Chapter 137. 💙

(Karla pov)

Abala ako sa pagpili ng karne sa meat section dito sa grocery ng makita ko ang isang babae. Ewan ko ba kung malabo ba ang mata ko, o namamalikmata ako, pero ang babaeng nakita ko ay kamukha ni Jelay. Wala lang itong salamin sa mata at walang nulal sa gilid ng labi. Dahil sa kuryusidad ko ay sinundan ko ito. Pero bago pa man ako makasunod rito ay nabangga ako sa nakasalubong ko.

“Pasensya na!” Agad kong hingi ng paumanhin. Nang lingunin ko ang kinaroroonan ng kamukha ng kaibigan ko ay wala na ito.

‘Baka namamalikmata lang ako.’ Nasabi ko na lang sa sarili ko.

“Miss, are you okay?”

Saka lamang ako tumingin sa taong nakabangga ko at muling humingi ng pasensya. Ngayon ko lang napansin na natapon ang dala nitong ice coffee sa suot nitong long sleeve polo shirt. Nakakahiya, dahil sa katangahan ko ay nakaabala pa ako ng tao.

“Sorry talaga, mister.” Ani kong muli.

“Ayos lang, pero sa susunod ay mag iingat ka.” Nakangiti niyang sabi sa akin kaya tumango ako. “Siya nga pala, I’m Ban