NAMILOG NA ANG mga mata ni Daviana sa sinabi ng kaibigan kahit na hindi naman niya iyon gaanong naiintindihan para saan. Buong buhay niya ay noon lang din niya narinig ang salitang iyon. Ganunpaman, batid niyang may ibang kahulugan iyon lalo na sa naging reaction ni Anelie na parang kinikilig. Napailing na lang siya mga sa kalokohan nito.“Anong ibig sabihin naman noon? Hindi ko gets. Ipaliwanag mo nga sa akin.”“Paano ko ba e-explain sa’yo sa paraang maiintindihan mo?” balik ng tanong ni Anelie, nangunot pa ang noo nito kay Daviana na para bang mahirap siyang umintindi kahit na ipaliwanag niya pa iyon sa kanya. “I-search mo kasi online kung ano ang ibig sabihin ng salitang ‘yun. Uso na ngayon ang mag-search, Daviana. Napakadali ng malaman ang kahulugan ng mga bagay-bagay sa paligid dahil sa mabilisang access sa internet. Hindi na gaya noong unang panahon ng ating mga parents na pumupunta pa raw ng library.” mahabang linya nito na ikinatawa lang ng mahina ng dalaga. “Teka nga, sendan
NATAWA NA LANG si Daviana sa naging reaction na iyon ng kaibigan. Malamang kapag nalaman ni Anelie na si Rohi ang may-ari ng damit at kasama niya mag-bar, baka lalo pa siyang ma-windang at kung anu-ano na naman ang mga sabihin at isipin sa kanya kahit na wala naman siyang masamang ginagawa. Hindi pa naman mapigilan ang bibig nito. Saka baka makarating pa iyon kay Warren. Bagay na pinaka-iingatan niya dahil sa nakaraan nilang isyu na sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin nila nare-resolba. Ayaw niya ‘ring maipit sa kanilang pagitan. Base sa relasyon ng magkapatid na sina Warren at Rohi, malamang na malaking gulo na naman ang kahahantungan ng dalawa. Si Warren pa? Oras na malaman niyang magkaibigan sila ni Rohi, gagawa ito ng hakbang upang hindi na sila muling magkita pa.“Oh, bakit bigla kang tumahimik?”Kinamumuhian din ni Warren si Rohi, kaya lahat ng kaibigan niya noon ay nagawa siyang pahirapan kahit na walang kasalanan. Siguro dahil gusto niya si Warren noon kung kaya naman hindi
KUNG DATI-RATI NA bago ang mga pagsusulit ni Daviana sa school ay gusto niyang makausap si Warren dahil isa ito sa mga inspirasyon sa kanya upang ipasa sa abot ng kanyang makakaya ang lahat ng exam. Feeling ng dalaga kasi ay sobrang proud ni Warren sa kanya kapag nalaman niyang pasado siya at hindi lang iyon, iyong kasama pa siya sa top, subalit nitong mga nakaraan lang ay biglang nag-iba na iyon. Toxic na si Warren para sa kanya. Hindi na ito inspirasyon para kay Daviana. Ang mga tawag at mensahe ni Warren ay nagpapaalala lang sa kanya ng sakit na nakuha niya dahil nagbago ito at may ibang babae ng gusto. “O sige, tatawag ako mamaya—”Hindi na iyon pinatapos ni Daviana at pinutol na niya ang tawag. Pamartsa na siyang bumalik sa loob ng room. Suot sa mukha ang sobrang iritasyon. Walang kabuhay-buhay ang kanyang mga matang panay pa ang ikot.“Tsk, e ‘di tumawag ka. Hindi ako sasagot!”Ilang araw ang lumipas bago siya muling tinawagan ni Warren. Actually, tinawagan siya nito ng araw na
MATAMLAY AT WALANG anumang lakas si Daviana ng araw na iyon. Tamad na tamad siyang gumawa ng kahit na ano, marahil dahil birthday niya. Iyon ang naging haka-haka ng kanyang isipan. Dahil nag-cancel si Warren, lahat ng plans niya ng dinner nila ay cancel na rin. Sa sunod na lang, iyon ang paliwanag niya kay Keefer at Rohi.“Hindi ka magse-celebrate? Bakit?” tanong ni Anelie nang malaman niyang hindi tuloy. “Basta, ililibre na lang kita sa ibang araw.”“Hay naku, bakit nga?”Hindi na lang siya pinansin ni Daviana kahit pa patuloy na kinulit. Pagsapit ng hapon, nakatanggap si Daviana ng lokal na express delivery. Maganda ang pagkakabalot ng kahon ng alam niya ay regalo mula kay Warren. May palumpon din ng mga purong puting rosas. Walang emosyon na tinanggap iyon ng dalaga. Hindi niya madama na masaya siya habang tinatanggap niya iyon. Siguro marahil dahil alam niyang ang presensya ni Warren ang mas kailangan niya.“Salamat po.” magalang niyang wika sabay yakap sa regalo at bouquet ng bu
NAPAIRIT NA DOON nang malakas si Anelie, wala pa man ay kinikilig na ang babae na muling mahigpit na binigyan ng yakap si Daviana na mabilis siyang itinulak papalayo. Muling sinamaan na ito ng mga tingin.“Bitaw na, para kang sawa kung makalingkis!”“Salamat, Daviana! Darrell, magkikita na tayong muli sa malapitan. Makikita ko na naman ang gwapo mong mukha!” excited na bulalas na ni Anelie na pulang-pula na ang mukha habang nangangarap na ng gising.Napailing na lang si Daviana sa kabaliwan ng kaibigang lumayo na sa kanya. Hindi niya ma-gets kung bakit masaya ito kahit ganun lang ang interaction nila ng long time crush niya. Ilang taon na din niya na kaya iyong nagugustuhan. Hindi niya sukat-akalain na may ganun pa pala. Samantalang siya, hindi maging masaya kung saan ang dami na nilang napagsamahan ni Warren. Sabagay magkaiba naman kasi sila ng sitwasyon ng kaibigan. Pinaasa kasi siya ng binata, iyon ang pagkakaiba nilang dalawa. Kaya rin siya pumayag sa gusto ng kaibigan niya ngayon
NANG MAGSIMULA ANG lecture, lalong nanlumo ang pakiramdam ni Daviana. Ang nilalaman ng discussion kasi ay nauugnay sa artificial intelligence. Wala siyang knowledge doon at hindi rin naman siya dito interesado. Para siyang nanonood ng pelikulang hindi niya gusto ang genre, o napilitang basahin ang isang libro kahit hindi pumapasok ang laman noon sa loob ng utak niya. Nagsimulang bumalik sa isipan niya sina Warren at Melissa. Ibang beses siyang tahimik na napatanong kung nasa Thailand na ba ang dalawa at kung ano ang ginagawa nila sa mga oras na iyon. Sumama na naman ang hilatsa ng mukha niya. Umasim na parang gusto na mang magwala. Aminin niya man o hindi ay inis na inis pa rin siya. Nagngingitngit sa pagiging panira ng moment nila ni Warren ni Melissa. Alam niyang sinadya niyang gawin iyon. Bigla siyang nilingon ni Anelie na nag-e-enjoy na sa panonood kay Darrell nang marinig ang malalim na hinga. “Huwag mo ng isipin si Warren,” lapag ni Anelie sa isang kamay ni Daviana ng tablet ni
SAGLIT NA NAPA-ANGAT na ang mga mata ni Daviana habang kumakalabog na ng kakaiba ang kanyang dibdib. Parang hindi pa siya handang malaman ang mga susunod na tagpo sa video pero kailangan niyang ipagpatuloy ang panonood doon hanggang sa bandang dulo nito. Muli niyang ibinaba ang mga mata sa pinapanood niya. Nag-resume iyon sa part na may lumabas na isang hindi kilalang bulto ng lalaki sa dulong bahagi ng pasilyo. Nang dumaan ang lalaki sa banda nila ni Rohi, tinitigan siya nito ng malagkit na tingin. Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang makitang parang natural na inakbayan ni Rohi ang isang balikat niya na hindi niya maintindihan kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Pagkaalis ng lalaki na halatang may dismayadong mukha ay itinaas niya ang kamay niya nang walang babala at niyakap na ang leeg ni Rohi. Nagunyapit siya sa leeg nito. Parang binuhusan ng malamig na tubig si Daviana. Nanginig na ang kamay doon ng dalaga na may hawak na cellphone. Hindi na napigilang mandilat ang mga mata.‘
MAYA-MAYA, kinuha ulit ni Daviana ang cellphone niya at muling pinanood ang video. Para bang nais niyang ilang beses ulitin iyon upang siguraduhin kung tama ba ang kanyang napanood. Wala naman siyang kasama sa loob ng silid kung kaya naman nilakasan na niya ang volume at sinubukang pakinggan ang mga pinagsasabi nilang dalawa ni Rohi. Gayunpaman, maaaring dahil sa distansya ng kumuha noon kung kaya naman hindi pa rin niya marinig nang malinaw ang pag-uusap. Idagdag pa ang malakas na sounds ng tugtog mula sa loob ng bar. Hanggang dulo niyang pinanood iyon kung kaya naman nakita niyang mas malala pa pala ang nagawa niya dahil malinaw na nakita niyang sumuka siya sa katawan nito. As in parang nag-slow motion ang part na iyon ng video.“Ano pang mukhang ihaharap ko nito sa kanya?!”Umayos na ng higa sa kama si Daviana, nakataob ang cellphone niya matapos iyon mapanood nang buo. Nakatakip ng unan ang mukha niya hanggang sa hindi na siya makahinga nang maayos. Itinaas niya ang unan sa mukha