Natahimik ang lahat na nasa loob ng opisina ni Mr. Sanchez lalo na si Sonya nang magsalita si Igneel, napaawang ang bibig niya at nanlaki ang mga mata sa gulat. Inaamin niya sa kanyang sarili na nakaramdam rin siya ng takot dahil sa aura ni Igneel habang tinatanong iyon.`` Excuse me`` Nauutl na tanong ni Sonya, sinisugurado kunyari na tama ang narinig niya at naisip na nagbibiro lamang si Igneel.Ngunit hindi si Igneel ang klase ng tao na nagbibiro lang basta-basta kung hindi kakilala ang taong kausap at lalo na hindi niya binibiro ang ganoong usapin.``Hindi mo ba narini ang sinasabi ko? Gusto mo bang mamatay para manahimik ka riyan.`` Seryosong sabi ni Igneel na siyang mas lalong nagpakaba kay Sonya. Tumayo na si Jeff at hinila bahagya si Sonya. ``Let`s go, Sonya.`` Pilit niyang hinihila si Sonya ngunit pilit ding nagmatigas si Sonya.``Who are you to say that to a woman? Wala ka bang kapatid na babae, ina o girlfriend man lang bago mo maisip at sabihin iyon—-````Please bring this
Hindi makapagsalita kaagad si Paulo dahil sa sinabi ni Igneel, noong una ay hindi niya pa maintindihan kung ano ang ibig sabihin nito kaya noong napagtanto niya na, mas lalong hindi siya makapagsalita."Lalabas ka ba o ako na mismo ang tutulak sa'yo palabas?" Seryosong sabi ni Igneel. Sinamaan siya ng tingin ni Paulo na para bang susuntokin niya na si Igneel ngunit nagtitimpi siya."Wala kang utang na loob, sinamahan kita at tinulungan na makuha ang deal na ito, Igneel." Giit na sabi ni Paulo.Ngumisi naman si Igneel dahil para sa kanya wala lang iyon, ang ginawa ni Paulo para sa kanya ay sadyang nagpapakitang tao lamang at hindi ito sincere kaya bakit niya papasalamatan. "I don't care about your feelings and besides, kahit hindi mo ako samahan na pinilit mo lang kay Senior Elias, makukuha ko ang deal na ito. Baka nakalimutan mo na ako lang ang gustong makita ni Mr. Sanchez." Nayayabangan na si Paulo kay Igneel kaya mas lalong nainis siya kaya wala siyang choice kundi ang bumaba ng k
Nang marinig ni Igneel ang pangalan na Jefferson, naalala niya lang ang nag message na nakita niya sa laptop ni Aricella. “Nabasa mo ang sinabi niya?” tanong ni Igneel. Nagtaka naman si Aricella sa tanong nito. “Uhm oo kasi hawak ko ang cell phone ko kanina habang nasa meeting—““Mas inuna mo siyang i-message kaysa sa akin na alam mo rin na nag-aantay ako rito, ganoon ba?” tanong pa ni Igneel, baka sa boses nito ang pagtatampo. Mas lalong kumunot ang noo ni Aricella dahil sa sinabi ni Igneel, hindi niya pa rin naitindihan ang ibig sabihin ito. “Bakit parang galit ka? Nabasa mo ba ang message niya?” Nagtatakang tanong ni Aricella.Umiwas ng tingin si Igneel dahil hindi niya alam kung sasabihin niya ba o hindi na nabasa niya ang sinabi ng lalaking iyon. Nahihiya siya kay Aricella na sabihin pa iyon dahil hindi niya naman iyon ginagawa noon, ngayon lang talaga na sinubukan niyang pakealaman ang kahit na anong gamit ni Aricella. Pero inaamin niya sa kanyang sarili na naiinis siya sa l
Umawang ang bibig ni Jefferson nang marinig ang sinabi ni Igneel. Ilang segundo siyang nakatingin lang sa kamay ni Igneel na hanggang ngayon ay nakalahas pa rin sa harap niya.“Husband?” Hindi makapaniwalang banggit ni Jefferson nang unti-unti ng pumasok sa kokote niya ang salitang “husband”. Bumaling siya kay Aricella na ngayon ay kagat labing nakayuko, hindi niya sinabi kay Jefferson sa skype na kasama niya si Igneel at may asawa siya. Dahil sobrang haba na ng panahon na hindi sila nagkikita ni Jefferson, from high school to before this day na magkita sila kaya laki na lang ang gulat ni Jefferson nang malaman na may asawa ito. “I’m sorry, hindi ko sinabi—““Bakit ka humihingi ng sorry na hindi mo sinabi? Magagalit ba siya kung may asawa ka?”“Igneel, ano ba?” Bulong ni Aricella kay Igneel dahil sa sinabi nito. Nakaramdam siya ng hiya kay Jefferson kaya nagpaalam muna siya na lumayo para kausapin si Igneel.“Bakit? May nagawa ba akong mali? Anong mali sa sinabi ko?” Sunod-sunod na
Hindi agad nakapagsalita si Igneel sa sinabi ni Jefferson, gusto niyang matawa dahil feeling niya ay nagpapatawa lang ang lalaking nasa harap niya ngayon ngunit nang napansin niyang pati si Arice ay seryoso. “What? Totoo ang sinabi niya?” tanong ni Igneel kay Aricella.Huminga nang malalim si Aricella at tumingin ng seryoso kay Igneel. “Mga bata pa lang kami no’n pero pareho naming ayaw dahil hindi pa kami handa, gusto ng magulang namin na kami ang mag-aasawa para sa negosyo ng pamilya namin.” Paliwanag ni Aricella.Pero para kay Igneel hindi siya naniniwala sa ganoong tradition. “So, you are his fiancé and ready to get marriage that time kung pareho kayong handa?”“Exactly!” Pasigaw na sagot ni Jefferson sa tanong ni Igneel. Mas lalong kumunot ang noo ni Igneel dahil sa pagsigaw ni Jefferson na tila bang natutuwa pa ito. “I don’t like your smile—““Igneel, stop that.” Sita na naman ni Aricella kay Igneel dahil umaariba na naman ang pagiging attitude nito sa harap ni Jefferson. “I d
Nanlaki ang mga mata ni Aricella dahil sa pagsigaw ni Igneel sa kanya, napaatras siya nang natakot. Bigla namang lumambot ang mukha ni Igneel nang makitang natatakot si Aricella sa kanya."Look, I'm sorry---""Don't touch me, uuwi na ako."Mabilis na umalis si Aricella kaya sabay siyang tinawag nina Igneel at Jefferson. Si Jefferson na nagulat din sa ginawa ni Igneel, he expected that pero mas nagulat siya na nangyari nga."Aricella!" sigaw ni Jefferson ngunit akmang susundan niya na sana si Aricella nang pinigilan siya ni Igneel. "What?" tanong ni Jefferson kay Igneel. Sinamaan siya ng tingin ni Igneel. "Ako ang susunod sa kanya. hindi ikaw. Umuwi ka na---""What the hell are you talking? Alam kong asawa mo siya pero hindi mo dapat iyon ginawa kay Aricella, sinigawan mo siya sa kung saan maraming tao? Ayos ka lang ba?" Sunod-sunod na tanong ni Jefferson ngunit hindi na siya sinagotpa ng mahaba ni Igneel."Wala akong pakealam sa opinion mo kaya tumabi ka sa harap ko," sabi ni Igneel
Hindi nakapag salita si Aricella dahil sa narinig mula sa lalaki, para siyang namanhid at hindi alam kung magagalaw pa ba ang katawan niya."Oh my gosh." Napatakip sa bibig niya si Janette dahil hindi na rin siya makagalaw sa kanyang kinaupuan na para bang hinihila pababa sa lupa, ganoon din si Aricella, namamanhin."Uso ba ang biruan dito?" Pilit tumawa ni Aricella kahit na kinakabahan na siya ngunit nang makitang seryoso ang mukha ng lalaki mas lalong umawang ang bibig niya. "Nasaan si Igneel? Hindi totoo ang sinabi mong iyan. Hindi totoo iyan." Umiiyak na si Aricella, hini na napigilan ang sarili. Kahit si Janette ay hindi makapaniwala sa narinig kung totoo ba iyon o hindi. "Pumasok po muna kayo sa palasyo at doon magpaghinga sa loob, sa ngayon ay pinapahanap pa ni Senior si Signore," paliwanag ng lalaki.Ngunit umiling si Aricella, wala rin naman si Igneel sa loob at alam niyang hindi siya papagalawin ng pamilya ni Igneel kung siya mismo ang maghahanap kay Igneel. "Hahanapin ko s
“Tulog pa rin ba?”“Opo Lolo, hindi pa rin nagigising. Marami ka ng dahom na nilagay sa katawan niya pero medyo bumaba naman ang lagnat niya.” “Mabuti naman, pumunta ka muna kay Emil at humingi ng bigas, baka paggising ng ating bisita ay magugutom siya.”“Sige po Lolo, sana po ay may bigas pa sila Tatay.”“Meron pa iyan, may natanggap na ayuda iyon kay Konsehal.”“Eh bakit ikaw Lolo ay wala?”“Meron naman, pinangsabong ko lang.”Umiling ang dalaga sa sagot ng kanyang lolo, alam niyang mas malaki ang makukuha ng mga Senior Citizens kaysa sa mga hindi pa, pero para sa kanya hindi imposible na hindi niya agad ito gagamitin sa sabong.Sa maliit na baryo kung saan lahat ng tao o magkakapitbahay ay halos pamilya na ang turingan dahil kilala na nila ang isa’t isa, tahimik at masaya. Nagiginh malungkot lang sa tuwing may sakuna na dumarating, minsan ay dahil sa malakas na bagyo nasisira ang mga kabahayan. Sa baryo Tinalian kung tawagin ay ang mga taong handang tumulong kahit hindi sila sigura
"I-igneel...." mahinang hikbi ni Lienne sa kabilang linya.Agad namang bumangon si Igneel mula sa pagkahiga niya, at tila nagising ang kanyang diwa nang marinig ang hikbi ni Lienne. "Anong problema? Si Karlo, nasaan na?" nag-aalalang tanong ni Igneel."Si Karlo...hindi na siya gumigising, Igneel. Hindi ko kaya...tinawagan ko na rin sila Itay para pumunta rito pero bukas pa. Hindi ko kaya, Igneel...puntahan mo ako please." Tuluyan nang umiyak si Lienne. Agad namang tumayo si Igneel mula sa kanyang kama at nagmamadaling lumabas. "Papunta na ako," sabi niya at binabaan ng tawag si Lienne. Wala siyang ibang iniisip ngayon kundi ang tulongan si Karlo at si Lienne. Iyon ang dahilan kung bakit siya nahuli sa pagsundo kay Aricella. Tumawag si Lienn sa kanya at humingo ng tulong para kay Karlo. Dahil nang umuwi si Lienne sa apartment nila, hindi pa lang siya nakakapasok sa loob ay nakita niya na ang kanyang kapatid na si Karlo na dugoan sa labas at walang malay. May tama ito sa tyan niya. At
Nang buksan ni Aricella ang pintuan, bumungad sa kanya ang mukha ng kanyang Uncle, ang kapatid ng kanyang ina kasama ang mga kasamahan niya na gustong bumisita kay Arman, ang ama ni Aricella. Nakita ng uncle at ng mga kasama nito na wala si Igneel kaya nagsimula nila itong insultuhin, pinagtawanan na para bang wala lang sa kanila kung gaano nila insultuhin si Igneel. Nakikitawa rin ang ina ni Aricella dahil iniisip niya na tama lang kay Igneel na makatanggap ng insulto, meron man siya o wala. Pero natigil lang din sila nang pumasok bigla si Igneel sa loob ng kwarto. Nabigla ang uncle ni Aricella kaya naman para hindi siya mapahiya, lumakas ang boses niya at tinanong si Igneel. “Sino ka para magbukas agad ng pintuan na hindi kumakatok, hindi ka mayaman tulad namin kaya matuto kang rumespeto! Galing ka nanga sa kalye, ang ugali mo ay asal kalye din!” galit na turan ng Uncle ni Aricella. Sumabay din sa pang-iinsulto ang ibang kasama ng uncle ni Aricella na mga kamag-anak lang din nila.
Habang hinahabol ni Igneel si Aricella kanina ay hindi niya maiwasan na mag-alala. Hindi siya sanay na makitang nagagalit si Aricella. Pero naabutan niya rin naman si Aricella sa paglalakad at ngayon ay magkasama na silang dalawa. Tahimik silang nasa loob ng kotse ni Igneel, habang nasa back seat naman ang dalang pagkain ni Aricella. "Hey," tawag ni Igneel. Hindi pa rin nagsasalita si Aricella dahil hanggang ngayon ay pinapakalma niya pa rin ang sarili niya. Alam niyang hindi siya nakapag timpi sa ginawa niya kanina kay Kristine, pero kung tutuosin ay para sa kanya kalmado pa iyon dahil sinasabi niya lang naman ang gusto niyang sabihin kay Kristine, hindi niya ito sinakyan pisikal. Naiinis lang siya dahil ang kapal ng mukha ni Kristine para sabihin iyon sa mismong harap niya, na para bang hindi gugustuhin ni Kristine magbigay ng respeto kay Aricella. Lalo na kung hindi naman sila magkakilala talaga personally. "I'm sorry for what happened earlier," mahinang sabi ni Igneel. Hinawakan
“Totoo ba ang nalaman ko? Magkasama na ulit kayo ng asawa mo?” Iyan ang bungad na tanong ni Senior Elias kay Igneel nang makarating siya sa palasyo. “Yes, Senior.” Seryoso niyang sagot at umupo na sa pwesto niya. Nakatingin sa kanya ang lahat ng pinsan niya na pinatawag din ng kanilang Lolo. Hindi nila alam kung ano ang rason kung bakit sila pinapatawag,“Mabuti naman na nandito na kayong lahat,” panimula ng kanilang Lolo nang maka-upo siya sa kanyang pwesto. Tinignan niya isa-isa ang mga apo niya na kasali sa ginawa niyang paligsahan na kung sino ang unang makakabigay sa kanya ng bagong tagapag mana. “Kumusta ang pinapagawa ko sainyo?” tanong niya. Tahimik lang si Igneel at ibang mga pinsan niya na walang pakialam sa ginawang laro ng senior. Kaya nagtataka sila kung bakit pa ba sila pinatawag sa mansyon kung alam naman na ni Senior Elias na hindi sila interesado sa gusto nitong mangyari. “May ipapakilala na ako sainyo, Senior.” Lahat ay bumaling sa nagsalita na si Laurence, natah
“Aalis ka?” tanong ni Jemma nang makapasok siya sa kwarto ni Aricella. Nadatnan niya si Aricella na nag-aayos ng mga damit sa loob ng tatlong maleta. Bumaling si Aricella sa kanyang kapatid. “Yes, lilipat na ako sa condo ni Igneel. We decided na magsama kaming dalawa para kahit papaano ay umayos ang relasyon namin,” paliwanag ni Aricella. Napangiti naman si Jemma at lumapit siya sa kanyang ate para tumulong. Napatigil si Aricella at tumingin kay Jemma, nagtataka. “Hey, ayos ka lang?” she asked. “Did mom and dad know?” Jemma asked. Tumango si Aricella. “We talked about it and pumayag sila,” she replied. “Maiiwan ako kasama sila rito but this is fun. I hope Ate Jennica will be better kahit wala ka na—”“Hey, bibisita pa rin ako rito, it’s not that nasa ibang bansa ako. We just live in the same city, my little sister. Don’t worry. Gusto ko lang talaga bumukod kasama si Igneel and I think it’s a good thing for us to know each other. We never did that years ago…”Ngumiti lalo si Jemma.
Nang gabing natapos ang trabaho nina Igneel at Aricella, sinundo na ni Igneel si Aricella. Hindi na nila kasabay si Lienne dahil maagang sinundo ni Igneel si Aricella at nagplano sila na mag-dinner. “Gusto mong makipag dinner sa akin dahil may sasabihin ka sa akin, tama?” tanong ni Aricella kay Igneel nang makasakay na sila sa kotse. Ini-start muna ni Igneel ang kotse at sinimulan ang pagmamaneho. “Yes,” sagot niya kay Aricella. “Saan mo gustong kumain ngayong gabi?” tanong niya naman. Nag-isip si Aricella, hindi siya sigurado kung saan niya gusto pero gusto niyang kumain ng may sabaw. “Anong oras na ba? Kaya ba natin pumunta ng malayo? May naisip sana ako,” sabi niya. Tinignan ni Igneel ang relo niya. “Alas-siyete pa lang naman. Saan mo ba gusto? Anywhere, pupuntahan natin iyan kahit malayo.” Nakangiting sabi ni Igneel. Napangiti rin si Aricella at hinarap si Igneel. “Let’s go to Tagaytay, gusto ko ng mainit na bulalo ngayon…” Masayang sabi ni Aricella. Napakunot naman ang n
Seryoso pa rin ang tingin ni Senior Elias kay Igneel at ganoon din si Igneel sa kanyang Lolo, at ramdam niya rin na tila alam niya na kung tungkol saan ang pag-uusapan nila. Ngunit hindi niya lang maitindihan kung bakit isasama pa ni Senior Elias ang dalawa niyang pinsan na sina Paulo at Sandro kahit na alam ni Igneel na may mga ginagawa rin ito ang mga ito sa kompanya pero alam niya rin na hindi ganoon kalala katulad ng kung anong ginawa ni Laurence. “Anong pag-uusapan natin tungko sa kanila?” seryosong tanong ni Igneel at saka siya lumapit sa lamesa niya, umupo na rin si Senior Elias sa couch. Inaya niya si Igneel na umupo kung saan siya naka-pwesto na agad din namang sinunod ni Igneel. Nas couch na sila pareho, tinignan ni Senior Elias si Butler Lindon at sinenyasan na lumabas muna sa opisina ni Igneel. Yumuko si Butler Lindon kina Senior Elias at Igneel bilang paggalang at pagpapaalam at saka siya tuluyang nakalabas ng opisina ni Igneel. Nang silang dalawa na lang ang natira,
Naghahabol hininga sina Igneel at Aricella na nakahiga na pareho sa kama. Nakapatong ang ulo ni Aricella sa braso ni Igneel habang nakayakap naman si Igneel sa kanya. Nagkatinginan silang dalawa at sabay na ngumiti. “I’m sorry…” bulong ni Igneel. Nagtaka naman si Aricella kung bakit humihingi ng sorry si Igneel. “Sorry para saan?” tanong ni Aricella. “I’m sorry for doing this, alam kong hindi mo ito gusto—“Hindi natapos ang sinasabi ni Igneel nang bigla siyang hinalikan ni Aricella. Napaawang naman ang bibig ni Igneel sa ginawa niya. “Gusto ko, Igneel.” Ngumiti ng matamis si Aricella sa kanya. Mas lalo naman siyang niyakap ni Igneel nang mahigpit hanggang sa nakatulog na silang dalawa. ***Nagising ng maaga ang pamilya ni Aricella kinabukasan, pero sina Igneel at Aricella ay tulog pa rin. “Umuwi ba si Aricella kagabi?” tanong ni Arman kay Jemma nang lumabas rin ito mula sa kwarto ni Jennica. Kasama niya si Jennica na tahimik lang at hindi pinansin ang pamilya niya na mukhang m
Tahimik silang tatlo sa loob ng kotse ni Igneel, kahit si Igneel ay hindi alam kung magsasalita ba siya o ano. Alam niyang nagseselos si Aricella kay Lienne pero hindi niya rin alam kung bakit pumayag si Aricella na isabay si Lienne, kasi kung hindi naman siya papayag ay tatawagan na lang ni Igneel ang isang driver niya para kay Lienne. "Uh, ayos ka lang ba dyan sa likod?" tanong ni Igneel kay Lienne, pinilit niya ang sarili niyang magsalita. "Ayos lang ako, salamat." Ngumiti naman ng tipid si Lienne nang sumagot siya. Bahagya rin siyang nakatingin kay Aricella na sa harap pa rin nakatingin na tila ba hindi niya kilala sina Lienne at Igneel dahil hindi siya nagsasalita. Pero nang biglang hawakan ni Igneel ang kamay niya ay bumaling siya kay Igneel, saglit din siyang tumingin sa kamay ni Igneel na humawak sa kamay niya at saka nagtatakang tumingin ulit kay Igneel. Tumingin sa kanya si Igneel saglit para ngumiti at binalik na rin ang attention sa pagmamaneho. "How about you, my wife