Lumakas ang tibok ng puso ni Doris dahil sa mga sinabi ni Edmund. May malakas na pangamba siya pang-aapi siya na nararamdaman at hindi siya makahinga dahil dito.Kahit na nandidiri siya nang sobra at gustong-gusto niyang layuan si Edmund, alam niya rin na ang kidney na nahanap ni Edmund sa United States ay ang nag-iisang kidney source na tugma sa blood type ng kanyang ama. Ito lang ang mapipili niya sa ngayon.Kung bibilhin ng iba ang kidney, mawawalan siya ng pag-asa.Nag-aral si Doris sa United States dati, kaya alam niya ang sitwasyon sa bansa.Kumpara sa Oskia, medyo maluwag ang kabuuang laki bigat ng antas ng batas sa States.Hindi lamang madaling makakuha ng mga baril at drugs doon, ngunit hindi rin makontrol ang kalakalan ng mga organ ng tao.Kung may taong gustong ibenta ang kanyang kidney, pwede siyang sumailalim sa kidney removal surgery kahit sa veterinary clinic. Lahat ay napakadali at napakabilis.Ang ibig sabihin din ay kung may nahanap na seller ang donor, madali
Pagkatapos ng mahabang katahimikan, sinabi ni Doris, “Edmund, kung papayag akong maging kalaguyo mo at magtrabaho sa kumpanya mo, kaya mo bang ipangako sa akin na hindi mo ako pipiliting maglabas ng kahit anong sikreto sa negosyo ng Emgrand Group?”Sumimangot si Edmund sa pangamba nang marinig niya ito at tinanong, “Manager ka lang sa kumpanya. Bakit sobrang loyal mo sa kanila?”Sumagot nang tapat si Doris, “Professional ethics ko ito!”Kutya ni Edmund, “Doris, may tatalong bagay tungkol sayo na mahalaga sa akin. Una, ang katawan mo. Pangalawa, ang abilidad mo. At pangatlo, ang kaalaman mo sa mga sikreto ng Emgrand Group. Para sa akin, ang ang tatlong elemento na ito ay pare-parehong mahalaga!”Nagngalit si Doris at tinanong, “Edmund, kailangan mo ba talagang gawin ito? Kaya kong ipangako sayo ang lahat ng nakakadiring kondisyon na inalok mo, pero hindi mo ako bibigyan ng lugar para tumawad?”Tumawa si Edmund, “Syempre pwede kang tumawad, pero may tuntunin dapat kahit papaano. Hal
Pagkatapos itong sabihin ni Edmund, tumalikod siya at umalis sa ward.Nanginig si Doris sa galit at pagkabigo habang tinitigan niya ang likod ni Edmund habang umaalis siya.Ang kanyang ina, si Faith, ay lumapit na may luha sa buong mukha niya habang hinawakan niya ang kamay ni Doris. Sinabi niya nang nabubulunan, “Kalimutan mo na ito, Doris. Sumuko ka na lang. Hindi ko kayang panoorin kang tumalon sa patibong ni Edmund nang gano’n lang…”Namula ang mga mata ni Doris, at dumaloy ang mga luha sa kanyang mukha nang hindi niya nalalaman habang sinabi, “Ma! Kaunti na lang ang oras ni Papa ngayon… Kung hindi natin makukuha ang kidney na ito, marahil ay sa kalahating buwan…”Sinampal ni Faith ang kamay ni Doris nang ilang beses. Kahit na masakit nang sobra para sa kanya at sobrang lungkot niya, sinabi niya nang determinado, “Mahigit limampung taon na kaming nabuhay ng papa mo. Sa nagdaang limampung taon, nabuhay kami nang puno, masaya, at maunlad na buhay. Sobrang kuntento na kami. Kaya,
Dati siyang inangkas ni Aurora sa speedboat sa lawa.Pero, dahil malamig pa ang panahon ngayon, medyo mapurol at malungkot ang tanawin sa tabi ng ilog. Hindi ito kasing kulay at malago noong pumunta siya dito.Kaya, sinabi ni Charlie kay Graham, “Mr. Quinton, medyo kulang ang sigla ng villa na ito sa taglamig. Kahit na pansamantala lang na nalanta ang mga punto at damo dito, pagdating sa Feng Shui, matuturing na patay na bagay pa rin sila. Kaya, mas mabuti para sayo na huwag tumira dito bago magsimula ang tagsibol dahil siguradong may maliit na epekto ito sa iyong katawan at kapalaran.”Nang marinig ito ni Graham, sinabi niya agad, “Oh! Salamat sa paalala mo, Master Wade! Kung gano’n, babalik kami sa siyudad bukas!”Tinanong nang hindi nag-iisip ni Aurora, “Pa, bakit hindi tayo bumili ng villa sa Thompson First community? Hindi lang malaki ang lugar doon, pwede rin nating maging kapitbahay si Master Wade!”Pinagtampal ni Graham ang mga labi niya habang sinabi, “Magandang ideya nga
Binigay ni Charlie ang dalawang kahon na kahoy kay Graham sa ilalim ng mapagmasid na tingin ni Graham. Pagkatapos nito, sinabi niya, “Mr. Quinton, ang dalawang pill sa loob ng dalawang kahon na ito ay maliit na pasasalamat mula sa akin. Ang nasa kanan ay medyo malaki at mas maitim ang kulay. Iyon ang Healing Pill na binigay ko sa iyo dati. Para naman sa mas maliit at mas maliwanag na pill sa kaliwa, ito ang Rejuvenating Pill na kagagawa ko lang.”Sabik na sabik si Graham at hindi niya talaga alam ang sasabihin niya. Sinabi niya sa nanginginig na boses, “Master… Master Wade… paano ako naging karapat-dapat sa napakahalagang Rejuvenating PIll?! Ang… ang Rejuvenating Pill na ito ay madaling mabebenta sa halagang dalawa o tatlong bilyong dolyar kung ilalagay mo ito sa auction sa market. Sobra… sobrang mahal talaga nito…”Kahit na matagal nang pinapangarap ni Graham ang Rejuvenating Pill, naiintindihan niya na sobrang taas talaga ng halaga ng Rejuvenating Pill. Mas mahalaga at mas mahal pa
Ang dahilan lang kung bakit nabenta sa mataas na presyo ng isang daang milyong dolyar ang purple ginseng sa huling auction ay dahil sadyang tinaasan ni Charlie ang presyo ng purple ginseng para inisin si Kenneth Wilson.Kahit na isa talagang shareholder si Graham na nag-invest sa batch ng pill na ito, imposible na asahan niya na dalawa o tatlong bilyong dolyar ang balik ng apat o limang milyong dolyar. Kaya, kahit ano pa, malaking pabor ang pagbigay ng Rejuvenating Pill ni Charlie sa kanya.Nang maisip niya ito, tumayo agad si Graham habang umabante siya at napaluhod. Pinagdaup niya ang mga kamay niya bago niya sinabi nang magalang, “Master Wade, hinding-hindi ko makakalimutan ang kabutihan mo at pabor! Mangyaring tanggapin mo ang isang yuko mula sa akin!”Sinuportahan siya ni Charlie gamit ang isang kamay bago siya ngumiti at sinabi, “Dapat tanggapin mo ang pill at itago mo agad ito sa isang ligtas na lugar. Sa lahat ng tao na inimbita ko dito ngayong araw, ikaw lang ang makakatang
“Bagong ruta?”Hindi maiwasang itanong ni Aurora, “Master Wade, anong ibig mong sabihin sa pagbabago ng ruta? Ang ibig sabihin mo ba… na gusto mo akong mag-ensayo ng judo, taekwondo, o iba pa?”“Syempre hindi!” Ngumiti nang malalim si Charlie bago niya sinabi nang seryoso, “Kahit ito pa ang ating tradisyonal na martial arts ng ating bansa, taekwondo, Jeet Kune Do, Sanda, combat and fighting, boxing, lahat ito ay naka-focus sa parehong bagay. Kahit na patuloy mong iba-ibahin ang mga ito, mababago mo lang ang direksyon. Imposible na makagawa ka ng bagong ruta.”Tinanong ni Aurora dahil hindi niya ito maintindihan, “Master Wade, hindi ko maintindihan ang ibig mong sabihin. Ang lahat ng ito ay karaniwan na sa competitive martial arts events ngayon. Kung hindi ako mag-eensayo sa mga ito, ano ang sasanayin ko?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Narinig mo na ba ang tungkol sa inner family boxing?”“Inner family boxing?” Nagulantang si Aurora. Pagkatapos, tinanong niya, “Maaari ba… ang co
Dahil handang ituro ni Charlie ang ganito kahalagang technique sa kanya, isa talaga itong napakahalagang regalo.Nang makita ni Charlie na hindi nagsasalita si Aurora, ngumiti siya at tinanong, “Bakit? Hindi mo ito gusto? Gusto mo bang turuan na lang kita ng ibang technique?”“Hindi! Hindi! Hindi!” Puno ng luha ang mga mata ni Aurora, at kumaway agad siya nang mabilis habang sinabi, “Master Wade, hindi sa hindi ko ito gusto. Hindi lang ako makapaniwala. Para sa maraming martial arts family, ang inner family boxing ay isang tradisyon ng pamilya at isang mahalagang pamana ng pamilya dahil ito ang pundasyon ng mga martial art family. Hinding-hindi ito ituturo sa mga tagalabas, at maraming martial art family ang ipapasa lang ang ganitong technique sa mga lalaki lang. Pero, handa kang ituro sa akin ang napakahalagang inner family boxing technique…”Ngumiti si Charlie habang sinabi, “Sa mata ng iba, marahil ay sobrang halaga nga ng inner family boxing. Pero, wala lang ito sa akin. Dapat m
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago