"NUNG pinili mo siya doon ko na rin pinili ang sarili ko." Kanina pa ang mga ito nakaalis pero siya ay nanatili paring nakatayo doon habang tulalang paulit-ulit na nage-echo sa tenga niya ang mga huling salitang sinabi nito. Nanghihina siya, hindi niya maintindihan kung anu ang sinabi ni Samantha. D*mn! Akala niya magkakaroon siya ng pagkakataon para makasama talaga ang anak niya pero mali ang nagawa niya. Kitang-kita niya ang galit ni Samantha kaya't mas lalo siyang natakot na baka hindi na talaga niya makita si Brighton ng tuluyan. "Anak." Tinignan niya ang ina niya na mataman siyang tinitignan. "Gusto kong kumampi sayo ngayon kung hindi ko lang alam ang mga nangyare noon." Nasa tono nito ang simpatya sa kanya. "I already know that what I did was wrong Mommy. Sinubukan ko namang pag bayaran yon by submitting myself to the police and telling them what I did." Sumusukong pahayag niya, wala na siyang lakas para makipagtalo. "That's just the tip of an iceberg, anak." "Ano po
LANDER is staring at Samantha's face for a couple of seconds, her cheeks are turning red every second. Her lips are a little bit parted and her eyes are shooting dagger looks on him. "I told you that he's in the garden." Masungit na saad nito but he found it cute and so attractive, yung pag tulis ng nguso nito, yung paghalukipkip nito at yung pagtaas ng tono ng boses, lahat ng yun ay nakakaakit sa kanya. She gave him another sharp look before he turned her back and walked away. Agad naman niya itong sinundan papasok sa loob kaya sa paglingon nito ay nakita siya nitong nakasunod kaya't kunut-noong tinitigan siya ni Samantha. "I told you that he's in the garden." Pag-uulit nito sa sinabi kanina ngunit nanatili lang siyang nakatitig dito. "What? Staring is rude Mister." What is happening to him? He can't open his mouth to answer back, sobra siyang nag-eenjoy sa pagsusungit nito. Kahit malayo na ito sa dating Samantha na merong mahinhing galaw at salita ay para bang wala naman i
"SUNDAY, Tuesday and Thursday pwede mong hiramin si Brighton sa akin from ten am to three pm. Pwede mo siyang dalhin at isama kahit saan except out of town and country." Panimula ni Samantha Sinadya niya talagang maka-usap si Lander ng silang dalawa lang para naman masabi na niya dito ang mga hindi pwede at pwede nitong gawen, mas maige na ring sabihan na niya lang ito kesa naman lagi itong tatawag sa cellphone niya para magpaalam sa kanya kung pwede ba itong dumalaw sa bahay nila. Naasar siya sa boses nito kapag silang dalawa lang ang magka-usap kaya napagdesisyunan na niyang bigyan ito ng visiting hours and days. "Bakit mo ito sinasabi sa akin?" Kunut-noong tanong nito sa kanya, tinaasan niya muna ito ng kilay bago sumagot. "Sinasabi ko ito para hindi ka na araw-araw pumupunta dito para lang dalawin si Brighton." Aniya na ikinakunot lalo ng noo nito. "Bakit ayaw mo bang nandito ako lagi?" May halong inis sa tono nito ng sabihin iyun. "Isn't it obvious?" Pagtataray niya dit
"PATI rin naman ikaw." His words leave her speechless. Her jaw even dropped when she heard what he said. Mahina lang nitong sinabi iyun pero parang bang naka mic ito ng sabihin ang mga salitang iyun dahil dinig na dinig niya. Ilang segundo yata ang itinagal ng pagkakagulat niya bago makabawe. Nakatingin lang din si Lander sa kanya na para bang naghihintay na magsalita siya. Matapos niyang kastiguhin ang sarili ay agad niya itong inirapan atsaka walang paalam na tinalikuran dahil naiinis siya dito at pati na rin sa sarili niya ay naiinis siya. Pakiramdam niya'y naso-soffucate siya kapag nasa malapit si Lander, na para bang ang liit na lang ng mundong ginagalawan nila. Siya, si Lander, Si Brighton at Britallie. Pakiramdam niya ay nasa isang kahon sila kaya kailangan na talaga niya ng space ngayon. She need to save her heart from the monster who could easily ruin and break her again. Hindi na niya hahayaang maulit ang dati, she learned how to control herself not to fall for someone
HER head is in pain right now. Too much pain that she really wanted to hit it in the wall. She's sniffing and coughing too, kanina niya pa iyun nararamdaman simula nang pagkagising niya kinaumagahan. Wala si Avana dito ngayon dahil every Saturday and Sunday ang day off nito, gusto nga lang sana niyang magpahinga ngayon kaso hindi naman pwede dahil walang mag-aasikaso kay Brighton. She's making their lunch now, yung madali lang ang niluluto niya ngayon dahil sa totoo lang hindi niya malasahan ang pagkain, hindi nga rin siya nag-almusal at tanging gatas lang ang ininom niya, nag-aalala na nga rin ang anak niya sa kanya but she just tell him that she's really fine. Kapag hindi naman na talaga niya kaya pang kumilos ay pwede naman niyang tawagan ang mga kaibigan niya para pumunta sa bahay nila o di kaya ay si Avana at Anjo. "Ma, are you really fine?" Nag-aalalang tanong ni Brighton sa kanya, he's sitting on the counter of the
NANGUNOT ang noo ni Lander ng pagkabukas niya ng pinto ay biglang bumungad sa kanya ang taong isa sa dahilan kung bakit sila naghiwalay ni Samantha, agad bumangon ang galit sa dibdib niya habang tinitignan ito. Agad bumakas sa mukha nito ang pagkagulat ng makita sya pero nang makabawe ay bigla rin itong ngumise sa kanya. "What are you doing here?" Matigas na tanong niya sa kaharap na prenteng nakatayo lang habang may naglalaro paring ngiti sa mga labi nito. "I should be the one who's asking that question right?" He asked smirking. Napakuyom siya ng kamao dahil hindi niya nagustuhan ang sinabi nito pati na rin ang tono nito. "Leave." Diretsong sabi niya sa kaharap. "Bahay mo?" Halata ang pang-aasar sa tono nito na mas lalong ikinakunut ng noo niya.
ILANG minuto pa lang ang nakakalipas ng pumanhik si Anjo sa kwarto ni Samantha pero hindi na agad siya mapakali, he wants to peek so he could calm down, gusto niya lang siguraduhin na walang ginagawa si Anjo kay Samantha. "Prince, let's go upstair to check Mommy." "But Papa Anjo is already taking care of her, Daddy." Sagot nito sa kanya. "I still want to double check if he's really taking care of her." Untag niya na para bang kasing edad niya lang din ang kausap niya. "Okay...." Ang tipod nitong tugon bago nito tuluyang bitawan ang ipad na kanina pa nito nilalaro. Agad niyang binuhat si Brighton para akyatin ang dalawa pero ang balak niyang pagpasok ay naudlot at walang imik na umatras dahil pagkabukas pa lang niya ng pintuan ay agad nang nag-init ang ulo niya sa nasaksihang ayos ng dalawa. Anjo is laying on the
NAGISING si Samantha kinaumagahan na medyo maganda na ang pakiramdam ngunit meron nga lang siyang konting nararamdamang mabigat na nakadagan sa kanyang hita at braso, kasabay nun ay ang mainit na bagay na nararamdaman niyang tumatama sa kanyang batok. Ilang segundo pa siyang nakikiramdam lang bago niya napagtanto ang lahat. Nanlaki ang mga mata niya ng biglang humigpit ang pagkapit sa kanya ng kung sino man pero mukhang hindi na niya kailangang pang manghula kung sino ang nakakapit sa kanya dahil naamoy na niya ang pamilyar nitong amoy. "Lander...." Amoy pa lang talaga ng gamit nitong pabango ay kilalang-kilala na niya. Dahan-dahan siyang kumilos para harapin ito. She heard his cute snore which makes her smile, but that smile instantly faded away. Halatang pagod na pagod ito at mukh