Pagkatapos nito, opisyal na nagsimula na ang birthday banquet.Itinuring na pinaka marangal na bisita si Charlie at umupo siya sa tabi ni Lady Thomas kasama sina Loreen at Wrigley.Pagkatapos nito, isa-isang nag-alok ng toast sa kanya ang mga miyembro ng pamilya Thomas. Puno ng papuri at pambobola ang kanilang ekspresyon, tono, at mga kilos.Walang masyadong sinabi si Charlie. Kapag may nag-alok ng toast sa kanya, iinum lang siya bilang sagot. Uminom din siya kahit na si Dylan ang nag-alok ng toast sa kanya.Sa oras na ito, maingat na nag-alok si Wrigley ng toast kay Charlie habang binola niya siya at sinabi, “Mr. Wade, may gusto akong hilingin sa iyo…”Alam na ni Charlie kung ano ang gusto niyang hilingin kahit na hindi pa siya nagsasalita. Malinaw na gusto niyang maibalik ang kanyang abilidad at maging potent siya ulit.Pero, kung titingnan ang lahat ng masasamang bagay na ginawa ng pamilya ng apat niya sa pamilya ng tatlo ni Yule, sigurado si Charlie na hinding-hindi niya siya
“Ahh? Sobrang aga naman? Hindi ka ba mananatili sa Eastcliff nang ilang araw pa?”“Natapos ko na ang lahat ng gawain ko dito, at wala na akong natitirang gawain dito. Aalis na ako bukas.”Nang marinig ito ni Loreen, sinabi niya nang walang pag-aalinlangan, “Kung gano’n, aalis na rin ako sa Eastcliff bukas. Sabay tayong bumalik sa Aurous Hill, okay? Sumakay tayo sa parehong eroplano.”Gusto siyang tanggihan ni Charlie. Pero, nang makita niya ang nagmamakaawang ekspresyon sa mukha ni Loreen, hindi niya kayang tanggihan siya.Dahil, normal lang na sumakay sa parehong flight ang magkaibigan. Kaya, hindi niya pwedeng sadyain na iwasan ang parehong flight nila.Kaya, sinabi ni Charlie, “Okay. Sabay tayong bumalik, kung gano’n.”Sinabi nang nagmamadali ni Loreen, “Kung gano’n, ibigay mo sa akin ang identity card details mo. Ako na ang bibili ng flight tickets natin!”“Okay.”***Habang dinadaos ang birthday banquet, hinanda na ng eldest uncle at second uncle ni Dylan ang cycling trip
Sa oras na natapos na ang birthday banquet at umalis na ang mga bisita, tinutulak na ni Dylan ang kanyang bagong Phoenix 28 na bike.Sa sandaling ito, biglang naalala ni Dylan ang isang sikat na kanta na nakita niya sa isang short video platform…Ito ay ang ‘Riding on My Beloved Motorcycle’...Nang maisip niya ang kantang iyon, tumingin siya sa kanyang luma at pangit na Phoenix 28 na bike. Hindi niya mapigilang bumuntong hininga habang inisip niya, ‘Maganda sana kung pupunta ako sa Aurous Hill gamit ang motor. Kaya kong bumiyahe ng tatlo o apat na raang kilometro kada araw kung gano’n. Makakarating ako sa Aurous Hill sa lalong madaling panahon, at hindi ako maghihirap nang sobra sa daan…’Gayunpaman, sayang, dahil alam niya na hindi siya bibigyan ni Charlie ng pagkakataon na tumawad. Kaya, tinulak niya na lang ang kanyang bike habang naghanda siyang umalis.Ang kanyang eldest uncle, si Jeryl, ay may hawak na berdeng helmet habang sinubukan niya itong isuot kay Dylan. Iniwasan ni D
“Okay.” Tumango si Charlie bago sinabi, “Sige, oras na para umalis ka.”Sa sandaling ito, tumakbo si Javier papunta sa kanila habang hawak-hawak ang power bank. Pagkatapos, ibinigay niya ang power bank at ang charging cable kay Dylan habang sinabi, “Dylan, kunin mo ang power bank na ito!”Nilagay ni Dylan ang power bank sa kanyang bag. Pagkatapos punasan ang mga luha sa kanyang mukha, sinabi niya sa lahat, “Lola, Lolo, Pa, Ma, Eldest Uncle, Second Uncle, aalis na ako ngayon…”Kumaway ang lahat sa kanya. “Pwede ka nang umalis. Siguraduhin mo na bibigyang atensyon mo ang kaligtasan mo sa daan!”Tumingin ulit si Dylan kay Charlie bago siya yumuko at sinabi, “Mr. Wade, aalis na ako ngayon…”Humuni si Charlie habang isnabi, “Bilisan mo at umalis ka na ngayon. Kung hindi, mapaparusahan ka kung mahuhuli ka.”Tumango nang nagmamadali si Dylan habang sinabi, “Huwag kang mag-alala! Siguradong gagawin ko ang lahat ng makakaya ko!”Kumaway si Charlie at sinabi, “Okay, sige. Pwede ka na umal
Habang nakaupo si Charlie sa kotse ni wrigley papunta sa villa ng pamilya Golding, nakatanggap siya ng tawag mula kay Loreen.“Charlie, nagpa-book na ako ng flight ticket para sa ating dalawa sa pagbalik sa Aurous Hill. Nine o’clock ito ng umaga bukas, okay?”“Okay.” Sumagot si Charlie, “Magkano ang flight ticket? Babayaran kita.”Nagreklamo si Loreen, “Flight ticket lang ito. Kailangan mo ba talaga akong bayaran para dito? Hindi ba’t sobrang galang mo sa akin?”Sinabi nang seryoso ni Charlie, “Binayaran mo ang flight ticket ko, kaya paano kita hindi babayaran para dito?”Suminghal si Loreen habang sumagot, “Kung gano’n, ilang beses mo nang niligtas ang buhay ko ngayon. Paano kita hindi babayaran? Kailan ako bibigyan ng pagkakataon ni Mr. Wade na pakasalan siya para maipakita ko ang pasasalamat ko?”Walang masabi si Charlie, at sinabi niya na lang nang walang magawa, “Okay, sige. Hindi na ako magiging magalang sa iyo tungkol sa flight ticket. Magkita na lang tayo sa airport bukas
Nang makita niya na nakabalik na si Charlie, masayang tumayo si Quinn habang tumakbo siya papunta kay Charlie. Ngumisi siya at sinabi, “Kuya Charlie, bakit ang aga mong bumalik? Akala ko na hindi ka babalik hanggang gabi!”Nang maramdaman ni Charlie ang mahigpit na hawak ni Quinn sa mga braso niya, hindi niya maiwasang hindi mapalagay nang kaunti. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip ng baluktot o kakaibang hangarin. Kaya, sinabi niya, “Pumunta lang ako sa isang handaan. Umuwi ako sa sandaling natapos ito.”Habang nagsasalita siya, tinanong ni Charlie, “Wala sa bahay sina Tito at Tita?”“Oo.” Sumagot nang malambot si Quinn, “Pumunta si papa sa kumpanya, at pumunta si mama sa isang charity event. May charity auction at wine party pagkatapos ng charity event. Hindi sila maghahapunan sa bahay ngayong gabi.”Tumango si Charlie. Alam niya na may marangal at prestihiyosong katayuan din si Rachel. Maituturing din siya na isa sa mga top-ranking figure sa Eastcliff. Pagkatapos bumalik nang
Pagkatapos matanggap ang siguradong sagot ni Charlie, sumayaw nang masaya si Quinn habang tumakbo siya pabalik sa kanyang kwarto. Nagpalit agad siya ng damit at nagsuot ng makapal at mahabang jacket.Para hindi makilala ng publiko, nagsuot din siya ng isang face mask na tutulungan siyang hindi malamigan, at isang furry hat na may dalawang cute na tainga ng rabbit.Kumuha rin siya ng isang pares ng bilog at kulay itim na salamin. Pagkatapos isuot ang salamin, parang isang cute at kaibig-ibig na dalaga lang si Quinn. Hindi siya parang ang artistang si Quinn, na kinahuhumalingan at minamahal ng lahat ng lalaki.Sa totoo lang, sa loob niya, sobrang cute at kakaibang babae si Quinn.Simple lang ang isipan nia, at wala siyang karanasan sa pag-ibig o sa pakikisama sa ibang kasarian. Kaya, siguradong wala siyang kahit anong palihim na motibo na madalas mayroon ang ibang babae.Nakikita ni Charlie ang anino ng alaala nila noong bata sila mula sa hitsura niya. Kung iisipin, isa nga talagang
Ito ang siyam na engrande at maharlikang dragon pag-ukit na walang katulad sa mga sinaunang royal building. Masasabi na ito ang pinakamataas na pamantayan. May parehong ukit din ng siyam na engrande at maharlikang dragon sa palasyo ng makasaysayang hari.Ayos lang na iukit ito ng isang tao sa kanilang bahay sa modernong panahon. Pero, dati sa sinaunang panahon, ang hari lang ang maaaring mag-ukit ng ganitong larawan.Kung madidiskubre ng royal family na may gumagamit ng ganitong uri ng carving na katulad sa royal family, maituturing na treason ito, at pwedeng parusahan ng hari ang buong pamilya ng may sala.Bukod dito, may apat na courtyard sa manor na ito. Ang unang courtyard sa entrance ng manor, ay may maliit na version ng Sudbury garden na may mga bato, isang maliit na pavilion, isang maliit na tulay, at dumadaloy na tubig na nakatayo sa harap ng yard.May kaunting tapat na katulong lang na nagtatrabaho sa manor ng pamilya Golding. Kaya, hindi na nag-alinlangan si Quinn, at tin
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka