Hindi agad nakapagsalita si Igneel sa sinabi ni Jefferson, gusto niyang matawa dahil feeling niya ay nagpapatawa lang ang lalaking nasa harap niya ngayon ngunit nang napansin niyang pati si Arice ay seryoso. “What? Totoo ang sinabi niya?” tanong ni Igneel kay Aricella.Huminga nang malalim si Aricella at tumingin ng seryoso kay Igneel. “Mga bata pa lang kami no’n pero pareho naming ayaw dahil hindi pa kami handa, gusto ng magulang namin na kami ang mag-aasawa para sa negosyo ng pamilya namin.” Paliwanag ni Aricella.Pero para kay Igneel hindi siya naniniwala sa ganoong tradition. “So, you are his fiancé and ready to get marriage that time kung pareho kayong handa?”“Exactly!” Pasigaw na sagot ni Jefferson sa tanong ni Igneel. Mas lalong kumunot ang noo ni Igneel dahil sa pagsigaw ni Jefferson na tila bang natutuwa pa ito. “I don’t like your smile—““Igneel, stop that.” Sita na naman ni Aricella kay Igneel dahil umaariba na naman ang pagiging attitude nito sa harap ni Jefferson. “I d
Nanlaki ang mga mata ni Aricella dahil sa pagsigaw ni Igneel sa kanya, napaatras siya nang natakot. Bigla namang lumambot ang mukha ni Igneel nang makitang natatakot si Aricella sa kanya."Look, I'm sorry---""Don't touch me, uuwi na ako."Mabilis na umalis si Aricella kaya sabay siyang tinawag nina Igneel at Jefferson. Si Jefferson na nagulat din sa ginawa ni Igneel, he expected that pero mas nagulat siya na nangyari nga."Aricella!" sigaw ni Jefferson ngunit akmang susundan niya na sana si Aricella nang pinigilan siya ni Igneel. "What?" tanong ni Jefferson kay Igneel. Sinamaan siya ng tingin ni Igneel. "Ako ang susunod sa kanya. hindi ikaw. Umuwi ka na---""What the hell are you talking? Alam kong asawa mo siya pero hindi mo dapat iyon ginawa kay Aricella, sinigawan mo siya sa kung saan maraming tao? Ayos ka lang ba?" Sunod-sunod na tanong ni Jefferson ngunit hindi na siya sinagotpa ng mahaba ni Igneel."Wala akong pakealam sa opinion mo kaya tumabi ka sa harap ko," sabi ni Igneel
Hindi nakapag salita si Aricella dahil sa narinig mula sa lalaki, para siyang namanhid at hindi alam kung magagalaw pa ba ang katawan niya."Oh my gosh." Napatakip sa bibig niya si Janette dahil hindi na rin siya makagalaw sa kanyang kinaupuan na para bang hinihila pababa sa lupa, ganoon din si Aricella, namamanhin."Uso ba ang biruan dito?" Pilit tumawa ni Aricella kahit na kinakabahan na siya ngunit nang makitang seryoso ang mukha ng lalaki mas lalong umawang ang bibig niya. "Nasaan si Igneel? Hindi totoo ang sinabi mong iyan. Hindi totoo iyan." Umiiyak na si Aricella, hini na napigilan ang sarili. Kahit si Janette ay hindi makapaniwala sa narinig kung totoo ba iyon o hindi. "Pumasok po muna kayo sa palasyo at doon magpaghinga sa loob, sa ngayon ay pinapahanap pa ni Senior si Signore," paliwanag ng lalaki.Ngunit umiling si Aricella, wala rin naman si Igneel sa loob at alam niyang hindi siya papagalawin ng pamilya ni Igneel kung siya mismo ang maghahanap kay Igneel. "Hahanapin ko s
“Tulog pa rin ba?”“Opo Lolo, hindi pa rin nagigising. Marami ka ng dahom na nilagay sa katawan niya pero medyo bumaba naman ang lagnat niya.” “Mabuti naman, pumunta ka muna kay Emil at humingi ng bigas, baka paggising ng ating bisita ay magugutom siya.”“Sige po Lolo, sana po ay may bigas pa sila Tatay.”“Meron pa iyan, may natanggap na ayuda iyon kay Konsehal.”“Eh bakit ikaw Lolo ay wala?”“Meron naman, pinangsabong ko lang.”Umiling ang dalaga sa sagot ng kanyang lolo, alam niyang mas malaki ang makukuha ng mga Senior Citizens kaysa sa mga hindi pa, pero para sa kanya hindi imposible na hindi niya agad ito gagamitin sa sabong.Sa maliit na baryo kung saan lahat ng tao o magkakapitbahay ay halos pamilya na ang turingan dahil kilala na nila ang isa’t isa, tahimik at masaya. Nagiginh malungkot lang sa tuwing may sakuna na dumarating, minsan ay dahil sa malakas na bagyo nasisira ang mga kabahayan. Sa baryo Tinalian kung tawagin ay ang mga taong handang tumulong kahit hindi sila sigura
"Sino ba kasi ang lalaking iyan? Baka kriminal iyan kaya napadpad dito sa lugar natin, tumakbo dahil hinahabol ng mga parak. Ibalik na natin yan sa dalampasigan." Mahabang sabi ng binata. Hinampas naman siya ng kanyang ama. "Ikaw Arman, magtigil ka na sa mga iniisip mo. Huwag kang mag-isip ng ganyan, kita mong walang malay ang bisita,""Tama si Tatay, kuya. Hindi naman mukhang kriminal ang taong iyan. Ang pogi nga e.""Hoy Kurdya, manahimik ka ha. Huwag kang mahuhulog sa lalaking hindi natin kilala. Ang ganyang mukha hindi mapagkakatiwalaan." saad ng kuya niya. Wala pa ring malay si Igneel, binigyan na siya ng dahong gamot sa katawan at maligamgam na tubig dhail nagkasinat ito. "Ikaw muna ang bahala sa dayuhan. Magpapasama lang ako sa Tatay at Kuya mo na mangisda at maghanap na rin ng pwedeng gamot sa dayuhan," mahabang sabi ng matanda. Tumango ang dalaga at umalis na rin ang pamilya niya. Nang siya na lang mag-isa, tinignan niya ng malapitan si Igneel. "Ang gwapo mo namang lala
Nagising ulit si Igneel ngunit ganoon pa rin ang kanyang sitwasyon, nagtataka. Hindi niya maalala kung sino siya o ano ang nangyari sa kanya. Nakatingin lang din sa kanya ang pamilyang tumulong sa kanya at si Mang Ulpo."Ayos ka na ba, iho?" tanong ni Mang Ulpo. Hindi sumagot si Igneel, tinignan niya ang katawan niya at naroon pa rin ang nilalagay nila na gamot. "Anong nangyari sa akin?" tanong niya nang mahawakan niya ang kanyang ulo, may bandana ito na kulay puti at mayroong dugo gawa ng sugat niya sa ulo. "At nasaan ako? Sino kayo?" sunod-sunod na tanong ni Igneel. Umiling ang ama ni Kurdya at ang kuya nito, ang matandang lalaki at si Mang Ulpo ay nakatingin lang kay Igneel ng seryoso habang ang dalaga na si Kurdya ay malungkot na tumingin kay Igneel."Wala nga po siyang naalala, sigurado po ba kayo Lolo na dumito muna siya sa isla natin?" tanong ng dalaga. Tumingin sila sa matandang lalaki, ganoon din si Igneel. "Wala na tayong magagawa, hindi natin pwedeng pabayaan ang dayuhan
Tahimik ang paligid ngunit may kunting bulungan pa rin ang nagaganap. Nasa harap si Igneel kasama ang pamilyang tumulong sa kanya. Sina Mang Ulpo, si Mang Lauro ang matandang tumulong sa kanya at ang mga anak ni Lauro at ang apo niyang sina Kurdya at Karlo. Ngayon nila ipapakilala si Igneel sa mga tao sa Isla dahil nasa batas ng Isla ay bawal magtago ng kahit ano o sino sa bawat isa. Kaya hindi nila pwedeng itago si Igneel dahil makikita at malalaman din naman ng mga tao ang tungkol sa kanya. "Mga kababayan!" panimulang sigaw ni Mang Lauro. Si Mang Lauro ang tinuguriang pinuno sa Isla kaya lahat ng tao ay nagbibigay respeto sa kanya, mataas ang tingin dahil na rin sa mga naitulong ni Mang Lauro sa lahat sa kanila. "Alam kong nagtataka kayo kung bakit ko kayo pinatawag lahat at kung sino ang bagong mukha na kasama namin ngayon," dagdag niya at huminto sa pagsasalita kaya nakapag-react ang mga tao."Oo Amang Lauro, sino nga ba iyang kasama ninyo? Halatang hindi siya taga rito at mukh
"Is there any news about my grandson?" seryosong tanong ni Senior Elias sa mga tauhan niya at sa invistigator team. Nasa mansyon ang lahat ng parte ng pamilya ng Rubinacci Family kasama si Aricella at ang pamilya ni Aricella, naroon din ang mga bumubuo na team na nagtutulungan maghanap kay Igneel. "Senior, sa kasulukayan ay ang nahanap pa lang namin ay iba niya pang gamit. Our rescue team is on their way of each Island na pwedeng hanapan sa apo ninyo," paliwanag ng leader ng Invistigator team.Tumayo si Senior Elias at humarap sa kanila. "Sige, makakaalis na kayo at ituloy ang paghahanap hangga't hindi siya nakikita walang titigil. Naiintindihan ba ninyong lahat ang inuutos ko?" striktong tanong ni Senior Elias sa mga tao. "Si Senior!" sabay na sabi ng mga tao sa kanya at sabay ding umalis sa mansyon para simulan ang araw ng paghahanap kay Igneel. Ilang araw na ang lumipas pero wala pa ring maayos na progress kung nasaan nga ba si Igneel kaya naman grabe na ang pag-alala ni Aricel
"I-igneel...." mahinang hikbi ni Lienne sa kabilang linya.Agad namang bumangon si Igneel mula sa pagkahiga niya, at tila nagising ang kanyang diwa nang marinig ang hikbi ni Lienne. "Anong problema? Si Karlo, nasaan na?" nag-aalalang tanong ni Igneel."Si Karlo...hindi na siya gumigising, Igneel. Hindi ko kaya...tinawagan ko na rin sila Itay para pumunta rito pero bukas pa. Hindi ko kaya, Igneel...puntahan mo ako please." Tuluyan nang umiyak si Lienne. Agad namang tumayo si Igneel mula sa kanyang kama at nagmamadaling lumabas. "Papunta na ako," sabi niya at binabaan ng tawag si Lienne. Wala siyang ibang iniisip ngayon kundi ang tulongan si Karlo at si Lienne. Iyon ang dahilan kung bakit siya nahuli sa pagsundo kay Aricella. Tumawag si Lienn sa kanya at humingo ng tulong para kay Karlo. Dahil nang umuwi si Lienne sa apartment nila, hindi pa lang siya nakakapasok sa loob ay nakita niya na ang kanyang kapatid na si Karlo na dugoan sa labas at walang malay. May tama ito sa tyan niya. At
Nang buksan ni Aricella ang pintuan, bumungad sa kanya ang mukha ng kanyang Uncle, ang kapatid ng kanyang ina kasama ang mga kasamahan niya na gustong bumisita kay Arman, ang ama ni Aricella. Nakita ng uncle at ng mga kasama nito na wala si Igneel kaya nagsimula nila itong insultuhin, pinagtawanan na para bang wala lang sa kanila kung gaano nila insultuhin si Igneel. Nakikitawa rin ang ina ni Aricella dahil iniisip niya na tama lang kay Igneel na makatanggap ng insulto, meron man siya o wala. Pero natigil lang din sila nang pumasok bigla si Igneel sa loob ng kwarto. Nabigla ang uncle ni Aricella kaya naman para hindi siya mapahiya, lumakas ang boses niya at tinanong si Igneel. “Sino ka para magbukas agad ng pintuan na hindi kumakatok, hindi ka mayaman tulad namin kaya matuto kang rumespeto! Galing ka nanga sa kalye, ang ugali mo ay asal kalye din!” galit na turan ng Uncle ni Aricella. Sumabay din sa pang-iinsulto ang ibang kasama ng uncle ni Aricella na mga kamag-anak lang din nila.
Habang hinahabol ni Igneel si Aricella kanina ay hindi niya maiwasan na mag-alala. Hindi siya sanay na makitang nagagalit si Aricella. Pero naabutan niya rin naman si Aricella sa paglalakad at ngayon ay magkasama na silang dalawa. Tahimik silang nasa loob ng kotse ni Igneel, habang nasa back seat naman ang dalang pagkain ni Aricella. "Hey," tawag ni Igneel. Hindi pa rin nagsasalita si Aricella dahil hanggang ngayon ay pinapakalma niya pa rin ang sarili niya. Alam niyang hindi siya nakapag timpi sa ginawa niya kanina kay Kristine, pero kung tutuosin ay para sa kanya kalmado pa iyon dahil sinasabi niya lang naman ang gusto niyang sabihin kay Kristine, hindi niya ito sinakyan pisikal. Naiinis lang siya dahil ang kapal ng mukha ni Kristine para sabihin iyon sa mismong harap niya, na para bang hindi gugustuhin ni Kristine magbigay ng respeto kay Aricella. Lalo na kung hindi naman sila magkakilala talaga personally. "I'm sorry for what happened earlier," mahinang sabi ni Igneel. Hinawakan
“Totoo ba ang nalaman ko? Magkasama na ulit kayo ng asawa mo?” Iyan ang bungad na tanong ni Senior Elias kay Igneel nang makarating siya sa palasyo. “Yes, Senior.” Seryoso niyang sagot at umupo na sa pwesto niya. Nakatingin sa kanya ang lahat ng pinsan niya na pinatawag din ng kanilang Lolo. Hindi nila alam kung ano ang rason kung bakit sila pinapatawag,“Mabuti naman na nandito na kayong lahat,” panimula ng kanilang Lolo nang maka-upo siya sa kanyang pwesto. Tinignan niya isa-isa ang mga apo niya na kasali sa ginawa niyang paligsahan na kung sino ang unang makakabigay sa kanya ng bagong tagapag mana. “Kumusta ang pinapagawa ko sainyo?” tanong niya. Tahimik lang si Igneel at ibang mga pinsan niya na walang pakialam sa ginawang laro ng senior. Kaya nagtataka sila kung bakit pa ba sila pinatawag sa mansyon kung alam naman na ni Senior Elias na hindi sila interesado sa gusto nitong mangyari. “May ipapakilala na ako sainyo, Senior.” Lahat ay bumaling sa nagsalita na si Laurence, natah
“Aalis ka?” tanong ni Jemma nang makapasok siya sa kwarto ni Aricella. Nadatnan niya si Aricella na nag-aayos ng mga damit sa loob ng tatlong maleta. Bumaling si Aricella sa kanyang kapatid. “Yes, lilipat na ako sa condo ni Igneel. We decided na magsama kaming dalawa para kahit papaano ay umayos ang relasyon namin,” paliwanag ni Aricella. Napangiti naman si Jemma at lumapit siya sa kanyang ate para tumulong. Napatigil si Aricella at tumingin kay Jemma, nagtataka. “Hey, ayos ka lang?” she asked. “Did mom and dad know?” Jemma asked. Tumango si Aricella. “We talked about it and pumayag sila,” she replied. “Maiiwan ako kasama sila rito but this is fun. I hope Ate Jennica will be better kahit wala ka na—”“Hey, bibisita pa rin ako rito, it’s not that nasa ibang bansa ako. We just live in the same city, my little sister. Don’t worry. Gusto ko lang talaga bumukod kasama si Igneel and I think it’s a good thing for us to know each other. We never did that years ago…”Ngumiti lalo si Jemma.
Nang gabing natapos ang trabaho nina Igneel at Aricella, sinundo na ni Igneel si Aricella. Hindi na nila kasabay si Lienne dahil maagang sinundo ni Igneel si Aricella at nagplano sila na mag-dinner. “Gusto mong makipag dinner sa akin dahil may sasabihin ka sa akin, tama?” tanong ni Aricella kay Igneel nang makasakay na sila sa kotse. Ini-start muna ni Igneel ang kotse at sinimulan ang pagmamaneho. “Yes,” sagot niya kay Aricella. “Saan mo gustong kumain ngayong gabi?” tanong niya naman. Nag-isip si Aricella, hindi siya sigurado kung saan niya gusto pero gusto niyang kumain ng may sabaw. “Anong oras na ba? Kaya ba natin pumunta ng malayo? May naisip sana ako,” sabi niya. Tinignan ni Igneel ang relo niya. “Alas-siyete pa lang naman. Saan mo ba gusto? Anywhere, pupuntahan natin iyan kahit malayo.” Nakangiting sabi ni Igneel. Napangiti rin si Aricella at hinarap si Igneel. “Let’s go to Tagaytay, gusto ko ng mainit na bulalo ngayon…” Masayang sabi ni Aricella. Napakunot naman ang n
Seryoso pa rin ang tingin ni Senior Elias kay Igneel at ganoon din si Igneel sa kanyang Lolo, at ramdam niya rin na tila alam niya na kung tungkol saan ang pag-uusapan nila. Ngunit hindi niya lang maitindihan kung bakit isasama pa ni Senior Elias ang dalawa niyang pinsan na sina Paulo at Sandro kahit na alam ni Igneel na may mga ginagawa rin ito ang mga ito sa kompanya pero alam niya rin na hindi ganoon kalala katulad ng kung anong ginawa ni Laurence. “Anong pag-uusapan natin tungko sa kanila?” seryosong tanong ni Igneel at saka siya lumapit sa lamesa niya, umupo na rin si Senior Elias sa couch. Inaya niya si Igneel na umupo kung saan siya naka-pwesto na agad din namang sinunod ni Igneel. Nas couch na sila pareho, tinignan ni Senior Elias si Butler Lindon at sinenyasan na lumabas muna sa opisina ni Igneel. Yumuko si Butler Lindon kina Senior Elias at Igneel bilang paggalang at pagpapaalam at saka siya tuluyang nakalabas ng opisina ni Igneel. Nang silang dalawa na lang ang natira,
Naghahabol hininga sina Igneel at Aricella na nakahiga na pareho sa kama. Nakapatong ang ulo ni Aricella sa braso ni Igneel habang nakayakap naman si Igneel sa kanya. Nagkatinginan silang dalawa at sabay na ngumiti. “I’m sorry…” bulong ni Igneel. Nagtaka naman si Aricella kung bakit humihingi ng sorry si Igneel. “Sorry para saan?” tanong ni Aricella. “I’m sorry for doing this, alam kong hindi mo ito gusto—“Hindi natapos ang sinasabi ni Igneel nang bigla siyang hinalikan ni Aricella. Napaawang naman ang bibig ni Igneel sa ginawa niya. “Gusto ko, Igneel.” Ngumiti ng matamis si Aricella sa kanya. Mas lalo naman siyang niyakap ni Igneel nang mahigpit hanggang sa nakatulog na silang dalawa. ***Nagising ng maaga ang pamilya ni Aricella kinabukasan, pero sina Igneel at Aricella ay tulog pa rin. “Umuwi ba si Aricella kagabi?” tanong ni Arman kay Jemma nang lumabas rin ito mula sa kwarto ni Jennica. Kasama niya si Jennica na tahimik lang at hindi pinansin ang pamilya niya na mukhang m
Tahimik silang tatlo sa loob ng kotse ni Igneel, kahit si Igneel ay hindi alam kung magsasalita ba siya o ano. Alam niyang nagseselos si Aricella kay Lienne pero hindi niya rin alam kung bakit pumayag si Aricella na isabay si Lienne, kasi kung hindi naman siya papayag ay tatawagan na lang ni Igneel ang isang driver niya para kay Lienne. "Uh, ayos ka lang ba dyan sa likod?" tanong ni Igneel kay Lienne, pinilit niya ang sarili niyang magsalita. "Ayos lang ako, salamat." Ngumiti naman ng tipid si Lienne nang sumagot siya. Bahagya rin siyang nakatingin kay Aricella na sa harap pa rin nakatingin na tila ba hindi niya kilala sina Lienne at Igneel dahil hindi siya nagsasalita. Pero nang biglang hawakan ni Igneel ang kamay niya ay bumaling siya kay Igneel, saglit din siyang tumingin sa kamay ni Igneel na humawak sa kamay niya at saka nagtatakang tumingin ulit kay Igneel. Tumingin sa kanya si Igneel saglit para ngumiti at binalik na rin ang attention sa pagmamaneho. "How about you, my wife