“I love it here Mommy!!!" Hindi maitago ang kasiyahan sa mukha ni Alexa. Nagtatalon at nagtitili pa ito sa tuwa. WAlang pag-aatubili na tumakbo ito sa dalampasigan patungo sa dagat. Pinaglaro nito ang mga paa sa maputing buhangin at sa mumunting alon. Tama si Clark, Alex loves the place. Huminga si Rose ng ubod lalim. Pinuno ng sariwang hangin ang nagsisikip na dibdib. Sa dami ng mga nangyari na tila unos, hindi na niya maalala kung paano ang mag-relax. Mula ng dumating si Alexander sa buhay nilang mag-ina ay lagi na lamang siyang tensiyonado at nag-aalala. Baka katulad rin ng kanyang anak ay kailangan niya rin ang ganitong ka-peaceful na tanawin. Kaysarap pakinggan ang ingay na nagmumula sa karagatan tunay na nagpapakalma ito at nagpapagaan ng bumibigat na kalooban. Higit sa lahat ay nagbibigay ito ng positibong pananaw. Bawat hampas ng alon sa dagat ay may hatid nang 'di matawarang kapayapaan, kaluwalhatian sa kanyang pakiramdam. Iginala niya a
Ang buong maghapon ay ginugol nila Alexander sa paglilibot sa bayan ng San Isidro. Hangang-hanga si Rose sa kagandahan ng paligid. Indeed a place like a hidden paradise. Sa kanilang mini-exploration ay kasama na ang pagbisita sa Villa ng mga Zantillan. Nauna na kasi silang naimbitahan ng mga magulang ni Clark. Akalain mo iyon sa itinagal-tagal ng panahon na magkakilala sila ng doktor ni Manolo ay ngayon lamang siya nakadalaw sa lugar nito. Naging napakainit nang pagtanggap sa kanila nila Donya Isabel at Don Franco. Tuwang-tuwa ang mag-asawa sa ka-bibohan ng kanyang anak. Noon lang din niya nalaman na magkababata pala ang asawa at si Clark at malapit na magkaibigan ang kani-kanilang mga pamilya. Hindi niya maiwasang mamangha sa kabuuan ng Villa Zantillan. Sa bungad pa lamang ay hangang-hanga na siya. Katulad ng ancestral house ng mga Zaavedra ay takaw-pansin ang Villa na napapalilibutan ng mga ibat-ibang halamang namumulaklak. Ayon na rin kay Donya Isabel, ang mama ni Clark ay
Mabilis na binuhat ni Alexander si Rose at dinala sa tubig sa parteng hanggang baywang sa kabila ng pagpupumiglas ng babae. Umangat ang kamay nito sa leeg ng asawa at masuyong dumama in an erotic way. Napahugot naman ng paghinga si Rose nang madama ang mga palad ng asawa na lumalandas sa kanyang mga balikat. "Let's take off this thing," tukoy ni Alexander sa roba niya. "Oh No!" piping hiyaw ng isip niya. Gusto niyang magprotesta ngunit bago pa man niya maisatinig ang nais sabihin ay mabilis na nabaklas ng asawa sa pagkakabuhol ang suot niyang roba. Naibaba agad iyon ng lalaki at hinayaang anurin ng alon palayo. Walang ibang naiwan kundi ang manipis niyang pantulog. She wasn't wearing a bra. Dahil nasa ibabaw na sila ng tubig ay mistula na siyang walang saplot dahil sa pagkakabasa. Natuon ang mata ni Alexander sa dibdib ng asawa. Small but firm, tamang-tama lang ipaloob sa mga palad niya. Sa pagkapahiya ay pinagkurus ni Rose ang mga kamay sa dibdib. "Don't be s
“Mom!" Sigaw ni Alexa nang mapansin siya pagtingala nito sa may bintana. Sumunod na lumingon ang asawa. Huli na upang kumubli. Wala siyang nagawa kundi ang kumaway at magbigay ngiti sa anak. Pinamulahan siya ng mukha nang maramdaman ang humahagod na tingin ng lalaki. Mas lalo siyang namula nang sumilip si Manang Choleng at makita siya sa ganoong itsura na halos kumot lang ang saplot sa katawan. Napaungol siya sa kahihiyan. Bumalik sa loob at lumipat sa guestroom. Mabilis na naligo at nagbihis. Isang dilaw na mini dress ang kanyang isinuot na tinernuhan niya ng sandalyas. Paano niya ba haharapin ang asawa ng hindi naiilang. Ah, bahala na ...bulong niya sa sarili. Sa isang panig ng malawak na bakuran ay may nakatayong dampa o bamboo hut. Nakita niya roon si Manang Choleng, at abala sa paghahanda ng mga pagkain. Minabuti niyang doon na lamang tumuloy. Sinulyapan niya ang asawa at anak. Patuloy pa rin ang mga ito sa paglalaro. "Magandang umaga po, Manang Cho
“Avira?" Ang gulat na si Alexander na hustong kapapasok lang sa pintuan. Hindi nito inaasahan na madadatnan ang babae sa pag-uwi. Sabay pang napalingon sila Rose at Avira sa lalaki. "Oh darling, so happy to see you." Salubong ng babae at akmang hahalikan sana ang lalaki. "What brought you here, Avira?" Tanong ni Alexander sa malamig na tono. "I have a surprise for you," sagot ni Avira, na may kasamang pag-angat ng kilay. Mukhang hindi nito nagustuhan ang malamig na pakikitungo ni Alexander. "See this?" Itinaas nito ang hawak na brown envelope. "Ito ang tatapos sa pagpapanggap ng babaing iyan," duro nito Kay Rose sa nanlilisik na mata. Kumunot ang noo ni Alexander. Si Rose naman ay walang maintindihan sa mga pinagsasabi ng babae. Niladlad ni Avira ang nilalaman ng malaking sobre. Inabot ang bagay na iyon Kay Alexander. Pinasadahan ng lalaki ang papel o kung anuman iyon. Umigting ang panga nito at nagbago ang anyo, naging mabalasik. Ngumisi si Avira.
“You're a fool, Alexander!" Puno ng hinanakit na wika ni Avira. Sinundan ni Alexander ang babae pagkatapos ng eskandalo nito sa mansion. Hindi upang amuhin o makipag-ayos kundi upang klaruhin ang mga bagay sa pagitan nilang dalawa. Kasama na ang pag-amin niya sa tunay na nararamdaman niya para sa asawa. Bagay na hindi matanggap ng babae. "Paano mo nasikmurang tanggapin ang tira-tira na lamang ng iyong ama? Mas higit kang marupok kaysa kay Manolo. Nakakababa ng pagkatao na isang basura lang ang ipinalit mo sa akin. Dapat nga ay magpasalamat ka pa dahil hinubaran ko ng maskara ang babaing iyon." Mataas at pauyam na dagdag pa ni Avira. Pinukol ng masamang tingin ni Alexander ang dating kasintahan. Sa una palang ay batid na ng babae na wala siyang pag-ibig rito. Na ang namamagitan sa kanila ay walang commitment. At maliwanag iyon kay Avira. "Ako ang magpapasya sa mga bagay na iyan Avira. Kaya kong alamin ang buong katotohanan sa lahat ng sinabi mo. And I want to clarify somethi
Isang oras na ang nakalilipas mula nang makausap niya si Lance. Nakakainip ang bawat minutong dumadaan at naiinip na siya. Kasalukuyan siyang nasa study room at hinihintay ang kaibigan. Nakailang ikot na siya sa oval na lamesa. Nakakaramdam na siya ng pagkabagot. "Damn it Lancelot, what's taking you so long?" Mariing bulong ni Alexander sa sarili. Punong-puno siya ng mga katanungan. Halos gustong sumabog ng utak niya sa mga natuklasan ngayong araw. Unti-unti na siyang nakararamdam ng pagkirot ng ulo. Kahit anong pilit niyang alalahanin si Rose sa isipan ay wala siyang maalala. He honestly can't recall one incident of meeting her. Ano ang ibig sabihin ni Manolo sa sulat nito? Paano niyang naging anak si Alexa kung ni minsan ay hindi sila nagtagpo ng asawa? Imposibleng makalimutan niya si Rose kung isa man ito sa mga babaing napaugnay sa kanya. She's exceptional. Umangat ang ulo niya nang bumukas ang pintuan. Lumiwanag ang kanyang mukha ng pumasok si Lance. "I'm so
“Drop your gun or you're dead." Pagbabanta ni Lucas. Ngunit walang paggalaw mula kay Dmitri. Nanatili itong nakatayo at nakikiramdam sa lalaking nasa likuran. Lucas gritted his teeth. Gustong mawalan ng pasensya. Kung hindi siya nagkakamali ang lalaking nakatalikod ang kanilang subject. Mula pa kanina sa engkuwentro ay nababaghan na siya sa lalaki. Kapwa bandido nito ang inaasinta at kinikitlan ng buhay. Kita ang mga pinsala nito sa katawan. Na nagpapatunay lamang na dumaan ito sa mabigat na laban. Ngunit pangitang-pangita ang pagiging bihasa nito. Ni hindi alintana ang mga tama sa katawan. "I said drop it," he ordered. Marahan namang binitiwan ni Dmitri ang hawak na baril sa lupa. Sinubukan ni Lucas na lapitan ang lalaki para sinuhin. Subalit mabilis si Dmitri. Ang lapit niyang iyon ay mabilis nitong nasangga ang kamay niya at sinubukang baliin. Nagulat man ay mabilis rin siyang nakabawi. Nagsukatan sila ng lakas. Isang suntok sa mukha ang nagpatulig sa kanya mul
🌹Chapter Sixty🌹(Ang Katapusan)Rose was stunned. Her eyes still went wide. Tama ba siya nang rinig? "Na... naaaalala mo?" atubiling tanong niya. "Yes, I remembered everything, particularly...us." malambing na sagot ni Alexander, habang nakatunghay sa maliit niyang mukha. Sa nanlalaking mata ay muling umawang ang mga labi niya. Hindi agad siya nakapagsalita. Pilit inaaabot ng isip ang mga salitang nagmula sa lalaki. Baka kasi dinadaya lamang siya ng pandinig. "P...pero sabi ni Lance..." "Ni Lance? putol ni Alexander na may pagkunot ng noo. "Yes, he said you did not remem...," she paused. "Oh that bastard, he tricked me!" She hissed. Sukat humalakhak si Alexander. "You two have the same feathers," sabi ni Rose, na kinakitaan ng pagkapikon. "So devastating that you may remember parts of the memory but not all of it," dagdag niya. "You're the most beautiful part of it," Alexander said softly, while gently caressing her shoulder. "But you set me up.
Abala man sa ginagawa ay hindi magkamayaw si Rose sa katatanaw kay Alexander. Tinutulungan niya sa paghahanda ng pagkain ang Tiyang Linda niya. Kanina ay pinilit niyang magpaka-kaswal habang kaharap si Alexander. Hindi pa rin siya makapaniwala sa mga natuklasan ngayong araw. Gimbal pa rin siya at hindi agad-agad makabawi sa naging pag-uusap nila ni Lancelot. Hindi rin niya matiyak sa sarili kung ano ba ang nararapat niyang maramdaman sa mga sandaling ito. Ang kaalamang buhay si Dmitri ay labis na nagpagalak ng kanyang puso. Subalit ang katotohanang burado sya sa mga alala nito ay nagdudulot ng 'di matawarang hapdi at kirot sa kanyang damdamin. Ibang klase magbiro ang tadhana. Dumarating sa mga panahong hindi mo inaasahan at hindi ka handa. Huminga sya ng ubod lalim nang makaramdam ng pagbigat sa dibdib. Hinagod niya iyon gamit ang kamay dahil sa pakiramdam na paninikip. Pinuno niya ng hangin ang kanyang busto. Muli niyang sinulyapan si Alexander. Puno ng kasiyaha
“Kung ganoon ay saan dinala ni Alexander ang anak ko?" aniyang pilit na ginagawang pormal ang tinig. Napaupo siya sa katapat na silya ng lalaki. Larawan ng kalituhan at kawalan ng magawa. Punong-puno siya ng pangamba para sa anak. Nakakahiya man ay nawawala ang composure niya sa harap ng abogado. Mistulang balisa at tuliro sa itinatakbo ng mga pangyayari. Kagabi lamang ay talo pa ni Alexander ang totoong mangingibig sa pagpapadama ng pagmamahal. Sadyang ginugulo ng lalaki ang isip at damdamin niya. Sa isang pitik lamang ay dagli nitong naparupok ang kanyang depensa bilang babae. Paano kung ang lahat ng ipinakita nitong pagsuyo ay pawang balatkayo lamang upang makuha ang kanyang loob at pagtitiwala? Saan hahantong ang lahat? Isa ba sa mga istratehiya nito ang magpanggap upang mapagbayad siya sa isang pagkakamali na hindi niya mahanapan ng sagot? Spare my daughter Alexander, Oh God. she mouthed. Handa siyang harapin ang anumang kaso na maaring ipataw ng asawa. Kung
Nag-alala si Tiyang Linda para kay Rose na noo'y nagdadalaga pa lamang. Sa wari nito ay sinasamantala ni Don Manolo ang kanilang pangangailangan dala ng kahirapan. Ilang beses nitong pinayuhan ang pamangkin na pag-isipan o pagnilayang mabuti ang mga proposisyon ng Don. Subalit hindi nagpapigil si Rose at agad na pumirma sa kontrata. Nabahala si Tiya Linda noong una sa pag-aakalang hindi maganda ang hangarin ni Don Manolo sa pagtulong. Kalaunan ay nakita niya ang kabutihang loob ng matanda lalo na at malaki ang nagawa nito upang maging maayos ang kanilang buhay. At aminado siya sa bagay na iyon. Pagkat nagkaroon ng magandang kinabukasan ang pamangkin at siya naman ay nagkaroon ng maayos na hanap-buhay. Nakapagtapos si Rose ng pag-aaral sa isang de -kalidad na unibersidad at nakapagtrabaho sa radyo't telebisyon maging sa kilalang pahayagan. Naging kilala itong magaling na mamamahayag at kalaunan ay naging komentarista. Kasabay noon ay nakakatanggap si Rose ng iba't iba
Nagising kinabukasan si Rose na mag-Isa na lamang sa kanyang silid. Nang kapain niya ang bahagi ng kama ay bakante na iyon at wala ni anino ni Alexander. Tuluyang nagising ang kanyang diwa at iginala ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Subalit ay walang palatandaan ng lalaki. Nagmamadaling inabot ni Rose ang roba sa tabi. Mabilis na isinuot upang mapagtakpan ang kahubaran. Saglit na nag-init ang kanyang mukha sa pagka-alaala sa nangyari nang nagdaang gabi. Pinakiramdaman niya ang banyo baka sakaling naroon lamang ang asawa. Nang hindi makuntento ay sinubukan niyang kumatok ng mahina. Subalit walang senyales na may tao sa loob. Ni wala siyang ingay o kaluskos man lamang na maririnig. Agad siyang nag-ayos ng sarili at nagbihis nang mapagtantong baka nauna nang lumabas ang asawa. Sa kusina ay nabungaran niya ang tyahin na abala sa pagluluto. Tinapunan siya ng tingin ni Tiya Linda nang may kahulikap na ngiti. "O, mabuti at nagising ka na, aba'y umalis ang asawa mo." imporma ni
Hesusmaryosep! Anang tiya Linda na napaantada, larawan ito nang pagkagulat sa natunghayan sa kusina. "Tiyang!" lingon dito ni Rose. Mabilis siyang kumawala kay Alexander. Tumayo at inayos ang sarili. Pagkatapos ay nahihiyang napatitig sa tiyahing mulagat. A…Alexander?" sambit ng tiyahin, hindi makapaniwala ang babae na mabubungaran sa kusina ang lalaki kasama ang pamangkin sa isang mainit na tagpo. "Magandang gabi po, Tiyang Linda." Seryosong bati rito ni Alexander. Agad na nagmano ang lalaki sa matanda na bagama't nagpaunlak ay larawan ng kalituhan. Sinulyapan ni tiya Linda si Rose na hindi malaman kung paano magpapaliwanag at hindi rin makatingin ng diretso sa kanya. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa dalawa na puno ng pagdududa. Aktong magpapaliwanag na sana si Alexander nang unahan ito ni Rose. "N... Nagkita po kami sa event." aniya sa tiyahin. "Hinatid niya po ako dito sa bahay at..." "At...?" tuloy na tanong ni tiyang Linda na may halong pagkainip. "
Muling pinasibad ni Alexander ang Ducati nito pagkatapos ng ilang saglit. Hindi alintana ng lalaki ang rumaragasang ulan. Nagpatuloy ito at mas lalo pang binilisan ang pagpapatakbo. Hindi naman magkamayaw sa pag-aalala si Rose. Dahil basang-basa na ang asawa. At ang buhos ng ulan ay tila nakikipaggirian sa lakas ng bayo. Kay bilis rin ng takbo nila. At sa dilim na bumabalot sa paligid ay duda siyang naaaninag pa ng asawa ang kalsada. Subalit tila gamay na gamay ni Alexander ang dinaraanan. Mariin na lamang syang pumikit at mahigpit na yumakap sa lalaki. Sa kabila naman ng pangamba ay gising na gising ang mga pandama niya sa init na hatid ng pagkakalapit muli ng kanilang mga katawan. Nakailang bitiw siya ng malalim na paghinga. Nakakaloka ang senses niya at gusto pa ata siyang ipahiya. "We're here," bulong ni Alexander na nagpa-igtad sa kanya. Paglinga niya ay unang tumambad sa paningin niya ang bakod ng kanilang bahay na yari sa bakal. Namamanghang napatitig siya sa la
Hindi na nagawang makapag-reklamo pa ni Rose. Wala siyang nagawa kundi ang madismaya na lamang sa itinakbo ng mga pangyayari. Tumigil na rin sya sa kapapalag dahil nagmumukha lang siyang katawa-tawa. Sa higpit ng pagkakabitbit sa kanya ni Alexander malabong makaalpas sya. At ang tanga niya sa parteng wala siyang ni ideya na magkakilala pala sila Dusan at ang asawa. Kung ang pangunahing pakay ni Alexander sa pagtungo sa Cotabato ay para kastiguhin siya, nakapagtataka ang pagiging kalmante nito. Katunayan ay halos gustong lumundag ng puso niya nang masilayan sa muling pagkakataon ang guwapong mukha ng lalaki. Her defenses were weakened by his grin. For the past few weeks, she had never seen him. In her heart, she longed for this man. Buong akala pa mandin niya ay sasalubungin siya nito ng poot at galit. Ngunit malayo roon ang ipinapakitang kilos ng lalaki. Halos kabaliktaran. She heaved a sigh of relief. Gayunpaman ay nilinga niya ang paligid. Malay ba niya kung may mga
Eksaktong ika-walo ng gabi nang marating nila ang Plaza Hotel. Iginiya sila ng usherette na sumalubong sa kanila pagpasok pa lamang sa bulwagan. Habang naglalakad ay ramdam ni Rose ang mga matang nakamasid. Mula pa kanina sa entrance ay takaw-pansin na ang pagdating nila ng alkalde. Mayroong kababakasan ng paghanga; may tinging nang-iintriga; at mayroon ding nakaarko ang mga kilay. Ipinakilala siya ni Dusan sa mga kaalyado nito. May tuksuhan subalit tinapos ng kaibigan sa salitang magkaibigan lamang sila. Ilang dating katrabaho sa larangan ng media ang natanaw niya sa 'di kalayuan. Kuntodo kaway ang mga ito kaya't saglit siyang nagpaalam kay Dusan na nagpaunlak naman. "OMG! Are you dating the elusive Mayor Dusan Aguirre?"Salubong ni Karla, na namimilog ang mga mata. Dati niya itong nakasama sa isang malaking network as anchor. Nakipag-beso ang babae. "We're just friends," Rose simply responded. "Then you've got everybody fooled here, darling." sambit ni Karla, na h