Malamig na simoy ng hangin ang dumadampi sa mukha ni Vance habang nakatayo siya sa rooftop ng VM Headquarters. Sinasayaw nito ang ngayon ay mahaba-haba na niyang straight at shiny na buhok. Nitong mga nagdaang araw hindi na niya alintana ang kanyang hitsura. Long hair at may mahabang balbas. Ngunit kahit gano'n ang kanyang hitsura ay lumalabas pa rin ang angkin niyang kakisigan. He's drinking alone in the middle of the night. Nag-desisyon siyang magpalipas ng gabi sa kanyang opisina. Dahil pakiramdam niya tuluyan na siyang mawawala sa katinuan sa tuwing umuuwi sa kanyang bahay na napakalungkot. Maraming bumabagabag sa kanyang isipan. Hindi niya tuloy alam kung ano ang unahin niyang resolbahin. It's Christmas eve, but seems like he will be celebrating alone tonight.While he's in deep thoughts, nakita niya ang isang napakaliwanag na bituin sa kalawakan. Nag-iisa lamang iyon wari binabantayan siya. Mayamaya binaling niya ang kanyang tingin sa naggagandahang skyscrapers na abot-tanaw n
"Who called you, Dad?" Bigla siyang napalingon ng marinig ang baritonong boses ni Ashton sa kanyang likuran. Bahagya kasi siyang lumayo mula sa kanyang mag-ina ng sagutin ang tumawag sa kanya nang mapagtanto niya kung sino iyon. "N-Nothing son. Kaibigan ko lang na walang magawa. Nais niyang magkita kami sa ganito ng oras." pagsisinungaling niya sa anak. Kumaway siya kay Anastasia na nakatingin sa kanila mula sa kinauupuan nito sa harap ng mesa. Nasasaktan man sa ginawang pagsisinungaling niya sa kanyang anak ngunit wala siyang magawa dahil natatakot siya na malaman ito ni Anastasia. Hindi pa tamang panahon para ipagtapat niya ang lahat ng alam niya. Pagkatapos nilang panoorin ang naggagandahang fireworks display. Nagdesisyon siyang dalhin ang kanyang mag-ina sa kanyang condo malapit sa VM Building. Doon sila nagpalipas ng gabi. Nakalipas ang ilang araw. Napansin niya ang bahagyang pag-iwas ni Anastasia sa kanya. Ngunit sinasagot pa rin naman nito ang mga tawag niya. Nanati
Lumapad ang ngiti sa labi na tumayo si Vance at sinalubong ang kanyang kaibigan na kararating lang nang mahigit na yakap. "Tine! You came." usal niya. Ngumiti ang kaibigan ni Vance na si Dra. Kristine Pagaran. Galing ito sa ibang bansa. Mabuti nalang at pumayag ito nang anyayahan niya na makipagkita sa kanya ngayon upang tapusin ang lahat ng ilusyon na namuo sa isipan ni Marga. "Of course, dear. Ikaw pa ba. Malakas ka sa akin eh!" nakangiti nitong sagot sa kanya saka inalalayan niyang maupo sa katabi niyang upuan. Mayamaya, binalingan niya si Marga. "By the way, Marga. Isa siyang gynecologist. Gusto kong siya ang sumuri saiyo at mag-alaga sa'yo hanggang sa manganak ka. Si Dra. Kristine Pagaran." pakilala niya sa kaibigan kay Marga. Hindi nawala ang mga tingin ni Vance kay Marga. Nais niyang makita ang reaction nito. Kung paano ito manlumo sa ginawa niya. Mukhang tama nga ang kutob niya. Namutla ito at hindi kaagad nakasagot sa sinabi niya. "H-Hello! I'm, Marga Sevilla." m
"Hello?" bungad niya. Walang sumagot mula sa kabilang linya. "Hello?!" Halos nakaapat na niya itong binigkas ngunit wala pa ring sumasagot sa kabilang linya. Gigil na naikuyom niya ang kanyang kamao. Sino na naman kaya ang may lakas nang loob na magtrip sa kanya. "Kung hindi ka pa rin sasagot ipapa-trace ko ang number mo na'to!" sigaw niya. Ngunit sa kasamaang palad ay wala pa rin siyang narinig na sagot mula sa kabilang linya. "WHO THE H*LL ARE YOU?" pagdidiin niya sa bawat salitang kanyang binigkas. Papatayin na sana niya ang tawag nito nang may biglang nagsalita mula sa kabilang linya. "Kailangan kitang maka-usap. Kailangan nating magkita, Mr. Enriquez." mababang tono na saad nito. Nagulat siya. "Sabihin mo muna sa akin kung sino ka!" sigaw niya. "Alam kong pinapahanap mo ako." Sagot nito sa kanya. Bigla siyang natahimik. "Okay. Sabihin mo sa akin kung saan at kailan." sabi niya. "Text ko nalang saiyo. Bye!" Dahan-dahan siyang napaupo sa kanyang swivel c
Nanatiling nakabukas ang malaking gate nang makapasok ang sasakyan sa loob. Mayamaya, lumabas ang isang babae. Nakasuot ito ng puting slacks at light blue na blouse. Nang bahagya itong humarap sa gawi nila habang kinakausap ang isang bodyguard nito namukhaan na nila ito. "Alma Trinidad?..." sabay na sambit nina Vance at Tim. Nagkatinginan sila. "Siya ang may-ari ng mansion na'to?" biglang usal ni Tim. "Hindi naman ata kapani-paniwala na kaya niyang magpatayo ng ganito kalaking bahay noon. Kasi sa pagkakaalam ko hindi naman ganoon kayaman ang pamilya ni Alma. Eh, matagal na itong nakatayo bata pa ata tayo nang panahon na iyon boss." Hindi makapaniwala na saad ni Tim sa kanya. Ilang minuto lang ay may sumunod na puting Mercedes-Benz. Nakilala agad ni Vance ang plate number ng sasakyan. "Boss, mukhang tama ata ang hinala n'yo." bulong ni Tim. Kahit hindi pa ito nagsalita ay naikuyom na ni Vance ang kanyang kamao. Kahit malakas ang aircon sa loob ng kanyang sasakyan pakiramdam ni
Muling namayani ang katahimikan sa loob ng kubo sa farm ni Vance. Ayaw atang tanggapin ng isipan niya na narinig niya mismo sa bibig ni Rita ang pagka-involve ng kanyang ama sa istorya ng magkakaibigan. Lumalabas na biktima ang ina ni Anastasia sa laro nilang magkakaibigan. Ngayon niya napatunayan na totoo ang narinig ni Tim sa iba na may ibang anak si George Trinidad at iyon ay ang ina ng kanyang anak na si Anastasia. "So involved pala talaga ang ama ko sa istoryang ito?" tanong niya kay Rita. Kaya pala pakiramdam niya maraming inlihim ang kanyang ama sa kanilang ina. Dahil sa loob ng ilang taon na magkasama ang kanyang mga magulang ramdam niyang maraming kulang sa pagsasama ng mga ito. Uminom muna ng tubig si Rita bago nagpatuloy sa pagkwento. "Hijo alam ng karamihan ang relasyon ni Alma at ng iyong ama noon. Wala sanang kasalanan ang iyong ama sa nangyari dahil nagmahal lang naman siya. Ngunit nagpadala siya sa mga panlilinlang nina Alma at Merideth. Noong nagkaroon ng press
Kampante lang habang nagmamasid sa paligid sina Vance at Tim sa loob ng El Paraiso Club. Mula nang natapos ang pag-uusap nila ni Aling Rita kanina ay sinubukan ulit niyang tawagan si Anastasia. Ngunit hanggang ngayon ay hindi nito iyon sinasagot. Mayamaya hindi na niya ito makontak. Kaya narito siya ngayon sa club na mina-manage nito baka sakaling makita niya ito rito. Hindi niya alam kung ano ang iisipin. Basta ng mga oras na ito blangko ang kanyang isipan. Maging ang kasama niyang si Tim ay walang imik na nagsasalin ng alak sa baso. Tumayo si Tim at diretsong umalis. Bumalik din ito kaagad ngunit malungkot ang mukha. "Nag-aaksaya lang tayo ng oras dito, boss. Matagal na raw umalis si Ms. Sevilla rito." balita ni Tim sa kanya na ikinatayo niyang bigla. Halos nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig. Halos araw-araw silang nag-uusap ni Anastasia sa cellphone ngunit wala itong nabanggit sa kanya tungkol dito. Kaya ba hindi niya ito makontak? "Sino ang nakausap mo?" tanong niya ri
"Bakit kasi ayaw mo pang tanggapin ang alok ni Alex saiyo na kasal. Umaasa ka parin talaga na bumalik sa dati ang relasyon n'yo ni Vance Enriquez? Gurl, gising. Itinago n'ya nga ang lahat saiyo tungkol sa kaso ng mama mo, tapos ngayon siya pa rin ang pipiliin mo? Alam n'ya ang totoo ngunit nagbulag-bulagan lang s'ya! Sabi n'ya pa noon lilinisin n'ya ang pangalan ng mama mo?! E, bakit hanggang ngayon wala? Tapos ngayon malalaman mo na magkasiping na pala sila ni Marga? Ano ka martir? May taong handa na mahalin ka ng buo, bakit hindi mo subukang tanggapin sa buhay mo?" mahabang sermon sa kanya ni Carol. Binisita s'ya nito sa bahay na pinundar niya ng ilang taon para sa kanila ng kanyang ina at anak maging si Joyce dito sa San Martin. Malayo sa lahat. Malayo sa kanyang magulong nakaraan. Tahimik at presko ang hangin dahil nasa dulo ito ng probinsya. Malayo sa buhay na kinalakihan n'ya sa Maraviles. Dito nakapagtanim siya ng mga pinapangarap n'ya noong mga gulay. Bumuntong-hininga mun