Chapter 6

Pumungay ang mga mata ni Brandon, pinasadahan niya ng tingin si Marga. Hindi siya kumbinsido sa sinabi nito. Bumuntong-hininga siya. “Naikwento ni Cathy sa akin ang nangyari sa inyo kanina. Nag-away na naman ba kayo? Nasa loob kayo ng kompanya. Ano na naman ba ang sinabi mo sa kaniya? Parang wala siya sa sarili kanina kaya natapilok siya sa hagdanan nang pababa na siya.”

“Wala naman. Gusto niya akong papuntahin sa kaarawan ni Papa,” tamad na sagot ni Marga.

“Kung ano man ang hindi pagkakaunawan ninyong dalawa, sana intindihin mo na lang siya dahil ikaw ang mas nakakatanda. Bata pa siya. She’s immature. Nakakagawa ng mali. Ikaw na lang ang mag-adjust sa kapatid mo. She is kind-hearted. Hindi niya ugali ang makipag-away.”

“Hindi na siya bata, Mr. Fowler. At isa pa, wala naman akong ginagawang masama sa kaniya. Sinabi ko lang sa kaniya ang mga gagawin niya rito sa loob ng kompanya.” Tiningnan niya ng malalim si Brandon. “Gusto mo talagang malaman kung ano ang nangyari kanina?”

Hindi makasagot si Brandon. Nanatili lang siyang nakatitig kay Marga, na para ng sasabog sa galit.

“Binastos niya ang ina ko. Sa trabaho, I am just her senior. Sa personal na buhay, wala inangkin si Mama sa kaniya. Anak lang siya sa labas. Wala siyang karapatang pagsabihan ng masama si Mama kahit matagal na itong patay.” Suminghap si Marga. “Totoong pinadala siya sa ibang probinsya, pero si Mama ang nagbabayad ng mga bills niya roon. Kahit saan siya magpunta, lahat-lahat. Si Mama ang nagbabayad.”

Hindi makapagsalita si Brandon. Binalot ng katahimikan sa loob ng kotse. Nanatili lang siyang nakatitig kay Marga.

“I’m sorry. I was wrong about this,” he said softly.

Hindi na nagsalita si Marga kasi pagod at inaantok na siya. Gusto niya ng magpahinga.

Sa sumunod na araw, mabilis na kumalat ang ginawang panloloko ni Carlo Minerva sa Fowler Group. Hindi aakalaing ni Calix Minerva na papalpak ang taong inutosan niya.

May nakitang tao si Calix at ginamit niya ito upang ilabas lahat ng mga masasamang ginagawa ni Carlo Minerva. Pero nang gabing ‘yon, nakapatay si Carlo habang lasing. Upang matakpan ang nangyari, nag-hire sila ng taong aako ng kasalanan. Nilayo nila si Carlo upang hindi madawit sa krimen.

Calix Minerva hired and asked someone to send replacement goods of good quality. Nang i-check na ni Marga ang mga pinalit nilang produkto, pinagmasdan niya ito. “Wala ka bang tiwala sa akin, Miss Santillan?” Tumaas ang isang kilay niya at napatingin sa noo ni Marga nang mapansin ang namumuong pawis.

Ngumiti si Marga at kinindatan si Clix. “Hindi naman sa ganoon. Mas mabuti kasing makasiguro na maayos lahat ang pinalit ninyo sa amin.”

Calix curled his thin lips. “Sa bagay, mahirap na. Baka mapagalitan ka pa.”

Hindi kalayuan ay nakita silang dalawa nina Brandon at Cathy kaya pinuntahan nila ang mga ito.

“Hindi ko alam na close pala kayong dalawa,” saad ni Cathy. Palipat-lipat ang paningin niya kina Calix at Marga.

Dumapo ang paningin ni Brandon kay Marga, his expression darkened a little. “I am sorry to trouble you, Mr. Minerva. Maraming salamat sa kooperasyon.”

“Walang problema, Mr. Fowler. Ikinagagalak ko ngang makilala si Manager Santillan. Nakakasilaw ang angkin niyang ganda.”

“Manager Santillan always been clear about the distinction between public and private affairs. Isa siya sa mga top employees namin. I am aftraid that President Minerva may have misunderstood something,” saad ni Brandon. Nasa kay Marga pa rin ang paningin niya.

“Hindi naman ako ganoon ka manhid when it comes to public and private matters. When chasing a girl, of course you need to be thick-skinned. Anyway, hindi mo naman siguro kontrolado ang pribadong buhay ng ‘yong mga empleyado, Mr. Fowler?”

Saglit na natigilan si Brandon. “Hindi naman po,” mahinahong sabi niya. “Hindi na kami magtatagal dahil may meeting pa ako, Mr. Minerva.”

Nang makaalis na sina Brandon at Cathy, hindi maalis ni Marga ang mga mata niya sa dalawa. Napansin kaagad ni Calix kung saan nakatingin si Marga.

“There’s nothing good about, Mr. Fowler.”

Nang makabalik na sa ulirat si Marga ay ngumisi siya. “Hindi ko pa rin nakakalimutan ang sinabi ni Mr. Minerva. Hindi ako ang tipo niyang babae. Nagbago na ba ang isip niya?”

Nag-iwas ng tingin si Calix sa kaniya. Hindi niya naman talaga tipo ang mga babaeng kagaya ni Marga. Pero hindi niya mapigilang mamangha sa taglay nitong kagandahan at katalinohan.

“You are an exception, Miss Santillan. Pwede mo bang pag-isipan ng mabuti ang sinabi ko?”

Tumango si Marga. She did not take it to heart. For her, biro lang lahat ng mga hirit ni Calix sa kaniya.

***

Pinagbayad ni Brandon si Cathy sa kapalpakang nagawa nito. Babawasan ang kaniyang tatlong buwang bonus at sahod. Si Marga naman ay makakatanggap ng dobleng sahod dahil mabilis na naayos ang problema sa kompanya.

Abala si Marga sa ginagawa niya sa kaniyang laptop nang marinig ang pinag-uusapan ng ibang empleyado. Mabilis niyang nakuha kung sino ang pinag-uusapan nila. Walang iba kung ‘di ang kaniyang kapatid na kapapasok lang sa trabaho, si Cathy.

“Ayaw ko talaga sa mga taong papasok sa kompanya nang walang kahirap-hirap tapos biglang tatanggalin ang empleyadong nanibilhan ng matagal. Hindi siya deserving sa kaniyang nakuhang posisyon.”

“She’s a top student at a university, but it does not mean – she’s also good pagdating sa trabaho. Siya ang kinuhang bagong sekretarya tapos nagawa kaagad ng problema sa kompanya. Mas maganda pa nga si Manager Santillan sa kaniya. Hindi ko talaga alam kung ano ang nakita ni Mr. Fowler sa babaeng ‘yon.”

“Stop it,” singit ni Marga. Hindi niya ugaling manira ng ibang tao. Kahit malaki ang galit niya kay Cathy, ayaw niya pa ring makarinig ng hindi magandang sasabihin ng ibang tao tungkol sa kapatid niya. “She’s a fresh graduate. Bata pa si Secretary Cathy. Mag-focus na lang kayo sa mga ginagawa ninyo. Ililibre ko kayo ng dinner sa loob ng dalawang araw.”