*** "Son, do you still remember, Ellijah?" napalingon si Vance sa ama ng bigla itong magtanong sa kanya habang nagkakape sila sa beranda ng mansion. Gabi nang dumating siya sa Hacienda kaya hindi na niya nagawa pang kausapin ang ama pagdating niya. "She seems familiar, Dad. Parang narinig ko na ang pangalang iyan. Why?" sagot niya sa ama habang nakatingin sa mug na hawak. Mayamaya, may rumehistro sa kanyang isipan. Nanlaki ang mga mata niya ng maalala si Anastasia. Ellijah rin ang bago nitong pangalan. Tumayo si Victor at nagpalakad-lakad sa harapan ni Vance nakasuksok sa bulsa nito ang isang kamay habang hawak ng isang kamay nito ang mug na may lamang black coffee. "Nakausap ko si Linda, son. Binisita ko siya upang kausapin." napatingin si Vance sa ama. "Wala siyang balak na magsalita. Ngunit nabanggit niya sa akin ang anak niyang si Ellijah. Are you sure, you don't remember her? Because, I do son. I remember that little girl, who help you when you almost..." "Drowned, Da
Magkaharap sina Ashton at Vance sa mahabang dining table. Walang imikan na nagpatuloy sila sa pagsubo ng kanilang agahan. Nakatayo sa kanilang likuran sina Marga at Manang Fe. Mayamaya, sinulyapan ni Vance ang anak na tahimik na kumakain. Nitong mga nagdaang araw, napapansin niya ang pananahimik nito. Naiisip nalang niya na baka dahil nagbibinata na ito kaya nababago na ang ugali. "May problema ka ba, son?" nakatitig sa anak na tanong ni Vance. Napansin niya kasi na matamlay ito. Umiling si Ashton. "No, Dad. Bigla ko lang naalala si Kuya Jeremy. Kumusta na kaya siya. Mula noong pinatira n'yo rito ang ibang tao, bigla nalang din silang nawala." may bahagyang lungkot sa boses nito habang nagsasalita. Ngunit matalas ang tingin ang ipinukol nito kay Marga. Napaisip rin si Vance sa sinabi ng kanyang anak. Ilang taon na nga rin naman na wala siyang balita sa dati niyang secretary. Naalala niya ang galit na mukha nito noong piliin niyang patirahin si Marga sa bahay niya. Wala itong ti
"Marga? What are you doing here?" gulat na tanong niya sa babaeng kakapasok lang. Simpleng jampsuit ang suot nito na kita ang mapuputi nitong balikat. - - - - Ngumiti si Marga habang papalapit sa lalaki. Halata niya ang stress nitong mukha. Nanatili itong nakaupo at nakatukod ang mga siko sa mesa habang pinagsalikop nito ang mga palad. Mariing nakatitig sa kanya ang maitim nitong mga mata. Lihim siyang kinilig habang dahan-dahang humakbang paglapit sa mesa nito. "Mr. Enriquez, ako na ang nagpresinta na dalhin saiyo ang cellphone mo dahil tumulong si Mang Thomas sa paghahanap kay Ash. I'm sorry about what happened. Hindi ko akalain na magagawa niyang umalis." malumanay siyang sabi rito. Huminga ito ng malalim bago nagsalita. "Thank you. Makakauwi kana. Mabuti na iyong nasa bahay ka para in case na umuwi si Tonton ay may mag-asikaso sa kanya." Mariing sabi nito saka kinuha ang cellphone na inilapag niya sa mesa nito. "Alright." napilitan niyang sagot bago tumalikod at sinu
Dalawang araw na mula noong umalis si Ashton sa bahay ni Vance at kasalukuyang kasama ni Anastasia sa Villa na tinitirhan nito sa isang barangay na sakop ng Santa Catalina. Hindi na bago kay Anastasia ang kanilang pagkikita dahil halos once a week niyang palihim na binibisita ang anak sa eskwelahan nito. Mula noong lumipat siya sa Villa at habang nag-aaral siya ay pinupuntahan niya ang anak habang naka-disguise upang huwag siyang makilala ng mga guro nito at mga nakabantay sa labas ng eskwelahan ng anak.Kasalukuyang nasa ikalimang na si Ashton sa elementarya. Ngayong natigil ang pagpasok nito sa school humanap siya ng magaling na tutor para sa anak. Dahil kahit anong pilit niya na bumalik sa pag-aaral nito at siya na ang bahala sa lahat ng kailangan nito mas pinili ng kanyang anak na huminto muna at magpatuloy sa pamamagitan ng tutor. Tinanong ito ni Anastasia kung anong dahil an kung bakit ayaw nitong bumalik sa Maravilis, isa lang ang sagot nito. Ayaw nitong makita ang ama. Nang us
***Mabigat ang pakiramdam ni Vance nang gumising kinaumagahan. Hinilot-hilot niya ang kanyang sintido habang nakadapa sa malaking kama. Mabilis siyang umupo nang mapansin na nakasuot lang siya ng boxer. Sa pagkakaalam niya nakasuot pa siya ng office suit kagabi nang pinahiga siya ni Tim sa kama niya. Pero bakit wala na siyang damit ngayon? Agad siyang bumaba ng kama at nagtungo sa bathroom upang maligo dahil napakasakit ng kanyang ulo. Ilang sandali lang ay nakabihis na siya ng damit pang-opisina. Habang pagbaba ng hagdan tinawagan niya si Tim. "Boss, what happened to you last night? Lumabas ka ba ng kwarto mo nang iwan kita?" agad nitong tanong sa kanya nang sagutin nito ang kanyang tawag. Nag-abot ang kanyang mga kilay sa narinig. "What are you talking about? Ako nga sana ang magtatanong saiyo, eh! What the h*ll was happening last night?! Why, I'm wearing only a boxer underneath the quilt?" Natigilan si Tim sa kabilang linya. "I'm sorry, boss. But, that is not our conce
Ang later ni Vance ay naging week. Nag-umpisa ng nabahala si Anastasia dahil napanis na siya sa kahihintay kay Vance ng gabing sinabi nito ngunit hindi ito dumating. Inis ang bumalot sa kanyang dibdib pagkaraan ng isang linggo na hindi ito nagpakita sa kanya. "Pinaasa ka na naman, girl. Sabi ko nga saiyo eh! Kung si Alex ang pinatulan mo edi hindi ka masasaktan ng ganyan. Hanggang kailan ka ba gumising sa kabaliwan mo kanya. Halos isinumpa mo na siya noon na kakalimutan mo siya at ibaon sa limot, tapos ngayon magku-kwento ka sa akin na may nangyari ulit sa inyo?" sermon sa kanya ni Joyce mula sa kabilang linya. Isang buntong-hininga ang kanyang pinakawalan. "I love him. I don't really know, why I love him so much. Pakiramdam ko, pa-parang matagal ko na siyang kilala. But d*mn, kung sasaktan niya akong muli, kahit mahal ko pa siya hinding-hindi ko na siya papatawarin pa." naghihimagsik ang kanyang loob sa inis. "Here you are again, sa hindi mapapatawad tingge na yan. Girl, sin
"Sigurado ka na ba riyan sa desisyon mo?" Tumango si Anastasia sa tanong ng kaibigang si Carol. "Matagal ko na itong binabalak hindi ba? Kung hihintantayin ko lang ang panahon ang siyang magtama sa lahat walang mangyayari. Kailangan kong kumilos, Carol." seryosong sagot niya sa kaibigan. Nasa isang Cafe sila ng mga oras na iyon. "I will go with you." Kapwa sila napalingon sa nagsalita mula sa kanyang likuran. "Alex?" Ngumiti ito sa kanila. Tumayo siya at niyakap ang kaibigan. "Kelan ka pa dumating?" agad niyang tanong dito nang makaupo na sila. Magkatabi sila ni Alex sa upuan nasa harapan nila sa Carol. "Kani-kanina lang. Hindi na kasi ako makapag-antay na makita ka. Mabuti nalang at may concern citizen na nagsabi na narito ka raw kaya agad akong napasugod." Dahan-dahan siyang lumingon sa kinaroroonan ni Carol saka pinandilatan niya ito ng mga mata. "Girl mas mabuti na yung safe hindi ba?" palusot nito sa kanya. Napailing siya. Pagdating talaga kay Alex hinding-
Malamig na simoy ng hangin ang dumadampi sa mukha ni Vance habang nakatayo siya sa rooftop ng VM Headquarters. Sinasayaw nito ang ngayon ay mahaba-haba na niyang straight at shiny na buhok. Nitong mga nagdaang araw hindi na niya alintana ang kanyang hitsura. Long hair at may mahabang balbas. Ngunit kahit gano'n ang kanyang hitsura ay lumalabas pa rin ang angkin niyang kakisigan. He's drinking alone in the middle of the night. Nag-desisyon siyang magpalipas ng gabi sa kanyang opisina. Dahil pakiramdam niya tuluyan na siyang mawawala sa katinuan sa tuwing umuuwi sa kanyang bahay na napakalungkot. Maraming bumabagabag sa kanyang isipan. Hindi niya tuloy alam kung ano ang unahin niyang resolbahin. It's Christmas eve, but seems like he will be celebrating alone tonight.While he's in deep thoughts, nakita niya ang isang napakaliwanag na bituin sa kalawakan. Nag-iisa lamang iyon wari binabantayan siya. Mayamaya binaling niya ang kanyang tingin sa naggagandahang skyscrapers na abot-tanaw n
Napahinto sa paghakbang si Amber ng mabasa ang pangalan ni Ashton sa screen ng kanyang cellphone. Agad niya iyong tinakpan bago pa makahalata si Jane. “Ahmm, Jane mauna ka na lang sa hotel, susunod nalang ako sagutin ko lang ‘to.” Tinaas niya ang cellphone na patuloy pa rin sa pagtunog.Tumango si Jane sa kanya. “Okay, wag kang magtagal baka maabutan ka ng ulan.” malambing nitong sagot bago tumalikod.May nakita siyang cottage na walang tao doon siya nagtungo saka sinagot ang tawag ni Ashton. “Where the h*ll are you now?” Bungad na sigaw ni Ashton sa kabilang linya.Inilayo niya sa tainga ang kanyang cellphone dahil parang mababasag ang kanyang eardrum sa lakas ng boses nito. “Ano ka ba! Ba't ka ba sumisigaw ha! Pwede naman tayong mag-usap ng mahinahon ah!” Naiiritang sagot niya rito. “Bakit ka sumama sa kanya riyan? Hindi ka talaga nag-iingat, Amber. Bakit ba ang tigas ng ulo mo ha!” Unti-unting huminahon ang boses ni Ashton sa kabilang linya.Nagtaka si Amber sa narinig.
Nakatulala si Ashton habang nakatingin sa labas ng kanyang opisina. Sumasayaw ang mga puno sa labas dulot ng malakas na hangin at may kasamang malalaking patak ng ulan. Ayon sa balita may bagyo raw na parating kaya pinag-iingat ang lahat. Sa mga ganitong panahon sumasama ang kanyang pakiramdam, mas gustuhin pa niya ang mainitan sa labas kesa ganitong panahon. Nakailang salin na siya ng vodka sa kanyang baso ngunit pakiramdam niya ay walang epekto iyon sa kanya. Napatingin siya sa kanyang relo, limang minuto bago sumapit ang alas-sais ng gabi. Naghihintay pa rin siya ng call back mula kay Amber. Ilang araw na kasi mula noong dinala niya ito sa restaurant ni Julianna hindi pa rin ito nagparamdam sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit kay Jane pa ito nakipag tulungan sa imbestigasyon tungkol sa kaso ni Julianna at hindi sa kanya, wala ba itong tiwala sa kanya? Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng lahat na meron sila naglilihim pa rin ito sa kanya. Naalala niya kung paano nawala
Dumeritso si Ashton sa opisina ni Jane sa dulong bahagi ng restaurant. Hindi niya namalayan na ang babaeng kasama ay wala sa kanyang likuran. Akmang bubuksan na niya ang pintuan ng mapansin na mag-isa lamang siya. Kumunot ang kanyang noo. Tinakasan ba siya ni Amber? Sigaw ng kanyang isipan. Muli siyang bumalik sa pinanggalingan upang hanapin ang babae, hindi pa naman siguro ito nakakalayo kung sakaling umalis man ito. Patingin-tingin siya sa paligid baka sakaling makita ito. Medyo abala pa naman ang restaurant ngayon at maraming customer na palabas at papasok. Sa dulong bahagi natanaw niya ang babaeng hinahanap, abala ito sa pagmamasid sa mga paintings na nakasabit sa dingding. Napailing na nilapitan niya ang babaeng walang pakialam sa kanyang piligid. Napansin niya na mahilig din ang dalaga sa mga obra ng mag-inang Garcia. Ilang beses na kasi niya itong nahuling nakatingin sa painting ng mga ito. Nakatayo s'ya sa likuran at ipinatong sa balikat nito ang kanan niyang kamay, ngunit par
Kinabukasan, araw ng Lunes balik trabaho na ulit si Amber. Mabigat ang kanyang pakiramdam ng bumangon s'ya kinahapunan. Nasulyapan n'ya ang alarm clock sa tabi ng kanyang higaan, alas-tres ng hapon. Alas-sais ng gabi ang pasok n'ya kaya may oras pa s'ya para maghanda. Para siyang lalagnatin dahil hindi siya nakatulog ng maayos. Litong-lito at naiinis siya kay Ashton dahil sa inasta nito sa harapan ng kanilang anak kahapon. Paika-ika siyang lumakad patungo sa maliit niyang banyo upang maghilamos. Pakiramdam niya para siyang zombie na naglalakad na walang kaluluwa. Mayamaya walang lakas na binuksan niya ang ref upang maghanap ng makain para sa kanyang tanghalian. Dismayadong napapikit na lamang siya ng walang makita sa loob ng kanyang ref kundi tubig na nasa pitsel at isang piraso ng itlog. Napahaplos s'ya sa kanyang leeg. Hindi nga pala siya naka pamalengke halos dalawang linggo na. Gutom pa naman siya dahil hindi s'ya nakapag-agahan kanina. Humakbang s'ya patungo sa mesa upang tingn
Another tiresome day para kay Ashton. It's been a week since the last time na nagkita sila ni Amber. Ang pagkikita nila sa restaurant ay naging issue sa social media kinabukasan. Hindi niya akalain na marami palang nakakuha ng videos sa kanila dahil naroon si Soleen Marasigan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin n'ya maintindihan kung bakit hindi pumayag si Amber sa hiling niya rito na kasal. Nais na niyang makatakas sa mga plano ng kanyang ina. Ano man ang tinatagong dahilan ng kanyang ina kung bakit ayaw nitong pakasalan niya si Amber ay wala na siyang pakialam. Hindi na siya bata kaya ganun kalakas ang kanyang determinasyon na mag-asawa upang mabigyan ng kumpletong pamilya ang kanyang anak.Nasa malalim na pag-iisip si Ashton ng may kumatok sa pinto ng kanyang opisina. “Come in.”Seryosong mukha ni Luis ang bumungad sa pintuan. “May dapat kang malaman.”Nakakunot ang kanyang noo. “May taong lihim na nagbukas ng imbestigasyon sa kaso ni Julianna.” balita ni Luis sa kanya. Bigla si
Bago paman bumagsak ang katawan ni Amber sa sahig ay may matipunong bisig na sumalo sa kanyang katawan. Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang tingin. Nang makilala ang lalaki ay bahagya siyang ngumiti. “B-bring me home, Lucas please.” aniya sa lalaking nakayakap sa kanyang katawan. Hindi niya nakita kung paano naningkit ang mga mata ni Ashton sa galit. “Okay.”Habang nasa biyahe pauwi, unti-unting bumalik ang kanyang lakas ngunit nanatili lang siyang tahimik na nakatingin sa labas ng bintana. Parang sasabog ang kanyang utak sa daming pumapasok sa kanyang isipan. Sinabayan din ito ng pagkirot ng kanyang dibdib. Hindi mawala sa kanyang isipan ang mukha ni Ashton na kaharap ang magandang babae na iyon. “Okay kalang ba?” narinig niyang tanong ni Lucas.Tumango siya bilang tugon. “Mind if I ask?” untag nito sa abalang kaisipan niya.Nilingon niya ang lalaki saka ngumiti ng pilit. “What is it?” “Mahal mo ba ang pinsan ko?” diretsahang tanong ni Lucas sa kanya. Hindi na rin si
Parang bata na maliit si Ashton na nakatitig sa kanyang ina. Kasalukuyan siyang nasa opisina nito. Nasa kanyang harapan ang mga pictures niya kasama si Amber. Hindi n'ya talaga maintindihan kung bakit ganoon nalang ang pagtutol nito sa pakikipaglapit niya sa ina ng kanyang anak. “Ma! Please, pwede bang sabihin mo sa akin kung bakit against ka sa relasyon ko sa ina ng apo n'yo? Hindi ba't maging masaya ka sana para sa akin dahil mabibigyan ko ng buong pamilya si Ave? Pero sa ginagawa ninyo parang hindi ko na kayo kilala, e! Hindi mo ako pinalaki na maging mata-pobre.” mahaba niyang litanya. Naguguluhan na siya sa mga galaw at plano nito. Huminga ng malalim si Anastasia habang nakatitig sa anak. “Anak, para sa ikabubuti mo ang ginagawa ko dahil ayaw kitang masaktan pagdating ng araw.” seryoso niyang tugon sa anak. Biglang tumayo si Ashton. “Seryoso po kayo, Ma?” bahagyang tumaas ang kanyang boses. “Hindi ko nga maintindihan kung bakit n'yo ginagawa ito eh! Instead na tulungan
Parang mabaliw si Ariston sa kakaisip kung paano n'ya maresolba ang unti-unting paglubog ng Hotel De Paraiso. Kahit paman hindi siya ang inatasan na aayusin ang problema sa resort ngunit alam niyang siya pa rin naman ang mag-ayos nito. Taliwas sa pagkakakilala ng mga tao sa kanyang anak ang totoong ugali nito. Masyadong maluho ang kanyang anak na si Lucas. Noong nag-aaral palang ito sa America ay wala itong ginawa kundi magbarkada at mag-bar. Kaya ang nangyari ay napabayaan nito ang pag-aaral. Isa lang naman kasi ang rason kung bakit ito nagrebelde iyon ay dahil sa pagpilit n'ya rito sa kursong business administration. Pangarap nito na maging isang sikat na artista na labis niyang tinutulan kaya ito nagreb*lde sa kanya. Lumagok s'ya sa alak na kanyang hawak mula pa kanina. Kasalukuyan silang nasa hotel. Ganito ang sitwasyon nila tuwing luluwas sila rito sa lungsod. Ayaw kasi ng kanyang asawa na tumuloy sila sa mansion ng kanyang ina na pag-aari ni Victor Enriquez. “Hon? May proble
Napakunot ang noo ni Amber dahil sa reaksiyon ng babae sa kanyang harapan. Parang pamilyar ito sa kanya kaya napaisip s'ya. Para kasing nakita na n'ya ang babaeng ‘to hindi lang niya maalala kung saan. Ngunit mas nagulat siya sa reaksyon nito dahil para itong ipinako sa kinatatayuan habang titig na titig sa kanya. “Miss?” untag n'ya sa babaeng nakatitig sa kanya. Hula n'ya manager ito ng gallery. “Huh! Ah.. Hmm.. Sorry.” nauutal nitong sagot sa kanya.Ngumiti s'ya rito. “Nais ko lang kasi na malaman kung bakit kakaunti na lang ang mga naka-display na painting.” paliwanag n'ya. Napanganga naman ang babae sa tanong n'ya. “Ah, kasi pinapaubos na lang namin ang mga natirang ubra ni Madam Jho. Sayang din kasi malaking tulong na rin sa foundation n'ya ang perang malilikom namin d'yan. Lahat ng napagbintahan ng mga ubra n'ya ay napupunta sa kanyang foundation. Iyon kasi ang tagubilin n'ya.” tugon ng babae. “Napakabait naman po talaga ni Ms. Jocelyn. Saan po ba siya pwedeng mak