Chapter 15.1

NAPUNO NG KURYUSIDAD ang mga mata ni Daviana. Hindi niya na masundan kung ano ang sinasabi ng binatang nasa harapan niya.

“Sobrang nalasing ako…” aminadong turan niya na pilit inaalala kung may iba pa siyang nagawa ngunit wala naman siyang matandaan, “At since lasing ako nakatulog ako doon sa bar. Dinala mo ako dito sa hotel keysa iuwi mo ako sa dorm ko. Ganun ang nangyari hindi ba?”

Hindi sumagot si Rohi. Tinaasan lang siya ng isang kilay nito. Naupo na ito sa sofa ngunit may kaunting distansya pa rin naman sa kanya. Sinundan ni Daviana siya ng tingin. Pinanood ng dalaga ang ginawa nitong marahang paglagok ng tubig mula sa basong kanyang tangan doon. Nakaramdam ng inis ang dalaga sa attitude nitong ipinapakita. Maano bang sagutin nito ang tanong niya dahil wala talaga siyang maalala kahit anong piga ang gawin niya sa isipan niya.

“Rohi? Bakit hindi ka magsalita?”

Totoo naman iyon. Nagising na lang siya sa kama at natagpuan ang kanyang sarili sa ibabaw ng kama. Nang igala niya ang m