Aubrey's POVDalawang linggo ang nakalipas, nag-celebrate ng birthday ng aking mother-in-law sa Gustav Hotel. Magkikita kami ni Adon sa party dahil wala siyang oras umuwi para magbihis; may huling business meeting siya kasama ang ilang foreign investors.Pagdating ko sa Gustav Hotel ng alas-siyete y medya ng gabi, suot ko ang isang puting long dress na backless hanggang sa baywang. Itinaas ko ang buhok ko para magbigay-diin sa aking walang likod. Ang makeup ko ay flawless, may smokey eyes, highlights, at luscious lips.Pumasok ako sa elevator na mag-isa. Pinindot ko ang GB, ang grand ballroom ng hotel. Nang magsara ang mga pinto, may isang kamay na humarang sa mga pinto para hindi magsara.Isang guwapo at matangkad na blond na lalaki ang pumasok. Nagtinginan kami ng tatlong segundo bago nagsara ang mga pinto sa likuran niya.“Hi,” bati niya sa akin na may malaking ngiti.“Hi,” bati ko pabalik. Na-starstruck ako sa personal na pagtingin sa kanya. Grabe, nakita ko lang siya sa mga pelik
Aubrey's POVPumasok ako sa kwarto ni Adon, ang pag-iisip ko ay tumatakbo sa lahat ng nangyari sa party. Ang utos niya na tanggalin ang imprint ng hawak ni Christian ay nag-iwan sa akin ng matinding pagkabahala. Hinalungkat ko ang aking mga gamit at nag-shower nang mabuti, sinigurado kong masusi ang paglinis ng bawat bahagi ng aking katawan. Matapos ang shower, naglagay ako ng isang magaan na silk robe, at nagpunta sa kwarto ni Adon. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa gilid ng kama, nagmumukhang malalim ang iniisip."Okay na ang likod ko," sabi ko, habang lumalapit sa kanya. Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya ay puno pa rin ng tensyon. “I’m sorry sa kanina,” sabi niya, sabik na tinanggap ang hand towel na ginamit ko. “Hindi ko lang makayanan ang thought na may ibang lalaki na humahawak sa iyo.”Naramdaman ko ang init ng pagmamahal sa kanyang mga mata, kahit na ang galit at selos ay halata pa rin. Lumapit ako sa kanya, at umupo sa tabi niya. “Alam ko, Adon. Pero hindi mo
Aubrey's POVSumapit ang umaga, at ang liwanag mula sa mga bintana ay dahan-dahang gumising sa akin. Napansin kong wala si Adon sa kama. Bumangon ako, nagbihis ng magaan na damit, at naglakad patungo sa kusina.Habang papalapit ako sa kusina, narinig ko ang tunog ng mga pinggan at mga kaldereta. Nang dumaan ako sa pinto ng kusina, nakita ko si Adon na abala sa paghahanda ng almusal. Ang kanyang mga galaw ay nagmumukhang maayos at puno ng kasanayan, na tila isang chef sa restaurant."Good morning," sabi ko, medyo naguguluhan sa kanyang pagganap ng isang bagay na tila hindi niya karaniwang ginagawa.Tumingin siya sa akin, at ang kanyang mga mata ay naglalaman ng warmth na hindi ko madalas nakikita. "Good morning, Aubrey. Gusto mo bang tulungan kita o gusto mong umupo na lang habang inaasikaso ko ang breakfast?"Pumili ako na umupo sa mesa. "Sige, mag-relax na lang ako. Pero, thank you sa pag-aalaga."Pumuwesto siya sa harap ko na may malalim na tingin. "Gusto ko sanang mag-sorry ulit sa
Aubrey's POVThe following Saturday, sobrang ganda ng panahon, perfect for a day trip. Pumunta kami sa isang malaking farm, isang tahimik na lugar para makaalis sa kabusyhan ng city. Ang araw ay maliwanag, nagbibigay ng mainit na glow sa paligid ng lush greenery.Pagdating namin, naamoy ko ang fresh na lupa at mga namumulaklak na bulaklak. Mukhang mas relaxed si Adon kaysa sa usual, at parang may calm na dumating sa akin."Ang ganda ng lugar na 'to," sabi ko, tinitingnan ang malawak na fields at rustic charm ng farm. "Hindi ko inisip na pupunta tayo dito.""Naisip ko na magandang makaalis saglit," sagot ni Adon, genuine na nakangiti. "Hindi ko madalas na nakakapag-share ng ganitong peaceful na araw sa’yo."Nag-set up kami ng picnic sa ilalim ng malaking puno, naglagay ng blanket at inilatag ang iba't ibang sandwiches, prutas, at snacks. Habang kumakain, nag-usap kami tungkol sa lahat at wala—mga pangarap namin, frustrations, at mga maliliit na bagay na nagpapatawa sa amin. Nakakagaan
Aubrey's POVPagkatapos ng aming lunch, naglakad kami pabalik sa park na puno ng mga tao na abala sa kanilang mga aktibidad. Nakita ko ang isang group of friends na nag-picnic sa ilalim ng malaking puno. Napansin ko ang ilang bata na naglalaro ng frisbee, habang ang iba ay nagjo-jogging sa trail.Habang naglalakad kami, nakita ko ang isang maliit na stall na nagbebenta ng ice cream. Agad kong naisip na tamang-tama ito para sa mainit na araw. Nagpakuha kami ng dalawang cones—isa sa classic vanilla at isa sa double chocolate.“Wala nang mas masarap kaysa sa ice cream sa ilalim ng araw,” sabi ni Adon habang ini-enjoy ang kanyang cone.“True! At least makakalimutan ko ang mga stress sa trabaho,” sagot ko, ngumiti habang tinatanggal ang maliliit na patak ng tsokolate mula sa gilid ng aking bibig.Naglakad kami papunta sa isang maliit na tulay na nasa gitna ng park. Ang tulay ay nasa ibabaw ng isang maliit na lawa kung saan ang mga ducks ay naglalangoy. Naglaan kami ng oras para magpahinga,
Aubrey's POVPagkaraan ng isang masaya at rewarding na weekend kasama si Adon, bumalik kami sa normal na routine namin sa condo. Ang mga araw na magkasama kami sa museum at paglakad sa city center ay nagbigay sa amin ng pagkakataon na mag-bonding, ngunit kailangan na naming bumalik sa aming mga gawain.Ngayong Lunes ng umaga, nagising ako ng maaga at nagpasya na magluto ng breakfast para sa amin. Habang ang araw ay sumisikat, binuksan ko ang mga bintana ng kitchen upang ipasok ang malamig na hangin. Nagluto ako ng scrambled eggs, bacon, at toast. Nang matapos ko ang pag-aasikaso sa agahan, inayos ko ang mesa at naghintay kay Adon.Nang makita niya ang setup, nagpasalamat siya at ngumiti. “Wow, ikaw ang best breakfast chef ko,” sabi niya, habang umupo sa mesa.“Salamat,” sabi ko, habang inilalagay ang mga pagkain sa mesa. “Gusto ko lang na makapag-start tayo ng araw ng maayos.”Habang kami ay kumakain, nag-usap kami tungkol sa mga plano namin para sa linggong ito. Ang mga meetings at d
Aubrey's POV"Here’s your cafe latte," sabi ni Jade habang inilalagay ang tasa sa coffee table."Thanks, Jade," sabi ko sa kanya habang ngumiti.Si Jade, ang geeky kong kaibigan, na naka-dark rimmed glasses at old fashioned na damit. Nagtrabaho siya bilang cashier/waitress/barista sa coffee shop na pagmamay-ari ni Mrs. Chang. Dati, nagtrabaho rin ako dito bilang dishwasher tuwing weekend."You're welcome," sabi niya habang pinapanood akong sumipsip ng mainit na foamy na kape, "how is it?""Hmm... very delicious. Perfect latte ka talaga.""Thanks. Glad you like it. If you need anything, just call me," sabi niya at umalis para kuhanin ang order ng bagong customer na pumasok sa coffee shop.Naiiwan ako mag-isa sa mesa, habang tinatangkang inuubos ang kape, nang biglang may umupo sa tapat ko. Tiningnan ko siya, tinitingnan ang kanyang hitsura. Naka-dark blue sweater siya, gray pants, black cap at dark shades para siguradong hindi makilala."Stalking mo ba ako?" tanong niya sa akin ng may
Aubrey’s POVNag-uumapaw ang init ng nararamdaman ko sa yakap niya. Ang halik niya sa aking labi ay parang pahayag ng pagsisisi, at kahit na parteng naaattract ako, hindi ko maikakaila ang pagkabahala ko sa kanyang galit. Ang mga nangyari kanina ay bumabalik sa aking isipan, ang kanyang mga sigaw at ang paraan kung paano niya ako pinilit na ipaliwanag ang sarili ko.“Pasensya na kung nadala ako. Hindi ko alam kung bakit ako ganito,” sabi niya sa tono na naglalaman ng pagkaseryoso. Ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala, at habang hinahaplos niya ang aking likod, pakiramdam ko ay nag-aalangan siya sa bawat galaw.Hindi ko alam kung paano ko dapat i-react. Ang mga nararamdaman ko ay tila naglalaban sa isa’t isa. Ang pag-aalala ko sa kanya ay humahalo sa pagnanais kong magsalita ng totoo. “Huwag mong gawing dahilan ang mga insecurities mo para magalit,” sabi ko, sinusubukan kong mapanatili ang kontrol sa aking boses. “Hindi ko kailangan ng ganitong klaseng stress. Kung mahal mo ako,