* Point of View ni Pryce *
---
I am in a place na hindi ko dapat puntahan— Clarkson Park. At 7:10 na ng gabi.
Nasa loob ako ng kotse ko, nagpapasya kung dapat ba akong lumabas o hindi. Well, sino ang nakakaalam kung ano ang nasa labas? Siguro pinagkatuwaan lang ako ng abnoy na iyon, o gusto niya akong patayin. Bakit nga ba ako nagpasya na pumunta pa dito? Napakatanga ko talaga.
Ngunit pagkatapos ng ilang sandali, nagpasya akong buksan ang pintuan ng aking kotse at nagdala ng baseball bat, kung sakaling may emergency. At, iniwan ko na umaandar ang sasakyan upang may mga ilaw sa mga headlight nito. Bakit ba walang ilaw sa paligid dito ngayon?
Ang lugar na ito ay supposed to be so bu
* Point of View ni Pryce * --- "Babe, gusto mo pa bang maglagay ng yelo sa pasa ko, o tititigan mo lang ako hanggang umaga?" Tanong ni Blair habang nakangisi, that it caused me to be back in reality. Damn, that was embarrassing. Ang babae na ito ay hindi kailanman marunong sumunod. Ang katigasan ng ulo ay to the highest level. “Anong pinagsasabi mo diyan? Never in your dreams na tititigan kita hanggang umaga. Ano ka? Sineswetre?" Sinabi ko sa kanya habang naglalakad ako papunta sa trunk ng kotse ko upang kumuha ng ilang piraso ng yelo mula sa cooler. Pagkatapos, binalot ko ito sa panyo at itinali. Bumalik ako sa kanya at inabot sa kanya ang yelo. May binulong siya, ngunit hindi ko marinig ito ng malinaw, at kinuha niya naman ang bagay mula sa a
* Point of View ni Blair * --- Ako ay lubos na nagtataka, nabigla, at namamangha nang makita ko ang queenb*tch ng kanyang academy na nakangiti at nais na kumain ng ice cream kasama ko. I swear, malapit ng matapos ang mundo. "Anong flavor ang gusto mo?" Masayang tinanong niya ako, at sino ba ang babaeng ito? Ako ba ay nananaginip? Nasaan na ang malditang Reyna? Hindi ko talaga siya naisip na may ganitong personality pala ang bruhildang ito? Hindi ko pa nakikita ang ngiti niya o kahit ang pagtawa, pero ngayon... Wow! And, fudge, she is more than beautiful, and I just don't know why, but my heart doesn't beat normally. Ang babaeng ito ay merong something something na hindi ko mawari. "Umm,
* Point of View ni Blair * --- "Well, speaking of the ONE, hindi ito dapat isang lalaki. Okay, huwag kang judgmental sapagkat nasa figuring-out state pa ako.” Paliwanag ko, at ngayon-ngayon ko lang napagtanto kung ano ang sinabi ko. Lagot. Bwisit talaga tong dila ko. "Oh! So... You are saying that you're gay?" Nagtatakang tanong niya. At tang'na naman oh, ang tigas ng ulo. Ngunit nakangiting tinanong niya ako. Hmm, siguro hindi siya homophobic. That would be so awesome, if so. "Sinabi ko, huwag manghusga dahil iniisip ko pa rin iyon," medyo inis na sagot ko, ngunit nakangiti sa loob dahil mukhang hindi niya ako kinamumuhian na binigyan ko siya ng isang hint na may malaking posibilidad that I really am gay.
* Point of View ni Pryce * --- "Yeah, goodnight and sweet dreams, Babe," aniya at lumabas ng aking sasakyan. Bakit ba ang babaeng ito ay napakatigas ang ulo? "Ikaw rin. And please, stop calling me babe.” Sinabi ko sa kanya ng pang-isang libong beses na, ngunit ang huling bahagi nito ay isang kasinungalingan pa rin. Gusto kong tawagan niya ako niyan. Mhmm. "Aye, Madam!" Bigkas nito, at nagmaneho na ako palayo habang umiling iling ako at ngumiti sa sarili. Hays, ito na yata ang pinakamagandang gabi sa aking buhay kailanman. Nakakainis na nakakakilig. Makauwi na nga lang. --- Humiga ak
* Point of View ni Blair * --- “Wow, isang himala na maaga kang nagising, Blair. Gigisingin na sana kita dahil nabasag mo ang orasan mo kahapon.” Binati ako ni Marge habang inabot ko ang cereal box at kumuha ng gatas sa ref, at saka ibinuhos ang mga ito sa aking mangkok. “Ah, sa totoo lang, hindi ako gumising ng maaga. Hindi ako nakatulog... ang tamang term.” Sagot ko, at sinimulan kong kainin ang aking agahan. "Oh, at ano ang nagpapuyat sa iyo sa buong gabi?" Ininterogate niya ako at uminom ng kanyang kape. Nag-iisip ako ng isang magandang sagot, at buti na lang may naisip ako. Hindi ko masabi sa kanya na hindi ako makatulog dahil ang iniisip ko ay isang partikular na babae
* Point of View ni Pryce * --- Nakatayo ako roon, hindi makagalaw, at siguradong namumula ang mga pisngi dahil sa inis, hiya, kilig at marami pang ibang feelings matapos umalis si Blair. Sa totoo lang, namangha ako at natigilan nang hinubad niya ang helmet nya kanina at nakita ko ang kanyang maganda at kabighabighaning mukha. Nakakainis! Ano ba kasi ang meron sa babaeng iyon na hindi ako makapag-isip o makapagsalita ng maayos kapag nasa harapan ko siya? Tinawag niya akong sweetheart ngayon. Ano ang ibig sabihin nito? I hope na hindi niya ako pinaglalaruan lang. Damn it! She better be not a freaking playgirl. Ngunit hindi pa rin ako maka get over kagabi. She could be gay, kaya medyo malaki ang tsansa ko sa kanya, di ba? Shit, t
* Point of View ni Blair *---Tiningnan ko ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa na nakita ko. At, ako ay parang timang na natulala ngunit mabilis na nakabawi nung tumingin siya sa akin habang magkasalubong ang mga kilay niya at may mukha na para bang hindi makapaniwala sa mga nangyayari.Saka ko lang naalala na hawak ko pa rin pala ang gago nung bumalikwas siya, at dahil huli na ako sa akto na nakipag-buno rito, pinakawalan ko siya ngunit tinulak siya sa sahig na medyo malakas, at unang lumapag ang kanyang mukha. Dang!"F*ck!" Nagmura siya, at hindi ako naawa sa kanya. Aba, bakit naman ako magi-guilty, diba? Nararapat sa kanya iyon. Kulang pa nga, eh."Uh... Hi, there!" Bati ko sa diyosang may-ari nit
* Point of View ni Pryce *---Nandito ako sa canteen habang kumakain ng tanghalian at napansin ko lang na wala pa si Blair kahit saan ako tumingin rito sa paligid.Nang nasa rooftop kami kanina, natutulog lang ang gaga. At, no, hindi ako nadismaya. Naiinis lang ako ng kaunti. Maaari naman naming pag-usapan ang tungkol sa ilang mga bagay, 'di ba? Ngunit, ugh! Hindi bale na. Sa palagay ko kailangan kong magsinungaling kay Ginang Johnson tungkol sa pagpapadala kay Blair sa Principal’s Office. Sasabihin ko na sumama ako para pagsabihan ang mga mag-aaral na na sangkot sa gulo kaninang umaga.Ang aking mga mata ay patuloy na naghahanap sa freak dito, ngunit bigo ako. Nagtataka ako kung saan siya maaaring magpunta para kumain ng t