Aubrey's POVAfter successfully resolving the issue with our supplier, bumalik kami ni Adon sa regular na trabaho. Pero kahit naayos na ang problema, hindi pa rin ako mapakali. Ramdam ko pa rin ang bigat ng mga pangyayari, lalo na't naaalala ko pa rin ang huling pag-uusap namin ni Grandpa. Hindi ko maiwasang isipin ang mga banta niya, at kung gaano kalayo ang kaya niyang gawin para kontrolin ang buhay ko.One afternoon, habang nasa opisina ako ng ANELE Fashion, may natanggap akong tawag mula kay Mom. Medyo matagal na kaming hindi nagkausap, kaya agad ko itong sinagot."Hi, Mom! Kamusta ka na?" tanong ko, pilit na tinatago ang pag-aalala sa tono ko."Aubrey, anak, we need to talk," sagot niya, and I could sense the urgency in her voice. "Can we meet for lunch?""Sige, Mom. I'll finish up here and meet you in an hour," sabi ko, although medyo kinabahan ako sa tono ng boses niya. Hindi ko alam kung ano ang dahilan, pero naramdaman kong may kinalaman ito kay Grandpa.We met at a small, co
Adon's POVTiningnan ko ang oras sa wall clock—alas dose y media na, at wala pa ring sign na makakauwi si Aubrey. Hindi ko mapigilan ang sarili kong maglakad pabalik-balik sa loob ng kwarto, habang paminsan-minsan ay sinisilip ko ang labas ng bintana. Ang init ng ulo ko ay parang hindi ko na kayang kontrolin. Kailangan ko nang tigilan ang kakahintay. Mabubaliw ako sa pagtingin sa orasan, bawat segundo na dumaan ay parang isang taon. Nagdesisyon akong bumalik sa kama at magpanggap na hindi ako nag-aalala. Humiga ako, sumiksik sa ilalim ng kumot, at nag-clap ng dalawang beses para patayin ang ilaw. Ngunit kahit nakapikit na ang mga mata ko, hindi ko maiwasang mag-isip ng mga posibleng senaryo. Paano kung may nangyari sa kanya? Baka naabutan siya ng dilim sa daan, o kaya naubusan siya ng gas sa isang madilim na kalsada. Ang mga kalokohang ito ay naglalaro sa isip ko, at lalong nagpapataas ng kaba ko. Hindi ko na kayang lokohin ang sarili ko. Bigla akong bumangon mula sa kama, sumuot n
Pagkatapos ng dinner date namin ni Aubrey, naglakad kami sa ilalim ng malamig na gabi. Ang hangin sa New York ay medyo malamig para sa oras ng taon, ngunit ito ay nagbigay ng pakiramdam ng kasiyahan at kapanatagan. Ang mga ilaw ng cityscape ay sumasalamin sa aming pag-uusap at bawat hakbang namin sa sidewalk.Pumunta kami sa isang maliit na café malapit sa restaurant para sa dessert. Ang café ay cozy at intimate, na nagbibigay ng magandang pagkakataon para sa mas personal na pag-uusap. Habang umuupo kami sa isang maliit na table, sinubukan kong obserbahan si Aubrey—ang paraan ng kanyang pagngiti, ang ligaya sa kanyang mga mata. Ang lahat ng ito ay nagbibigay sa akin ng pakiramdam na ang lahat ng pag-aalala ko ay wala na, at natutuwa akong makita siyang masaya."Alam mo, Adon," sabi niya habang umiinom ng espresso martini, "sa kabila ng lahat ng mga pagsubok at stress, parang ang saya saya ko na kasama ka.""Ganun din ako, Aubrey," sagot ko, hinawakan ang kanyang kamay sa ibabaw ng mes
Adon's POV Kinabukasan, maaga akong nagising. I couldn’t help but glance over at Aubrey, still peacefully sleeping beside me. Ang gaan sa pakiramdam na makita siyang ganito, walang iniintindi, walang stress—just pure serenity. I brushed a stray lock of hair away from her face and planted a soft kiss on her forehead before carefully getting out of bed.I headed straight to the shower, letting the warm water wash away the remnants of sleep. Today was going to be a tough one. The meeting with Monteros was just hours away, and I needed to be at my best. There was no room for mistakes, especially now na malapit na kami sa closing ng deal na ‘to. This could make or break our plans for expansion.As I dressed up, I couldn’t shake off the feeling of unease. Monteros had a reputation for being ruthless when it came to negotiations. They wouldn’t hesitate to take advantage of any sign of weakness. But I was prepared. I knew their tactics, and I wasn’t about to let them get the upper hand.Buma
Aubrey's POVNagising ako sa pagkakatulala sa araw na tumatagos sa mga bintana. Napansin kong hindi ko na naisipang isara ang mga kurtina kagabi, kaya ngayon, ang maliwanag na sinag ng araw ang nagising sa akin.Slightly irritated, bumangon ako, at dumiretso sa banyo para maligo. Ang init ng tubig sa shower ay nakakarelax, pero kahit na ang konting pagsasaayos ng sarili ko, hindi ko maiwasang isipin na wala na si Adon. Ayon sa kanya, maaga siyang aalis para sa site visit ng business center project.Habang bumaba ako sa kusina para mag-almusal, naisip ko na wala na si Adon, kaya nagdesisyon akong gumawa ng sandwich at mag-coffee na lang. Nakakalungkot, dahil sana makapag-usap kami ng maayos bago siya umalis.Pagkatapos kumain, abala ako sa opisina ng ANELE Fashion. Dali-dali akong pumunta sa production area, nag-check ng mga updates sa marketing team, at medyo natagilid dahil kailangan kong makipag-usap sa isang supplier ng garments na nasa outskirts ng city. Ang supplier na ito ay med
Aubrey's POV"She still wanted to be with him despite everything he did to us," sabi ko, nanginginig ang boses ko sa pagkatalo, "mawawasak lahat ng plano natin.""Love ka ng Mom mo sa Grandpa mo, at hindi mo pwedeng alisin ang pagmamahal ng anak sa kanyang ama," sabi ni Camella para ma-comfort ako kahit na hindi siya masyadong successful, "gusto niyang makasama siya, so be it. Marami na siyang pinagdaanan, sakit at kalungkutan... at ang mahalaga ngayon ay ang kaligayahan niya.""Tama ka, pero hindi ko pa rin maintindihan. Paano niya mahalin ang demonyo na nagdulot sa atin ng sakit? Dapat siyang mabulok sa impiyerno!""Dear, sinabi mo na siya ang demonyo, hindi siya mabulok sa impiyerno," tumawa siya nang malakas.Noong gabi na iyon, may helicopter na kumuha sa akin sa mansion at dinala ako sa penthouse ni Adon, na nasa itaas ng Gustav building.Ang penthouse ay elegante at maganda, may breathtaking view ng city lights at skyscrapers ng Manila. Madalas na nandito si Adon para sa late n
Aubrey's POVPagkagising ng umaga, naramdaman ko ang init ng katawan ni Adon na sumasakop sa akin. Sa bawat paghinga niya, tila nararamdaman ko ang kanyang presensya sa buong paligid. Ang liwanag ng araw ay pumasok sa pamamagitan ng malalaking bintana ng penthouse, nagdudulot ng malambot na liwanag sa aming paligid. Si Adon ay nasa tabi ko, mahimbing na natutulog na parang walang pakialam sa mundo.Ang damdamin ko ay gising na gising pa rin mula sa nangyari kagabi. Nagtangkang bumangon mula sa kama nang hindi siya nagigising, dahan-dahan kong tinanggal ang sarili ko mula sa kanyang mahigpit na yakap. Ang kanyang mga braso ay tila may sariling buhay na nagtatangkang panghawakan ako, pero ako’y matagumpay na nakaalis. Naglakad ako patungo sa kusina, ang lahat ng mga bagay sa paligid ay tahimik, tanging ang tunog ng aking mga hakbang at ang mga hangin mula sa air conditioning ang naririnig ko.Habang naghahanda ako ng kape, iniisip ko ang mga nangyari kagabi. Ang halik niya ay puno ng in
Aubrey's POVKinaumagahan, nagising ako sa tunog ng malumanay na pag-agos ng tubig mula sa shower sa banyo. Pinili kong manatili sa kama nang ilang minuto, tinatangkang masipsip ang init ng blanket at ang tahimik na ambiance ng penthouse. Ang malamig na hangin mula sa bintana ay kumakalat sa buong kwarto, nagdadala ng sariwang simoy ng umaga.Maya-maya, lumabas si Adon mula sa banyo na nakasuot ng robe, ang kanyang buhok ay basa at magulo. Ang ngiti niya ay parang sinasalamin ang pagiging maganda ng umaga. “Good morning, love,” sabi niya, ang tono niya ay puno ng kasiyahan.“Good morning,” sagot ko, nagngiti pabalik. Ang kanyang presensya ay nagbigay sa akin ng panibagong lakas at sigla.“Nagplano akong gumugol tayo ng oras sa labas ngayon,” sabi niya, nag-aalangan na parang may lihim na plano. “May gusto akong ipakita sa iyo.”Tumingin ako sa kanya na may kuryosidad. “Anong plano mo?”Ngumiti siya ng may malihim na sulyap. “Secret. Pero siguradong magugustuhan mo.”Matapos magbihis,