor.

“Doc, saan ang anak ng pasyente na nagngangalang Jeckaye Tan?”

Saka pa lang nakabawi sa sarili ang Doctor. Ilang beses siyang napakurap ng kanyang mga mata habang nakatitig sa binata. Hindi siya makapaniwala na ito pala ang ama ng batang dudukutin sana kanina. Biglang nanlalambot ang mga buto niya sa tuhod. Mabilis siyang nag sign of the Cross. Akala niya simpleng tao lang ama ng sanggol na ito. Buti na lang binalik sa kanya ni Olivia ang sanggol kung hindi patay na talaga siya ngayon dahil gigisahin siya ng tanong kung saan na ang bata.

Nagdikit ang dalawang kilay ni Tyler ng makita ang kakaibang reaksyon ng Doctor habang nakatitig ito sa kanya. Halata ang takot sa mga mata nito. Binalingan niya si Dennis—ang assistant niya. “Tanungin mo nga kung ano nangyari diyan?” Halata ang iritasyon sa boses niya. Nagkakamot na siya ng kilay sa pagkayamot.

Pumitik ng daliri si Dennis sa harap ng Doctor kaya muli itong natauhan.

"Doc, okay lang po ba kayo?" Tanong ni Dennis.

“Where’s my son?” Inis na tanong ni Tyler. Atat na siyang makita ang only son niya.