Pagkatapos nga nun ay niyaya muna siya nitong kumain. Nang matapos silang kumain ay hinatid niya si Annie at malapit na sila sa apartment ni Annie nang makatanggap si Greg ng tawag mula sa kapatid niya. Agad niya itong sinagot.“O ate, may problema ba?” tanong niya kaagad rito.“Naihatid mo na ba si Annie?” tanong naman nito sa kaniya.“Malapit na.” sabi niya rito.“Sige at pagkahatid mo sa kaniya ay bumalik ka rito at may sasahin ako sayo.” sabi nito sa kaniya.Narinig naman ni Annie ang sinabi nito at dahil doon ay marunong naman siyang makiramdam kaya hinarap niya ito. “Greg, mukhang hinahanap ka na ng kapatid mo at pwede mo na akong ibaba rito since malapit na lang naman ang apartment ko rito.” sabi niya rito.“Ihahatid kita.” hindi mapakaling sabi sa kaniya ni Greg.“Ano ka ba, huwag kang mag-alala dahil safe naman ang village na ito at may security pang nakaduty bente kwatro oras at napaka-responsable nila kaya wala kang dapat ipag-alala.” sabi niya ulit rito.Isa pa ay malapit
Sa sandaling pumayag siya na magpulis si Greg ay nangangahulugan lang na siya na ang mamamahala sa lahat ng negosyo ng kanilang pamilya. Sa paglipas ng mga taon ay mag-isa lang niyang pinamahalaan ang mga iyon. Minsan, hindi na niya maharap pa ang mapagod dahil sa sobrang busy niya. Habang nakikita niyang masaya ang kanyang ina at kapatid niyang bunso ay nawawala ang lahat ng pagod niya at napapalitan ng saya. Pakiramdam niya, kahit na anong dumating na pagsubok sa buhay niya ay kayang-kaya niyang harapin.Matapos umiyak ay mas gumaan na ang loob ni Liliane. Agad niyang pinunasan ang akniyang mga mata at pagkatapos ay ngumiti. “Sa puso ko, ikaw pa rin ang nakababata kong kapatid na laging nangangailangan ng pagmamahal at proteksyon mula sa kanyang ate.” sabi niya rito. “At ganun pagdating sa mga magulang natin, tayo pa rin ang mga anak nila at ayaw nila tayong masaktan.” dagdag pa nitong sabi.“Ate–” sabi ni Greg ngunit mabilis siyang pinutol ng kanyang kapatid.“Okay huwag na muna na
Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lamang tumunog ang tiyan ni Lucas. Mabuti na lang at sanay na siya sa ugali nito. Ilang sandali pa ay muli na namang tumunog ang tiyan nito kaya mabilis niya itong nilingon. “Hindi ba at sinabi ko na sayo na hindi ako makakasabay sayo sa pagkain kaya kumain ka na lang mag-isa?” tanong niya rito.Mabilis naman itong ngumuso at pagkatapos ay sumagot. “Pero diba, sinabi ko rin na hihintayin kitang dumating.” sagot nito sa kaniya.Napabuntung-hininga na lamang si Annie. “Gusto mo bang ipagluto kita? Ano ba ang gusto mong kainin? Tanong niya na lamang rito.“Hindi na kailangan.” mabilis naman na sagot ni Lucas sa kaniya at pagkatapos ay hinawakn nito ang kamay niya. “Kumain na lang tayo sa labas.” sabi nito.Mabilis naman na hinila ni Annie ang kamay niya mula sa pagkakahawak nito kaya nakakunot ang noo nitong nakatingin sa kaniya. “May sugat ka pa sa katawan at hindi pa angkop sayo na maglakad-lakad sa labas kaya mas mabuti pang dito ka nalang k
“Anong sabi mo?” saglit na natigilan si Annie nang marinig niya ang sinabi ni Lucas sa kaniya. Ang kanyang antok ay biglang naglaho at nagising ang diwa niya bigla. Mabilis din na nag-init ang kanyang pisngi at galit na tumingin kay Lucas. “Bakit mo naman sana gagawin yun ha? Wala naman tayong relasyon bakit mo ako liliguin?” tanong niya rito. “Lucas anong tingin mo sa akin? Walang kamay? Kaya kong maligo mag-isa.” inis na sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay talagang napalitan ng galit ang nararamdaman niya dahil pakiramdam niya ay tila ba binastos siya nito dahil sa sinabi nito sa kaniya. Samantala, ang plano lang naman talaga ni Lucas ay asrin lang ito pero hindi niya inaasahan na magagalit pala ito dahil sa sinabi niya. Mabilis naman siyang humingi ng paumanhin rito dahil sa nasabi niya. “Annie, joke lang naman iyon. Masyado ka namang ano.” sabi niya rito.Mabilis nitong tinanggal ang pagkakahawak niya sa mukha nito at pagkatapos ay itinaas ang kumot at sinilip ang sarili sa i
Lingid naman sa kaalaman ni Annie ay hindi umalis si Lucas at nanatili sa labas ng apartment ni Annie. Nang sunduin siya ni Kian ay akala nito na hinihintay na siya nito dahil nasa labas na ito ngunit hindi niya inaasahan nang lapitan niya ito. Bigla itong napahawak sa dibdib nito at sobrang lungkot din ng mukha nito, ang mga mata nito ay punong-puno ng sakit. Agad na nilapitan ni Kian ito para alalayan sa pagsakay nito sa kotse. Ngunit hindi ito naglakad o ni humakbang kaya nilingon niya ito na punong-puno ng pagtataka.“Dito na lang muna ako kahit sandali pa.” sabi nito sa kaniya.“Sasamahan ko na kayo.” mabilis naman sagot ni Kian rito.Habang tumatagal sila ng amo niya doon ay biglang naintindihan ni Kian ang dahilan, marahil ang nag-away sila ni Miss Annie lalo na nang maalala niya ang lungkot sa pagmumukha nito kanina. Habang nasa labas sila pareho ay biglang umihip ang malamig na hangin. Dis-oras na ng gabi ng mga oras na iyon at ni hindi ito pumasok sa kotse kundi nakasandal l
Hindi niya inaasahan na sobra ang pagmamalasakit nito sa kaniya nang mga oras na iyon. Bigla siyang nakahinga ng maluwag. “Dr.Belle salamat po sa pag-aalala niyo pero okay lang naman po ako.” sabi niya rito dahil iyon naman ang totoo.Nang muli niyang maalala ang tungkol kay Dr.SAmaniego ay naglakas loob na siyang nagtanong rito. “Kaya po ako nagpunta rito dahil may gusto lang po akong itanong sa inyo. Okay lang po ba?” maingat na tanong niya rito.Nang marinig naman nito ang sinabi niya ay ibinaba nito ang binabasa nito at tumingin sa kaniya. “Sabihin mo, nahihirapan ka ba?” tanong nitong muli sa kaniya ngunit inabot niya lang ang report sheet ng sitwasyon ng ina ni Greg na inihanda niya kanina.Nang matapos itong basahin nito ay matagal itong natahimik bago nagsalita. “Kamag-anak mo ba ang pasyente?” tanong nito sa kaniya.“Siya po ay ina ng kaibigan ko at base po diyan sa report sheet, kamusta po ang kalagayan niya?” tanong niya rito.Mabilis itong napabuntung-hininga pagkatapos a
“Salamat po at sinabi niyo sa akin ang lahat ng ito sa akin. Naiintindihan ko po ang lahat ng ito.” sabi niya rito.Ilang sandali pa ay hinawakan nito ang kanyang balikat at pagkatapos ay seryosong tumingin sa kaniya. “Annie kung may paraan ka para imbitahin si Dr.Samaniego para sa operasyon para sa ina ng kaibigan mo at aabangan namin iyong lahat at magiging masaya pag nagkataon dahil natitiyak ko na kapag nangyari iyon ay mas mababawasan panigurado ang pighating nararamdaman niya at buksan muli ang kanyang puso para sa panibagong buhay.” sabi nito sa kaniya.Naintindihan ni naman ni Annie ang sinabi nito sa kaniya. Alam niya na mahirap, pero wala namang mawawal kung susubukan. Pagkatapos nga nilang mga-usap ay nagpaalam na siya rito. Nang tanghali, sabay silang kumain ni Kendra at bigla niyang naitanong rito ang tungkol nga kay Dr.Samaniego.“Annie nabalitaan ko rin ang tungkol sa kaniya at ang alam ko ay mahirap talagang imbitahin siya ngayon.” napabuntung-hiningang sabi sa kaniya
Pagkatapos ng shift ni Annie ay agad siyang nagpalit nga kanyang damit. Agad siyang dumiretso kay Lucas pagkatapos. Pagdating niya sa silid nito ay naabutan niya itong nakabihis na at nagsisinop na rin ang mga ito ng mga gamit. Nagulat siya nang makita niya ang mga ito at mabilis na nagtanong. “Gumaling na ba ang mga sugat mo? Pwede ka na daw bang ma-discharge?” magkasunod na tanong ni Annie rito.“Medyo.” sagot naman nito pero sa tabi nito ay nakatayo doon si Kian kung saan ay nakasimangot ito sa kaniya. Napapikit na lamang si Kian. halos nanatili lang ito sa labas buong gabi kagabi at ni hindi ito kumain ng maayos maghapon kaya paano iyong naging okay? Samantala, hindi niya naman nagawang sabihin kay Miss Annie ang totoo dahil sinulyapan siya ng kanyang amo at sa mga mata nito ay binabantaan siya na huwag na huwag niyang ibubuka ang kanyang bibig. Ilang sandali pa nga ay bumaba na sila at sumakay sa kotse nito. Hindi nagatagal, napansin niya na ang tinatahak nilang daan ay nagiging