Adon's POV Kinabukasan, maaga akong nagising. I couldn’t help but glance over at Aubrey, still peacefully sleeping beside me. Ang gaan sa pakiramdam na makita siyang ganito, walang iniintindi, walang stress—just pure serenity. I brushed a stray lock of hair away from her face and planted a soft kiss on her forehead before carefully getting out of bed.I headed straight to the shower, letting the warm water wash away the remnants of sleep. Today was going to be a tough one. The meeting with Monteros was just hours away, and I needed to be at my best. There was no room for mistakes, especially now na malapit na kami sa closing ng deal na ‘to. This could make or break our plans for expansion.As I dressed up, I couldn’t shake off the feeling of unease. Monteros had a reputation for being ruthless when it came to negotiations. They wouldn’t hesitate to take advantage of any sign of weakness. But I was prepared. I knew their tactics, and I wasn’t about to let them get the upper hand.Buma
Aubrey's POVNagising ako sa pagkakatulala sa araw na tumatagos sa mga bintana. Napansin kong hindi ko na naisipang isara ang mga kurtina kagabi, kaya ngayon, ang maliwanag na sinag ng araw ang nagising sa akin.Slightly irritated, bumangon ako, at dumiretso sa banyo para maligo. Ang init ng tubig sa shower ay nakakarelax, pero kahit na ang konting pagsasaayos ng sarili ko, hindi ko maiwasang isipin na wala na si Adon. Ayon sa kanya, maaga siyang aalis para sa site visit ng business center project.Habang bumaba ako sa kusina para mag-almusal, naisip ko na wala na si Adon, kaya nagdesisyon akong gumawa ng sandwich at mag-coffee na lang. Nakakalungkot, dahil sana makapag-usap kami ng maayos bago siya umalis.Pagkatapos kumain, abala ako sa opisina ng ANELE Fashion. Dali-dali akong pumunta sa production area, nag-check ng mga updates sa marketing team, at medyo natagilid dahil kailangan kong makipag-usap sa isang supplier ng garments na nasa outskirts ng city. Ang supplier na ito ay med
Aubrey's POV"She still wanted to be with him despite everything he did to us," sabi ko, nanginginig ang boses ko sa pagkatalo, "mawawasak lahat ng plano natin.""Love ka ng Mom mo sa Grandpa mo, at hindi mo pwedeng alisin ang pagmamahal ng anak sa kanyang ama," sabi ni Camella para ma-comfort ako kahit na hindi siya masyadong successful, "gusto niyang makasama siya, so be it. Marami na siyang pinagdaanan, sakit at kalungkutan... at ang mahalaga ngayon ay ang kaligayahan niya.""Tama ka, pero hindi ko pa rin maintindihan. Paano niya mahalin ang demonyo na nagdulot sa atin ng sakit? Dapat siyang mabulok sa impiyerno!""Dear, sinabi mo na siya ang demonyo, hindi siya mabulok sa impiyerno," tumawa siya nang malakas.Noong gabi na iyon, may helicopter na kumuha sa akin sa mansion at dinala ako sa penthouse ni Adon, na nasa itaas ng Gustav building.Ang penthouse ay elegante at maganda, may breathtaking view ng city lights at skyscrapers ng Manila. Madalas na nandito si Adon para sa late n
Aubrey's POVPagkagising ng umaga, naramdaman ko ang init ng katawan ni Adon na sumasakop sa akin. Sa bawat paghinga niya, tila nararamdaman ko ang kanyang presensya sa buong paligid. Ang liwanag ng araw ay pumasok sa pamamagitan ng malalaking bintana ng penthouse, nagdudulot ng malambot na liwanag sa aming paligid. Si Adon ay nasa tabi ko, mahimbing na natutulog na parang walang pakialam sa mundo.Ang damdamin ko ay gising na gising pa rin mula sa nangyari kagabi. Nagtangkang bumangon mula sa kama nang hindi siya nagigising, dahan-dahan kong tinanggal ang sarili ko mula sa kanyang mahigpit na yakap. Ang kanyang mga braso ay tila may sariling buhay na nagtatangkang panghawakan ako, pero ako’y matagumpay na nakaalis. Naglakad ako patungo sa kusina, ang lahat ng mga bagay sa paligid ay tahimik, tanging ang tunog ng aking mga hakbang at ang mga hangin mula sa air conditioning ang naririnig ko.Habang naghahanda ako ng kape, iniisip ko ang mga nangyari kagabi. Ang halik niya ay puno ng in
Aubrey's POVKinaumagahan, nagising ako sa tunog ng malumanay na pag-agos ng tubig mula sa shower sa banyo. Pinili kong manatili sa kama nang ilang minuto, tinatangkang masipsip ang init ng blanket at ang tahimik na ambiance ng penthouse. Ang malamig na hangin mula sa bintana ay kumakalat sa buong kwarto, nagdadala ng sariwang simoy ng umaga.Maya-maya, lumabas si Adon mula sa banyo na nakasuot ng robe, ang kanyang buhok ay basa at magulo. Ang ngiti niya ay parang sinasalamin ang pagiging maganda ng umaga. “Good morning, love,” sabi niya, ang tono niya ay puno ng kasiyahan.“Good morning,” sagot ko, nagngiti pabalik. Ang kanyang presensya ay nagbigay sa akin ng panibagong lakas at sigla.“Nagplano akong gumugol tayo ng oras sa labas ngayon,” sabi niya, nag-aalangan na parang may lihim na plano. “May gusto akong ipakita sa iyo.”Tumingin ako sa kanya na may kuryosidad. “Anong plano mo?”Ngumiti siya ng may malihim na sulyap. “Secret. Pero siguradong magugustuhan mo.”Matapos magbihis,
Aubrey's POVDalawang linggo ang nakalipas, nag-celebrate ng birthday ng aking mother-in-law sa Gustav Hotel. Magkikita kami ni Adon sa party dahil wala siyang oras umuwi para magbihis; may huling business meeting siya kasama ang ilang foreign investors.Pagdating ko sa Gustav Hotel ng alas-siyete y medya ng gabi, suot ko ang isang puting long dress na backless hanggang sa baywang. Itinaas ko ang buhok ko para magbigay-diin sa aking walang likod. Ang makeup ko ay flawless, may smokey eyes, highlights, at luscious lips.Pumasok ako sa elevator na mag-isa. Pinindot ko ang GB, ang grand ballroom ng hotel. Nang magsara ang mga pinto, may isang kamay na humarang sa mga pinto para hindi magsara.Isang guwapo at matangkad na blond na lalaki ang pumasok. Nagtinginan kami ng tatlong segundo bago nagsara ang mga pinto sa likuran niya.“Hi,” bati niya sa akin na may malaking ngiti.“Hi,” bati ko pabalik. Na-starstruck ako sa personal na pagtingin sa kanya. Grabe, nakita ko lang siya sa mga pelik
Aubrey's POVPumasok ako sa kwarto ni Adon, ang pag-iisip ko ay tumatakbo sa lahat ng nangyari sa party. Ang utos niya na tanggalin ang imprint ng hawak ni Christian ay nag-iwan sa akin ng matinding pagkabahala. Hinalungkat ko ang aking mga gamit at nag-shower nang mabuti, sinigurado kong masusi ang paglinis ng bawat bahagi ng aking katawan. Matapos ang shower, naglagay ako ng isang magaan na silk robe, at nagpunta sa kwarto ni Adon. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa gilid ng kama, nagmumukhang malalim ang iniisip."Okay na ang likod ko," sabi ko, habang lumalapit sa kanya. Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya ay puno pa rin ng tensyon. “I’m sorry sa kanina,” sabi niya, sabik na tinanggap ang hand towel na ginamit ko. “Hindi ko lang makayanan ang thought na may ibang lalaki na humahawak sa iyo.”Naramdaman ko ang init ng pagmamahal sa kanyang mga mata, kahit na ang galit at selos ay halata pa rin. Lumapit ako sa kanya, at umupo sa tabi niya. “Alam ko, Adon. Pero hindi mo
Aubrey's POVSumapit ang umaga, at ang liwanag mula sa mga bintana ay dahan-dahang gumising sa akin. Napansin kong wala si Adon sa kama. Bumangon ako, nagbihis ng magaan na damit, at naglakad patungo sa kusina.Habang papalapit ako sa kusina, narinig ko ang tunog ng mga pinggan at mga kaldereta. Nang dumaan ako sa pinto ng kusina, nakita ko si Adon na abala sa paghahanda ng almusal. Ang kanyang mga galaw ay nagmumukhang maayos at puno ng kasanayan, na tila isang chef sa restaurant."Good morning," sabi ko, medyo naguguluhan sa kanyang pagganap ng isang bagay na tila hindi niya karaniwang ginagawa.Tumingin siya sa akin, at ang kanyang mga mata ay naglalaman ng warmth na hindi ko madalas nakikita. "Good morning, Aubrey. Gusto mo bang tulungan kita o gusto mong umupo na lang habang inaasikaso ko ang breakfast?"Pumili ako na umupo sa mesa. "Sige, mag-relax na lang ako. Pero, thank you sa pag-aalaga."Pumuwesto siya sa harap ko na may malalim na tingin. "Gusto ko sanang mag-sorry ulit sa
Aubrey's POVAfter 5 years...Pumasok ako sa sementeryo mag-isa. Mabagal kong tinahak ang daan habang hawak ang mga bulaklak sa kamay ko. Huminto ako at tumayo sa harap ng isang libingan.“Hello, Grandpa,” yumuko ako at inilagay ang mga bulaklak sa libingan niya, “sorry, hindi ko nasama ang death anniversary mo kahapon. Bilang isang businessman, alam mo kung bakit, at sigurado akong naiintindihan mo.”Abala ako sa isang business engagement na hindi ko matanggihan. Oo, nagma-manage pa rin ako ng kumpanya, pero ngayon kasama na si Adon.Pinagsama namin ang dalawang kumpanya, Gustav at Mañas, nang ikasal kami. Nag-liquidate kami ng ilang assets at nag-invest ng mas marami sa robotic company namin. Genius si Adon sa pag-papatakbo ng grupo ng mga kumpanya namin. May mga brilliant ideas siya na nagiging malaking tagumpay.“Si Sebby ay pitong taong gulang na,” ngumiti ako habang iniisip ang anak namin.“Napaka-handsome at smart niya, pero medyo makulit.”Naalala ko nung isinara ni Sebby ang
Adon's POV“Saan si Aubrey?” tanong ko sa tatay ko, si Kristov Gustav, na nakaupo malapit sa lugar kung saan ako nakatayo, sa tabi ng pulang at gintong floral wedding arch.Tinaas niya ang kilay niya, tapos tiningnan ang oras sa wristwatch niya. “Siguro papunta na siya dito. Sabi ko sa iyo, ten minutes pa, huwag kang mag-alala, darating siya,” sabi niya, tapos nagbigay ng okay sign.“Oo, darating siya,” bulong ko sa sarili ko. Nanginginig ang mga kamay ko, hindi ko mapanatili ang mga ito na hindi gumagalaw. Binawasan ko ng kaunti ang pagkakakabit ng bowtie ko. Masikip ito sa paghinga ko.Sobrang kinakabahan, excited, at overwhelmed ako sa saya. Ang pag-aasawa kay Aubrey ang pinakainaasahan ko sa ngayon. Siya ang pag-ibig ng buhay ko, ang lahat sa akin, ang mundo ko.Nagdaos kami ng kasal sa simbahan, sa gitnang bahagi ng New York. Ito ang pinapangarap naming magpakasal sa simbahan ngayon, para sa isang solemne na sakramento. Puno ng dekorasyon ang simbahan, karamihan sa mga pulang ros
Aubrey's POVLove makes you crazy. It causes strong infatuation and obsessive thinking about what he's doing, where he is, and who he's with. It gives you too much stress, especially if you're prevented from being with him.Ganun ang naramdaman ni Mom. Parang bumalik siya sa nakaraan, twenty-five years ago, na naglalaban para sa kanyang pag-ibig kay Gareth Danes, at ako naman ay ang mas batang version ng Grandpa, na pumipigil sa kanya na makasama ang kanyang lover.Nasa kwarto kami ni Adon. Ang guwapo niya, may dark hair na basang-basa mula sa shower, at nakatayo sa harap ko na may puting towel sa kanyang hips. Napatingin ako sa v-line niya, medyo nakaka-distract."Akala ko magiging masaya ang reunion na ito," sabi niya, sabay kunot noo, "eh, parang okay naman, maliban sa iyo.""Paano mo gusto akong mag-react? Tumalon sa saya? Grabe, sa 25 taon ng buhay ko, akala ko patay na ang tatay ko.""Kaya nga dapat ipagdiwang. Buhay siya, at dapat kang magpasalamat sa bagay na iyon," sabi niya,
Aubrey's POVAng tatay ko ay buhay at malakas!Isang malamig na panginginig ang dumaloy sa akin. Parang kakaibang pakiramdam na makita ang sarili kong tatay na nakatayo sa harap ko, nang akala ko ay natutulog na siya ng mahigit sa anim na talampakan sa ilalim ng lupa.Kakaiba.Totoo rin ang sinasabi ng private investigator. Pinag-utos ni Grandpa na patayin ang tatay ko.May isang lalaki na tinatawag na Gaston na hinikitan ang preno ng kotse. Si Grandpa ang responsable sa aksidenteng nagdulot ng pagkamatay ng mga lalaki sa loob ng kotse.Si Grandpa ay isang demonyo!Totoo nga ang mga chismis na narinig ko noong libing na siya ay pumatay ng tao. Hindi ko makapaniwala na ang dugo na dumadaloy sa akin ay nagagawa ng ganitong kasamaan. Ang ginawa niya ay hindi mapapatawad!Muli akong nagalit sa kanya, higit pa kaysa sa kahit sino sa buhay ko. Pero wala na kaming magagawa. Patay na siya.Nabigla at nagalit ako. Ang hirap pigilan ang nararamdaman ko. Nanginig ang mga kamay ko.Na-shock din s
Adon's POV"Nadinig mo ba 'yun? Sinabi niyang mama!" Masayang-masaya si Aubrey sa pag-usad ni Sebastian, na ngayon ay anim na buwang gulang na. Nakaupo siya sa loob ng crib, suot lang ang kanyang diaper, at hawak ang isang asul na rattle. Lumaki ang kanyang mga mata habang nakatitig kay Aubrey na masiglang-masigla. Siguro iniisip niya kung ano ang nangyayari."Hm... ang nadinig ko, dada," sabi ko, sinasabi ang talagang narinig ko."Talaga?" napakunot ang noo niya, pagkatapos ay binalingan si Sebastian, "sige na Seb, sabihin mo ma-ma... ma-ma..."Tumili si Seb at kinain ang rattle, hindi pinansin si Aubrey. Pagkatapos ay sumigaw siya, "da-da. Da-da.""Sabi ko sa'yo," natatawa kong sabi habang tinutukso si Aubrey, at napasimangot siya."Hindi patas 'yun, Seb. Mas madalas tayo magkasama," kinuha niya ang aming baby at niyakap ito.Mula nang mamatay ang lolo ni Aubrey, naging abala siya sa pag-aasikaso ng lahat. Mula sa libing, sa pangangalaga ng negosyo ng mga Mañas, sa pagdadala kay Seb
Aubrey's POVLumipas ang tatlong araw mula nang pumanaw si Lolo. Parang isang malakas na alon ang bumalot sa akin ng kalungkutan, na paulit-ulit na bumabagsak sa bawat oras na naaalala ko siya. Walang tigil ang dating ng mga bisita sa mansion, mga kamag-anak, at mga kaibigan na nais makiramay. Si Mama, na kahit pa matagal nang sanay sa mga pagsubok, ay hindi maitago ang lungkot sa kanyang mga mata.Hindi ko rin alam kung saan ko hinuhugot ang lakas ko. Siguro dahil may kailangan akong gawin—ang magpakatatag para kay Sebastian at kay Mama. Minsan, iniisip ko kung paano kinaya ni Adon lahat ng ito. Walang pag-aalinlangan, laging nandiyan siya para sa amin, hindi ko man sabihin. Nangyari ang libing ni Lolo nang may dignidad at tahimik. Marami ang dumalo, pero parang ako lang ang naroon sa mga oras na iyon. Halos hindi ko narinig ang mga dasal o ang mga bulong ng pakikiramay mula sa mga bisita. Ang naririnig ko lang ay ang mga huling salitang binitiwan ni Lolo—ang hiling niyang alagaan k
Aubrey's POVBumalik kami ni Adon sa mansyon ng mga Gustav habang ang Mommy ko ay nasa mansyon ng mga Mañas kasama si Lolo. May hardin siya ng mga gulay at dalawang aso na nagbibigay aliw sa kanya.Engaged na kami ni Adon, pero pinili naming ipagpaliban ang kasal hanggang sa ipanganak ang baby namin. Isang gabi habang nagdidinner kami, pinag-uusapan namin ang pangalan ng aming baby boy.“Milton, Earl, Blake, Tony, Donald,” mungkahi ko.“Hindi… hindi… hindi…” patuloy na shaking ng ulo ni Adon. “Panglalaki na pangalan. Parang Caleb, Hardin, Zion, Enrique…”“Hindi pwede! Para silang mga karakter sa romance fiction,” saka ko naisip, “paano kung Sebastian, mula sa isang martir na Santo? Ano sa tingin mo?”“Gusto ko si Sebastian. Bagay na bagay sa Gustav.”“Sebastian Gustav. Wow,” punung-puno ako ng saya at bigla akong napasigaw, “Ouch!”“Okay ka lang?”“Kick na naman siya, sobrang lakas.”“Oh. Masakit ba kapag sinasakal ka niya?”“Medyo,” inuyin ko ang ilong ko, “pero ayos lang. Masaya ako
Aubrey's POVAng puso ko ay tila tumatalon ng mabilis nang makita ko si Adon sa Sweetdreamer café, nakaupo sa isang padded chair, at umiinom ng kape. Huminto ako at tiningnan siya ng saglit. “Relax ka lang, Aubrey,” sabi ko sa sarili ko. Pero hindi ko mapigilang tingnan ang gwapong mukha niya at magandang katawan. Grabe, sobrang hot niya. Namiss ko siya ng sobra. Ngayon, magkasama kaming muli.Pinipigilan kong umiyak nang sabihin niyang mahal niya ako. Matagal ko nang inaasahan ang pagkumpuni ng kanyang nararamdaman para sa akin, kaya't sobrang naiinis ako nung binigyan niya ako ng diborsyo. Naging paranoid ako, nag-iisip ng mga hindi makatwirang dahilan na gusto lang niyang umalis sa kasal namin.Nasa sofa kami sa Sweetdreamer Café, nagliligaya at nagmamahalan. Hindi kami makasawa sa isa’t isa.“Lumabas tayo dito at pumunta sa penthouse,” sabi niya habang hinahalikan ang leeg ko at dinidilaan ang likod ng tainga ko. Grabe, talaga namang nakakagana.“May meeting ako sa isang oras. Ka
Adon's POVSa wakas. Pumayag na si Aubrey na magkita kami.Nasa gitna ako ng isang board meeting nang dumating ang text message niya. Gusto niyang magkita kami. Agad-agad.Iniwan ko ang lahat at agad na umalis ng meeting. Sobrang excited akong makita siya na hindi ko mapigilan ang kasiyahan ko.“Kailangan kong makipagkita kay Aubrey para mag-kape. Hindi ko sigurado kung makakabalik pa ako. Mas mabuti pa, i-cancel mo na lahat ng appointments ko for the rest of the day,” sabi ko kay William, ang executive secretary ko.“Pero sir, may meeting po kayo with the CNN executives ng alas-dos ng hapon.”Isa pang meeting tungkol sa media at ang pinakabagong robotic invention namin. Patuloy itong dumarating dahil curious ang mundo sa futuristic project namin.“I-move mo na lang sa bukas.”“Noted, sir,” mabilis na sagot ni William.Agad akong umalis ng opisina at dumaan muna sa florist para kumuha ng bouquet. Paborito niya—peach roses.Dumating ako sa Sweet Dreamer café at umorder ng kape para sa