Nagulat si Anastasia sa tunog ng kanyang cellphone. Napakunot ang kanyang noo. Wala naman siyang in-expect na tawag mula sa iba dahil walang nakakaalam sa kanyang bagong numero kundi ang mga nalalapit niyang kaibigan na sina Joyce at Carol. Napatingin siya sa dalawa. Pinamigay ba nila ang kanyang bagong number? "May nakakaalam pa ba sa number ko aside sa inyong dalawa?" Nagtatakang tanong niya. Nagkatinginan naman sina Joyce at Carol. Ngunit saglit na natigilan si Carol kapagkuwan. "T-Teka sandali lang, gurl. Sorry, naalala ko na naibigay ko pala kay Alex noong nakaraang araw, dahil ang kulit ayaw akong tigilan." parang basang-sisiw na nakatayo si Carol sa kanyang harapan habang humihingi ng paumanhin. Umiiling na sinagot niya ang tawag. "Hello?" "Magkita tayo sa ayaw at sa gusto mo!" Sagot nang nasa kabilang linya. Napaangat ang kanyang kilay sa narinig. Diretso nitong inutusan siya? Kilala niya ang boses na iyon. Ang boses na hinding-hindi niya makakalimutan kailanman.
Malakas ang dagundong ng kanyang dibdib habang nagtatalo ang kanyang isipan kung babalik o magpapatuloy sa paglakad. Pakiramdam ni Anastasia ng mga oras na iyon nasa gitna s'ya ng hunted house dahil walang tigil ang pagtayo ng kanyang mga balahibo sa katawan. Bigla siyang huminto nang mag-desisyon ang kanyang isipan na bumalik nalang. Mabilis ang kanyang mga galaw na bumalik siya sa kanyang dinaanan. Hindi pa siya nakakalayo ng may tinig siyang narinig na nagpahinto sa kanya sa paghakbang. "Saan ka pupunta?" isang malakas na boses ang umalingawngaw mula sa kanyang likuran. Dahan-dahan siyang napapikit. Tama nga ang kanyang hinala na isa iyong patibong. Dahan-dahan siyang pumihit paharap upang lakas-loob na harapin ang mga taong may gawa niyon. Ngunit ang inaasahan niyang tao na kanyang nakaharap ay iba. "Ikaw???" gulat niyang sambit. Humalakhak ito nang tawa na parang demonyo. "Yes, my dear daughter. Namis mo ba ako?" nakangiting sagot ni Merideth sa kanya. May katabi iton
Hindi mapakali si Vance habang naghihintay sa pagbabalik ng mga pulis. Ilang minuto na ang nakalipas mula nang sumugod ang mga ito ngunit wala pa ring balita. Mabilis siyang lumabas ng sasakyan kahit na pinagbawalan siya ng mga pulis na makialam sa kanilang trabaho. Hindi siya mapapanatag hangga't hindi niya masisigurong ligtas na si Anastasia. Dahan-dahan ang kanyang galaw habang papalapit siya sa kubo na kinaroroonan ni Anastasia. "Sir, hindi kayo pwedeng lumapit doon dahil baka ma-alerto mo sila." babala ng pulis na nakakita sa kanya. Naikuyom niya ang kanyang kamao sa narinig. Ilang minuto na nilang dinala si Anastasia sa loob ng kubo ngunit maghihintay lang sila sa labas? Galit na tinitigan niya ang batang pulis sa kanyang harapan. "Kailan n'yo pa balak na pasukin ang kubo kapag may mangyari nang masama sa ina ng anak ko?" galit niyang sagot dito. Napakamot naman sa ulo ang pulis na pinagalitan niya. Dahil medyo may kalapitan na ang kinaroroonan nila sa kubo bigla siyang
Two days and two nights na ang nakalipas ay tulog pa rin si Anastasia sa loob ng private room sa hospital na pag-aari ng pamilya ni Vance. Hindi alam niya kung bakit hanggang ngayon ay tulog pa rin ito. Samantalang kakasabi lang ng Doctor na wala namang damage ang internal parts ng ulo nito. Kahit sobra siyang busy ay hindi niya pinapabayaan si Anastasia sa hospital kahit alam niyang naroon naman ang ina nito at anak nila na si Ashton na ayaw umalis sa tabi ng ina. "Dad! Gising na si Mama!" nagulat siya sa sigaw ng kanyang anak pagpasok palang niya sa loob ng kwarto. Nakita niya ang maputla at malungkot nitong mukha na nakahiga sa hospital bed. Agad siyang lumapit dito. Ngunit bago pa siya tuluyang makalapit dito ay narinig na niya ang mga sermon ng ina ni Anastasia rito. "Ang tigas-tigas ng ulo mong bata ka! Nagpakalayo-layo na nga tayo para makaiwas sa gulo pero ikaw pa itong sumasakay sa gulo. Alam mo namang hindi mapagkatiwalaan ang mga salita ni Merideth sinabayan mo pa. T
Isang maaliwalas na umaga na puno ng pag-asa. Pag-asang sana maging maayos na ang lahat. Ngunit ang tanong sa kanyang isipan kung kailan at paano niya mapalambot ang puso ng taong punong-puno nang hinanakit at poot. Alam ni Anastasia na may pagbabago ang bawat nilalang lalo na kung nanaisin nitong magbago at talikuran ang maruming kahapon. Ngunit nakasalalay ito sa ating sarili kung nais nating baguhin ang mga mali nating nagawa nang sa gayon ay mamuhay tayo ng mapayapa at may peace of mind. Habang nakaupo sa upuang nasa bakuran ng malaking Villa. Napahinga nang malalim si Anastasia habang pinapanood ang naggagandang bulaklak at paru-paro na naglalambingan sa bakuran. Ang sarap panoorin ng mga ito na para bang walang problema. Hindi siya makapaniwala na humantong sa ganito ang lahat. Ang taong nagpalaki sa kanya ay nasa kulungan at patuloy na nagmamatigas. Samantalang ang babaeng tinuturing niyang kapatid ay kinamumuhian siya dahil sa pagkakulong ng ina nito. Minsan naitanong ni Ana
Pasado alas-nuwebe nang gabi. Balisa si Anastasia sa kanyang higaan dahil hindi pa nakauwi si Vance. Nag-umpisa na siyang kabahan. Paano kung ito na ang simula ng sinasabi ni Merideth. Bulong ng isang bahagi ng kanyang isipan. Ayaw niyang mag-isip ng negatibo dahil malaki ang tiwala niya rito. Bumangon siya mula sa kama at pumasok sa banyo upang umihi. Paglabas niya mula sa banyo ay saglit siyang nag-inat-inat upang antukin. Naglakad-lakad siyang muli sa loob ng kwarto hanggang sa nakita niya ang kahon na nakapatong sa cabinet. Dahil sa curiosity noong nakaraang araw nais niya sana itong silipin kung ano ang laman. Binuhat niya ito at dinala sa malaking kama upang doon buksan. Mayamaya tumambad sa kanya ang mga lumang litrato. Inisa-isa niya iyon. Mga larawan ng ina ni Vance at mga kaibigan ng kanyang ina. Sa bandang ilalim nakita niya ang isang maliit na korona. Parang pamilyar sa kanya iyon. Sinipat-sipat niya ang bawat gilid hanggang sa nakita niya ang FEM. Kahit batang-bata pa siy
Nakatitig sa kawalan si Vance habang nasa loob ng kanyang opisina. Paggising niya kanina sobrang sakit ng kanyang ulo. Hinilot-hilot niya ang kanyang sintido habang nakapikit ang kanyang mga mata. Kanina pagbaba niya, kanyang naabutan si Anastasia na tumutulong sa paghahanda ng agahan. Ngumiti ito sa kanya at humalik sa kanyang pisngi. Ngunit may napansin siyang kalungkutan sa mga mata nito. Dagdag pa ang namumugtong mga mata. Napatingin siya kay Tim. Parang may mali. Dahil kahit ito ay sobrang tahimik. Pilit niyang inaalala ang mga nangyari kagabi. Biglang rumehistro sa kanyang isipan ang kanyang pagwawala sa tuwing may hahawak sa kanya kapag nalasing siya. Ibig sabihin kagabi.... "Fvck!" Napatingin si Tim sa kanya nang bigla siyang magmura. "Tim! What happened last night?" tanong niya rito. Bumuntong-hininga si Tim. "Hindi mo naalala? Ibang-iba ka sa Vance na nakilala ko kagabi. Para kang kabayo na nakawala sa pagkakatali. Alalahanin mo kung anong ginawa mo kagabi at kung
Blangko ang isipan na pinaharurot ni Vance ang kanyang itim na BMW sa kahabaan ng highway. Hindi niya alam kung saan ang kanyang direksiyon. Mayamaya natagpuan niya ang kanyang sarili na papasok sa Infinite Club. Nais niyang lunurin ang kanyang sarili sa alak kahit ngayon araw man lang. Napatingin siya sa kanyang wrist watch. Pasado alas-siyete nang gabi. Magbubukas palang ang club kaya wala pa masyadong costumer. Naglakad siya sa mahabang pasilyo na kulay lila. Sa dulo ang kinaroroonan ng private room na lagi niyang inuukopa noong naririto pa si Anastasia. Pasalampak siyang naupo sa malapad na couch doon saka nagsalin ng whiskey sa baso at mabilis na tinungga. Hindi siya tumigil sa pagsalin hangga't hindi niya naramdaman ang epekto ng alak sa kanyang katawan. Nasa ganoong sitwasyon siya nang bumukas ang pintuan ng kwarto. "Good evening, Sir." mabining bati ng sexy na babaeng pumasok. Hindi niya ito pinansin kahit familiar sa kanya ang boses nito. Patuloy siya sa pagsalin ng ala
Napahinto sa paghakbang si Amber ng mabasa ang pangalan ni Ashton sa screen ng kanyang cellphone. Agad niya iyong tinakpan bago pa makahalata si Jane. “Ahmm, Jane mauna ka na lang sa hotel, susunod nalang ako sagutin ko lang ‘to.” Tinaas niya ang cellphone na patuloy pa rin sa pagtunog.Tumango si Jane sa kanya. “Okay, wag kang magtagal baka maabutan ka ng ulan.” malambing nitong sagot bago tumalikod.May nakita siyang cottage na walang tao doon siya nagtungo saka sinagot ang tawag ni Ashton. “Where the h*ll are you now?” Bungad na sigaw ni Ashton sa kabilang linya.Inilayo niya sa tainga ang kanyang cellphone dahil parang mababasag ang kanyang eardrum sa lakas ng boses nito. “Ano ka ba! Ba't ka ba sumisigaw ha! Pwede naman tayong mag-usap ng mahinahon ah!” Naiiritang sagot niya rito. “Bakit ka sumama sa kanya riyan? Hindi ka talaga nag-iingat, Amber. Bakit ba ang tigas ng ulo mo ha!” Unti-unting huminahon ang boses ni Ashton sa kabilang linya.Nagtaka si Amber sa narinig.
Nakatulala si Ashton habang nakatingin sa labas ng kanyang opisina. Sumasayaw ang mga puno sa labas dulot ng malakas na hangin at may kasamang malalaking patak ng ulan. Ayon sa balita may bagyo raw na parating kaya pinag-iingat ang lahat. Sa mga ganitong panahon sumasama ang kanyang pakiramdam, mas gustuhin pa niya ang mainitan sa labas kesa ganitong panahon. Nakailang salin na siya ng vodka sa kanyang baso ngunit pakiramdam niya ay walang epekto iyon sa kanya. Napatingin siya sa kanyang relo, limang minuto bago sumapit ang alas-sais ng gabi. Naghihintay pa rin siya ng call back mula kay Amber. Ilang araw na kasi mula noong dinala niya ito sa restaurant ni Julianna hindi pa rin ito nagparamdam sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit kay Jane pa ito nakipag tulungan sa imbestigasyon tungkol sa kaso ni Julianna at hindi sa kanya, wala ba itong tiwala sa kanya? Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng lahat na meron sila naglilihim pa rin ito sa kanya. Naalala niya kung paano nawala
Dumeritso si Ashton sa opisina ni Jane sa dulong bahagi ng restaurant. Hindi niya namalayan na ang babaeng kasama ay wala sa kanyang likuran. Akmang bubuksan na niya ang pintuan ng mapansin na mag-isa lamang siya. Kumunot ang kanyang noo. Tinakasan ba siya ni Amber? Sigaw ng kanyang isipan. Muli siyang bumalik sa pinanggalingan upang hanapin ang babae, hindi pa naman siguro ito nakakalayo kung sakaling umalis man ito. Patingin-tingin siya sa paligid baka sakaling makita ito. Medyo abala pa naman ang restaurant ngayon at maraming customer na palabas at papasok. Sa dulong bahagi natanaw niya ang babaeng hinahanap, abala ito sa pagmamasid sa mga paintings na nakasabit sa dingding. Napailing na nilapitan niya ang babaeng walang pakialam sa kanyang piligid. Napansin niya na mahilig din ang dalaga sa mga obra ng mag-inang Garcia. Ilang beses na kasi niya itong nahuling nakatingin sa painting ng mga ito. Nakatayo s'ya sa likuran at ipinatong sa balikat nito ang kanan niyang kamay, ngunit par
Kinabukasan, araw ng Lunes balik trabaho na ulit si Amber. Mabigat ang kanyang pakiramdam ng bumangon s'ya kinahapunan. Nasulyapan n'ya ang alarm clock sa tabi ng kanyang higaan, alas-tres ng hapon. Alas-sais ng gabi ang pasok n'ya kaya may oras pa s'ya para maghanda. Para siyang lalagnatin dahil hindi siya nakatulog ng maayos. Litong-lito at naiinis siya kay Ashton dahil sa inasta nito sa harapan ng kanilang anak kahapon. Paika-ika siyang lumakad patungo sa maliit niyang banyo upang maghilamos. Pakiramdam niya para siyang zombie na naglalakad na walang kaluluwa. Mayamaya walang lakas na binuksan niya ang ref upang maghanap ng makain para sa kanyang tanghalian. Dismayadong napapikit na lamang siya ng walang makita sa loob ng kanyang ref kundi tubig na nasa pitsel at isang piraso ng itlog. Napahaplos s'ya sa kanyang leeg. Hindi nga pala siya naka pamalengke halos dalawang linggo na. Gutom pa naman siya dahil hindi s'ya nakapag-agahan kanina. Humakbang s'ya patungo sa mesa upang tingn
Another tiresome day para kay Ashton. It's been a week since the last time na nagkita sila ni Amber. Ang pagkikita nila sa restaurant ay naging issue sa social media kinabukasan. Hindi niya akalain na marami palang nakakuha ng videos sa kanila dahil naroon si Soleen Marasigan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin n'ya maintindihan kung bakit hindi pumayag si Amber sa hiling niya rito na kasal. Nais na niyang makatakas sa mga plano ng kanyang ina. Ano man ang tinatagong dahilan ng kanyang ina kung bakit ayaw nitong pakasalan niya si Amber ay wala na siyang pakialam. Hindi na siya bata kaya ganun kalakas ang kanyang determinasyon na mag-asawa upang mabigyan ng kumpletong pamilya ang kanyang anak.Nasa malalim na pag-iisip si Ashton ng may kumatok sa pinto ng kanyang opisina. “Come in.”Seryosong mukha ni Luis ang bumungad sa pintuan. “May dapat kang malaman.”Nakakunot ang kanyang noo. “May taong lihim na nagbukas ng imbestigasyon sa kaso ni Julianna.” balita ni Luis sa kanya. Bigla si
Bago paman bumagsak ang katawan ni Amber sa sahig ay may matipunong bisig na sumalo sa kanyang katawan. Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang tingin. Nang makilala ang lalaki ay bahagya siyang ngumiti. “B-bring me home, Lucas please.” aniya sa lalaking nakayakap sa kanyang katawan. Hindi niya nakita kung paano naningkit ang mga mata ni Ashton sa galit. “Okay.”Habang nasa biyahe pauwi, unti-unting bumalik ang kanyang lakas ngunit nanatili lang siyang tahimik na nakatingin sa labas ng bintana. Parang sasabog ang kanyang utak sa daming pumapasok sa kanyang isipan. Sinabayan din ito ng pagkirot ng kanyang dibdib. Hindi mawala sa kanyang isipan ang mukha ni Ashton na kaharap ang magandang babae na iyon. “Okay kalang ba?” narinig niyang tanong ni Lucas.Tumango siya bilang tugon. “Mind if I ask?” untag nito sa abalang kaisipan niya.Nilingon niya ang lalaki saka ngumiti ng pilit. “What is it?” “Mahal mo ba ang pinsan ko?” diretsahang tanong ni Lucas sa kanya. Hindi na rin si
Parang bata na maliit si Ashton na nakatitig sa kanyang ina. Kasalukuyan siyang nasa opisina nito. Nasa kanyang harapan ang mga pictures niya kasama si Amber. Hindi n'ya talaga maintindihan kung bakit ganoon nalang ang pagtutol nito sa pakikipaglapit niya sa ina ng kanyang anak. “Ma! Please, pwede bang sabihin mo sa akin kung bakit against ka sa relasyon ko sa ina ng apo n'yo? Hindi ba't maging masaya ka sana para sa akin dahil mabibigyan ko ng buong pamilya si Ave? Pero sa ginagawa ninyo parang hindi ko na kayo kilala, e! Hindi mo ako pinalaki na maging mata-pobre.” mahaba niyang litanya. Naguguluhan na siya sa mga galaw at plano nito. Huminga ng malalim si Anastasia habang nakatitig sa anak. “Anak, para sa ikabubuti mo ang ginagawa ko dahil ayaw kitang masaktan pagdating ng araw.” seryoso niyang tugon sa anak. Biglang tumayo si Ashton. “Seryoso po kayo, Ma?” bahagyang tumaas ang kanyang boses. “Hindi ko nga maintindihan kung bakit n'yo ginagawa ito eh! Instead na tulungan
Parang mabaliw si Ariston sa kakaisip kung paano n'ya maresolba ang unti-unting paglubog ng Hotel De Paraiso. Kahit paman hindi siya ang inatasan na aayusin ang problema sa resort ngunit alam niyang siya pa rin naman ang mag-ayos nito. Taliwas sa pagkakakilala ng mga tao sa kanyang anak ang totoong ugali nito. Masyadong maluho ang kanyang anak na si Lucas. Noong nag-aaral palang ito sa America ay wala itong ginawa kundi magbarkada at mag-bar. Kaya ang nangyari ay napabayaan nito ang pag-aaral. Isa lang naman kasi ang rason kung bakit ito nagrebelde iyon ay dahil sa pagpilit n'ya rito sa kursong business administration. Pangarap nito na maging isang sikat na artista na labis niyang tinutulan kaya ito nagreb*lde sa kanya. Lumagok s'ya sa alak na kanyang hawak mula pa kanina. Kasalukuyan silang nasa hotel. Ganito ang sitwasyon nila tuwing luluwas sila rito sa lungsod. Ayaw kasi ng kanyang asawa na tumuloy sila sa mansion ng kanyang ina na pag-aari ni Victor Enriquez. “Hon? May proble
Napakunot ang noo ni Amber dahil sa reaksiyon ng babae sa kanyang harapan. Parang pamilyar ito sa kanya kaya napaisip s'ya. Para kasing nakita na n'ya ang babaeng ‘to hindi lang niya maalala kung saan. Ngunit mas nagulat siya sa reaksyon nito dahil para itong ipinako sa kinatatayuan habang titig na titig sa kanya. “Miss?” untag n'ya sa babaeng nakatitig sa kanya. Hula n'ya manager ito ng gallery. “Huh! Ah.. Hmm.. Sorry.” nauutal nitong sagot sa kanya.Ngumiti s'ya rito. “Nais ko lang kasi na malaman kung bakit kakaunti na lang ang mga naka-display na painting.” paliwanag n'ya. Napanganga naman ang babae sa tanong n'ya. “Ah, kasi pinapaubos na lang namin ang mga natirang ubra ni Madam Jho. Sayang din kasi malaking tulong na rin sa foundation n'ya ang perang malilikom namin d'yan. Lahat ng napagbintahan ng mga ubra n'ya ay napupunta sa kanyang foundation. Iyon kasi ang tagubilin n'ya.” tugon ng babae. “Napakabait naman po talaga ni Ms. Jocelyn. Saan po ba siya pwedeng mak