Sa mga sandaling ito, abala pa rin si Lady Jessa sa pag-iisip kung sino ang pwedeng itambal kay Karylle. Kinuha niya ang kanyang telepono at nagplano siyang maghanap ng mga mararangal na binata online.Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, isang balita ang biglang lumabas sa screen ng kanyang telepono.Ang balita? Ang asawa ni Harold Sanbuelgo ay nakita sa kotse ng presidente ng Handel Group!Nanlaki ang mga mata ni Lady Jessa.Alexander?!Ang batang iyon! Kilalang-kilala siya sa pagiging maloko! Kahit hindi siya madalas manood ng balita, alam niya na kaliwa’t kanan ang mga kasintahan nito. Paano siya magiging bagay kay Karylle?!"Mga lalaki na puro titulo lang ang habol!" naisip niya.Ngunit sa kabila nito, klinik pa rin niya ang balita.Doon niya nakita ang malinaw na litrato ni Karylle na bumababa mula sa sasakyan ni Alexander! Kitang-kita ang mga mukha nilang dalawa!Paano ito nangyari?!Dali-dali niyang dinial ang numero ni Karylle.Ngunit...“Sorry, the number you dialed is in
"Okay."Bagama’t sinabi ito ni Lady Jessa, hindi talaga iyon ang nasa isip niya. Kailangan niyang makahanap ng pinakamabuting lalaki na magiging apo niyang manugang!Nag-usap pa silang dalawa ng kaunti bago tuluyang ibinaba ang telepono.Samantala, binuksan ni Karylle ang kanyang telepono at mabilis na nag-scroll sa Weibo.Hot search.Kahit hindi siya artista, madalas siyang makita roon.Bukod pa sa kanyang “invisible” na social media account, lagi rin siyang nauugnay kay Harold.Para sa kabutihan ng kumpanya, madalas nilang ipakita na para bang masaya at nagmamahalan silang mag-asawa sa harap ng publiko. Noon, gusto pa niyang makipag-cooperate dahil mahal niya si Harold. Sa harap ng iba, pakiramdam niya, napangasawa niya ang isang mabuting tao.Pero ngayon?Tsk.Ang hot search tungkol sa kanya at kay Alexander ay kumakalat nang todo. Tiyak na magkakaroon ng gulo sa kumpanya ng Sanbuelgo.Lahat kasi ng tao ay alam na mortal na magkaaway sina Harold at Alexander—hindi kailanman magkakas
Nang maramdaman ni Karylle ang mabigat na presensyang dala ng galit ni Harold, hindi na niya nagawang sabihin ang mga mura na kanina'y nasa dulo ng kanyang dila. Dahan-dahan niyang isinara muli ang pinto.Ang malakas na katok sa pinto ay halos bumingi sa kanya. Natakot siyang makaabala sa mga kapitbahay, kaya kahit ayaw niyang harapin si Harold, wala siyang nagawa kundi buksan ang pinto.Pumasok si Harold na may madilim na ekspresyon sa mukha.Tiningnan siya ni Karylle nang masama. "Mr. Sanbuelgo, ginagawa mo ba 'to para ipakita sa akin na hindi mo talaga kayang kalimutan ang nakaraan natin? Hindi ba pwedeng bukas mo na lang ito ayusin?”Akala niya'y may nakita lang si Harold online tungkol sa kanya at tinawagan siya para magtanong. Pero sa oras ng pangyayari, napagtanto niyang nasa malapit lang ito sa bahay niya noong tumawag!Natawa si Harold sa inis at diretsong tinitigan siya nang matalim. "Hindi makalimutan ang nakaraan? Karylle, may dahilan akong maniwala na lahat ng ginagawa mo
Agad niyang binuksan ang pinto.Isang matangkad at payat na pigura ang bumungad kay Karylle.Sa mga oras na iyon, tumayo rin si Harold at lumapit.Bahagyang ngumiti si Karylle, saka lumingon kay Harold. "Hindi ang tinatawag mong ‘kabit,’ ko ang nandito, kundi ang kasintahan mo."Naningkit ang mga mata ni Adeliya. Kasintahan? Kung gugustuhin niya, isang kumpas lang ng daliri at ang legal na asawang si Karylle ang magiging ‘kabit.’Mas lalong dumilim ang mukha ni Harold. Tinitigan niya si Adeliya nang may inis. "Anong ginagawa mo rito?"Agad na sumagot si Adeliya na may kunwaring pag-aalala, "Tumawag lang ako sa kapatid mo. May gusto lang sana akong pag-usapan, pero narinig kong masama raw ang pakiramdam mo ngayon, kaya nag-alala ako. Nang malaman kong nandito ka, natakot akong baka nagtatalo na kayo, kaya nagmadali akong pumunta. Karylle, Harold, kung may problema, pag-usapan niyo na lang. Ayokong magmukhang ako ang dahilan ng gulo."Ngumiti si Karylle, "Ayos lang naman. Tutal, pakakasa
Kinuha ni Harold ang cellphone ni Karylle at biglang binaba ang tawag!Tiningnan siya ni Karylle nang nagtataka, "Ano bang ginagawa mo?"Nakatingin si Harold kay Karylle, para bang titig pa lang niya ay kaya na siyang tusukin kung sakaling kumilos ito ng hindi niya gusto."Karylle, huli na 'to. Huwag mo akong subukang galitin sa pag-akit ng kung sinu-sino. Huwag mo akong pilitin na gumawa ng paraan laban sa’yo!"Napako ang mukha ni Adeliya. Akit ng kung sinu-sino?Simula’t sapul, iniisip niyang ang kontrol ni Harold kay Karylle ay para lamang sa kanyang pride bilang lalaki. Sino bang lalaki ang makakayanan na makita ang asawa niyang kakahiwalay pa lang ay nagloloko na?Pero...May kutob siyang hindi maganda.Hindi nagpakita ng interes si Karylle at sinabing, "Malaya kang gumawa ng kahit ano, wala akong pakialam. Paalam."Nag-aalala si Adeliya, kaya hinawakan nito ang braso ni Harold, "Harold, pasensya na kung medyo pabata-bata pa ang pinsan ko. Huwag mo na lang masyadong seryosohin ang
"Malalaman mo rin ‘yan pagdating ng tamang panahon.""Ano?! Grabe! Kaibigan pa ba kita talaga?""Oo naman! At lulutuan kita mamaya.""Totoo?!"Si Nicole ay tipikal na foodie, pero ang mga luto ni Karylle ay hindi lang basta masarap—parang gawa pa ng propesyonal na chef. Kaya naman, nang sabihin ni Karylle iyon, sobrang na-excite si Nicole."Siyempre totoo.""Gusto ko ng braised pork, lion's head, sweet and sour fish…"Hindi na nagpatumpik-tumpik si Nicole at nagbigay agad ng walo pang putahe nang isang hinga lang.Napangiwi si Karylle, "Makakain mo ba lahat ‘yan?""Syempre naman! Malakas akong kumain!""Sige na nga, kung anong gusto mo."Nagpatuloy sila sa kwentuhan at tawanan habang pauwi, pero… habang nagbabalat ng gulay, bigla silang nakarinig ng doorbell.Naguguluhan si Nicole, "Sino kaya ‘yan? Kanino mo binigay ang address mo?"Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle. Bukod kina Harold at Adeliya, si Nicole lang ang nakakaalam ng address niya.Bagamat alam ni Alexander kung saan siya
Sa mga oras na iyon, para talagang isang espiya si Nicole, paikot-ikot at tinitingnan ang mga mukha ng dalawang tao sa harapan niya. Sigurado siyang may mali sa dalawang ito!Hindi pa sinasabi ni Karylle na may gusto siya kay Alexander!Bahagyang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Pero, paano naman nangyari iyon?!Bigla niyang tinanong, "Karylle, ang daya mo naman! Kailan pa kayo nagkakilala? Mukhang close na kayo, ah? Hindi mo man lang ipinakilala ang bago mong kaibigan sa akin?"Habang sinasabi ito ni Nicole, kumindat pa siya kay Karylle.Bahagyang ngumiti si Alexander at may malalim na sinabi, "Hindi pa matagal ang pagkakakilala namin, pero malalim na ang samahan."Naguluhan si Nicole. "Samahan?! Anong klaseng samahan ito?!”Napangiwi si Karylle. "Hugasan mo na lang ‘yung gulay."Ngumiti si Alexander. "Sige."Panay ang silip ni Nicole kay Karylle, tila umaasang magbigay ito ng hint. Pero hanggang sa nailapag na ang mga putahe sa lamesa, wala siyang nakuha kahit kaunting impormasy
Punong-puno ng pag-aalala ang boses ni Nicole. Ramdam niya na haharapin ni Karylle ang isang matinding unos balang araw.Alam ng lahat na tuwing magkasama sina Karylle at Harold sa mga party, ito’y para ipakita ang kanilang pekeng pagmamahalan. Pero ngayon,iba. Hindi na sila magkasama…Itinaas ni Alexander ang kanyang kilay ngunit nanatiling tahimik.Kung sasama si Karylle sa kanya, tiyak na magiging matinding gulo ito sa pamilya Sanbuelgo, at lubos siyang matutuwa na mangyari iyon.Bahagyang ngumiti si Karylle at sinabing, "Wala akong pakialam."Kailangan din niyang gawin ang hakbang na ito balang araw. Wala na siyang pasensya kay Harold, at hindi na niya kailangang tiisin ito.Bukod dito, kahit hindi siya ang gumawa, si Adeliya naman ang gagawa ng paraan sa mga susunod na araw. Mas mabuti pang siya na ang maging masama, para mas mapalaya na niya ang sarili niya.Bahagyang napabuntong-hininga si Nicole, "Mabuti kung ganoon. Mas magiging maayos ang proseso ng divorce niyo."Nagtaas ng
Binuksan ni Harold ang pinto ng kotse at mababang tinig na nagsabi, "Bumaba ka."Bahagyang nanginig ang pilikmata ni Karylle. Ayaw niyang gumalaw, at ramdam niya ang matinding pagtutol sa loob niya.Sa totoo lang, mas gusto pa niyang manatili sa loob ng sasakyan, kahit na pagmamay-ari ito ni Harold.Nang makita niyang hindi siya gumagalaw, lumabas muna si Harold ng kotse. Ilang saglit lang, umikot siya sa kabilang gilid at binuksan ang pinto ng pasahero.Nakita niyang nananatiling nakaupo si Karylle at walang balak bumaba. Muli siyang nagsalita, "Bumaba ka."Kumunot ang noo ni Karylle at tiningnan ang lalaking nasa harapan niya nang may pagtataka. "Bakit mo ako dinala rito?""’Di mo ba gustong makita? Matagal ka nang hindi nakakabalik."May kakaibang bigat ang tono ni Harold nang sabihin niya iyon.Lalong kumunot ang noo ni Karylle at naramdaman niyang ayaw niyang manatili rito. "Hindi ko na kailangang bumalik. Hindi ko na lugar ito.""Bumaba ka."Mas mabigat ang tono ni Harold kaysa
Kakaiba at hindi maintindihan ang lalaking ito, at ngayon, sa tuwing makakaharap niya ito, napapailing na lang siya sa inis.Ipinadlock ni Harold ang kotse gamit ang kamay niya, saka idiniretso ang tingin kay Karylle.Nakatingin din si Karylle sa kanya, malinaw na hinihintay itong magsalita. Gusto niyang makita kung ano na namang palabas ang gagawin ng lalaking ito at kung anong nakakatawang bagay ang sasabihin niya!Matapos ang ilang segundong katahimikan, sa malalim na boses ay sinabi ni Harold, “Ano ang relasyon niyo ni Christian?”Napatigil si Karylle at napatingin dito na may halong pagtataka. “At anong kinalaman mo ro’n?”Biglang nanlamig ang mukha ni Harold, saka siya napangisi nang may halong galit. “Anong kinalaman ko?!”Kumunot ang noo ni Karylle. May mali ba siyang nasabi?Nanggigigil na nagngitngit ang mga ngipin ni Harold at bigla niyang hinawakan ang pulso ni Karylle, saka ito hinila. Sa madiin na tono, sinabi niya, “Karylle, may puso ka ba talaga?!”Ano ba ang ginawa ni
"May kinalaman ito sa akin.""Harold, maniwala ka sa akin, wala akong kasalanan!"Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. "Sa tingin mo ba, maniniwala ako?""Kailangan mong maniwala sa akin, Harold! Wala talaga akong kinalaman dito!" Napasigaw na si Adeliya, halatang emosyonal.Sa sumunod na sandali, narinig niya ang boses ni Andrea—halatang may halong pagkadismaya."Harold, simula nung nangyaring insidente, parang nawawala na sa sarili si Adeliya. Minsan, hindi na lang siya nagsasalita buong araw, tapos bigla na lang siyang magpipilit na kausapin ka, gusto niyang magpaliwanag sa'yo. Harold, mabuting tao si Adeliya, hindi niya magagawa ang bagay na 'yon, sana maintindihan mo..."Bago pa niya matapos ang sinasabi, nawalan na ng pasensya si Harold."Huwag niyo na akong guluhin. Hanggang dito na lang ang pasensya ko."Pagkasabi noon, ibinaba na niya ang telepono.Ubos na talaga ang pasensya niya sa mag-inang ito. Ayaw na niyang makitang nagpapanggap pa sila.Habang inilalapag niya ang telep
Karylle ay lumabas na, suot ang isang simpleng light yellow na pambahay. Ang kanyang maluwag na buhok ay nagbigay sa kanya ng itsurang parang inosenteng dalagang estudyante sa kolehiyo, kaya't hindi maiwasang mapansin siya ng mga tao.Nang makita siya ni Christian, hindi na nito naalis ang tingin sa kanya."Karylle."Nicole: "......" Bigla niyang naisip na kailangan niyang magsipilyo.Roxanne: "......" Matagal na siyang nakaupo sa sofa sa sala, pero ni minsan ay hindi siya napansin ni Christian.Ngumiti si Karylle at tumango kay Christian. "Nandito ka na pala, maupo ka."Pagkasabi nito, dumiretso na siya sa sofa.Si Roxanne ay nakaupo sa pangalawang puwesto sa sofa, at si Karylle naman ay dumiretso sa unang puwesto at umupo doon—wala nang espasyo para makaupo si Christian sa tabi niya.Ngunit hindi ito ininda ni Christian. Umupo siya sa pinakamalapit na puwesto kay Karylle sa gilid."Kumusta na ang pakiramdam mo?"Ito na naman…Parang ito na ang paboritong tanong ni Christian sa kanya
Napabuntong-hininga si Nicole, medyo may halong panghihinayang. "Bukas, siguradong iniisip ni Christian na makikita ka niya nang mag-isa. Hindi niya alam na nandito kaming dalawa. Bakit hindi ko na lang ipost sa social media?"Napailing si Roxanne. "Ngayon, medyo mas maayos na ang lagay ni Christian, pero hindi pa rin kaya ng utak niya ang matinding stress. Lalo na kung may alak pa. Ang inaalala ko, baka hindi niya makontrol ang sarili niya at bumalik sa bisyo, o kahit hindi siya uminom, baka maapektuhan pa rin siya nang husto. Ano na lang ang gagawin natin kung mangyari ‘yon?"Natahimik ang dalawa pang kasama niya.Alam nilang pareho ang pinangangambahan ni Roxanne. Kung hindi, hindi na sana nagpatumpik-tumpik si Karylle sa ganitong sitwasyon.Napakagat-labi si Karylle, hindi alam kung ano ang sasabihin o kung paano haharapin ang lahat ng ito.Napabuntong-hininga muli si Nicole. "Wag na muna nating isipin ‘yan. Ang mahalaga, ipaalam muna natin kay Christian na nandito tayong dalawa k
Kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at tinawagan si Nicole.Agad namang sinagot ito ng kaibigan. "Ano yun, baby? Tapos na?""Oo, pumunta ka na dito.""Sige~"Pagkababa ng tawag, dumating si Nicole nang nagmamadali. Pagbukas niya ng pinto, hindi man lang siya tumingin nang maayos at agad na nagsalita nang pabiro, "O, tingnan mo naman ang ate mo, napaka-entertaining, 'di ba? Baka kasi masyadong mataas ang wattage ko, baka maduling ka~"Hindi pa siya tapos magsalita nang mapansin niyang nakaupo si Alexander sa isang upuan, may bahagyang ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya. "Natutuwa ako na may kaibigan si Karylle na katulad mo."Bahagyang nagkamot ng noo si Nicole, tila nahihiya. "Ah...uh..."Lalo pang lumalim ang ngiti ni Alexander. Tumingin siya kay Karylle at mahinang nagtanong, "Dinner tayo mamaya?""Hindi na. Masama ang pakiramdam ko, kailangan kong magpahinga." Walang pag-aatubiling tumanggi si Karylle.Tumaas ang kilay ni Alexander. "Sige."Bago umalis, muli siyang tuming
Si Karylle ay hindi mahilig sa kalabuan, at hindi rin siya basta-basta nagpaparusa sa isang tao nang walang dahilan—ugali na niya ito."Oo, alam ko." Ngumiti nang bahagya si Alexander, ngunit sa halip na makaramdam ng pagkailang, tila natuwa pa siya sa sinabi ni Karylle.Dati-rati, tinatawag siya nitong Mr. Handel sa bawat pagkakataon, pero ngayon, kahit na ito ay dahil sa guilt o sa ibang dahilan, handa na siyang tawagin siya nang mas pormal. Para kay Alexander, malaking bagay na ito, at sapat na para mapasaya siya.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, hindi alam kung ano ang iniisip nito, pero malinaw na ang usapan. Kung magpapatuloy pa siya sa pagdiin ng bagay na ito, baka magmukhang paulit-ulit na lang siya.Hindi na niya binanggit pa ito, sa halip ay sinabi niya nang kalmado, "Gagawa ako ng plano sa loob ng sampung araw. Ano ba ang gusto mo, at kailan mo ito gustong ipatupad?""Walang problema sa pagpapaliban ng implementasyon. Maaari itong maging isang malaking investment, pero
"Noodles?""Hindi ka ba dapat nagpapahinga?"Bahagyang ngumiti si Alexander. "Mas mabuti pang makita ka kaysa magpahinga."Bahagyang pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi. Sa usaping ito ng pakikipagkasundo sa pamilya Sabuelgo, darating ang araw na kakailanganin niyang magbigay ng paliwanag sa Handel Group. Hindi rin siya maaaring magkaroon ng alitan kay Alexander, kaya sooner or later, kakailanganin niyang ipaliwanag ang lahat sa kanya.Matapos ang saglit na pag-aalinlangan, sa wakas ay nagsalita siya. "Nasaan ka?""Nasa labas lang ako ng paliparan, malapit lang sa’yo. Hanap ka ng lugar, maghihintay ako."Sa totoo lang, siguradong alam na ni Alexander ang kasalukuyang
Nanlaki ang mga mata ni Adeliya, ngunit agad niyang ibinaba ang kanyang ulo upang walang makapansin.Hindi na ito pinansin ni Karylle, dahil alam na niya kung ano ang iniisip nito.Nang makita niyang gaya ng inaasahan ay hindi nagsalita si Adeliya, bahagya siyang ngumiti. "Kung talagang gusto mong manatili sa ganitong kalagayan, hayaan mo, pagbibigyan kita."Sa pandinig ng iba, tila ba puno ng panghihinayang ang sinabi ni Karylle, ngunit para sa tatlong taong kaharap niya, iba ang naging dating nito.Dahil iyon mismo ang iniisip ni Karylle—na manatili si Adeliya sa ganitong kalagayan habambuhay.Lalong pumangit ang ekspresyon ni Andrea. Malalim siyang huminga bago magsalita, "Karylle, paano mo nasabi 'yan? Magkapatid kayo!"Ngumiti si Karylle, ngunit malamig ang kanyang tinig. "Ganyan talaga ang mundo, Andrea. Survival of the fittest. Kung wala kang kakayahan, matutulad ka sa mga pinababayaan. Kung pinili ng pinsan kong magpakatamlay at magkulong sa sarili niyang mundo, hayaan na lang