“You're a fool, Alexander!" Puno ng hinanakit na wika ni Avira. Sinundan ni Alexander ang babae pagkatapos ng eskandalo nito sa mansion. Hindi upang amuhin o makipag-ayos kundi upang klaruhin ang mga bagay sa pagitan nilang dalawa. Kasama na ang pag-amin niya sa tunay na nararamdaman niya para sa asawa. Bagay na hindi matanggap ng babae. "Paano mo nasikmurang tanggapin ang tira-tira na lamang ng iyong ama? Mas higit kang marupok kaysa kay Manolo. Nakakababa ng pagkatao na isang basura lang ang ipinalit mo sa akin. Dapat nga ay magpasalamat ka pa dahil hinubaran ko ng maskara ang babaing iyon." Mataas at pauyam na dagdag pa ni Avira. Pinukol ng masamang tingin ni Alexander ang dating kasintahan. Sa una palang ay batid na ng babae na wala siyang pag-ibig rito. Na ang namamagitan sa kanila ay walang commitment. At maliwanag iyon kay Avira. "Ako ang magpapasya sa mga bagay na iyan Avira. Kaya kong alamin ang buong katotohanan sa lahat ng sinabi mo. And I want to clarify somethi
Isang oras na ang nakalilipas mula nang makausap niya si Lance. Nakakainip ang bawat minutong dumadaan at naiinip na siya. Kasalukuyan siyang nasa study room at hinihintay ang kaibigan. Nakailang ikot na siya sa oval na lamesa. Nakakaramdam na siya ng pagkabagot. "Damn it Lancelot, what's taking you so long?" Mariing bulong ni Alexander sa sarili. Punong-puno siya ng mga katanungan. Halos gustong sumabog ng utak niya sa mga natuklasan ngayong araw. Unti-unti na siyang nakararamdam ng pagkirot ng ulo. Kahit anong pilit niyang alalahanin si Rose sa isipan ay wala siyang maalala. He honestly can't recall one incident of meeting her. Ano ang ibig sabihin ni Manolo sa sulat nito? Paano niyang naging anak si Alexa kung ni minsan ay hindi sila nagtagpo ng asawa? Imposibleng makalimutan niya si Rose kung isa man ito sa mga babaing napaugnay sa kanya. She's exceptional. Umangat ang ulo niya nang bumukas ang pintuan. Lumiwanag ang kanyang mukha ng pumasok si Lance. "I'm so
“Drop your gun or you're dead." Pagbabanta ni Lucas. Ngunit walang paggalaw mula kay Dmitri. Nanatili itong nakatayo at nakikiramdam sa lalaking nasa likuran. Lucas gritted his teeth. Gustong mawalan ng pasensya. Kung hindi siya nagkakamali ang lalaking nakatalikod ang kanilang subject. Mula pa kanina sa engkuwentro ay nababaghan na siya sa lalaki. Kapwa bandido nito ang inaasinta at kinikitlan ng buhay. Kita ang mga pinsala nito sa katawan. Na nagpapatunay lamang na dumaan ito sa mabigat na laban. Ngunit pangitang-pangita ang pagiging bihasa nito. Ni hindi alintana ang mga tama sa katawan. "I said drop it," he ordered. Marahan namang binitiwan ni Dmitri ang hawak na baril sa lupa. Sinubukan ni Lucas na lapitan ang lalaki para sinuhin. Subalit mabilis si Dmitri. Ang lapit niyang iyon ay mabilis nitong nasangga ang kamay niya at sinubukang baliin. Nagulat man ay mabilis rin siyang nakabawi. Nagsukatan sila ng lakas. Isang suntok sa mukha ang nagpatulig sa kanya mul
Tahimik ang paligid ng kuta. May mangilan-ngilang rebelde sa paligid na nagbabantay. Ngunit wala ni isang nakapansin na may mga sundalong naka-puwesto na sa paligid. Sinenyasan ng kapitan ang mga kasamahan. Kailangan na nilang kumilos. Umiikot ang oras at mahalaga ang bawat minuto para sa isang misyon. Una nilang pinuntirya ang mga bantay. Saglit pa at isa-isang nagsipag-bulagtaan sa lupa ang mga katawan na wala ng mga buhay. Subalit isang bandido ang nakaramdam ng kanilang pag-atake. Sumigaw ito upang mabigyan babala ang mga kasamahan. Na-alarma ang lahat kaya't nagkaron na ng malaking komosyon. Nagpalitan na ng mga putok. Naging marahas ang engkuwentro. Dahil hindi rin basta-basta nagpalupig ang mga bandido. Kitang-kita ang kahandaan ng mga ito, gamit ang mga de klaseng armas. Ngunit hindi kinakitaan ng pagkabahala ang kapitan. Layon ng misyon ang iligtas ang bise presidente mula sa pagkakadukot ng mga tulisang kilala sa pagiging berdugo sa pagkitil ng buhay
Tunog nang pumaradang sasakyan ang naulanigan ni Rose mula sa labas. Lumapit siya sa may bintana at sumilip sa munting siwang na ginawa. Isang Lexus RX ang natanaw niyang nakahimpil sa 'di kalayuan. Napangiti siya nang bumaba mula roon si Dusan Aguirre. He looks stunningly handsome in his off-white suit. Mag-isa lang ang lalaki at wala ni isang bodyguard na kasama man lang kasama. Limang taon ang nakalilipas ay nakilala niya si Dusan sa isa sa mga press conference sa Cotabato. Bagong halal pa lamang noon ang lalaki bilang alkalde ng San Fabian. Bagama't bago sa larangan ng public service ay umani ito ng mga papuri't parangal. Kinakitaan niya ng kababaanng loob ang lalaki. Maginoo subalit mabalasik. Napatunayan niya iyon nang minsang bastusin siya ng isa sa mga kaalyado nitong congressman sa isang ambush interview. Medyo lasing na noon ang nasabing pulitiko. Sa pag-akalang isa lamang siyang ordinaryong mamahayag sa crowd ay naging bastos ang lalaki sa mga pa
Eksaktong ika-walo ng gabi nang marating nila ang Plaza Hotel. Iginiya sila ng usherette na sumalubong sa kanila pagpasok pa lamang sa bulwagan. Habang naglalakad ay ramdam ni Rose ang mga matang nakamasid. Mula pa kanina sa entrance ay takaw-pansin na ang pagdating nila ng alkalde. Mayroong kababakasan ng paghanga; may tinging nang-iintriga; at mayroon ding nakaarko ang mga kilay. Ipinakilala siya ni Dusan sa mga kaalyado nito. May tuksuhan subalit tinapos ng kaibigan sa salitang magkaibigan lamang sila. Ilang dating katrabaho sa larangan ng media ang natanaw niya sa 'di kalayuan. Kuntodo kaway ang mga ito kaya't saglit siyang nagpaalam kay Dusan na nagpaunlak naman. "OMG! Are you dating the elusive Mayor Dusan Aguirre?"Salubong ni Karla, na namimilog ang mga mata. Dati niya itong nakasama sa isang malaking network as anchor. Nakipag-beso ang babae. "We're just friends," Rose simply responded. "Then you've got everybody fooled here, darling." sambit ni Karla, na h
Hindi na nagawang makapag-reklamo pa ni Rose. Wala siyang nagawa kundi ang madismaya na lamang sa itinakbo ng mga pangyayari. Tumigil na rin sya sa kapapalag dahil nagmumukha lang siyang katawa-tawa. Sa higpit ng pagkakabitbit sa kanya ni Alexander malabong makaalpas sya. At ang tanga niya sa parteng wala siyang ni ideya na magkakilala pala sila Dusan at ang asawa. Kung ang pangunahing pakay ni Alexander sa pagtungo sa Cotabato ay para kastiguhin siya, nakapagtataka ang pagiging kalmante nito. Katunayan ay halos gustong lumundag ng puso niya nang masilayan sa muling pagkakataon ang guwapong mukha ng lalaki. Her defenses were weakened by his grin. For the past few weeks, she had never seen him. In her heart, she longed for this man. Buong akala pa mandin niya ay sasalubungin siya nito ng poot at galit. Ngunit malayo roon ang ipinapakitang kilos ng lalaki. Halos kabaliktaran. She heaved a sigh of relief. Gayunpaman ay nilinga niya ang paligid. Malay ba niya kung may mga
Muling pinasibad ni Alexander ang Ducati nito pagkatapos ng ilang saglit. Hindi alintana ng lalaki ang rumaragasang ulan. Nagpatuloy ito at mas lalo pang binilisan ang pagpapatakbo. Hindi naman magkamayaw sa pag-aalala si Rose. Dahil basang-basa na ang asawa. At ang buhos ng ulan ay tila nakikipaggirian sa lakas ng bayo. Kay bilis rin ng takbo nila. At sa dilim na bumabalot sa paligid ay duda siyang naaaninag pa ng asawa ang kalsada. Subalit tila gamay na gamay ni Alexander ang dinaraanan. Mariin na lamang syang pumikit at mahigpit na yumakap sa lalaki. Sa kabila naman ng pangamba ay gising na gising ang mga pandama niya sa init na hatid ng pagkakalapit muli ng kanilang mga katawan. Nakailang bitiw siya ng malalim na paghinga. Nakakaloka ang senses niya at gusto pa ata siyang ipahiya. "We're here," bulong ni Alexander na nagpa-igtad sa kanya. Paglinga niya ay unang tumambad sa paningin niya ang bakod ng kanilang bahay na yari sa bakal. Namamanghang napatitig siya sa la