NANG MULI SIYANG bumaba ng hagdan ay naabutan niya sa living room ang ama. Umahon na ito ng upuan nang makita siya. Hindi sila nito gaanong nagpapansinan kung kaya naman normal na iyon sa dalaga na minsang magtama lang ang kanilang mata. Mabibilang sa daliri sa kamay kung kailan siya nito kinakausap sa loob ng isang buwan. Ngunit ng araw na iyon ay ito ang nagpakita ng kagustuhang makausap siya. Nang harangin siya nito bago pa man makalabas ng main door ng kanilang tahanan.“Pabalik ka na ng dorm?”Walang interes tumango lang si Daviana. Hindi niya man tahasang sabihin pero nakikita iyon sa mukha. “Kalahating taon na lang at ga-graduate ka na hindi ba?” Muling tumango si Daviana. Hindi niya alam kung ano ang pinupunto ngayon ng ama. Wala naman itong pakialam sa kanya, at lalo na sa pag-aaral niya kung kaya naman palaisipan sa kanya ang bagay na iyon. “Kumusta ang pakikitungo mo kay Warren?” Nang tanungin iyon ay nahulaan na ni Davian kung saan patungo ang kanilang usapan. Matalino
TULALA AT PARANG wala sa sarili si Daviana sa paglabas niya ng gate ng kanilang bahay ng sandaling iyon. Prino-proseso pa rin ng naguguluhang isipan niya ang mga sinabi ng kanyang ama. Hindi siya makapaniwala na isang araw ay maririnig niya iyon mula dito. Sa mga sandaling iyon ay labo-labo na ang tumatakbo sa kanyang isipan. Nanatiling nakatungo rin ang kanyang ulo, ilang beses pang binabalikan ang salita ng kanyang ama sa balintataw. Naririnig niya pa ang timbre ng boses nito na pinipilit siyang gawin ang isang bagay na alam ng dalagang mahihirapan siya. Ni minsan ay hindi rin kayang sumagot sa mga matatanda ni Daviana kahit na mali sila at may opinyon siya, kung kaya naman ang buong akala ng mga taong nasa paligid niya ay ang tino niyang babae at kayang utuin lang. Ang hindi nila alam ay malalim ang dahilan noon kung bakit siya napaka-masunurin sa kung anong gusto nila at sinasabi nila.“Dapat hindi na lang ako pumasok sa bahay.” sising-sisi ang tono ng kanyang boses.Tandang-tanda
DISMAYADONG UMILING si Rohi na iba ang nais na marinig mula kay Daviana. Ikinatahip na iyon ng puso ng dalaga. Bigla siyang natakot kay Rohi dahil parang hindi siya pwedeng magsabi ng kasinungalingan dahil sa bandang huli ay malalaman din nito kung ano ang katotohanan sa hindi. “Wala kang kinuhang gamit, Daviana. Umuwi ka lang para magmakaawa at pagtakpan ang kasalanan ni Warren sa pamilya niya.” tahasan nitong turan, hindi alam ni Daviana kung paano nito nagawang sabihin iyon sa kanya. “Tinulungan mo siyang makalusot dahil sinalo mo na naman ang kasalanan ng iba.”Panandaliang nagkaroon ng mental block si Daviana sa naging akusasyon ni Rohi. Hindi niya alam kung ano ang iisipin ngayon sa sinabi nito. Palaisipan pa rin kung paano niya nalaman na iyon talaga ang dahilan ng pag-uwi niya? Nakita kaya siya nito kanina na nanggaling sa bahay ng mga Gonzales? Imposible naman iyon. Ano ito, stalker niya? Kailangan na ba niyang matakot sa mga sinasabi nito?“Rohi, mali ka ng iniisip. Hindi k
KAGAYA NG DATI, walang anumang sinabi doon si Rohi. Ni hindi niya sinalungat ang mga paratang nito. Natatakpan na ng bulto ng katawan ni Warren ang mukha ni Daviana kung kaya naman binawi na lang ni Rohi ang tingin dito. Tumalikod na siya sa dalawa at walang imik na lang na umalis. Nakita iyon ni Daviana, akmang pipigilan niya sana si Rohi dahil hindi pa sila tapos mag-usap nang pigilan naman siya ni Warren na gawin iyon. Bakas pa rin ang umaatikabong matinding galit sa kanyang mukha kay Rohi. “Ayos ka lang ba? May ginawa ba siyang masama sa’yo?” parang maamong tupang pag-che-check na ni Warren sa hitsura ni Daviana, “Binantaan ka ba niya? Sabihin mo sa akin. Huwag kang matakot.” Huminga lang nang malalim si Daviana. Punong-puno na sa pagiging OA ni Warren sa kanyang harapan. “Huwag ka ngang OA, Warren!” waglit niya sa pagkakahawak nito sa kanyang isang braso, namumuo na naman ang inis niya dito. “Ano namang gagawin niya sa akin dito na ang daming taong makakakita?”Napahinga na n
SA DAMI NG tao sa paligid ay hindi na nagawa pang magreklamo ni Daviana at ilabas ang kanyang sama ng loob. Marami ang makakarinig oras na gawin niya. Madalas na walang pakialam si Warren ngunit ng mga sandaling iyon ay kitang-kita ng dalaga kung paano ito maging concern sa kanya. Hindi niya mapigilan ang sarili na magdiwang sa isiping ayaw ni Warren na tuluyang magalit siya sa lalaki. Ibig sabihin lang nito ay pinapahalagahan pa rin ng lalaki ang pinagsamahan nila. Kagaya ng mga nangyari sa nakaraan, napalambot na naman nito ang kanyang puso. Hindi niya talaga matiis si Warren kahit na galit na galit siya. Keysa patagalin pa iyon ay minabuti na lang din niyang makipag-ayos na lang sa lalaki.“Oo na, hindi na ako galit.” mahinang turan niya na hindi ito tinitingnan sa mata.Agad nagliwanag ang mga mata ni Warren. Kulang na lang din ay mapaangat ang puwet nito sa upuan sa sobrang saya. Hindi kasi siya sanay na matagal silang nagkakasamaan ng loob ng kaibigang si Daviana. “Talaga, Vian
NAGSIMULA NA RIN silang asarin ng mga ka-roomate ni Daviana na sinakyan na lang niya. Ang mahalaga huwag itong masaktan ng mga mapagsamantala. Subalit ngayong may girlfriend na siya, tapos malapit na itong makatapos ng college. Iniisip niya na bigyan na rin ito ng kalayaan. Matanda na siya. Alam na niya ang makakabuti sa hindi. Isa pa, malalaki na sila. Naiintindihan din niya na may sarili rin itong buhay kagaya niya. Hindi naman palaging kailangan niyang guluhin ito at isama sa mga lakad ng girlfriend niya lalo na kapag napakilala niya na. Ganunpaman ay nag-aalala pa rin siya, dapat makilala niya ng lubusan ang lalaking gugustuhin nito nang sa ganun ay malaman niya kung totoo ba iyon sa nararamdaman o nagpapanggap. “Tama iyan, Viana. Ugali ang pagbasehan mo huwag ang hitsura. Kadalasan kasi sa mga gwapo ay manloloko. Tama ka sa desisyong iyan. Huwag mong hahayaang lokohin ka dahil hindi mo deserve iyon. Kailangang maging bukas ang mga mata mo. Kapag may nakita kang red flag, bitaw n
NAINIS NA DOON si Daviana. Binibilisan niya ngang ubusin na ang pagkain sa kanyang pinggan para makalayas na tapos lalagyan pa nito. Platter kasi ang order nila at hindi individual meal na gaya ng iba. Ang akala ni Daviana ay doon na matatapos ang lahat ngunit mali siya. Madaldal talaga si Melissa. Balikan pa ba naman nito ang pakikipag-away ni Warren sa bar, kinakalimutan na nga iyon ni Daviana. “So, alam na ng parents mo ang nangyari kaya malamang ay tutulungan ka nilang ma-settle ang lahat?” halumbaba pa nito paharap kay Warren na hinihintay na ang magiging kasagutan. “Dinig ko malaki raw ang gagastusin noong babae sa surgery. Deserve niya naman kasi iyon. Masyado siyang matapang. Hindi niya kasi kinilala muna kung kaninong girlfriend ang binabangga niya. Hindi ba? Mabuti nga sa kanya!”“Hmm, sabi ng Mommy ko ay magpapapunta siya ng abugado upang iyon na ang makipag-usap sa bar at doon sa pamilya ng babae. Huwag kang mag-aalala magiging okay din iyon. Huwag mo ng isipin pa.” “Oka
MATAMANG SINUNDAN NG mga mata nina Melissa at Warren ang likod ni Daviana na nagkukumahod ng lumabas ng restaurant. Mababakas sa mukha ng nobya ni Warren na hindi nagustuhan ang inasta ni Daviana kung kaya naman mayroon itong komento sa kanya. “Ang bastos niya naman! Anong klaseng ugali iyon? Bigla ba naman tayong nilayasan?” gigil na gigil nitong tanong, walang filter ang pagkainis na nilingon na ang katabi. “Tamang ugali iyon, Warren?” Natatabangan naman siyang nilingon ng lalaki. Puno ng paninisi ang mga mata nito sa ginawa ni Daviana. Hindi alam ni Melissa kung ano ang hirap na pinagdaanan niya mapapayag lang niya si Daviana na akuin ang kasalanan ng nobya sa kanyang mga magulang. Dismayado siyang inilingan na ni Warren. “Kung hindi mo paulit-ulit na binalikan ang tapos ng mangyari, hindi sana siya aalis agad!” tahasan nitong sumbat kay Melissa na biglang napaayos sa inuupuan niyang bangko. “Kasalanan mo, Melissa!” Hindi makapaniwala si Melissa na sa kanya ibubunton ni Warren
HINDI SUMAGOT SI Melissa. Umiyak lang nang umiyak. Umiihip pa rin ang malakas na hangin sa pandinig niya. Pakiramdam ni Warren ay malapit na siyang liparin ng napakalakas na pressure ng hanging iyon. “Sige na Melissa, please? Bumaba ka na diyan at pumasok ka sa loob ng silid. Pag-usapan natin mabuti ang suggestion ko. Hmm? Makinig ka na…” That was a life, not to mention na girlfriend niya iyon. Umiinit na ang kanyang ulo pero pilit na kinakalma upang huwag siyang magalit. Nanghihinang sumandal na ang katawan niya sa pader. Pumikit na siya nang mariin. Tila may dumaang picture ni Melissa sa balintataw na nahulog ito mula sa palapag, may dugo at scenes na lumilipad sa kanyang isipan.“I don't want you to get engaged…” nabubulunan ng sariling luha na sambit ni Melissa, “Hindi ko kayang tanggapin. Sinabihan na kita noon di ba? Bakit ayaw mong umalis ng bansa at sumama sa akin? Pumunta tayo sa lugar na walang nakakakilala sa atin. Lugar na hindi nila tayo mapipilit na maghiwalay, Warren.
GANUN NA LANG ang naging pag-iling ni Warren matapos na huminga nang malalim. Nasa screen pa rin ng kanyang cellphone ang mga mata; sa nunero ng nobya na patuloy pa rin sa ginagawang pagtawag.“Hindi na. She might be a little emotional today…alam mo na, engagement natin. Ayokong marinig ang boses niya na umiiyak at nasasaktan dahil baka hindi ko kayanin.” sagot nitong nakatitig pa rin sa screen. Napakunot na ang noo ni Warren nang may picture na sinend si Melissa at nag-appear iyon sa notification bar ng kanyang cellphone. Nagbago ang hilatsa ng kanyang mukha nang makita iyon. Masusi at tahimik na pinanood pa ni Daviana ang kanyang reaction. Nahuhulaan na niyang may mali sa kaharap.“Anong meron, Warren?” tanong niya nang mapansing namutla pa ang kanyang mukha, napuno ng takot ang mga mata ng malingunan na si Daviana. “V-Viana, saglit lang ha? Tatawagan ko lang siya.”Ipinagkibit-balikat iyon ni Daviana kahit na medyo bothered na siya sa naging reaksyon ng lalaki. Alam niyang may ma
ILANG SANDALI PA ay pumanaog na si Daviana hawak ng magkabila niyang kamay ang gilid ng damit upang huwag niyang maapakan. Nang makita niyang naroon na si Warren ay bahagya lang siyang tumango dito at naglakad na patungo sa ina niyang si Nida. Nakatitig pa rin sa kanya si Warren ng mga sandaling iyon. Ang tagal niyang hindi nag-react. Nang bumalik siya sa kanyang katinuan, ang kanyang puso ay marahas na tumitibok na animo ay tinatambol. Hindi niya maiwasang tumingin ulit sa likod niya kung nasaan ngayon si Daviana kausap pa ang kanyang ina. Mula sa anggulo ni Warren ay kitang-kita niya ang magagandang collarbone nito ba nagmistulang butterfly at balingkinitan naman na puting swan ang leegnito. Binawi ni Warren ang tingin, ngunit ang bilis pa rin ng tibok ng puso niya. Kasama niyang lumaki si Daviana, kaya kailan pa siya naging ganito kaganda at bakit hindi niya ito nakita?Malalim ang hinga ni Nida nang pinagmamasdan ang anak na bihis na bihis. Malaki na ang anak na hindi man lang ni
SA BISPERAS NG kanilang engagement ay nagpadala ng message si Melissa kay Warren. Pinag-isipan niya itong mabuti. At nang hindi makatanggap ng reply sa kasintahan, minabuti na lang niya na katawagan na si Warren na kinailangan pang patagong lumabas ng kanilang bahay dahil sa maraming tao doon. Kinukumpirma nila ang mga detalye ng mangyayaring engagement nila ni Daviana kinabukasan. Sumasakit ang ulong sinagot na niya ang tawag ni Melissa. “Hey, bakit ka tumatawag? Alam mo namang busy ako—” “Ang engrande ng magiging engagement niyo ni Daviana aat halos mga kilalang tao ang bisita. Sa tingin mo magagawa mong i-cancel iyon at hindi matuloy na mauwi sa kasalan?” puno ng lungkot, selos at pagdududang turan ni Melissa dito. “Sinabi ko naman sa’yo di ba? Gagawa ako ng paraan. Hahanapan ako ng paraan. Wala ka bang tiwala sa akin, Melissa?” Suminghot na doon si Melissa na halatang umiiyak na naman dahil sa sinabi niya. “Sinabi ko rin naman sa’yo na hindi ko hawak ang lahat. Wala akong kon
IBINUKA NA NI Warren ang kanyang bibig upang lumaban, ngunit ang mga salita ay natigil lang sa dulo ng kanyang dila. Ano ang sasabihin niya naman? Noong una ay gusto niyang igiit na kung gusto niya, maaari rin naman niyang puntahan ang lalaking nagugustuhan anumang oras, ngunit hindi niya ito masabi. Ayaw ni Warren na makita niya ulit ang lalaking iyon. God knows whether that mysterious man is good or bad. Anyway, simula nung nainlove si Daviana sa lalaking ‘yun, wala ng nangyaring maganda sa buhay ng dalaga. “Ano pa nga bang magagawa ko sa inyo, Warren?” “Wala, Viana. At most I can see Melissa less before we break off the engagement. Sinabi ko na rin sa kanya na dapat hindi na kami magkita ng madalas gaya ng dati. Okay na sa’yo iyon? Masaya ka na ba ha?”Wala namang pakialam si Daviana kung magkita pa sila o hindi na. Ang sa kanya lang ilugar nila dahil maaaring simulan iyon ng iba’t-ibang uri ng tsismis. Ayaw din naman niyang maging laman ng mga iyon. “It was you who proposed th
NANATILING TIKOM ANG bibig at tahimik si Rohi kahit pa binubungangaan na siya ni Keefer. Bahagyang kumikirot pa ang kanyang tiyan kung kaya naman medyo iritable pa siya ng sandaling iyon. “Kung bumitaw ako noon ng maaga, malamang wala na ako sa mundo ngayon.” Napakamot na sa batok niya si Keefer. Nagagawa pa talaga siyang ipilosopo ng kaibigan? “Hindi iyon ang ibig kong sabihin, Bro. Si Daviana. Siya ang topic natin. Iba-iba ang babae. Ang ibig kong sabihin ay ang daming babae, hindi lang siya. Bakit kailangan mong isiksik ang sarili mo sa babaeng iyon na walang ibang ginawa kung hindi ang pasakitan ka, ha? Hindi lang iyon, fiancée na siya ng kapatid mong hilaw. Kalaban mo na siya ngayon, Rohi. Kalaban!”Kumuha si Rohi ng isang stick ng sigarilyo, sinindihan iyon at pagkatapos huminga ng malalim.“Hindi naman iyon mahalaga. Saka, hindi makukuntento iyon si Warren dahil lang sa engagement nila ni Daviana. Isa pa, nandiyan din ang girlfriend niyang si Melissa na nasa pagitan nila.”N
WALANG KOMPETISYON NG araw na iyon kung kaya naman normal lang ang paglalaro ni Warren sa racing track. Sinamahan siya ni Melissa na malakas ang loob na nakaupo sa passenger seat habang si Warren ang driver. Nakita iyon ng kaibigan ni Warren na si Panda. “Hindi ba at si Viana ang girlfriend mo?”Mahirap para kay Warren ipaliwanag ang kanilang sitwasyon kung kaya naman sinamaan niya ng tingin ang kaibigan. Tila sinasabing huwag ng magtanong. “Gago ka talaga, Warren! Well, ang tapang niya ha? Hindi siya takot na samahan ka. Kung si Viana iyan baka nahimatay na iyon sa sobrang takot ngayon.”Mabilis iniiling ni Warren ang ulo. “Hindi ko siya papayagang sumama sa akin sa loob ng racing car, ayoko siyang mahimatay sa takot. At saka, hindi maganda kung talagang mabangga siya. Paniguradong mag-iiwan iyon ng malalang trauma.”“Kung ganun, ayos lang sa’yo na mabangga kasama ang babaeng kasama mo ngayon?”Natigilan nang bahagya doon si Warren. Hindi niya kailanman naisip ang tungkol dito. Si
BAGO PA SI Warren makasagot ay tumunog ang kanyang cellphone para sa tawag ng kasintahan upang sabihin lang na dumating na doon si Melissa. Pansamantalang natigil ang kanyang planong makipagkarera ng dalawang laps sa presensya nito. Minabuti na lang nila ni Melissa na maupo sa labas ng track upang doon sila mag-usap matapos magyakap.“Dahil wala ka naman ng mga bodyguard na nagbabantay, bakit hindi na lang tayo tumakas dito?”Nakaka-tempt para kay Warren kung iisipin pero umiling siya. Ayaw niyang gawin ang bagay na iyon.“Hindi pa nakakalabas ng ospital ang Lolo ko, natatakot ako na baka may mangyaring masama.”Pakiramdam ni Melissa ay guamagawa lang ito ng dahilan kahit pa kaya naman nilang lusutan na iyon. Ayaw niyang maging inferior sa iba, not to mention that the person is Daviana. Kailangan niyang ipahinto ang seremonya ng engagement. Kung tutuusin, si Warren pa rin naman ang tagapagmana ng pamilya Gonzales sa kanilang kumpanya. Tumakas man siya ngayon, sa mga kamay niya pa rin
NAPATALON NA SA tuwa si Warren dahil pinagbigyan na siya ni Daviana. Pakiramdam niya ay babalik na sila sa dati. “Siya nga pala, si Melissa, anong sabi niya sa plano mo? Napaliwanag mo na rin ng maayos sa kanya hindi ba?” Tumango na doon si Warren.“Oo. Maliwanag ang explanation ko sa kanya ng mangyayari. Tinanggap naman niya iyon. Hindi na siya umangal.”“Mabuti naman kung ganun.” tanging reaction ni Daviana na hindi na nagkomento pa doon ng iba. Hindi niya man tiyak ang future na gusto sa kanya ng amang si Danilo, kailangan niya pa ‘ring magpatangay sa agos ng kanilang plano. Kailangan niyang ituloy iyon. Hindi pwede ang hindi dahil wala na rin namang mawawala na sa kanya.“Siya nga pala, sabi ni Mommy ay i-check ko raw ang magiging process ng engagement kasama ka.” abot na nito ng papel.Tinanggap iyon ni Daviana at sinimulan na niyang basahin kung ano ang gustong mangyari ng mga magulang nila. Desidido ang pamilya Gonzales na magdaos ng isang malaking event. Ang plano ng proses