CHAPTER 2

[Azh where are you na?] rinig ko sa kabilang linya, its Xy

"Nandito sa bahay"

[Azh were waiting for you andito na kami sa bar, mag e-enjoy tayo tonight remember?] pagpapaalala nya sa'kin sa napag-usapan namin kanina

"I change my mind matutulog nalang siguro ako ngayong gabi"

[You kidding me? hinihintay ka namin dito show up] ani nya sa kabilang linya bakas ang pagka-irita sa tinig nya.

"Mag enjoy nalang kayo jan, bye-" pinutol nya ang pagsasalita ko bago ko pa maibaba ang telepono.

[Shut up Azh! pumunta ka na dito, halos isang oras na kaming naghihintay were all waiting for you!]

Ani nito, malakas ang music sa bar pero rinig na rinig ko ang pagsigaw nya sa kabilang linya. Panigurado umuusok na naman ang ilong nito.

"Fine." binabaan ko na sya ng telepono

walang gana akong tumayo at pumunta sa banyo para mag half bath. Ilang minuto bago ako matapos at nag bihis na nga, i just wear jacket. lol Im not wearing jackets before lalo na pag pumupunta sa bar, I just remember how much I hate jackets.

I just realized that I've change a lot the way Im wearing, acting, interacting, thingking parang nag bago na lahat, I dont know myself anymore either understand whats going on.

The old confident me was gone. Im full of doubts now keep on asking my self saan ba ako nag kulang? Im pretty naman sexy as well, sa s**o ba? hindi ba talaga ako enough? kulang pa ba yung lahat ng sakripisyo ko? wala ba akong time sa kanya? no, palagi akong may oras pagdating sa kanya, saan ba? ano ba? bakit ba? did he fell out of love? or should I ask minahal nya ba talaga ako? Sa loob ng ilang taon naming pagsasama bakit ganoon lang ka dali sa kanyang iwan ako, kalimutan ako, saktan ako ng ganito.

I even forgot how to smile, how to be happy again, kaya ko ba? kaya ko bang maging masaya ng wala sya? how? He is the source of my happiness, my strength, my everything, my love, my life.

Tinitigan ko ang repleksyon ko sa salamin. Anong nangyari sa'kin? paano humantong sa ganito? awang-awa na ako sa sarili ko.

I love him that damn much to the point nanaubos na ang lahat sa'kin. Hindi ko kayang mawala sya sa'kin b-but n-no I shouldn't be feeling this way h-hindi ako ang nawalan kung 'di sya, Im Azhthrielle Blythe Aelazar! no one can drag me down, kailangan kong itigil ang kagagahan nato.

Oo sobra akong nasaktan but this isn't enough reason para pabayaan ko ang sarili ko, i have to wake up.

I take courage to fix myself and change my clothes into better one. I pick my favorite night dress and put a little make up to cover my pale skin. It took me few minutes to fix myself.

I was amazed seeing a deadly gorgeous woman infront of the mirror now. Now this is me, welcome back Queen. Maybe it's time to listen to Xy’s advice, maybe I really need to move forward.

Nag drive ako papuntang bar and as I arrive there agad akong pinapasok ng guard. Im well known in this bar and also Xy owns it. Pagpasok ko sa loob nakita ko na agad sila sitting in our favorite spot while having some drinks agad akong lumapit sa kanila and greet them.

"ey good eve" masigla kong bati na nakakuha ng atensyon nila

"Azh?" halong pagtataka at gulat sa mga mata ni Kendra

"Glad to see you here, Azhy" nakangiting bati ni Abby

"You look great Azh" puri ni Siarrah sa'kin while taking a dip with her drink.

"Oh beh gising kana ba? Naka move on ka na?" nakangising tanong ni Alli

"Tch, buti naman dumating ka Azh, did you just realize that locking yourself in your room wont help to get a rid with the pain?" paninirmon ni Xy

"Xy would you mind if you invite me a sit first bago mo 'ko sermonan?" pamimilosopo ko sa kanya

"Tch, sit down then"

"cheers dahil na gising na si Azh sa katangahan nya HAHA" pang-aasar ni Alli at tinaas ang hawak nyang wine.

"CHEERS!" sabay-sabay nilang bati

I dont know if they're happy that im fixing myself and try to move on or they're just annoying me.

I just rolled my eyes on them.

"give a shot, Azh" pag-yayaya ni Kierrah at inabot sa akin ang wine

"dali na Azh" - Abby

Kinuha ko naman ang baso na inabot nya. I really need to take a break and breath, Im so suffocated with problems last few months, stress, depressed, and been experiencing anxiety, I should treat myself now.

Pumunta sila Xy at Kierrah sa dance floor kaya sumunod din ako, sumasayaw at sumasabay kami sa beat ng tugtug.

Its been a while since I felt this, ang lumabas, bigyan ng oras ang sarili at magsaya.

"hey pretty" Isang matipunong boses ang umagaw ng atensyon ko at napatigil sa pag sasayaw, I heard it from my back. Lumingon ako at isang poging mukha ang sumalubong sa'kin.

"pardon? Ako ba ang kausap mo?" maang na tanong ko sa lalaking kaharap ko ngayon

"Yes, can I dance you miss?"

I was froze a while, i observed his appearance his the real definition of tall, dark and handsome. Hindi ako gaanong mahilig sa mga moreno pero we can talk about it naman 'di ba?

"Sure" I response

I stay in the dance floor for almost an hour masakit na ang paa ko since mataas ang heels na suot ko at naka ilang baso narin ako ng alak kaya medyo tipsy na. I decided na pumunta ng cr, nag paalam muna ako sa kanya bago umalis, Im referring to the guy na nakasayaw ko kanina by the way he’s Justine.

Nahirapan akong pumunta ng cr memoryado ko naman ang lugar na 'to pero dahil lasing ako kung saan-saan muna ako napadpad bago ko marating ang cr. I was about to open the door when I hear a  conversation inside.

"babe"

"Mira-" natigilan ako ng sumagot ang taong nasa loob, y-yung boses na ’yun.

My tears started to endlessly flow from my eyes ng marinig ko ang pamilyar na boses na yun. Its Wayde, hindi ako pweding magkamali.

Nanginginig ako, I badly wanna know whats happening inside. I feed my curiosity and open the door that I wish I shouldn't done. There i saw them in the last cubicle... m-making out.

Napa-awang ang labi ko at mas lumakas ang pag agos ng luha ko. It feels like a sharp sword stabs in my heart seeing this scenario. My knee's are shaking, I dont have enough strength to support my body and keep myself from falling to the floor. Napa atras na lamang ako, sa sobrang intense nila sa ginagawa nila they didn't even notice me.

Wayde, nag momove on na ako eh. Naka pagdecide na akong mag move on pero bakit ganito? Sinasadya ba talaga to ng tadhana? Kung kailan ko na isipang mag move forward na 'saka ko 'to makikita.

Behind the pain im struggling right now nagawa ko pang ngumisi thinking of the idea na favorite talaga akong saktan ni Lord.

Ito na naman sumasakit na naman ang dibdib ko, kumirot, at nahihirapan akong huminga.

"Azh" mahinang tawag ng isang taong hindi ko in-expect na andito, its Justine, yung Justine na nakasayaw ko sa dance floor.

Nakaramdam ako ng mainit na brasong pumulupot sa'king bewang at dahan-dahan akong inalalayan para makapaglakad ng maayos papalayo sa lugar na yon.

Tulala ako ng ilang minuto bago ako nakabalik sa aking suwesyon at nagsalita.

"Sinusundan mo ba ako?" nilingon ko si Justine with confuse in my eyes "ba't ka andon?" dugtong ko

"Yes at humihingi ako ng pasensya na naki alam ako. Naisip ko kasing ilayo ka sa lugar na 'yun, i was confused nong nakita kitang umiiyak and I didn't mind to found out the reason nang tingnan ko ang direksyon na tinitingnan mo" paghingi nya ng paumanhin sa akin

Yumuko lang ako, where now on the parking lot hinila nya ako papunta dito.

"Is he your boyfriend?" walang alinlangan nyang tanong na nakapukaw sa nararamdam ko.

Nakita nya ang reaksyon at expresyon ng aking mukha dahil sa binato nyang tanong.

"Sorry for asking things na labas na ako, Im really sorry Im just curious" dugtong nya

"Ex... ex boyfriend" tanging na isagot ko, he just nodded as response.

"ba't mo nga pala ako naisipang sundan?"

"Ah, you drop this" he replied at inilahad ang kamay nya para ipakita sa akin ang hawak nyang kwentas

Namilog ang mata ko at mas lalong bumigat ang pakiramdam ko. My heart start aching again, na para bang pinupunit, binabasag, tinutusok ng karayom. Hindi ko maintindihan, hindi ko alam kung anong angkop na salita ang dapat kung gamitin para ma ipahayag ang nararamdaman ko ngayon.

That necklace is a symbol of our love, niregalo sa akin ni Wayde ang necklace na yan noong kaarawan ko sabay pagbitiw ng pangakong mananatili sya sa tabi ko, gagawin nya ang lahat para protektahan ako, hindi nya ako iiwan at sasaktan pero mas na pako ako sa huling pangakong binitawan nya, yung pangakong ihaharap nya ako sa altar.

Alam kong malabo ng mangyari iyun pero umaasa... umaasa parin akong matupad nya ang pangakong yun.