"Pwede kang magmakaawa sa akin."Tiningnan siya ni Karylle nang walang kibo. "Harold, may tama ba ang utak mo?"Biglang bumagsak ang ekspresyon ni Harold. "Kung hindi dahil sa akin, baka nasa tubig ka pa rin ngayon. At dahil sa'yo, nabasa ang telepono ko. Hindi ba dapat lang?"Ngumiti si Karylle. "Kung ganoon, huwag mong sabihing wala akong utang na loob. Alam ko naman na hindi mo ginawa 'yon para sa akin. Ginawa mo 'yon dahil takot kang mag-alala si Lola. Kahit wala ka doon, may mabuting taong tutulong sa akin."Pero kung tutuusin, kahit sinong tao ang tumulong sa kanya ngayon, kahit alam niyang may ibang dahilan ang pagtulong nila, magpapasalamat pa rin siya. Dahil, sa totoo lang, iniligtas siya nito.Pero kay Harold? Hindi niya magawa.Sabihin na lang nating siya ang tipo ng taong hindi kayang maging mabait sa tulad nito.At tulad ng inaasahan, lalong dumilim ang mukha ni Harold. Pero hindi natinag si Karylle. Tiningnan niya ito nang diretso. "Kailangan ko pang magmakaawa bago mo a
"Okay lang," sagot ni Harold, mas malambing ang tono kumpara sa dati.Napataas ang kilay ni Karylle at nagpatuloy sa pagkain.Sa totoo lang, hindi niya nararamdaman ang kirot sa puso ngayon. Sa halip, parang... gusto niyang tumawa?Anong klaseng tadhana ba ito? Heto siya, napaka-swerte pa rin na marinig ang tsismis tungkol sa dating asawa niya at sa malanding pinsan niya.Nag-uusap ang dalawa sa telepono, habang siya naman, nakaupo sa tapat ng ex-husband niya, nakikinig sa kanilang usapan.Parang gusto niyang pagalitan ang sarili niya—bakit siya parang “shameless” na third wheel?Biglang napabuntong-hininga ang nasa kabilang linya. “Grabe, muntik na akong himatayin sa kaba. Nag-aalala talaga ako na baka nasaktan ka. Pero paano nga ba nahulog si Karylle sa tubig?”Saglit na natigilan si Harold at tiningnan si Karylle. Nang makita niyang nakayuko itong kumakain, mabilis niyang itinago ang sarcasmo sa kanyang mga mata.Bahagyang bumigat ang ekspresyon ni Harold, pero kalmado ang tono niy
Nagulat si Karylle at agad na lumingon, sakto para makita si Harold na nakatayo sa pintuan, namumula ang mukha.Hawak niya ang kanyang cellphone, nakatingin dito nang naguguluhan, at hindi sumagot kay Alexander."Ano’ng nangyari?" narinig pa niya ang boses ni Alexander sa kabilang linya.Ngunit naglakad na si Harold papalapit, kalmado ang mukha. Bago pa man makapag-react si Karylle, bigla na lang niyang inagaw ang cellphone nito."Harold, nababaliw ka ba?!" galit na sabi ni Karylle.Biglang nanlamig ang ekspresyon ni Alexander."Oras ng trabaho, ayokong makita kang nakikipaglandian dito," malamig na sabi ni Harold, sabay baba ng tawag sa cellphone ni Karylle.Lalong bumigat ang ekspresyon ni Alexander at agad niyang tinawagan ang kanyang assistant na si Diego."Mr. Handel.""Mag-book ka ng ticket papunta sa S City ngayon na.""Mr. Handel?"Alam ni Diego na walang nakatakdang biyahe si Alexander papunta sa S City, at karaniwan, pinaaalalahanan siya nito tungkol sa itinerary. Pero ngayo
Nang makita ni Karylle na si Alexander ang tumatawag, naguluhan siya."Mr. Handel?""Oo, kumain ka na ba ng almusal?""Kumain na. Bakit?""Nasaan ka? Pupuntahan kita para pag-usapan natin ang tungkol sa partnership."Nagulat si Karylle. "Pupunta ka sa S City?"Napangiti nang bahagya si Alexander. "Oo."Saglit na nag-isip si Karylle. "Available lang ako ngayong umaga, hindi ko masisigurado kung libre pa ako pagkatapos noon.""Ayos lang sa umaga. Pwede rin tayong mag-lunch mamaya.""Ikaw na ang pumili ng lugar, pupuntahan kita.""Sige."Pagkatapos matanggap ang lokasyon mula kay Alexander, nag-ayos si Karylle at lumabas ng bahay.Ang lugar ay isang entertainment hall.Tipikal na lugar para sa mga mayayaman. Pumasok si Karylle sa isang private box, ayon sa ibinigay na impormasyon ni Alexander.Nandoon na si Alexander.Pagtingin nito sa papasok na si Karylle, napangiti siya. "Dito ka, umupo ka."Tumango si Karylle at lumapit. "Pasensya na kung napatagal ka sa paghihintay."Nanatili ang ba
SI Karylle at Alexander ay sabay na tumingin sa pinto.Magsalita nang magaan si Alexander: "Pasok." Binuksan ng waiter ang pinto at pumasok dala ang ilang bote ng pulang alak.Ngumiti si Alexander, "Pinili ko ito para sa'yo, masarap ito, pero sayang at hindi mo man lang natikman. Baka iniisip mong nilagyan ko ng kung ano?"Iniwas ni Karylle ang kanyang tingin at kalmadong sumagot, "Iniisip ko lang na mali ang uminom."Naging interesado si Alexander, "Kasama ba ang pulang alak sa mali?"Pagkasabi niya nito, biglang naramdaman niya ang matalim na titig. Bahagya niyang itinaas ang kanyang tingin at nakita ang pigura ni Xin Chang na nakatayo sa may pinto.Nakatalikod si Karylle sa pintuan sa mga oras na iyon, ngunit ramdam niya na may kakaiba. Ang matalim na titig ay pamilyar sa kanya.Nanigas nang bahagya ang kanyang katawan, ngunit hindi niya ipinakita. Sa halip, iniangat niya ang kanyang kamay at kinuha ang baso ng alak.Ngunit dahil sa sofa siya nakaupo, madaling makita ang kanyang ba
Si Harold ay malinaw na galit pa rin, at nararamdaman ni Karylle na may mga bagay na mas mabuting huwag nang sabihin.Kaya naman, sa pagkakataong ito, naging matalino siya at piniling manahimik.Samantala, hindi pa rin mawala ang inis ni Harold. Napangisi siya nang malamig, "Karylle, ulitin mo pa 'yan, at siguraduhin mong hindi ka makakaligtas nang maayos."Hindi na sumagot si Karylle, pumikit na lang siya at hindi nakipagtalo pa.Si Bobbie naman ay ramdam na parang mahirap imaneho ang kotse ngayong araw. Para bang may problema sa makina—kahit pa tapak siya nang tapak sa accelerator, tila mabagal pa rin ang takbo. Pero nang tingnan niya ang throttle dial, malinaw na mabilis ang takbo nito, at halos lumampas na sa speed limit.Akala ni Karylle, pauwi na sila, pero napansin niyang kakaiba ang ruta ni Bobbie. Tinanong niya, "Saan tayo pupunta?""Sasalubungin natin ang mga designer," sagot nito.Bahagyang nag-iba ang ekspresyon ni Karylle, ngunit nanatili siyang tahimik.Sa totoo lang, gu
Muling tiningnan ni Harold ang mga plano.Ang disenyo ng wedding dress ay bago at napakaganda—isang kalidad na hindi pa niya nasaksihan kailanman.Mula ulo hanggang paa, walang bahagi na hindi kapansin-pansin.Hindi dahil maraming perlas ang disenyo, kundi dahil ito ay puno ng mga detalye at highlight, lalo na sa disenyo ng dibdib at bewang. Bigla niyang naramdaman na gusto niyang suotin agad ni Karylle ang wedding dress para makita ang epekto nito."Magsalita ka," sabi ni Harold.Tumango si Karylle. "Oo."Alam ni Karylle kung ano ang gustong itanong ni Harold, kaya inunahan niya ito, "Hindi siya available. Isa lang ito ang kaya niyang gawin."Habang nagsasalita, bakas sa kanyang mga mata ang bahagyang panunuya.Ang wedding dress na ito...Ang kanyang tingin ay tila napalayo, ngunit may bahid ng hinanakit, isang damdaming mahirap pakalmahin.Hindi na nagsalita si Harold, ngunit patuloy ang tingin niya sa disenyo. Ang disenyo nito, na elegante at mataas ang kalidad, ay nagbibigay sa ka
Sobrang nakakabaliw na talaga si Adeliya sa pagkakataong ito!Hindi niya maintindihan!Hindi naman gusto ni Harold si Karylle. Sa katunayan, iniisip niyang sobrang plastik ng babaeng ito. Pero bakit kailangan niyang makialam kay Karylle? At higit pa roon, bakit parang... parang nagkatuluyan na sila?Halos maiyak na si Adeliya, at naririnig pa ang bahagya niyang paghikbi mula rito.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold, saka niya tinitigan si Karylle nang malamig. "Karylle, tama na!"Ang babaeng ito, sa wakas, ipapakita na ba niya ang tunay niyang kulay?Ngumiti si Karylle. "Tama na? Paano magiging tama? Tingnan mo kung gaano ka-distorbo ang pakiramdam ng kapatid ko ngayon. Gusto mo bang gamutin siya tulad ng ginawa mo sa akin kahapon?"Sa totoo lang, pinagtutuunan pa ng mataas na opisyal na si Mr. Sanbuelgo ang paa ni Karylle kagabi, na halos ikagulat pa niya at ikatuwa.Tumama ang matalim na tingin ni Harold sa mukha ni Karylle.Hindi mapigilang mapangiti si Karylle. Alam niyang si Har
Namula ang mukha ng lalaki sa hiya, at sa sumunod na segundo, halos pasigaw niyang sinabi, "Normal na pagpupulong lang ito! Pero nag-record ka, Miss Granle! Hindi ba ilegal ‘yan?!""Batas?" Bahagya akong ngumiti at inulit ang salitang binanggit niya, puno ng bahagyang panunuya.Napansin kong nag-iba ang ekspresyon ng karamihan sa loob ng silid.Isang babaeng halatang may paghanga sa akin ang tumingin nang diretso sa lalaking sumisigaw, bago napailing at napabuntong-hininga. "Hindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi? Bakit parang hindi mo alam ang sinasabi mo?"Halatang naiinis na siya sa pinagsasabi ng lalaki. "Si Miss Granle ay isang Iris, sa tingin mo ba hindi niya alam kung ano ang legal at ilegal?"Bagamat hindi niya direktang sinabi, malinaw sa lahat na ang tanong ng lalaki ay isang malaking kahangalan."A-Ako...!" Nabubulol ang lalaki, hindi na makahanap ng matinong sagot.Si Benjamin Raymundo, na kanina pa tahimik, ay halatang mas nagdilim ang mukha.Hindi man siya direkta kong
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta