NAPUNO NA NG pag-aalala ang isipan ni Daviana, baka masaktan niya ang damdamin ng binata. Nagmalasakit lang naman siya sa kanya. Wala namang masama doon sa kanyang ginawa eh. Huwag naman niya sanang isipin na may masama siyang intensyon o minamaliit niya ang kakayahan nito. âOkay, tinulungan mo na ako noon sa pamamagitan ng pera. Inalaagan naman kita kagabi. Sa tingin ko ayos na iyon. Fair na. Quits na. Hindi mo na kailangan pang tumanaw sa akin ng utang na loob sa mga ginawa ko. Kalimutan mo na iyon. Wala ka ng utang sa akin na kailangan mong pagbayaran at suklian.âNapahinga na doon nang maluwag si Daviana ngunit may agam-agam pa rin sa kanyang damdamin. Parang may kulang. Pakiramdam niya ay malaki pa rin ang utang na loob niya sa binata kahit na sinabi na nitong okay na iyon. Hindi sapat dito ang perang ibinigay niya kapalit ng dalawang beses nitong walang pag-aalinlangan na pagtulong sa kanya. Ganunpaman ay hindi na niya isinatinig dahil paniguradong hindi nito magugustuhan kung
NAKAHINGA NA NANG maluwag si Rohi, unti-unting lumuwag na rin ang kanyang hawak sa manibela. Gumaan ang pakiramdam niya ng malamang at least, pinapaniwalaan siya ng dalaga. Sa sobrang saya niya hindi niya napigilang umangat ang gilid ng kanyang labi. Facial reaction ni Rohi na hindi nakaligtas sa paningin ni Daviana na sa sandaling iyon ay nakatitig pa rin sa mukha ng binata Binabasa kung nagsasabi ba ito ng totoo ang o ini-echos niya lang ang naging sagot niya sa kanya para bilugin pa ang ulo niya.âAnong nakakatawa, Rohi?â hindi na napigilan ni Daviana na itanong sa kanya. Nakita niyang bahagyang ngumisi ito kanina at para sa kanya ay sobrang estranghero noon. Curious siyang malaman kung bakit ito biglang napangisi nang sabihin niyang naniniwala siya.âWala. Hindi naman ako tumatawa ah?â âAnong hindi? Ngumisi ka kaya. Huwag mo akong gawing bulag. Nakita ko âyun!âHindi siya sinagot ni Rohi na biglang bumalik ang dati nitong itsura na walang anumang emosyon roon. Good mood na ang n
NAPAKURAP NA ANG mga mata ni Daviana sabay kunot ng kanyang noo. Hindi nagustuhan ng dalaga ang paraan ng pagsasalita ng lalaki sa kanya na parang ang laki ng kasalanan niya. Itinikom niya ang bibig habang tiningnan ang kaibigan na sulyapan ang likod ng humarurot na sasakyan. Muli niyang ibinaling ang tingin kay Daviana na alam niyang mayroong naghatid kahit pa tahasan nitong itanggi iyon. Hindi siya maniniwala sa babae kaya huwag siya nitong gawing tanga dahil hindi siya maniniwala sa kahit na anong kasinungalingan ang sabihin nito sa kanya. Nagagalit siya dahil natututo na rin itong maglihim ngayon.âNakita mo bang mayroon? Nasaan?â maang-maangang tanong ni Daviana sa kanya, nungkang umamin siya na ang half-brother niya iyon. Malamang lalong magwawala si Warren kapag nalaman niya. âWala...ââDaviana Policarpio, ano bang nangyayari saâyo ha?! Natuto ka na 'ring magsinungaling ngayon?!â anitong tinawag na siya sa buong pangalan, alam niyang galit na ito kapag ganito na ang tawag sa ka
PAGKATAPOS NA SABIHIN iyon ni Daviana ay napatungo siya. Gulong-gulo ang kanyang isipan. Hindi niya gusto ang magkaroon ng komplikadong relasyon kay Warren. Kilala niyang matigas ang ulo nito at dahil malambot ang puso niya at ayaw niyang masyadong mapasama ang loob ng kaibigan kung kaya naman hindi niya na dapat pang palakihin kung ano ang gusot sa pagitan nila. Pagkatapos ng lahat-lahat, ang kanilang mga pamilya ay magkakaibigan at saka magkapitbahay. May tendency rin na laging magkikita.âMay damdamin din naman ako Warren, na sana naisip iyon ng girlfriend mo.â âOo naman, Viana. Alam ko naman iyon. Kaya nga ako na ang humihingi ng paumanhin di ba?â Nagdugo pa ang puso ni Daviana sa narinig. Inaasahan na niya iyon pero ang sakit pa rin pala talagang harapang sabihin iyon sa kanya. Nakaramdam na siya ng kaunting hindi pagka-komportable. Batid niyang hindi naman niya ito intensyon pero tila ba sinasadya iyon ng kanyang kaibigan. Nagmamanhid-manhidan lang siya. Kung patuloy niyang pa
MULING NANUMBALIK SA isipan ni Daviana na nasa hotel nga pala siya kagabi kasama si Rohi sa litanyang iyon ni Warren. Bagay na hindi niya pwedeng sabihin sa kaibigan. Hindi niya rin alam ang detalye dahil tuluyan na siyang na-black out nang mapasok ng alak ang katawan. Hindi niya rin alam kung ano ang sinabi niya kay Warren sa tawag dito kagabi, para maintindihan niya ang direksyon ng pinupunto nito, ngunit isang bagay ang natitiyak niya. Sa pagitan ng mga magkakaibigan na opposite sex, talagang hindi na kailangang sabihin pa at pag-usapan ang mga pribadong isyu sa kanilang mga buhay kagaya na lang ng nangyari kagabi. Hindi siya komportable at ayaw niyang pag-usapan nila ni Warren ang paksang ito. Ang weird na kasi kung pag-uusapan pa nila iyon na parang nagku-kuwentuhan lang sila tungkol sa mga bagay-bagay na nangyari na at wala silang dalawang anumang kontrol.âWala, ang dumi ng isip mo ha? Ganun ba ako sa paningin mo?â naging malikot na ang mga mata ni Daviana, hindi na niya magawa
DAHAN-DAHAN NA IKINUYOM ni Daviana ang kanyang dalawang kamao at kapagdaka ay marahan na lang na tumango upang sumang-ayon sa mga sinabi ng kaibigan. Hindi mawala sa kanyang isipan na ang akala niya noon ay ang lalaki ang magiging boyfriend niya na eventually ay magiging asawa sa hinaharap, ngunit hindi pala. May nakakagimbal na plot twist sa pagitan nila. Isa pala iyong malaking joke lang ng kapalaran na hanggang ngayon ay hindi niya pa rin lubos maisip kung bakit nangyari sa kanya. Hindi siya ang babaeng pangarap ng kaibigan. Iba. Hindi siya na unti-unti pang dumudurog sa buo niyang pagkatao. âSige na, kain naâĶâ panghihinuyo ni Warren nang mabasang tila nawalan na ng gana ang hitsura ni Daviana, âConcern lang ako sa'yo. Huwag mo sanang isipin na hilig ko lang ang pakialaman ka...âHindi na nila muling binalikan ang naging topic nilang dalawa kanina. Matapos na ubusin ang kanilang inuming kape ay inihanda na ni Daviana ang iwanan doon ang kaibigan. Tumayo siya. Inayos na ang bahagya
PINAANDAR NA NI Warren ang dala niyang kotse. Sa halip na lumiko siya patungo ng kanilang tahanan ay dire-diretso ang kanyang pagmamaneho patungong South Luzon. Pagkatapos ng graduation niya noon ay bumili siya ng malaking flat na matatagpuan sa may bandang Batangas. Bungad lang iyon, napapagitnaan ng Calamba at Alaminos, Laguna.. Ngayon ang nakatira sa bahay niyang iyon ay ang kasintahan niyang si Melissa. May malalim din siyang dahilan kung bakit ayaw niya at hindi niya hinayaang sabihin ni Daviana sa kanyang pamilya na nagde-date sila ni Melissa. Ang ama ni Melissa ay isang mataas na opisyal na natiwalag sa isang kumpanya at tinanggal sa pwesto dahil sa katiwalian noong nakaraang taon. Anak siya ng mayaman na kagaya niya na lumaking sunod sa lahat ng layaw, ngunit pagkatapos na matanggal ang kanyang ama, ang kanyang dating buong pamilya ay nagkawatak-watak. Nawala ang kanyang marangyang buhay at madalas na inaapi na lang ng mga tao sa paligid na sa kanila ay mga nakakakilala. Noong
HINDI NA kinulit pa ni Melissa si Warren. Pagkatapos na kumain nila ng hapunan ng araw na iyon ay nagtungo na siya sa isa sa mga silid ng bahay na iyon. Dahil hindi siya nakatulog ng nagdaang gabi, paglapat ng kanyang likod sa kama ay mabilis siyang hinila ng antok. Gayunpaman, bigla na lang siyang nagising sa kalagitnaan ng gabi. Natutulog na rin si Melissa sa guest bedroom ng mga sandaling iyon. Kaagad siyang bumangon habang habol ang kanyang hinga. Nananaginip na naman siya. Kakatwa ang naging laman noon na sa hinagap ay hindi niya naisip na sisilid sa kanyang isipan. Sa panaginip niya kasi ay mayroon siyang kaulayaw na babae na perpekto ang hubog ng katawan. Hindi niya maipaliwanag ang ibinibigay nitong kaligayahan na para bang sasabog ang kanyang buong katawan sa kanilang ginagawa. Nakatalikod ito sa kanya pero kilala niya ang bulto ng katawan nito. Malinaw na malinaw ang panaginip niya na para bang totoong nangyayari iyon sa totoong buhay at mundo. Hindi niya naisip na panaginip
NAPAHAWAK NA SIYA sa magkabilang braso ni Rohi dahil kung hindi niya gagawin iyon ay paniguradong babagsak siya sa sobrang panghihina na katawan niya. Niyakap na siya ni Rohi sa beywang at walang pag-aatubiling binuhat na patungo ng kanyang kama. Maingat niyang inihiga doon ang katawan ni Daviana at kinubabawan habang hindi pa rin pinuputol ang pagdidikit ng kanilang labi. Mapaglaro ang dila na sinipsip niya ang labi ni Daviana na hindi na katulad kanina na may diin. Banayad na iyon at puno ng pag-iingat. Gumapang pa ang libreng kamay nito sa pailalim ng kanyang suot na damit na tuluyang nagpawala ng wisyo at the same time ay galit ni Daviana. Sabik na tumugon siya sa halik ni Rohi na nang maramdaman iyon ay tuluyan na âring nawala sa kanyang sarili. Natagpuan na lang nilang dalawa na kapwa na pinapaligaya ang kanilang katawan sa ikalawang pagkakataon kahit nasa alanganin silang sitwasyon. Bigay todo sa pagtugon si Daviana dahil alam niya na baka huli na rin ang pagkakataong iyon. âM
SA PUNTONG IYON ay hindi na rin maikubli ni Daviana ang kalungkutan na bumabalot sa kanyang buong katawan. Gusto niyang sabihin kay Rohi na napipilitan lang siya sa engagement nila dahil hinihingi iyon ng pagkakataon at hindi magtatagal, bago pa sila maikasal ay sisirain din naman nila ni Warren. Subalit, may mag-iiba ba kung sasabihin niya? Baka mamaya umasa lang si Rohi ulit. Magiging katatawanan sila sa marami kung sakaling naging fiancÃĐe siya ni Warren, tapos hindi natuloy ang kasal tapos malalaman nila na nobyo niya naman si Rohi. Pag-uusapan ang kanilang pamilya at magdudulot iyon ng malalang isyu. Kaya mabuting manahimik na lang at hayaan na lumipas na lang ang lahat sa kanila.âHindi ka pa rin magsasalita? Ayaw mo akong bigyan ng explanation, Viana? Bakit mo ito ginagawa?â Puno ng pagpipigil ng hiningang itinaas ni Daviana ang kanyang isang kamay at hinawakan ang pala-pulsuhan ni Rohi. Sinalubong niya ang pinupukol na mga tingin sa kanya ng dating nobyo.âHindi ko pwedeng hin
MARAHAS NA TUMIBOK pa ang puso ni Daviana na parang nagwawala na sa loob ng dibdib niya. Gusto niyang sumigaw, ngunit hindi siya nangahas na gawin iyon dahil makukuha ang atensyon ng marami. Isa pa ay malapit na ang engagement nila ni Warren ma tiyak na mabubulilyaso oras na gawin niya ang bagay na iyon. Saka mapapahamak niya rin si Rohi.âPlease, Rohi?â muli niyang untag pero para itong binging ahas.Hindi pa rin nagsalita si Rohi kahit na ilang beses niya ng tinawag ang pangalan nito. Nasa iisang linya ang kanyang mga kilay. Mariin ang kagat niya sa labi niya, halatang nagpipigil. Nakapatay ang mga ilaw sa silid kung kaya naman hindi ni Daviana maaninag ang reaksyon ng mukha ng lalaki. Ang tanging tanglaw lang sa kabuohan ng silid ay ang maputlang liwanag ng buwan na nagmumula sa labas ng bintana. Liwanag ng buwan na hindi niya alam kung bakit malungkot ang dating sa mga mata ni Daviana ng mga sandaling iyon.âIsa! Bitawan mo ako, sabi! Baliw ka na ba, ha?!ââOo, Viana. Baliw na nga
HUMIGPIT NA ANG hawak ni Daviana sa kanyang cellphone. Naiiyak na siya. Ngayon pa lang nagsi-sink in sa kanyang isipan ang mga ginawa niya kay Rohi. Ngayon pa lang na parang sinampal siya ni Anelie doon.âWala akong ibang choice, AnelieâĶsana maintindihan mo ang naging desisyon ko.â bakas ang sakit sa kanyang mahinang boses, hindi na niya kayang itago pa ang tunay na nararamdaman ng puso niya. âNaiintindihan kita kung pag-intindi lang naman Viana, pero ang hindi ko maintindihan ay bakit kayo humantong sa ganito? Kita naman kay Sir na head over heels siya saâyo. Iyong tipong lahat ay gagawin niya para saâyo, pero bigla mo siyang iniwan sa ere. Bigla mo siyang binitawan nang ganun-ganun na lang...âGuilty na hindi na magawang makapagsalita pa doon ni Daviana. Wala na siyang maisip na ibang dahilan. Inaamin naman niya. Mali niya. Siya ang may kasalanan, ngunit kagaya ng naunang sinabi, wala siyang choice. Kung mayroon lang naman, iyon ang pipiliin niya. Hindi na siya magpapaipit sa sitwa
PARANG NAPUTULAN NG dila si Melissa dahil sa pananahimik nito ng ilang segundo. Lingid sa kaalaman ni Warren ay kinakalamay nito ang sarili na huwag ng bayolente pang mag-react. âSo, ano napagdesisyunan mo na gusto mo akong maging sidechick mo lang na malayo sa mata ng publiko? Ganun ba ang gusto mong mangyari?ââPansamantala lang naman iyon, Melissa. Alin ba doon ang hindi mo maintindihan ha? Habang nag-iisip kami ng ibang paraan. Gagawa ako ng paraan, ngunit hindi mo maaaring labanan ang aking pamilya sa sandaling ito. Hindi ka o-obra sa kanila kaya makinig ka na lang sa sinasabi ko.ââAlam ko naman iyon, Warren. Gusto ko lang namang makasigurado saâyo eh. Baka mamaya wala naman na pala akong hinihintay. Assurance ang kailangan ko mula sa'yo. Assurance.â puno ng pagkabigo ang tono ng boses ni Melissa, naiiyak.Ayaw siyang suyuin ni Warren dahil paniguradong aarte'han siyang lalo ng nobya. Kailangan nitong makipag-cooperate sa kanya kung nais nilang maging matagumpay ang pina-plano
NAGAWA PANG ITURO ni Warren ang mga bodyguard niya na nasa bakuran ng tahanan nina Daviana na matatanaw sa may bintana ng silid ng dalaga. Hindi naman siya pinansin ni Daviana na pinalampas lang ang sinabi sa kabila ng tainga niya. Wala siyang pakialam sa mga problema nito dahil kung tutuusin ay mas marami ang kanyang problema kumpara kay Warren. Mas malaki rin iyon lalo na pagdating nito kay Rohi.âI've had enough, Viana. Sinabi ko na sa kanila na hindi naman ako tatakas, ngunit hindi pa rin sila naniniwala sa akin. Ngayong tinanggap na nating dalawa ang engagement na tanging hiling ng ating mga magulang ay maaari mo ba akong tulungang malutas ang problemang ito? Sige na, Viana. Na-miss ko ng lumabas ng ako lang at walang inaalalang buntot na mga bodyguard.â muling ulit ni Warren nang wala pa rin siyang makuhang opinyon tungkol doon sa babae na pumapayag ito sa mga gusto niyang mangyari.âOkay, sasabihin ko sa parents mo kapag nakita ko sila. Okay na ba iyon? Ano? Happy ka na ba?â â
HINDI NAMAN NA nagulat pa si Warren nang makita niyang bumaba si Daviana ng hagdan kasunod ng kanyang ama. Masakit man sa kanyang paningin na napipilitan lang si Daviana ay hindi niya ito pinansin. Iwinaglit niya iyon sa isipan dahil siya rin naman ang isa sa humimok kay Daviana para sa fake engagement.âHija, napag-isipan mo na ba?â maligayang tanong ni Carol matapos na bigyan niya ng yakap si Daviana ng makalapit, âMay sagot ka na? Alam mo na, gusto na naming matapos ito sa lalong madaling panahon.ââOpo, TitaâĶnagkausap na kami ni DaddyâĶâ linga niya sa ama na nasa sulok lang at matamang nakikinig sa usapan. âPumapayag na ako sa engagement namin ni Warren.â halos ayaw lumabas noon sa lalamunan.Sumilay na ang kakaibang ngiti sa labi ni Carol sa kanyang narinig. Ang gusto niya ay isang manugang na madaling kontrolin kagaya na lang ni Daviana na sunud-sunuran lang. Kung hindi ito, kung ang ugali niya ay katulad ng kanyang anak na si Warren paniguradong masakit sa ulo iyon ng kanilang b
HATINGGABI NA NANG humupa at bumaba ang taas ng lagnat ni Nida. Nakahiga na sa bakanteng kama ng ward si Danilo, habang si Daviana namann ay hindi kayang ipikit ang mga mata sa labis na pag-aalala pa rin sa kalagayan ng kanyang ina. Hindi siya dalawin ng antok sa patong-patong na problema at isipin. Stress na stress ang utak niya kung alin ang kanyang uunahin. Nagtatalo ang puso niya at ang isipan niya. Ayaw siyang patulugin noon kahit na gustohin niya man kahit na saglit lang. Madaling araw na iyon ng naalimpungatan si Nida. Natulala siya saglit nang makita ang anak na si Daviana na naroon pa rin sa tabi. âAno pang ginagawa mo dito? Bakit hindi ka pa umaalis? Binalaan na kita noon na huwag kangâââMay lagnat ka na naman, dinala ka namin ni Daddy ng ospital.â pagputol ni Daviana upang sabihin ang bagay na iyon sa kanyang ina nang matapos na ang pag-iisip nito ng ibang mga bagay sa kanya.Naalala ni Nida ang nangyari ng nagdaang gabi sa kanilang bahay. Naging malinaw ang lahat ng iyo
WALANG IMIK AT piniling hindi na lang magsalita nina Danilo at Daviana sa mgasinabing iyon ng doctor. Wala rin namang mangyayari kung magbibigay pa sila ng katwiran at ipapaliwanag kung ano ang nangyari. âBilhin niyo na ang mga kailangang ito ng pasyente.â tagubilin pa ng doctor at inabot na ang reseta.At dahil public hospital iyon ay sila ang pinabili ng mga gamot na kailangan ng kanyang ina. Hindi na siya sinamahan pa ni Danilo dahil batid ng lalaki na babalik naman ang anak lalo pa at nasa ganung sitwasyon ang kanyang ina. Hindi nito magagawang iwan ito sa kanyang palad kung kaya naman panatag na siya. âSiguraduhin mong babalik ka, Viana. Alam mo ang mangyayari sa iyong ina kung hindi.â mahina nitong usal na tanging silang mag-ama lang ang nakakaalam, âHuwag na huwag mong balakin iyon, Viana...ââOo, Dad, babalik ako. Hindi mo kailangang paulit-ulit na sabihin iyon sa akin. Babalik ako...âNanatili ang padre de pamilya nila sa labas ng ward pagbalik ni Daviana. May dextrose na s