"Talaga bang poprotektahan ako ni Miss Fowler? Akala ko galit siya sa akin.” Mahina at parang umiiyak ang boses ni Cathy.Hindi na nakinig si Marga. Tahimik niyang isinara ang pinto ng opisina at hindi na nagbigay-pansin sa dalawa.Nang maisara ang pinto, umupo si Cathy sa armrest ng upuan ng lalaki, nakahawak ang kamay niya sa kwelyo nito. Ang boses niya ay nanatiling mahina.“Brandon, pwede rin ba akong dumalo sa selebrasyon ng anibersaryo ng paaralan na binanggit ni Miss Fowler? Alam mo naman, isa rin akong estudyante ng unibersidad, at matagal na akong hindi nakakabalik sa alma mater ko.” Lumapit siya sa pisngi ng lalaki at huminga nang malalim. “Bukod pa rito, ayoko na kayong dalawa ni Marga ang dumalo nang magkasama. Para kayong mag-asawa, at hindi ako komportable.” Ang boses niya ay malambot at puno ng lambing, na naglalantad ng lubos niyang pagsandal sa lalaki.Inabot ng lalaki ang ulo niya at banayad na hinaplos ang malambot niyang buhok.“Inilabas na ng Imperial Court ang pab
Natigilan si Cathy nang lumabas siya mula sa Imperial Court. Ngunit pagkalabas niya, isang malamig na hangin ang tumama sa kanya.Basang-basa ang kanyang buhok, at ang isang malaking bahagi ng kanyang damit sa dibdib ay nabasa rin ng tubig. Kumapit nang mahigpit ang basang damit sa kanyang balat, at nang humihip ang hangin, ginaw na ginaw siya kaya’t nanginginig siya.Nagmadali si Cathy sa gilid ng kalsada, sinusubukang magpara ng taxi. Ibinaba niya ang kanyang ulo, hindi nangahas na tumingin sa kahit sino, ngunit nabangga niya ang isang matipunong dibdib.“Cathy?”Nang marinig ang tinig, itinaas ni Cathy ang kanyang ulo at nakita ang nakasimangot na mukha ni Brandon.Walang ekspresyon ang mukha nito maliban sa kunot ng noo. Ang matangkad nitong pangangatawan ay nagbigay ng anino sa ulo ni Cathy at hinarang din ang malamig na hangin para sa kanya.Tumayo ito sa harap niya, hawak ang kanyang dalawang kamay, na parang isang ligtas na kanlungan sa gitna ng bagyo.Ang init mula sa mga pala
Inangat lamang niya ang mga talukap ng mata at tinitigan ang lalaking nasa harapan niya nang mahinahon. Kahit na may mapait na damdamin sa kanyang puso, pinilit niya itong itago. Paano niya hindi malulungkot? Magkasama sila araw at gabi sa loob ng tatlong taon, ngunit wala ni isang kaalam si Brandon sa kanyang pagkatao. Hindi niya pinag-aksayahan ng panahon ang mga bagay na hindi ‘yon kasi alam niyang wala rin itong pakialam sa kaniya. Ngunit sa paningin ni Brandon, siya ay isang hamak na nilalang. Katawa-tawa.Malamig ang mukha ni Brandon, ang kanyang madilim na mga mata ay puno ng lamig, at wala na siyang pakialam sa kanya.“Si Faith ay may magandang relasyon sa iyo. Dahil ba sa iyo kaya siya nagpapahirap kay Cathy?” tanong ni Brandon.Ang mahahaba niyang daliri na nakahawak pa rin sa tinidor at tinutusok ang prutas sa plato, may ilang strawberry na halos madurog na dahil sa kanya.“Posible kayang ayaw lang ni Faith sa mga kabit at anak sa labas?” dagdag na tanong ni Brandon kay Marg
Inutosan ni Brandon si Kyle na maghanap ng lugar upang i-park ang kotse at saka dinala si Marga sa isang street na puno ng mga kainan.Ang street na iyon ay puno ng maliliit na restaurant.Marahil dahil malapit ito sa paaralan, medyo malinis ang mga tindahan. May mga karinderya rin sa magkabilang gilid ng kalsada, nagtitinda ng iba't ibang putahe, malamig na pagkain, pansit, itlog, pancake, kanin, barbecue, inihaw, at iba pa.Masikip at makipot ang kalsada dahil sa sobrang dami ng mga taong pumupunta sa lugarSi Brandon ay nakasuot ng maganda at mamahaling damit, may seryosong mukha, matangkad, at may awtoridad ang dating. Para siyang hindi bagay sa lugar na iyon pero napakaganda pa rin ng kanyang itsura.Si Marga naman, na nasa tabi niya, ay payat at maganda. Napansin ng mga tao ang ganda niya.Buti na lang, akala ng lahat ay magkasintahan sila kaya walang naglakas-loob na magtanong ng contact number nila. Kaya naiwan silang dalawa.Samantala, si Kyle, na nag-park ng sasakyan at nagla
“Ma’am Marga? Ma’am Marga?”Mahimbing ang tulog ni Marga nang maramdaman niyang may kumakalabit sa kanya. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at nakita ang isang babaeng nasa mga kwarenta na may mababait na mga mata.Siya si Tiya Lili.Simula nang ikasal siya kay Brandon, si Tiya Lili na ang nag-aalaga sa kanya.Napakunot-noo si Marga at itinukod ang sarili upang maupo. “Tiya Lili, ano ang nangyari?”“Ma’am, pinapabangon ka ng asawa mo. Baka raw mahuli ka sa trabaho,” magiliw na paliwanag ni Tiya Lili.Saglit na natigilan si Marga at tumango. Habang nakayuko, napansin niyang suot niya ang isang pantulog.Bago pa man siya makaramdam ng pagkabigla, agad na ipinaliwanag ni Tiya Lili, “Ma’am, nang ihatid kayo ni Sir Brandon kagabi, tulog na tulog na kayo. Ayaw kayong gambalain ni Sir Brandon, kaya pinalitan niya kayo ng pantulog.”Nanigas ang buong katawan ni Marga.Noong hindi pa sila nagkakahiwalay ni Brandon, madalas siyang makatulog sa mesa habang gumagawa ng plano sa kani
Tatlong taon na ang nakalilipas, si Marga Santillan ay naging sekretarya ni Brandon Fowler. Dahil sa kanyang kagandahan, nakakuha siya ng maraming atensyon.Kahit na dalawang taon lamang siyang nag-aral sa kolehiyo at halos nakakuha ng mataas na marka, may mga tsismis pa rin tungkol sa kanya.Ang pakikipagtulungan sa resort company ay dapat na natapos dahil ang kompanya ay nakatuon na sa ibang negosyo, na siyang karibal ng pamilya Fowler.Sa panahong iyon, si Brandon ay nasa ibang bansa upang makipag-negosyo para sa ibang kontrata. Dahil sa masamang panahon, hindi siya nakabalik sa Pilipinas upang mailigtas ang sitwasyon.Nang malapit nang lagdaan ang kontrata sa ibang partido, sinamantala ni Marga ang pagkakataon. Ipinakita niya ang mga benepisyo at disadvantages ng dalawang kompanya at ginamit ang opinyon ng publiko upang talunin ang ibang kompanya. Sa huli, nakuha niya ang suporta ng pamilya Fowler para sa pakikipagtulungan sa resort company.Sa mga sumunod na araw, masasabi na may
Sa wakas, huminto na ang sasakyan sa entrance ng resort.Mabuti na lang, ang mga taong pumapasok at lumalabas ay mga taong dumalo sa seremonya ng pagpuputol ng ribbon o mga mamamahayag, at hindi nakita si Marga ang mga tao mula sa kompanya.Si Marga ay abala sa pagmamasid sa sitwasyon sa pasukan ng kompanya nang biglang uminit ang kanyang mga tainga. Isang malambot na simoy ng hangin ang tumama sa kanyang mga tainga at leeg, dala ang amoy ni Brandon.Mabilis na lumingon si Marha at napahinga nang malalim dahil sa gulat.Ang mukha ni Brandon ay sobrang lapit na nang lumingon siya, halos magkadikit na ang kanilang mga labi sa pisngi at sulok ng labi ni Marga.Ang mainit na hininga ni Brandon ay tumama sa mukha ni Marha, dahilan para ma-estatwa siya sandali.Napakalapit nila sa isa’t isa, at nakatingin si Marga sa mga mata ni Brandon sa pamamagitan ng kanyang mga salamin.May bahid ng init sa mga mata ni Brandon, at hindi ito guni-guni lamang ni Marga.Parang nahuli siya sa malalim na mga
Pagbalik ni Cathy sa bahay ng pamilya Santillan, agad siyang nagkulong sa kanyang kwarto at hindi lumabas. Kaagad naman napansin ng ama ni Cathy ang pagiging malungkot ng dalaga.Mahal ni Ferdinand Santillan – ang ama nina Cathy at Marga, ang kanyang anak na babae, ngunit bagaman hindi niya ito tunay na minamahal, ginagamit niya ang koneksyon nina Cathy at Brandon bilang tulay para sa kinabukasan. Nakikita niyang si Cathy ang magtutulak sa kanilang pamilya patungo sa tagumpay.Nang makita ang lungkot sa mukha ni Cathy, binuksan ni Rustom ang pinto at tinanong ang dahilan.Nakaupo si Cathy sa gilid ng kama, yakap ang kanyang mga tuhod at mukhang kaawa-awa.“Sa seremonya ng pagbubukas ng Fowler Resort at hapunan ngayong gabi, si Marga ang sasama bilang babae ni Brandon,” malungkot na sabi ni Cathy. “Sekretarya ako ni Brandon, pero ipinilit ng aking kapatid na siya ang sumama. Tiyak na pagtatawanan ako ng pamilya Fowler dahil dito.”Alam na alam ni Cathy ang kanyang sitwasyon.Sa pangkala
Natigilan si Marga matapos marinig ang kanyang narinig. Halos hindi na siya makatayo.Inilagay ni Clinton ang kanyang braso sa kanyang balikat. Ang kanyang mga mata ay nagiging mas madilim at mas hindi mahulaan.Napakasikat ni Denn Corpuz sa loob at labas ng bansa. Kahit na pagkatapos ng kanyang kamatayan, ang impormasyon tungkol sa kanya ay kumakalat pa rin sa industriya.Noong panahong iyon, hindi pa matagal mula nang tuluyang umangat ang buong teknolohiya ng elektronikong impormasyon ng Pilipinas, ngunit iminungkahi na ni Denn Corpuz ang reverse thinking at pinag-aralan ang holography. Siya ang unang tao sa bansa na gumawa nito.Itinatag niya ang kanyang sariling luxury brand at isinara ito bago siya namatay. Matagal nang wala sa print ang mga damit na ginawa niya. Nakilahok siya sa mga overseas art festivals at nanalo ng mga parangal.Tinawag siya ng prinsipe ng isang bansa na pinakamagandang perlas sa mundo, isang bihirang kayamanan, at ang nag-iisang prinsesa.Siya ay maganda, e
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya narinig na dinala ni Cathy ang mga damit ni Denn Corpuz sa Bustamante Auction.“Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang wala akong pahintulot?”Nagkrus ang mga braso ni Cathy, nagmamatigas sa labas pero mahina sa loob. “Anong problema? Hindi ba’t dahil masyado mong maliit ang binibigay mong pocket money sa akin?”Ngumisi si Cathy. “Naloloko ka ni Lazarus sa halagang 100 milyon. Kumuha lang ako ng damit mula kay Denn Corpuz. Bakit ka nagkakaganyan? O mahal mo pa rin si Denn Corpuz? Huwag mong kalimutan na pinagtaksilan ka niya at nagkaanak sa ibang lalaki!”Galit na galit si Ferdinand Santillan na muntik na siyang atakihin sa puso.Nagharap ang mag-ama, habang walang pakialam na nanood si Marga.Samantala, si Clinton ay nakatuon lang ang tingin sa kanya. Nang magsawa siya sa pakikinig, inilabas niya ang kamay para tulungan itong kurutin ang kanyang kilay.“Pagod ka ba?”Umungol si Marga, “Medyo maingay.”Walang sinabi si Cli
“Oo, nakabalik na ako.” Iniwas ni Marga ang kanyang tingin at naglakad papasok ng bahay. “Nandito rin si Clinton.”Plano ni Ferdinand Santillan na magpakita ng kayabangan bilang ulo ng pamilya, pero nang makita niya si Clinton, bigla itong nawala. Imbis na matigas ang mukha niya, ngumiti na lang siya ng paimbabaw.Si Clinton naman ay tumayo sa tabi ni Marga, nakangiti pa rin.“Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Diretso at walang pag-aalinlangan ang tono ni Clinton habang isiniwalat ang rason ng kanyang pagpunta.Nang marinig ni Marga na tinawag siyang fiancée ng lalaki, agad niyang iniling ang ulo at tiningnan ito. Nagtagpo ang kanilang mga mata—ang kanya, naguguluhan, ang kay Clinton, puno ng kumpiyansa at bahagyang panunukso.May sasabihin na sana si Marga bilang pagtutol, pero sa huli, pinili niyang manahimik.Nawala ang ngiti sa mukha ni Ferdinand Santillan at tumawa na lang siya ng awkward nang dalawang beses. Alam niyang wala siyang maga
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na