"Anong ginawa ko?! Kumalat na sa media, naglipana na ang mga litrato nila ni Harman. Kung hindi ka naniniwala, tingnan mo sa Weibo, siya ang top trending. Kung ako ang tatanungin, ang galing talaga ng abogadong ‘yon. Kahit hindi siya celebrity, lagi siyang nasa hot search. Talagang magaling!"Walang tinag ang pangungutya sa mga mata ni Michaela, at hindi niya nakalimutang tingnan ang lalaking nasa harap niya. Pero... wala man lang pakialam si Dominic sa sinasabi niya, abala itong nag-aayos ng mga file sa computer.Hindi na nakatiis si Michaela at nagsalita ulit, "Dominic, hindi mo ba narinig ang sinabi ko?! Si Karylle ay isang babaeng mababa ang moralidad!!"Tumingin si Dominic sa kanya nang malamig, "Tapos ka na ba?"Magpapatuloy sana si Michaela, pero bigla siyang hinila ni Andrea, ang isa pang abogado at bumulong, "Michaela, huwag mo na ituloy."Habang nagsasalita si Andrea, binigyan niya ito ng senyas, at nakita ni Karylle na nasa pinto siya.Pero hindi napansin ni Michaela ito. Bi
Kahit simpleng mga salita lang ang sinabi ni Karylle, ramdam ng anim na tao ang matinding tensyon.Nagtinginan sila kay Karylle nang hindi makapaniwala. Siya ba talaga ang dating Mrs. Sanbuelgo? Ibang-iba ang dating niya kumpara sa karaniwang tao.Hindi maganda ang itsura ni Michaela. Kahit may takot siya, pilit niyang pinapanatili ang kanyang pride at sinabing, "Takot ba ako sa'yo?! Totoo lang naman ang mga sinasabi ko!"Ngumiti lang si Karylle at nagpatuloy na naglakad papasok sa opisina.Naiwan sina Michaela at ang iba pang mga tao sa kinatatayuan nila, tahimik na tinititigan ang likod ni Karylle. Parang hindi sila makapaniwala sa kanyang dignidad at kakayahang di mapantayan.Tila nakatakda si Karylle na maging sentro ng atensyon kahit saan siya magpunta, at lahat ng mga masamang komento tungkol sa kanya ay tila naging inggit na lang.Napabuntong-hininga si Andrea, saka tinulak si Michaela, "Michaela, bawasan mo na lang ang sinasabi mo. Kahit divorced na siya, hindi mo pa rin dapat
Hindi pa rin tumitigil ang mga usapan sa lawfirm. AT patuloy ang takbo ng orasan, at hapon na.Si Adeliya ay hindi naman nagpapabaya at dumiretso sa lumang bahay ng pamilya Sanbuelgo.Marami siyang dalang mga regalo, para magpakitang-gilas sa pamilya Sanbuelgo. Nag-abiso na siya kay Lauren, kaya hindi na kailangan pang ipaalam muli.Pagkapasok niya sa pintuan, agad siyang binati ni Lauren nang masaya, "Hello Adeliya."Ngumiti si Adeliya at tumango, "Hello, tita."Iniabot niya ang isang mamahaling kahon ng skincare, "Tita, pinadala ito ng kaibigan ko mula sa abroad. Siguradong totoo 'yan at maganda ang epekto. Subukan mo, kapag nagustuhan mo, hihingi ako ulit ng iba."Tinanggap ni Lauren ang regalo at ngumiti ng magalang, "Oh, lagi ka na lang may dala kapag pumupunta ka. Hindi mo na kailangang magdala ng mga regalo sa susunod, ha? Nakaligtas ang anak ko dahil sa'yo, hindi ko makakalimutan ang utang na loob na 'to."Ngumiti si Adeliya at umiling, "Instinct lang 'yon nung nangyari, tita.
Tumango si Adeliya na parang sang-ayon, "Oo nga, sobra na talaga, pero ganito na talaga sa internet, tita, kailangan mo nang masanay.""Hindi! Ang ibig kong sabihin, sobra na sila!" Bumagsak ang mukha ni Jenny, hindi pinansin si Adeliya, at agad niyang kinuha ang telepono at tumawag.Agad naman sumagot ang nasa kabilang linya, at mariing sinabi ni Jenny, "Nasaan ka ngayon?"Kalma lang ang boses ni Harman, "Pauwi na ako."Pilit pa ring pinipigilan ni Jenny ang kanyang galit, mahigpit na hawak ang telepono, "Bakit hindi mo ako sinabihan na uuwi ka na?! Bakit mas inuna mo pang puntahan si Karylle?!"May bahagyang ngiti sa mata ni Adeliya, kung magkaaway ang dalawa, lalo pang mababawasan ang respeto ni Jenny kay Karylle, at sa oras na 'yon, tiyak na hindi na makakabalik si Karylle sa pamilya Sanbuelgo.At ang namumuno sa pamilya ay si Joseph Sanbuelgo, na hindi rin gusto si Karylle. Si Adeliya lang ang nais magpakasal sa pamilya Sanbuelgo, at determinado siya rito.Hinila ni Adeliya ang la
Katatapos lang makipag-usap ni Mr. Monde sa telepono at papalapit na sana siya kay Karylle, nang bigla siyang makatanggap ng isa pang tawag.Naging mas seryoso ang ekspresyon ni Mr. Monde, at paminsan-minsan ay tinitingnan niya si Karylle, na tila may kaunting paghingi ng tawad sa kanyang mga mata.Napansin ito ni Karylle at nagtaka siya sa kanyang isipan. Hindi nagtagal, lumapit si Mr. Monde kay Karylle at puno ng pagkakonsensya, "Ms. Granle, pasensya na talaga, pero... mukhang hindi ko na ito maibebenta sa iyo."Nagtaka si Karylle, "May problema ba?"Napabuntong-hininga si Mr. Monde, "Kasalanan ko rin, wala akong lakas para magdesisyon sa sarili kong tindahan... Kanina, may tumawag sa akin, isang malaking tao, at gusto niyang bilhin ito. Kung hindi ko raw ibenta sa kanya..."Hindi na niya itinuloy ang sinasabi, pero halatang may iba pang interes na kasama rito para kay Mr. Sandejas.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, "Sino ba ang taong iyon, pwede mo bang sabihin?"Walang magawa s
Malinaw ang isip ni Mr. Monde. Kung gusto man ni Harold na guluhin siya, walang silbi ang basta tignan lang ang kontrata. Kinuha niya agad ang card at walang pag-aalinlangan na pinirmahan ito. Ngumiti siya at sinabing, "Well in that case, dadalhin kita bukas para mailipat na natin ang property."Kalma lang si Harold at iniabot ang kontrata kay Karylle, "Here you go."Nang malapit ng mahulog ang kontrata, mabilis niya itong hinawakan, pero tinitigan si Harold ng may pagtataka.Nakangisi si Harold, "Alam kong galit ka sa akin ngayon, pero hindi kailangan gawing pangit ang lahat. Dahil gusto mo itong lugar, bibilhin ko para sa'yo. I just hope na hindi mo na istorbohin ang pamilya Sanbuelgo."Ang paghamak sa mata ni Harold ay nagpatawa kay Karylle. Basta na lang niyang inihagis ang kontrata sa sahig, "Naalala ko na sinabi ko sa'yo na ang mga gamit mo ay madumi."Miss Granle...Kaya pala! Si Miss Granle pala ang dating asawa ni Harold! Dahil naka-maskara at sunglasses siya, hindi siya nakil
Maaga pa lang, pagbaba ni Karylle, nakaparada na ang isang asul na Lamborghini sa tapat ng bahay niya. Sandaling tumigil ang tingin ni Karylle sa kotse, at biglang bumukas ang pinto ng driver. Bumaba si Alexander mula sa sasakyan.Suot niya ang royal blue na suit, na lalong nagpatingkad sa makinis niyang balat. Hindi siya mukhang pretty boy, pero sobrang mahinahon ang dating niya.Kung hindi mo alam na malamig siya sa loob, sa mga oras na ito, para lang siyang warm and caring guy."Morning."Lumapit si Alexander at binuksan ang pinto ng front seat para kay Karylle, may bakas ng sorpresa sa mga mata niya.Lagi siyang nagugulat kay Karylle.Ang suot ni Karylle ngayon ay simple lang—isang itim na formal suit.Pero kahit noong nakita niya si Karylle sa lawfim, pormal din ang suot nito, pero iba ang dating ngayon.Nakatali ang mahabang buhok ni Karylle. Ngayon, malinis at maayos siyang tingnan, at hindi nawala ang malumanay na tingin ni Alexander sa kanya.Walang pag-aalinlangan si Karylle.
Biglang nanlamig ang mukha ni Harold. Napansin ni Atty. Lee na may mali at tumingin sa direksyon niya. Nakita niyang magkasabay na naglalakad sina Karylle at Alexander, mukhang nagtatawanan pa. Napangiwi siya."Hindi ka talaga mapakali," galit na sabi ni Harold sa kanyang sarili.Masyadong matalim ang tingin niya, kaya't napansin agad sila ni Karylle at Alexander.Bahagyang ngumiti si Alexander, pero bago pa siya makapagsalita, pumasok na agad si Harold sa loob.Tumingin si Atty. Lee kay Karylle, tinaas ang gitnang daliri sa kanya, at pumasok na rin.Bahagyang ngumiti si Alexander at tumingin kay Karylle. Hindi nagsalita si Karylle at patuloy lang na naglakad papasok.Nang mga oras na iyon, nakaupo na si Harold sa upuan ng defendant.Pero nang makita niya ang sign sa kabilang panig, mas lalo pang humigpit ang ekspresyon ng mukha niya.Napatitig din si Atty. Lee at nagulat, "Anak ng—kailan pa naging abogado si Karylle?!"Nanggigigil si Harold pero hindi nagsalita."Nagpapatawa ba si Ale
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h
"Alam mo ba?! Ang Three Musketeers ay isa sa pinakamagagaling sa mundo! Kahit gaano pa kalakas ang hacking technology ng Sabuelgo Group, sa tingin mo ba ay kaya nilang pantayan ang Three Musketeers?!"Hindi kumbinsido si Andrea. "Ang posisyon ng Sabuelgo, sa tingin mo ba kayang pabagsakin iyon ng Three Musketeers?!""Siyempre!" Nakangising sagot ni Lucio. "Akala mo ba basta-basta lang ang Three Musketeers? Hindi sila hamak na baguhan!""Pero...""Nabuksan na!! Nasa ikadalawampung layer na tayo!!" Hindi pa natatapos ni Andrea ang sasabihin nang biglang sumigaw si Lucio sa sobrang tuwa. Tinitingnan na niya ang ebidensyang ipinadala ni Karylle.Dali-dali siyang nag-reply nang may halong kasabikan.- Lucio: [Babayaran kita!!]Kasabay nito, agad niyang inutusan ang mga tauhan niya na ilipat ang pera.Pakiramdam ni Andrea ay para siyang mababaliw."May utang ka pang 500 milyon!! Paano mo babayaran 'yon?!"Walang pakialam si Lucio at walang pag-aalinlangang sumagot. "Sa tingin mo ba hindi ki