Muling tiningnan ni Harold ang mga plano.Ang disenyo ng wedding dress ay bago at napakaganda—isang kalidad na hindi pa niya nasaksihan kailanman.Mula ulo hanggang paa, walang bahagi na hindi kapansin-pansin.Hindi dahil maraming perlas ang disenyo, kundi dahil ito ay puno ng mga detalye at highlight, lalo na sa disenyo ng dibdib at bewang. Bigla niyang naramdaman na gusto niyang suotin agad ni Karylle ang wedding dress para makita ang epekto nito."Magsalita ka," sabi ni Harold.Tumango si Karylle. "Oo."Alam ni Karylle kung ano ang gustong itanong ni Harold, kaya inunahan niya ito, "Hindi siya available. Isa lang ito ang kaya niyang gawin."Habang nagsasalita, bakas sa kanyang mga mata ang bahagyang panunuya.Ang wedding dress na ito...Ang kanyang tingin ay tila napalayo, ngunit may bahid ng hinanakit, isang damdaming mahirap pakalmahin.Hindi na nagsalita si Harold, ngunit patuloy ang tingin niya sa disenyo. Ang disenyo nito, na elegante at mataas ang kalidad, ay nagbibigay sa ka
Sobrang nakakabaliw na talaga si Adeliya sa pagkakataong ito!Hindi niya maintindihan!Hindi naman gusto ni Harold si Karylle. Sa katunayan, iniisip niyang sobrang plastik ng babaeng ito. Pero bakit kailangan niyang makialam kay Karylle? At higit pa roon, bakit parang... parang nagkatuluyan na sila?Halos maiyak na si Adeliya, at naririnig pa ang bahagya niyang paghikbi mula rito.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold, saka niya tinitigan si Karylle nang malamig. "Karylle, tama na!"Ang babaeng ito, sa wakas, ipapakita na ba niya ang tunay niyang kulay?Ngumiti si Karylle. "Tama na? Paano magiging tama? Tingnan mo kung gaano ka-distorbo ang pakiramdam ng kapatid ko ngayon. Gusto mo bang gamutin siya tulad ng ginawa mo sa akin kahapon?"Sa totoo lang, pinagtutuunan pa ng mataas na opisyal na si Mr. Sanbuelgo ang paa ni Karylle kagabi, na halos ikagulat pa niya at ikatuwa.Tumama ang matalim na tingin ni Harold sa mukha ni Karylle.Hindi mapigilang mapangiti si Karylle. Alam niyang si Har
Sandaling tumigil si Bobbie at marahang nagsalita, "Sa ngayon, kailangan pa nating suriin nang mabuti. Hindi pa natin direktang masasabi kung may kinalaman si Miss Granle sa bagay na ito."Nanatiling malamig at walang emosyon ang mukha ni Harold. Hindi mawari ang iniisip niya sa kanyang seryosong ekspresyon."Naunawaan ko."Matapos magsalita, ibinaba ni Harold ang tawag.Muling bumalik ang katahimikan sa silid.Hawak pa rin ni Harold ang kanyang telepono, ngunit tila may misteryosong liwanag na naglalaro sa kalaliman ng malamig niyang mga mata.……Sa sumunod na dalawang araw, normal na tinapos ni Karylle ang kanyang mga gawain. Halos buong araw silang magkasama ni Harold dahil sa trabaho, at sabay pa rin silang kumakain ng tatlong beses sa isang araw.Walang komunikasyon ang dalawa maliban sa usaping trabaho.Sa wakas, natapos din ang pitong araw na business trip.Ngayong gabi, mananatili sila sa lugar na iyon at babalik kinabukasan.Medyo nagtaka si Karylle kung bakit hindi sila umal
Pakiramdam ni Karylle ay parang nasa panaginip siya sa mga sandaling ito.Tinitigan niya si Harold nang may bahagyang gulat. Sa araw-araw, si Harold ay laging malamig, may distansya, at tila walang pakialam sa mga tao. Ngunit ngayong araw, siya mismo—isang taong may malamig na personalidad—ang nagkusang-loob na magpanatili ng kaayusan at kalmahan sa mga tao.Sa sandaling ito, naramdaman ni Karylle na parang ibang tao si Harold—parang isang taong may pusong mainit at nagmamalasakit.Pinatay ni Harold ang mikropono, at agad siyang nilapitan ng kapitan na puno ng pasasalamat. “Ginoo, maraming salamat sa inyo!”Ngunit kahit pansamantalang kumalma ang sitwasyon, hindi pa rin tuluyang maibalik ang katiwasayan. Muling nagsalita ang kapitan, halatang balisa, “Lumilipad pa rin ang eroplano, pero… hindi na ito stable. Natatakot akong hindi na kakayanin ng piloto.”Ito ang ika-labinlimang taon ng kapitan sa paglipad ng eroplano, pero kahit gaano pa siya ka-bihasa, ngayon lang siya nakaranas ng g
Nakita niya ang gilid ng mukha nito—matigas ang linya, malamig at guwapo, pero sa araw na ito, may kakaibang dala itong katahimikan at kasiguruhan.Kung hindi dahil sa kanya ngayon, malamang patay na silang lahat sa eroplano.Hindi niya alam kung ano ang tunay na nangyari, at hindi rin niya alam kung bakit biglang lumitaw ang tatlong berdeng helicopter, pero nai-report na ito sa gobyerno.Ang taong nasa harapan niya, na nagligtas sa buong eroplano sa bingit ng panganib, ay nagbigay ng kapanatagan sa mga pasahero at pinanatili ang kaayusan ng lahat.Sa unang pagkakataon, natuklasan niya na may ganoong kagalang-galang na panig si Harold.Kung gusto niyang iligtas ang sarili lang niya, hindi niya kailangang mag-abala pa. Ginawa niya ito para lamang iligtas ang lahat ng pasahero.Sa sandaling ito, hindi na kailangang magbigay ng utos si Karylle.Dahan-dahan siyang tumayo, pero hindi nagmadaling umalis.Marahil, may mga pasaherong gustong makita kung sino ang nagligtas sa kanila.Nang maka
Pagkatapos ng insidenteng iyon, maraming tao ang nagsabi na sinadya raw ni Karylle ang nangyari para mailigtas siya ni Harold sa harap ng lahat.Pero may ilan ding nagsabi na bago pa man ang insidente, halata na ang pagiging malapit nila sa isa’t isa sa mismong party.Palaging nakahawak si Karylle sa braso ni Harold. Kailangan pa bang mahulog siya sa tubig para lang magmukhang mas malapit sila? Mukhang hindi naman kapani-paniwala.At paano kung, halimbawa, hindi siya sinagip ni Harold? Hindi ba't mas mapapahiya lang siya?Marami ang nag-uusisa kay Karylle at gustong malaman ang tunay na nangyari.Ngunit ngumiti lamang si Karylle at mahinahong sinabi, “Ayos lang ako, huwag na kayong mag-alala. Hindi ba’t nasa harapan n’yo ako ngayon, maayos na maayos?”May mabuting impresyon si Karylle kay Ellione. Mukha itong mabait at simple, kaya naging magaan ang pakikitungo niya rito. Sa totoo lang, malaki rin ang posibilidad na makuha niya ang tiwala ni Ellione.Huminga nang maluwag si Ellione. “
Tahimik na binigkas ni Ellione ang dalawang salita kay Karylle: “Kaya mo 'yan.”Ngumiti si Karylle at tumango. Sa ganoong paraan, sumunod siya kay Gian papunta sa opisina ni Adeliya.Nang masulyapan ni Adeliya si Karylle, parang tumindig ang lahat ng selula sa katawan niya na handang lumaban. Ngayon pa lang, ramdam na niya ang galit niya kay Karylle.Kahit sandali lang iyon, naramdaman ni Karylle ang pagka-hostile ni Adeliya.“Nakakalakad na siya ngayon,” naisip ni Karylle. “Dahil kaya bumalik sila, nagmadali siyang gumaling para mas madali siyang makalapit kay Harold?”Nakatingin si Adeliya sa dalawa nang may ngiti sa labi at malumanay na nagtanong, “Oh, nandito kayo. May kailangan ba kayo?”Agad namang iniabot ni Gian kay Adeliya ang plano ni Karylle at magalang na sinabi, “Adeliya, si Miss Granle ang nakipag-usap kay Alexander tungkol sa proposal ng cooperation, at pumayag na ang kabilang panig. Pero ang kondisyon nila, si Miss Granle mismo ang kailangang mangasiwa sa proyekto, at
Ano ang dahilan kung bakit hindi sumasang-ayon si Adeliya?Nagsimulang mag-isip-isip ang lahat.Hindi nagmadali si Karylle na gumawa ng anumang aksyon at nagpatuloy lamang siya sa pagtatrabaho.Nang malapit nang mag-out sa trabaho, tumawag ulit si Alexander kay Karylle at niyaya siyang mag-dinner, ngunit tumanggi si Karylle dahil hinihintay na siya ni Nicole sa bahay.Pagkatapos ng trabaho, umuwi na si Karylle.Si Nicole, na may susi ng bahay niya, ay parang matagal nang naghihintay. Pagdating ni Karylle, napabuntong-hininga si Nicole. “Grabe ka, wala kang konsensya. Kakauwi mo pa lang, hindi ka man lang nagpapahinga kahit isang araw?”Ibinaba ni Karylle ang bag niya at nagpalit ng tsinelas. “Ginagawa ni Adeliya ang lahat para humanap ng butas sa akin ngayon, paano ako makakarelax nang ganito?”Napakunot ang noo ni Nicole. “Hindi ko alam kung hanggang kailan mo kailangang tiisin ‘to. May plano ka na ba?”Bahagyang napailing si Karylle. “Wala pa akong kasiguraduhan. Pero malapit na rin
Namula ang mukha ng lalaki sa hiya, at sa sumunod na segundo, halos pasigaw niyang sinabi, "Normal na pagpupulong lang ito! Pero nag-record ka, Miss Granle! Hindi ba ilegal ‘yan?!""Batas?" Bahagya akong ngumiti at inulit ang salitang binanggit niya, puno ng bahagyang panunuya.Napansin kong nag-iba ang ekspresyon ng karamihan sa loob ng silid.Isang babaeng halatang may paghanga sa akin ang tumingin nang diretso sa lalaking sumisigaw, bago napailing at napabuntong-hininga. "Hindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi? Bakit parang hindi mo alam ang sinasabi mo?"Halatang naiinis na siya sa pinagsasabi ng lalaki. "Si Miss Granle ay isang Iris, sa tingin mo ba hindi niya alam kung ano ang legal at ilegal?"Bagamat hindi niya direktang sinabi, malinaw sa lahat na ang tanong ng lalaki ay isang malaking kahangalan."A-Ako...!" Nabubulol ang lalaki, hindi na makahanap ng matinong sagot.Si Benjamin Raymundo, na kanina pa tahimik, ay halatang mas nagdilim ang mukha.Hindi man siya direkta kong
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta