ADRIAN KYLE...Kanina pa s'ya pabalik-balik ng lakad sa kanilang living room. Parang hindi s'ya mapakali at ang lakas ng kan'yang kaba. Pinagpawisan s'ya na hindi n'ya alam kung saan galing. Naka centralized aircon ang kanilang buong bahay kaya malabong pagpawisan s'ya dahil sa init.Nanlalamig din ang kan'yang kalamnan at hindi s'ya mapakali kaya hindi s'ya makapirmi ng upo sa upoan. Kailangan n'yang tumayo at magpalakad-lakad para kahit papaano ay maibsan ang kan'yang nararamdaman."Dad are you ok? Bakit parang balisa ka?" nagulat pa s'ya ng biglang magsalita si Alonso mula sa kan'yang likuran. Hinarap n'ya agad ang anak ng marinig ang boses nito. Nakatayo ito sa likod ng sofa at salubong ang mga kilay habang nakatingin sa kan'ya."I don't know son! Kinakabahan ako Alonso,na hindi ko alam kung bakit at kung para saan. Teka anong oras ba matatapos ang duty ng mommy mo? Did she tell you anything?" tanong n'ya rito. Actually ay kakarating n'ya lang sa bahay mula sa korte.Pagdating n'
ADRIAN KYLE...Halos halughugin n'ya na ang buong Pilipinas para hanapin ang kasintahan ngunit walang Nalie ang natagpuan. Halos mabaliw na din s'ya sa kakahanap dito araw-araw.Wala na s'yang matinong kain at tulog sa loob ng mahigit dalawang buwan na simula ng mawala si Nalie. Palagi din s'yang lasing at halos hindi na naasikaso ang kan'yang sarili.Masakit para sa kan'ya ang pagkawala ng kasintahan at magpahanggang ngayon ay wala pa rin s'yang ideya kung sino ang nasa likod ng pagkawala nito.Walang nagawa ang kan'yang pera at koneksyon. Walang kahit na anong bakas na naiwan si Nalie, maliban na lamang sa cellphone na nakita n'ya noong pinuntahan n'ya ito sa hospital."Adrian, anak tama na yan. Inaabuso mo na ang katawan mo sa ginagawa mo," ang boses ng kan'yang mommy ang nagpagising sa kan'ya. Nasa kwarto lang s'ya at may hawak na isang bote ng alak.Umaga pa lang at kagigising lang yata ng kan'yang ina ngunit s'ya ay umiinom na."I'm ok mom!" tipid na sagot n'ya rito. Naupo ito
ADRIAN KYLE...2 YEARS LATER..."Alonso c'mon! Hurry up son, we will be late," pasigaw na tawag n'ya sa kan'yang anak. Aalis sila ngayon kasama ang kan'yang mga magulang.Inimbitahan ang pamilya nila sa isang party na hindi n'ya alam kung saan at kung kaninong party dahil sabit lang man s'ya. Ayaw n'ya din sanang pumunta ngunit ang kan'yang nga magulang ang mapilit lalo na ang kan'yang ina.Kaya wala na din s'yang nagawa kundi ang paunlakan ang mga ito. Simula ng mawala si Nalie at magpahanggang ngayon ay hindi n'ya pa rin ito natatagpuan ay nawalan na s'ya ng gana sa mga party o lumabas kasama ang mga pinsan o mga kaibigan.Mas gusto n'ya pang magkulong sa kan'yang silid at magpahinga kaysa makihalubilo sa ibang tao sa mga party.Hindi pa rin s'ya nakaka move on hanggang ngayon. Masakit pa rin sa kan'ya ang lahat ng nangyari dalawang taon na ang nakalipas. Ngunit kahit dumaan pa ang ilang dekada ay hindi pa rin s'ya naniniwala na patay na ang kasintahan. Ramdam n'ya na buhay na buha
ADRIAN KYLE..."Dad, she looks like mom!" may kalakasan na sabi ni Alonso na nagpatigil sa kan'ya at biglang nagpakabog sa kan'yang dibdib.Parang bomba sa kan'yang tainga ang sinabi ni Alonso sa kan'ya na bigla na lang tumigil ang kan'yang paghinga."Dad! Are you not going to say or do something? Look at her, she looks like mom— no, she's my mom, I know she is, I knew it dad, she's back dad," hindi magkandauga na sabi ni Alonso sa kan'ya.Dahan-dahan s'yang tumingin sa babae na ngayon ay nasa harapan na at ganon na lang ang pagkalaglag ng kan'yang panga ng makita na kamukha nga ni Nalie ang nasa unahan.No! Si Nalie ang nasa unahan at alam n'ya iyon. Patunay lang ang malakas na pagkalabog ng kan'yang puso habang nakatingin sa babae na may matamis na ngiti habang nakatingin sa mga bisita nito."Oh my God! Adrian did you see her? Is she Na—,""She is mom! I know she is Nalie," seryosong sagot n'ya sa sinabi ng ina ngunit ang kan'yang mga mata ay nakapagkit sa babae sa unahan. Ngunit
ADRIAN KYLE...Simula ng umuwi sila mula sa party ay s'ya nakatulog dahil sa nangyari. Matapos n'yang makausap si Nalie sa party na hindi naman nagtagumpay na mapakiusap ito kay Alonso dahil ayaw pa rin nitong aminin na si Nalie ito ay may dumating na mga royal guards at iniskortan ang dalaga.Hindi din ito gumawa ng paraan na makakausap ang anak nila na mas lalo pang ikinasama ng kan'yang loob sa babae. Kahit si Alonso na lang sana ang kinausap nito. Umaasa ang anak nila kanina at masakit para sa kan'ya ang makita na malungkot ito ng bumalik s'ya sa kanilang mesa na hindi kasama ang ina.Wala naman s'yang nagawa at ayaw n'ya ding gumawa ng eksena sa party ng kaibigan ng kan'yang ina kaya kahit masakit ay hinayaan n'ya na lang na makaalis si Nalie.Humingi din s'ya ng tawad sa kan'yang anak at ipinaliwanag dito ang pag-uusap na naganap sa gitna nila ni Nalie. Nakita n'ya kung paano ito nasaktan at nakaramdam s'ya ng kaunting galit sa ina nito dahil sa pambabalewala sa nararamdaman ng
NALIE ATHALIA..."Bring him to the operating room!" pasigaw na utos n'ya sa mga nurse na s'yang sumalubong sa ambulance na kakarating lang.Nanginginig ang kan'yang katawan sa kaba, takot at galit. Dali-dali n'yang sinuot ang kan'yang doctor's gown habang malalaki ang mga hakbang na nakasunod sa stretcher na pinaglagyan sa pasyente.Halos hindi na s'ya magkandauga pagkapasok n'ya sa operating room ganon din ang mga nurses na kasama n'ya."Doc papunta na si Dr. Lewis at Dr. Cole," pagbibigay alam ng isang nurse sa kan'ya. Tumango s'ya bilang tugon kahit hindi n'ya naman masyadong naintindihan ang sinabi nito.Bago pa man s'ya nakarating kanina sa hospital habang nakasunod sa ambulansya ay tinawagan n'ya na ang kan'yang kapatid para pumunta sa hospital."Prepare everything! Let's do the operation now!" matigas na utos n'ya sa mga nurses. Wala na s'yang pakialam kung mag-isa s'ya. Ang mahalaga sa kan'ya ngayon ay ang mailigtas ang kan'yang pasyente.Nagkatinginan pa ang mga nurses at pa
NALIE ATHALIA..."You need to move now Laurice," ang boses ng kan'yang kuya Red ang nagpabalik sa kan'ya sa kasalukuyan. Ang layo na pala ng nilakbay ng kan'yang isip."K-Kuya!" "Go and make sure that the person who did this to your what so called "kinamumuhian daw", will pay of what he did to this idiot," nang-uuyam na utos ng kapatid. Inirapan n'ya ito dahil alam n'ya naman na binubuska lang s'ya ng magaling na kapatid.Katunayan ay galit ito kay Adrian dahil sa ginawa ng lalaki sa kan'ya ngunit pinakiusapan n'ya ang kapatid na huwag nang makisali sa kan'yang problema dahil kaya n'ya namang ayusin ang gusot sa kanila ni Adrian.Aaminin n'ya na galit s'ya rito ngunit kapag naiisip n'ya ang mga mabubuting ginawa ng binata sa kan'ya noon ay nababawasan ang galit n'ya. Hindi naman kasi s'ya pinabayaan ni Adrian ng mga panahon ma kailangan n'ya ito.Pagkatapos ng ginawa ni Lincoln sa kan'ya at habang nakikipaglaban s'ya na mabuhay ay ang kapatid ang gumawa ng hakbang at binalikan si Linc
NALIE ATHALIA..."T-Tay!" nauutal na tawag n'ya sa matanda na nasa kan'yang harapan at minamaltrato ng mga kalalakihan.Parang bumalik sa kan'ya ang lahat ng galit noon sa nangyari sa kan'yang mga magulang. Nanikip ang kan'yang dibdib habang nakatingin sa kan'yang ama na sinasaktan ng ibang tao.Hindi n'ya maiiwasan ang bumalik sa mahinang Nalie kapag ang mga magulang n'ya ang pinag-uusapan. Ngunit dahil isa na s'yang matapang at malakas na uri ng babae ay ang pananakit sa kan'yang mga mahal sa buhay ang s'ya ring nagpasidhi ng kan'yang galit.Oo nga at itinago sa kan'ya ng mga kinalakhang magulang ang tungkol sa kan'yang totoong pagkatao ngunit minahal s'ya ng mga ito, inaruga, pinalaki ng maayos kahit mahirap ang sitwasyon at ang pinakamahalaga sa lahat ay itinuring s'ya ng dalawang matanda na mas higit pa sa tunay na anak.Hindi n'ya naramdaman mula sa mga ito na hindi s'ya tunay na anak ng kan'yang nanay Narsing at tatay Alonso. Naghirap din ang mga ito ng dahil sa kan'ya ay ginaw