Home / Mystery/Thriller / BLAME / CHAPTER 1: NEW GUY

Share

CHAPTER 1: NEW GUY

Author: yahbabylocks
last update Last Updated: 2021-08-07 13:36:02

[BLAINE'S POV]

"BESHY!!" ang matinis na sigaw ang unang sumalubong sa akin.

"Trina, gaga ka. Manahimik ka kaya" ang pagsusuway ko. Kayo ba naman kasi ang pagkakatitigan ng mga tao dito sa hallway.

"Na miss kita" ang wika ni Trina sabay yakap ng mahigpit.

"Doon ka nga. Kakagaling lang natin sa mall kahapon, no" sinubukan kong kumawala sa yakap niya pero mahigpit talaga.

Nasa ganoong pagyakap ito ng may humila sa kanya dahilan para mapabitaw sa akin.

"Bakla ka!" ang inis na sumbat ni Trina sa kaharap nito. Ang boy bestfriend ng lahat, Jerry Gawn.

"Hoy JG, saan ka kahapon? Bigla ka nalang naglaho na parang bula ah" ang tanong ko kay Jerry. Imbis na sumagot ay inikutan pa ako ng mata. Attitude si sis!

Maya-maya ay humarap ito kay Trina.

"Bitch, huwag kang skandalosa dito. Kulang nalang, gusto mong hubarin ang damit ni Blaine" ang sermon nito sa kaibigan.

"Huwag mo akong ma-bitch bitch ah. Ikaw lang kaya yung dino-doggy style sa ating tatlo" pang-aasar pabalik ni Trina, tawanan ang mga nakarinig kaya isang batok ang isinukli ni Jerry sa kanya.

Nang marinig namin ang bell ay saka kaming sabay-sabay na pumasok sa classroom.

Umagaw-pansin ang nasa kanan kong may kaliitan pero may pagkabibong lakad ni Trina Camello. Isa siyang varsity sa basketball sa pinapasukan naming unibersidad. Maganda, morena, pandak pero matangos ang ilong. Marami nang nagkagusto sa kanya pero isa lang ang binigyan niya ng pagkakataon.

Sa aking kaliwa naman ay ang aming gay bestie na si Jerry Gawn Fernandez, in short JG. Isa sa mga pinakamatalinong estudyante sa campus. Matangkad, average ang katawan, gwapo na may pagkababae ang mukha at maputi. Walang lalaki na gusto niya ang hindi niya nakuha kay laking may kalaro ng apoy sa gabi.

Ako naman na nasa gitna nila ang nag-iisang anak at tapagmana ng pamilya namin, Blaine Ayaguza. Half Japanese blood by Father and half Filipino blood by Mother.

Maagang namatay si mama pagkatapos akong ipinanganak. Hindi naman nahirapan si daddy sa pinansyal pero kita sa mga mata ang pangungulila at lungkot. Gayunpama'y sinipagan niya nalang ang kompanyang minana niya kay Lolo.

Maganda, sexy, matangkad, pero may pagkaboba ang dating ko sa aming tatlo. Ako ang kadalasan nilang isabak sa mga pa-beauty contest nila pero hindi makasagot sa Q&A kaya ang ending ay nasa top 4 or 5 ako.

Kahit naman wala akong alam sa akademya. Nag-eexcel parin naman ako sa pagtugtog ng iba't ibang instrumento tulad ng piano, guitar, flute, at iba't iba pang instrumento mula sa ibang bansa.

"Beshy, pa sabi kay Tito na congrats ah. Success ang ginawa nilang pag-launch sa bagong game nila" ang pagbati ni Trina. Pansin ko nga na naging usap-usapan ang larong kaka-launch lang nina Daddy.

Habang nasa ganoong pag-uusap kami at tahimik lang na sumusunod si JG ay may matipunong lalaking lumapit sa kanya.

"Hi" ang bati nito bago niya halikan sa lips si JG.

Tango lang naman ang sagot nito pero halatang kinilig dahil nag-red ang buong mukha nito. Baklang to!!

"Blaine, bansot, una na kami ah. Kita nalang sa classroom" ang pagpapaalam niya. Hindi pa man kami sumagot ng tuluyan niyang hinila si JG.

"Grabe, bansot talaga? Pero infairness bagay sila ni Anton" ang kinikilig na wika ni Trina.

Si Anton Rodriguez, ang boyfriend ni Jerry. Laking probinsiya ang binata kaya may pagka-moreno ang balat na mas nagpatingkad ng kanyang anyo, gwapo at matipuno pa ang katawan. Swerte ni Jerry. Matalino rin naman siya kaya 100% scholar siya dito.

"1 day palang sila pero kung makahila, akala mo seloso" ang natatawang saad ng kasama ko habang tinatanaw namin ang magjowang kumaliwa papuntang CR.

"Ngi, akala ko sa classroom. Kailan pa naging classroom ang CR? Sabagay, ginagawa din nilang canteen ang restroom. Kunwari lalabas para umihi, yung pala diretso canteen" ang madaldal na salita ni Trina at nilagpasan namin ang CR na pinasukan ng dalawa.

'12 STEM-BENEVOLENCE'

Ang classroom na pinasukan namin, boba ako pero sa tulong ni Anton at Jerry, pumapasa kami ng walang dahilan. No sex attached pa sa mga guro.

Umupo kami sa silyang bakante mula sa likuran. Inireserba din namin ang dalawang upuan sa tabi naman para naman hindi na mahirapan pang maghanap ng mauupuan ang magjowa.

Nasa ganoong paghihintay kami ay may pumasok na lalaki sa bago siguro, ngayon lang namin ito nakita.

Tumahimik ang lahat, sino ba naman kasi ang hindi matutulala sa ganitong ka-gwapong mukha. Matangkad ito sa akin ng unti, may built ang katawan dahil medyo humapit ang kanyang damit at yung labi ay pulang-pula na kay sarap kagat-kagatin.

"Bhie, sara muna natin ang bibig mo ha. Malapit na kasing may pumasok na langaw tsaka basang-basa na yung lamesa dahil sa laway mo" ang pang-aasar ni Trina at naramdaman kong pinupunasan ang aking lamesa.

"Ha?" ang tanong ko pero nakatitig parin ako sa lalaking nasa harapan.

"Ang sabi ko, nagwagwapuhan ka kay kuya na nasa harap" ang sagot nito at sa narinig kong ay napabalik ako sa reyalidad.

"HAKDOG!!" ang sigaw ko sa mukha ni Trina at may tumalsik pa na laway sa mukha ni Trina.

"Yakss... Ang sagwa mo naman. Napakaburara mo talaga" ang pandidiri nito sabay punas ng tissue sa kanyang mukha.

Hindi ko sinasadyang mapatingin ulit sa harap at gulat nalang ako nang palapit sa amin ang bagong lalaki. Muli akong natulala at nabato-balani sa kanyang anyo.

"Hi" ang saad sa akin ng makalapit. Ako naman ay parang tangang nakatingin lang sa kanya.

"Ummm" kinakabahan kong sagot. Di ko alam kong magpapakilala ako o kung ano man hanggang sa naramdaman ko ang pagbangga sa balikat ko.

"Hi. I'm Trina" pagpapakilala at walang pasabing kinuha ang kamay ng lalaki at siya pa mismo ang nakipagkamay.

"Oh, okay. I'm Trent Houderson BTW" ang pagpapakilala niya at matapos iyon ay naharap siya sa akin.

"You are?" ang nag-aabang mula sa aking sagot.

"I-i'm B-blaine" ang kinakabahan kong sagot at napayuko. Nakita ko naman ang pagtaas ng kanyang kamay na parang gustong nakipagkamay.

Wala na akong sinayang na oras at agad na nakipag-kamay. Halos tumagal ng ilang segundo ang ganoong pagkakahawak at pagkakatitig sa kanya.

"Bhiee, nasasaktan mo si Kuya" ang paalala ni Trina na nagpabalik sa akin sa reyalidad kaya agad ko siyang binitawan.

"Is this seat taken?" ang magalang nitong tanong. English speaking pala ito, malamang American ito.

"Uhhhh, no. Sa tabi nalang ni Trina uupo ang dalawa" ang sagot ko at siniko ang impokritang katabi ko. Alam na niya ang gagawin, inilagay nila ang bag namin sa dalawang bakanteng upuan.

"Sinong dalawa?" ang tanong ni Trent na ikinagulat ko kasi akala ko ay purong amerikano at may accent pa ang lolo niyo.

"You can speak Filipino?" di makapaniwalang tanong ko.

"Barely. I'm not yet fully fluent in speaking your language"

"Ah, kaya pala. So are you half..."

"Yes, I'm half American at half Filipino"

"We're the same but I'm Japanese"

"Oh that's explain why" ang tanging nasabi lamang niya na ipinagtala ko.

"Explain what?" ang tanong ko.

"Nothing" maikli niyang sagot.

Magsasalita pa sana ako nang dumating ang dalawang magjowa ito. Gulong-gulo pa ang buhok ni Jerry na naglalakad palapit sa amin.

Nang makaupo ito sa tabi ni Trina ay agad na nagsuklay ng buhok. Sumunod naman si Anton sa kanya at umupo sa kanyang tabi.

"Babe" ang bulong nito pero nanatili ang seryosong mukha ni JG.

Pinagpatuloy niya ang pagsusuklay habang patuloy rin naman sa panglalambing naman si Anton.

"Tignan mo itong dalawa, wala pang isang linggo, nag-aaway na" ang bulong ni Trina pero narinig iyon ni JG at kinurot ang babae sa hita.

"ARAY!" ang malakas niyang sigaw kaya napatingin sa amin ang ibang kakaklase.

"So, you're new here?" ang pangbaling ni JG kay Trent na tahimik lang na nakatingin sa harap.

"Yes" maikling sagot nito.

"Nice meeting you. Jerry Gawn, you can call me JG" ang pagpapakilala ni Jerry bago makipagkamay.

"Anton, tol" ang pagpapakilala rin naman ni Anton bago makipagkamay.

Mumurahin sana ni Trina si JG pero pumasok ang aming adviser.

"Good morning class" bati ng guro.

"Good morning Ma'am" bati rin naman namin pabalik.

Nagsimula nang mag-discuss si Ma'am. Gen. Bio kaya medyo nabobored ako. Mas nage-excel ako sa Pre-Calculus namin. Minsan naman ay nagtatanong sa akin si Trent pero tanging iling at tango ang aking sagot.

Nang marinig namin ang pagtunog ng bell ay hudyat para lumabas kami pero mabilis na pinabalik kami ng guro.

"Muntikan ko nang makalimutan. May bago pala kayong kaklase. Please, come her infront" ang saad ng guro namin bago timayo si Trent at pumunta nga sa harap.

"Hi everyone, some may know me and some are don't. Well, I'm Trent Houderson. I want to friends with all of you" pagpapakilala ni Trent. Matapos iyon ay muli kaming nagpaalam sa guro.

Kami namin nina Trina ay sinimulang mag-empake ng aming mga gamit bago lumabas pero nagulat ako ng makita si Trent na nakatayo sa labas.

"I'm not yet familiar with this place, can I join you guys?" ang tanong niya. Hindi muna ako sumagot at tinignan ang mga kasama ko. Isang tango ang kanilang sagot.

"Yeah, sure. Where's your next class?" ang tanong ko habang bumababa kami sa hagdan.

"Oral Com, 10:30 am so I still have 1 hour to spare" ang maikling sagot niya.

"We're classmates then. Don't worry, you're safe in our hands" ang saad ko naman at sa ganoong pagbaba kami ay may sumigaw.

"HONEY!" ang sigaw ni John habang palapit sa amin.

"HON!" ang sigaw din naman ni Trina at tinakbo na pababa kung saan naroon si John.

John Elmer Montefalco, the athlete of the school. Hinahangaan siya sa galing nitong maglaro, kumanta at sumayaw. Tirador talaga itong si Trina ng magaling gumiling ang bewang eh.

"I missed you so much" ang maarteng saad ni Trina. May paluha-luha pa ito. Sabagay, ikaw ba naman ang mapahiwalay sa kasintahan mo nang labis dalawang linggo. Walang text at tawag pa iyon.

"Welcome Back"

"Congrats, tol"

"Congratulations!"

Ang bati namin nina Anton at JG habang si John naman ay litong tumingin sa katabi ko kaya naman mabilis kong siniko si Trent.

"Oh, my bad... I'm Trent Houderson, a new student here in campus" pagpapakilala niya. Mabuti naman at maintindihan niya ang siko kong iyon.

"John Elmer, pre" ang pagpapakilala rin naman ni John bago niya asikasuhin ang nagpapalambing na si  Trina.

Nasa ganoong paglalakad kami ay naramdaman kong tumunog ang cellphone na ibig sabihin ay may message akong na received.

From: JGBeks

Arte ng kaibigan natin. Nag-aalala ako kay John baka lagutan ng hininga sa higpit ng yakap ng lintang yan

To: JGBeks

Hayaan mo na, alalahanin mo nga yang boyfriend mo. Sige ka, di kayo magtatagal. Straight yan

From: JGBeks

Yang kasama mo, kausapin mo. Parang outcasted ang mararamdaman niyan

Para kaming siraulo doon na nag bibigayan ng mensahe. Andito lang naman sila sa likod namin. Sa mensaheng pinadala ni Jerry ay pasimple akong sumulyap kay Trent. Ang gwapo talaga kahit anong angulo. Dahil sideview ay kita ko ang kulay green nitong mata at matangos na ilong.

"Is there a dirt in my face?" ang tanong na nagpabalik sa akin sa reyalidad. Tila nakaramdam ako ng hiya, ilang segundo na ba akong nakatitig sa kanya.

"Ang gw-- at este ang ganda talaga ng tarpaulin na iyon oh" sabay turo sa gilid niya. Nang tumingin siya doon ay napatingin ako kina JG at Anton na mahinang tumatawa.

Sinimangutan ko nalang sila bago bumalik sa daan.

"May billiards pala ang school na ito? That's awesome" sa pagsasalita niya ng Filipino ay napakatatas. Para talaga siyang Pilipino kung magsalita ng wikang Filipino.

"You know how to play?" ang tanong ko na isang tango at ngiti ang kanyang isinagot.

END OF CHAPTER 1…

Related chapters

  • BLAME   CHAPTER 2: LET'S PLAY

    [BLAINE'S POV]"Isang spaghetti nga po" ang order ko sa harap ng tindera dito sa canteen.Kanya-kanya kami ng order dahil iba-iba din ang gusto naming pagkain. Nang makita ko ang spaghetti ay mabilis akong naghanap ng mauupuan namin hanggang sa namataan ko si Trent na kumakain mag-isa sa isang table.Kaya naman dineretso ko na siya at umupo sa harap niya."Buti nalang at walang umupo dito. Solong-solo natin itong table" ang saad ko habang siya naman ay kumakain ng order niyang menudo."Some are attempting to sit here but I said that I was with you guys so yeah no one bothered to disturb" ang prenteng sagot niya. Gentleman talaga ito at kapag ngumuya ay nag-fleflex ang kanyang jawline.Sakto naman ang dating ng apat, may ngiting nakapaskil sa kanilang labi. Sana all."Oh ano game?" ang tanong ni John.

    Last Updated : 2021-08-07
  • BLAME   CHAPTER 3: INVITATION

    [BLAINE'S POV]Matapos mapagalitan ng dean ang apat dahil sa pagsisigaw nila sa loob at labas ng cafeteria ay nagsipunta na kami ng kanya-kanyang klase. By pair pa nga, si JG kasama si Anton pero tiyak na hindi niya ito papansinin ng isang araw, si Trina na bwesit na bwesit parin kay John ay ayun kailangan nilang pumunta lalo na't magkaklase sila, ako naman ay kasabay ko si Trent.Hindi naman mahirap makipagkaibigan sa kanya, siya pa nga ang magkikipagkilala sa inyo. Noong nasa labas kami ng opisina ng dean ay nakikipag-usap na siya sa sekretarya ng dean. Kilig na kilig naman ang bruha."Hey, can I borrow a ballpen?" ang tanong nito sa akin nang makaupo kami habang sa harap ay ang professor naming nag-eexplain."Yeah, sure. Wait..." kinalkal ko muna ang bag ko at doon ay may nakalagay na envelope sa bag ko. Weird, wala naman akong maalala na may nilagay ako doon.

    Last Updated : 2021-08-07
  • BLAME   CHAPTER 4: ENCOUNTER

    [BLAINE'S POV]Magkahawak kaming lumabas ng building ni Trent. Umabot lang naman ng isang oras ang lambingan at laplapan namin. Hindi daw niya kukunin ang virginity ko hanggat makasal kami. ’Shit. So may future kami?’Isang limo car ang pumarada sa harap namin kasabay niyon ang pagbubukas ng isang bintana at lumabas ang ulo ni Trina."Wow, kakakilala lang, mag-shota na" ang komento ni Trina nang makita ang paghahawak namin ng kamay.Inggit ka lang."Kaninong sasakyan ito?" ang tanong ko. Tumigil sila sa pag-iingay at tumingin sila sa akin."Ang daming hindi sinasabi ng papa mo sa'yo" ang sagot ni John. "Sa inyo no. Haler, yes may pera kami pero di namin afford ang ganito" ang pahabol ni Trina. Sabagay, sa yaman ba naman ng tatay ko, hindi siya makakabili ng sasakyan.Umandar na a

    Last Updated : 2021-08-08
  • BLAME   CHAPTER 5: AZUL

    [TRENT'S POV]She was my ex-girlfriend, a daughter of my father's colleague. Her name was Olivia Gomez, a fucking cheater. Naging girlfriend ko lang naman iyon dahil tinadhana kaming ikakasal, soon. Don't get me wrong, I really do love her but if I didn't went to their school I wouldn't find out that she's cheating on me.I gave her the things she want but I think that's not enough to please her satisfaction.[FLASHBACK…]"Trent, meet Olivia, daughter of my colleague, Mr. Gomez. Come on, tour her around the house." napilitan akong ngumiti sa harap ng matandang si Mr. Gomez at ang katabi nitong anak na si Olivia.Nauna na akong umalis, sumunod naman siya. Una kaming pumunta sa kusina kung saan nagluluto si mama ng tanghalian. Olivia approached her and did

    Last Updated : 2021-08-09
  • BLAME   CHAPTER 5.5: "PLAYERS"

    (A/N: Ito po yung libro na nasa lamesa ng bawat kwarto sa dorm)NAME:GAILGENDER:FEMALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/101NAME:DAVISGENDER:FEMALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/102NAME:ANTONGENDER:MALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/103NAME:OLIVIAGENDER:FEMALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/104NAME:MADIDGENDER:MALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/105NAME:CARLOGENDER:MALEFLOOR/ROOM:1ST FLOOR/106NAME:MAGGIEGENDER:FEMALEFLOOR/ROOM:

    Last Updated : 2021-08-10
  • BLAME   CHAPTER 6: ORIENTATION

    [BLAINE'S POV]Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako, nagising lang nang may kumatok sa pinto. Agad akong nag-ayos at binuksan ang pinto. Hash Mendoza, ang lalaking nakipag-feeling close sa akin kanina habang papunta kami dito sa dorm. Hindi naman sa ayaw kong makisalamuha lalo na't nasa delikado kaming sitwasyon pero gusto ko si Trent ang lumapit sa akin kanina, hindi naman pwedeng wala lang sa kanya ang halikan namin."Oh hey" panimula ni Hash, ngumiti namna ako sa kanya baka masaktan pa pag sumimangot ako."Hi, what can I do for you?" pabalik kong tanong."We should go, they're already waiting downstairs" nagulat ako sa kanyang sinabi kaya sumilip ako sa baba. Yup, they're already there.Pumasok muli ako sa loob para tignan ang oras at nasa 5'o'clock na nga ng hapon. Nag-ayos muna ako at muling lumabas sa pinto. Habang pababa kami

    Last Updated : 2021-08-12
  • BLAME   CHAPTER 7: FIRST VICTIM

    [THIRD PERSON’S POV]Pagpatak ng 7:55 ng gabi ay muling pinatawag ni Azul ang kanyang mga players para magtitipun-tipon sa field. Isa-isa silang lumabas at nagtipon nga sa field suot-suot ang kanilang alarm light pendant, may mga iba rin na nagpalit ng mas komportableng damit habang ang iba naman ay dati parin.“Dalawang minuto pa ay opisyal na nating sisimulan ang larong ‘BLAME’. Sanayin niyo rin na makasaksi ng mga pagpatay dahil hindilangngayonggabi ang magiging duguan.Sa mga gustong malaman kung sino ang mga isinalba ng mga doctor, sila ay sina Abby, Kevin, at Jeremy, ngayong gabi lang ito at depende kung iibahin ng doktor ang nais nilang isalba. Hating gabi matatapos ang laro at kung wala mang mapatay ang mga fraud ay ako ang pipili” anunsyo ni Azul habang gayak na gayak na pinapanood ang takot na mukha ng mga players.

    Last Updated : 2021-08-16
  • BLAME   CHAPTER 8: CLOSE ONE

    [MR. AYAGUZA’S POV]It’s over 24 hours since the last time I saw my daughter. I already informed the police pero sabi nila maghintay daw kami ng 24 hours bago magpa-blotter. I already command my secretary to tell the police again, which he’s doing it right now. The curious part is, even her friends are also missing.Trina’s dad, my comrade, asks if her daughter is with my daughter. Jerry Gawn’s uncle also informed me that his nephew didn’t come home even if it’s late, so he wondered if he’s in our house.It was 11 in the night when my secretary went inside my office with his troubled face.“What’s the problem?” I asked, but she was about to answer when I stopped her after hearing high heels walking towards my office.“Watashitachi no magomusume wa doko ni imasu ka?” (Where is our granddaughter?) As e

    Last Updated : 2021-08-18

Latest chapter

  • BLAME   CHAPTER 26: DAY 1 OF 3

    [THIRD PERSON’S POV]“Today we are having your challenge ‘3-Days Trouble’ kaya kung napansin niyo kagabi noong natapos ang laro ay hindi niyo nabuksan ang computer niyo dahil starting at that time ay hindi niyo pwedeng magamit ang role niyo. Kaya ngayon, hindi niyo pwedeng pag-usapan o magplano ng advance, gamitin ang mga drone niyo, mag-silence, in other words, all of you are powerless.No one is exempted sa challenge na ito because I’m sure na magugustuhan niyo lahat ito. Don’t worry dahil you have a lot of time to prepare, and we won’t be playing blame for a while. Sa ngayon ay kumain, mag-enjoy, sleep, do your shits until the challenge starts” payahag ni Azul noong alam na gising na ang lahat. Isa ito sa mga plano niya, to test their strength, abilities, tapos ang pagiging madiskarte.Dahil nagsara na nga ang LED Screen ay nangangamba silang lahat kung ano na naman a

  • BLAME   CHAPTER 25: BEFORE THE CHALLENGE

    [THIRD PERSON’S POV]Ipinakita na ni Azul ang detalye ng naging biktima.Name: VerdanCodename: ChipmunkRole: JournalistReports: Piss Me Off, Epic 2, Yummy, One Punch Man, Escapade, Tries, Random, Pitiful and ImaginableAng kinalaban ni Verdan na si EEL ay pasimpleng ngumiti noong ipinakita ni Azul ang larawan kung saan nakabitin sa puno ang katawan ni Verdan, katulad rin ni Madid ang uri ng kanyang pagkamatay. Naalala nalang ni EEL ang nangyari sa kanila kanina sa pagitan ng ayaw nila.[FLASHBACK]Ramdam na ramdam ni EEL ang pagkabinat ng kanyang braso, alam niya ang pakay ni Verdan, iyon ay ang pilayin ang kamay nito para hindi p

  • BLAME   CHAPTER 24: TENTH NIGHT

    [THIRD PERSON’S POV]Umiiyak parin si Blaine sa kanyang kwarto, hindi makapaniwala na ang taong kausap niya kahapon ay wala na sa mundong ito. Kahit naman kakakilala lang niya yung tao pero iba naman na kaibigan na ang turing mo sa kanya lalo na’t siya ang napiling balikat na sasandal habang sinasabi ang kanyang mga problema.Patuloy parin sa pag-iyak si Blaine at tumigil lang noong may narinig itong kumatok sa kanyang kwarto.“Blaine, di ka ba kakain?” ang tanong ni Trina mula sa labas. Kasama niya ang tatlo pa nilang kaibigan para sana yayain din siya lumbas. Ilang katok pa ang ginawa ni Trina hanggang sa awatin na ito ng boyfriend.“Tama na, baka tulog pa ang tao” ang pagpapapigil ni John Elmer kay Trina. Tumango lang rin naman si Trina at aalis na sana sila noong makitang tumatakbong palapit sa kanila si Hash.“Is she okay?”

  • BLAME   CHAPTER 23: OBSERVATION

    [THIRD PERSON’S POV]“Eyes on them”Ang nakatatak na wika sa isipan ni CROCODILE na utos ni Madid sa kanya. Ngayon ay silang dalawa lang ang magtutulungan para makapagbigay ng impormasyon sa mga citizens.Ito ang panglimang araw na susundan ni CROCODILE sina BEAVER at GOAT, mula noong gabing namatay si Madid. Matapos ang ayaw nina Trina at Clementine at nagsisimula nang magkanya-kanyang business ang mga tao ay doon niya din sinimulang sundin ang dalawa.Sa kanyang pagsunod ay nakasalamuha niya ang kapwa police nitong si ROOSTER, nagtanguan lang silang dalawa dahil nakakalayo na ang minamataan naman ni ROOSTER.Naglalandiang pumunta ang dalawa sa kagubatan habang si CROCODILE ay tahimik lang na nakasunod sa kanila, inoobserverbahan ang paligid kung may nakasunod ba sa kanya o wala.Nakita niyang pumasok sina BEAVER at GOAT sa isan

  • BLAME   CHAPTER 22: TILL PROVEN GUILTY

    [BROOKLYN’S POV][FLASHBACK]“Prepare the OR” ang narinig wika ng isang nurse noong imulat ko ang mata ko. Nakatingin lang ako sa ilaw ng hospital habang tinatakbo kami. Napalingon ako sa left side ko at nakita ang nakakabata kong kapatid na tinatakbo rin.Ang nakakagulat ay may nakatarak na mahabang tubo sa kanyang leeg kaya mas lumakas ang tibok ng puso ko.“Mio?” ang pagtawag ko sa pangalan ng kapatid ko. Pilit kong inaabot ang kanyang kamay kaya ibinaba iyon ng nurse.“Mio!” nagsisimula ng rumagsa ang luha ko noong hindi pa sumasagot ang kapatid ko.“Sshhh… Magiging okay ang kapatid mo” ang pagpapakalma sa aking ng nurse habang nilalagay ang oxygen mask. Hindi ko namalayan na bumibigat ang talukap ng aking

  • BLAME   NOTE!

    Hello sa mga reader ko, thank you for supporting my story. Kahit maliit lang yung reads, nakakabigla parin di ko aakalain na aabot sa ganun. I will be deleting my story kaya salamat sa suporta, joke lang. I will still continue my story, medyo nahihirapan lang maghanap ng time kasi modular tayo ngayon pero I will do my best to meet your expectations. Thank you for your understanding. Place your bets na kung sino ang mahuhulaan niyong makakasurvive HAHAHA. Ang pag-update natin is once a week (Every Sunday). I finished summarizing the plot of my story and currently writing the remaining chapters. Stay safe. <3

  • BLAME   CHAPTER 21: SOAKED IN HIS BLOOD

    [THIRD PERSON’S POV]Maingat na iniawat ni Bliane ang isang softdrinks sa gilid ni Trent, nakangiti namang tinanngap ito ni Trent saka umalis. Hindi alam ni Blaine kung masama ang loob ni Trent sa ginawang pagtanggi niya. Kita nalang ni Blaine ang humahakbang palayong likod ni Trent, ngumiti naman siya ng mapait bago bumalik sa mga kaibigan.Si Clementine naman ay medyo naiigalaw-galaw na ang paa, hindi tulad noon na talagang hindi makalakad.“Kamusta ang paa mo?” ang tanong ni Kate kay Clementine. May dala itong junkfoods mula sa kwarto niya. Hindi siya pinansin ni Clementine. Hindi naman iyon pinansin ni Kate at naupo nalang sa kanyang tabi, inoofferan niya ito ng pagkain pero tumanggi si Clementine.“Gets ko naman yang nararamdaman mo eh, yung masasaktan ka dahil sa pagkamatay ng kapatid mo” naparolyo nalang ng mata si Clementine bago tumingin kay Kate.&nbs

  • BLAME   CHAPTER 20: JOYOUS, EMBARASSED, IGNORED

    THIRD PERSON’S POV Lahat sila ay nakatingin parin sa LED Screen kung saan ipinakita ni Azul ang imahe ni Kevin na nakahiga sa lupa. Ang dalawang doctor na naiwan ay pasimpleng nagtingina dahil naawa sila sa sinapit ng kapwa nila doctor. Si Blaine ay hindi parin mawala sa isipan niya kung paano namatay si Kevin sa mismong harapan niya at napagisip-isip na wala itong ginawa para tulungan ang kasama. FLASHBACK Mas isiniksik pa ni Blaine ang kanyang katawan noong marinig na may papalapit sa kanilang kinatataguan pero ang naririnig nilang malakas na yapak ay unti-unting humihina. Sa paghina ng naririnig nilang yapak ay siya namang paglakas ng pagtibok ng kanilang puso, hindi nila alam kung alam ng fraud kung saan sila nakatago. Naalis lamang ang tanong na yun sa isipan nila

  • BLAME   CHAPTER 19: DOCTOR IS OUT

    AYAGUZA’S POV Another drug den na naman ang inatake namin. Nakatanggapkami ng isang tawag mula na anonymous person saying na andoon daw sina Blaine at ibang mga kaibigan nito. 4 days ago, nilabas namin na nawawala ang aking anak at mga kaibigan rin nitopero mas nagulat ako noong nabalitaan din na on the same day ng pagkawala nila ay pagkawala din 45 pang mga bata. “Mendoza” ang pagtawag ko sa sekretarya kong nakikipag-usap sa hepe ng pulisyang kasama naming lumusob. “Yes sir” ang sagot nito nang makalapit. “Gather all the CCTV footage sa lahat ng area kung saan naganap ang party” “Yes sir” ang saad nito at umalis para gawin ang iniuutos ko. Lumapit naman sa akin ang matalik kong kaibigan na pulis para balitahan ako kung ano ang naging usapan nila. “Ang taong nagsumbong dito sa drug den nito ay asawa ng isa sa mga nahuli, bugbog ang m

DMCA.com Protection Status