May ilang segundo nitong kinalikot iyon bago nito tuluyang ini-abot sa kaniya. "Tingnan mo, tingnan mo kung ano ang ginawa mo. nagmamaang-maangan ka pa talaga." sabi nito sa kaniya.Samantala ay wala naman sa sariling kinuha ni Annie ang cellphone nitong inaabot sa kaniya at pagkatapos ay agad niyang tinignan ito. Agad niyang nakita na isa iyong artikulo tungkol kay Trisha at kalakip nito ay ang mga larawan nito noong nasa ibang bansa pa ito kaya agad siyang natigilan. Hindi niya rin napigilan na manlaki ang mga mata niya dahil hindi siya makapaniwala.Paano napunta doon ang mga iyon? Hindi ba at pinunit na niya ang mga iyon kanina at pagkatapos ay itinapon niya sa basurahan sa labas ng study room ng ama ni Lucas? Nangako rin naman ang DAddy nito na nirerespeto nila ang kanyang desisyon kaya nasisiguro niya na hindi nila gagawin ang bagay na ito. Kung hindi sila ang gumawa nito? E sino? At bakit siya ang pinagkakasalanan nito samantalang ni wala na nga siyang balak na ipakita ang mga
Agad na sinagot ni Lucas ang tawag. Pagkalagay niya ng kanyang cellphone sa tapat ng kanyang tenga ay kaagad niyang narinig ang naghihisteryang tinig ni Cathy sa kabilang linya. “Kuya, may malaki tayong problema. Wala si ate Trisha rito sa silid niya.” bakas sa tinig nito ang matinding pag-aalala."Paano mo siya makikita kung masyado kang kinakabahan. Hanapin mo siya.” sabi niya kaagad rito.Agad naman itong sumagot sa kaniya. "May isang grupo ng mga tao kanina ang dumating rito at dali-dali silang pumasok sa silid niya. Kung ano-ano ang mga sinabi ng mga ito kay ate Trisha at alam kong nasaktan siya. Pag-alis ng mga ito ay masaya pa naman si ate Trisha sa harap ko at akala ko ay hindi niya dadamdamin ang mga iyon. Nagpaalam lang ako sandali na bibili ng tubig peor pagbalik ko ay wala na siya." sabi nito sa kaniya. “Kuya anong gagawin natin?” mangiyak-ngiyak na tanong na nito sa kaniya."Hanapin mo siya diyan sa buong ospital, sa bawat palapag. Pupunta na ako diyan para tulungan kang
Agad niyang dinukot sa kanyang bulsa ang kanyang cellphone at mabilis na tinawagan si Kian. “magpadala ka ng dalawang tao rito sa bahay.” bilin niya rito kung saan ay kaagad namang umuo si Kian sa kaniya.Samantala nang marinig naman ni Annie ang sinabi nito ay hindi siya makapaniwalang tumingin rito at lumabas mula sa banyo. “Anong ibig mong sabihin? Pababantayan mo ako?” malamig na tanong niya rito.“Oo. natatakot kasi ako na baka gumawa ka ng hindi magandang bagay ngayon.” mabilis na sagot nito sa kaniya."Huwag kang mag-alala. Wala akong gagawin na hindi maganda ngayon. Since hindi ka na rin naman makapaghintay na makita ang babaeng iyon ay pumunta ka na agad dahil hindi na kita pipigilan pa.” Nang matapos siyang magsalita ay agad na namatay ang liwanag sa kanyang mga mata. Ang kanyang desperasyon na habulin ito ay unti-unti ng nawawala.Nang dumating ang bodyguards na pinatawag ni Lucas ay nagbilin lamang ito sa mga ito bago ito tuluyang umalis. Narinig ni Annie ang mga ibinilin
Biglang iniunat ni Trisha ang kanyang kamay at pagkatapos ay hinawakan ang kamay ni Lucas at nag-umpisang magpaawa rito. "Aalis ka na ba?" tanong nito sa kaniya."Yes. Since okay ka na ay hindi na tama para sa akin na magtagal pa rito. Nasabi ko na rin naman sa iyo na may asawa na ako. Hindi maganda na manatili ako rito, nandito naman si Cathy na makakasama mo.” mabilis na sabi niya rito. "Tatawag na lang ako mamaya." sabi ni Lucas kay Trisha.Nang marinig naman ito ni Trisha ay halos maiyak ito. "Naniniwala ka sa mga pictures na iyon diba?” tanong nito sa kaniya. "Akala mo rin sa akin ay napakaraming lalaking nilalandi sa ibang bansa." dagdag pa nitong sabi sa kaniya."Maniwala ka sa akin Lucas. Sa loob man o sa labas ng bansa ay ikaw lang ang mahal ko.” sabi pa nito sa kaniya at pagkatapos ay nag-umpisang umiyak. Samantala si Lucas naman ay walang ibang maramdaman sa kanyang dibdib kundi galit.Ilang sandali pa nga ay hinawakan niya ang kamay nito at tinanggal mula sa pagkahawak s
Sa mga sandaling iyon ay bigla niyang naramdaman na hindi niya kayang hulaan ang lalaking ito. Hindi niya namalayan ay bigla na lamang niyang naamoy ang napakapreskong amoy at hindi nagtagal ay agad na bumalot sa kaniya ang pares ng banayad at makapangyarihang mga kamay. Agad niyang napagtanto na nasa kama na ito ay yakap-yakap siya."Ano ba. Hindi ako sanay." Tinulak ni Annie ito kasabay ng pagrereklamo niya."Kung lagi kong gagawin sayo ay tiyak na masasanay ka na rin." Sabi nito sa kaniya.Galit na galit si Annie ng mga oras na iyon dahil ayaw niya ngang magpayakap rito kaya mabilis siyang humarap rito at pagkatapos ay kinagat ang balikat nito.SAMANTALA napakagat-labi naman si Lucas nang maramdaman niya ang sakit dahil sa ginawa ni Annie na pagkagat sa kaniya. Sa kabila nito ay mahigpit pa rin ang yakap niya sa beywang nito at wala siyang balak na bitawan ito.Tumigil si Annie at muling tumingin ang maitim niyang mga mata sa lalaking nasa harapan niya, galit at galit: "Lucas bit
Nang makita ni Annie wala nang paraan para maiwasan ito ay wala na siyang ibang nagawa pa kundi ang sagutin na lamang ang tanong nito. "Gusto ko kasing sumagap ng preskong hangin, kaya lumabas ako." mabilis niyang sagot rito."Wala namang problema doon, pero bakit kailangang patayin mo pa ang cellphone mo?” tanong nito sa kaniya at pagkatapos ay napatingin sa isang kamay niyang nakahawak sa kanyang cellphone. Wala siyang nagawa kundi ang mapakagat-labi na lamang at napaisip kung ano nga ba ang pinakamagandang isasagot niya sa tanong nito. “Baka na-lowbat na ito kaya namatay na lang bigla.” sagot niya rito at pagkatapos ay nag-iwas ng tingin kay Lucas.Samantala, lingid sa kaalaman ni Annie na halos maikot nila ang buong lungsod para lang hanapin ito at hindi na niya binanggit pa rito ang tungkol doon. Sa huli ay mabilis siyang humakbang para mas lumapit pa rito at dali-daling hinawakan ang kamay nito.Ngayong nandito na si Lucas ay alam ni Annie na hindi na siya makakatakas pa mula r
Malalim na binuka ni Lucas ang kanyang mga labi at tiningnan si Annie at nagdadalawang isip na napatitig sa kaniya. Nag-angat siya ng kanyang tingin at pagkatapos ay tiningnan iti. Nakita niya ang pag-aalangan nito sa mga mata nito at akmang bubuka na sana ang bibig nito upang magsalita nang unahan na niya ito. “Mukhang si Trisha ang tumawag. May problema na naman ba siya?” tanong niya rito na may malamig na mga mata. Alam niya na nahihiya lang itong magsabi sa kaniya ngunit gusto nitong umalis doon at puntahan na ito kaagad."Oo." napatangong sagot ni Lucas sa kaniya at hindi nito itinago ang totoo sa kaniya.Nang marinig niya ang sagot nito ay tumigil ang mga kamay ni Annie sa kanyang ginagawa. Unti-unting sumilay ang malamig na ngiti sa kanyang labi. “Lagi na lang ganyan ang ginagawa niya. Wala na ba siyang maisip na bago?” tanong niya rito."Annie iba ang sitwasyon niya ngayon." kaagad na sagot nito sa kaniya."Palagi mo na lang sinasabi na iba-iba sa bawat pagkakataon. Noong nagp
Hindi sumagot si Annie at sinundan lamang ng tingin si Kian na papalayo. Samantala, nang marinig ni Lucas ang sinabi ni Kian ay labis siyang nagali dahil sa ipinilit pa talaga ni Annie na ibigay sa kaniya ang payong. "Pero sir, siguro ay nag-aalala lang siya sa inyo. Mas mabuti na tanggapin niyo na po ito para na rin matapos na ang problema." sabi ni Kian sa kaniya. Ngunit sa huli ay hindi ito tinanggap ni Lucas at pagkatapos ay agad na nagngalit ang kanyang mga ngipin at mabilis na sumagot rito. "Ayokong tanggapin ang payong na ito." malamig na sabi niya rito. Matapos sabihin iyon ay kinuha niya ito at dali-daling itinapon niya ito gamit ang kanyang mga kamay at ang payong ay nahulog sa lupa pagkatapos. Kitang-kita ni Annie na itinapon ni Lucas ang payong sa lupa. Dahil sa lakas ng hangin ay hinangin ito ng malakas. Sobrang sakit ng puso ni Annie. Pakiramdam niya ay ang puso niya ay parang ang payong na iyon. "Annie, sumuko ka na! Hindi ka niya mahal at hindi ka niya kailanman ma
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka