Chapter 94.2

Siniguro niya muna na bago siya muling humarap rito ay handa na siya talaga at nakatago na ang lahat ng kanyang dapat na itago. Sa mga oras na iyon ay muli na namang tumunog ang cellphone ni Greg.

AGAD naman na dinukot ni Greg ang kanyang cellphone at pagkatapos ay doon niya nakita na ang kanyang ate pala ang tumatawag. “Sobrang lakas ng ulan. Saan ka nagpunta?” dire-diretsong tanong nito sa kaniya pagkasagot na pagkasagot pa lamang niya ng tawag.

“Ayos lang ako, huwag niyo akong alalahanin. Nandito ako sa pavillion ngayon at pwede niyo naman akong daanan na lang rito.” sagot niya kaagad rito.

Narinig naman niya na napabuntung-hininga ito sa kabilang linya. “Sige, hintayin mo na lang kami diyang at dadaanan ka na lang namin diyan.” sabi nito sa kaniya.

Ngunit nang marinig ni Greg na isasama ng kanyang ate na dumaan doon ang kanyang ina ay mabilis siyang nagsalita. “Ate may kasama pa kasi akong kaibigan ko ngayon. Pwede bang ihatid mo na lang muna si Mommy pauwi at ipasundo mo na lang