Eat, drink, and be merry: "Sayang… Hindi tayo si Karylle."Patuloy na nag-scroll si Karylle sa kanyang cellphone, tila walang pakialam sa paligid.Si Harold, na katatapos lang sa mga dokumento, biglang naalala na paparating si Karylle. Inangat niya ang kanyang tingin at nakita ang babae na walang kaabog-abog na naglalaro lamang ng cellphone, halatang hindi interesado sa usapan. Agad namang bumagsak ang mukha ni Harold.Inilihis niya ang tingin at bumalik sa pagtatrabaho sa kanyang mga papel.Marami pa siyang kailangang tapusin, pero gusto niyang makita kung hanggang kailan magtatagal ang laro ni Karylle. Hanggang saan aabot ang pasensya niya sa babaeng ito?Isang oras ang lumipas.Hindi man lang tumingin si Karylle sa kanya, at ang ekspresyon sa mukha ni Harold ay nagdilim nang bahagya.Dalawang oras ang lumipas.Kalmado pa rin si Karylle habang inilalabas ang kanyang power bank.Halos pumutok na ang ugat sa noo ni Harold. Napatawa siya sa inis.Naramdaman ni Karylle ang matalim na ti
“It’s me.”Ang boses ay nananatiling kasing banayad at malambing tulad ng dati.May munting ngiti sa mga labi ni Karylle habang tinitingnan si Harold. “Mr. Sanbuelgo, tingnan mo naman, malaki ang utang na loob mo sa pinsan ko. Hindi siya mapakali sa akin, iniisip niya na baka hindi ko makuha ang pirma sa kontrata kaya siya pa ang pumunta dito. Sa tingin mo ba kailangang magbigay ka ng ganitong klaseng kondisyon sa harap niya? Hindi ba’t masisira ang pakiramdam ng lahat? Magiging malungkot ang pinsan ko.”“Ikaw na ang nagsabi na pinsan mo siya, tinatrato ka niya bilang tunay na kapatid, pero ginagamit mo pa siya?!” Dumilim ang mukha ni Harold at malamig ang tono ng kanyang boses.Pero hindi ito pinansin ni Karylle, ngumiti lang siya at sinabing, “Hindi mo ba alam na ako ang tipo ng taong mayabang at gagawin ang lahat para makamit ang gusto ko? Ito pa nga lang ang ginagawa ko, Mr. Sanbuelgo. At para sa kanya, sa tingin ko dapat mo na lang itong tiisin.”Ang matalim na tingin ni Harold a
Huminga nang malalim si Adeliya. Hayaan mo na, ano pa nga ba ang magagawa ni Karylle kahit matapos niya ang task na ito? May limang task pa siyang kailangang tapusin ngayong buwan.At base sa rules ng kumpanya, imposibleng umalis siya ngayong buwan.Matapos mag-isip, tumingin si Adeliya kay Harold, "Harold, since marami ka pang trabaho na kailangang asikasuhin, aalis na muna kami ni Karylle."Bahagyang kumunot ang noo ni Harold at sa huli, seryosong nagsalita, "Hindi ka pa lubos na nakakarecover, huwag masyadong isipin ang kapakanan ng iba. Minsan, hindi rin naman nila ma-appreciate ang sakripisyo mo."Sa sandaling makarating si Karylle sa pinto, narinig niya ang sinabi ni Harold.Napakunot ang labi niya ngunit nagpatuloy lang sa paglalakad.May bahagyang ngiti sa mata ni Adeliya. Gusto niya ang ganitong tension sa pagitan ng dalawa. Mas lalo siyang sigurado na pumayag si Harold sa plano ni Karylle dahil sa kanya.Ang mura naman ng ginawa mo, Karylle.Pagdating ng panahon, walang mala
“Hindi ako pwedeng kumilos nang padalos-dalos sa ngayon. Kulang pa ang ebidensya kaya hindi ko pa sila kayang ipaako.”Bahagyang napasinghap si Layrin at pinigil ang sarili, “Kung may kailangan ka, huwag kang mahihiyang sabihin sa akin.”Tumango si Karylle. “Patuloy ninyong i-check ang tungkol sa tatay ko. Baka may iba pang impormasyon na nakalusot.”“Okay.”Nag-usap pa nang kaunti sina Karylle at Layrin bago sila umalis ng magkasama.Inihatid ni Layrin si Karylle pauwi.Habang nasa biyahe, malalim ang iniisip ni Karylle.Plano ni Lucio na agawin ang Granle Group at kunin ang shares niya, pero malinaw na iyon ay isa lang dahilan.Sa totoo lang, na-convince na nito ang ilang tao sa kumpanya nitong mga nakaraang araw.Kaya... malamang may mga bagay ding pwedeng matuklasan mula sa mga shareholders.Dapat makapasok na ako sa kumpanya sa lalong madaling panahon!Tahimik siyang nagmuni-muni sa buong biyahe.Pagdating sa destinasyon, huminto si Layrin. Tumingin ito kay Karylle nang seryoso a
"Pero..."Bago pa man matapos ang sasabihin, ngumiti na si Karylle at pinutol si Ellione, "Huwag kang mag-alala, kaya ko 'to."Napabuka ang labi ni Ellione, pero tila hindi alam kung ano pa ang sasabihin. Sa huli, napabuntong-hininga siya nang walang magawa. "Sige na... mag-ingat ka, ha.""Okay."……At sa wakas, dumating din ang oras.Pagkatapos maghanda, tumungo si Karylle sa lugar na itinakda ni Mr. Moore.Pagdating niya, nandoon na si Mr. Moore, at bahagyang nagulat si Karylle.Nang makita ni Mr. Moore si Karylle, napansin agad niya kung paanong ang pormal na kasuotan nito ay hindi kayang itago ang kahanga-hangang hubog ng kanyang katawan. Nagningning ang kanyang mga mata sa matinding kasabikan, at agad siyang tumayo. Nakangiti siyang sinalubong si Karylle, "Ms. Granle, nandito ka na. Isang karangalan para sa akin na maimbitahan mo ako ngayong gabi."Ngumiti si Karylle, "Mr. Moore, masyado kang magalang. Ako nga ang dapat magpasalamat dahil pinagbigyan mo ang imbitasyon ko."Biglan
‘Alam kong hindi ko ito pwedeng basta bitawan, at kailangan kong magpanggap na wala akong pakialam.’Gusto niyang makita kung paano haharapin ni Harold ang sitwasyon pagkatapos nito.Tumingin si Dustin kay Harold at sinubukang magpaliwanag:"Alam mo naman si Mr. Moore, kapag may gusto siyang gawin, wala talagang makakahadlang sa kanya. Matapang ang taong 'yon. Bukod pa rito, hiwalay na kayo ni Karylle. Sa tingin niya, hindi na banta si Karylle sa kanya."Ngumisi si Roy, ini-cross ang kanyang mga paa, at sinabing may halong pagbibiro:"Pwede namang hindi gano’n. Di ba si Alexander sobrang gusto si Karylle ngayon? Habang nandiyan si Alexander, malamang hindi gagawa ng kalokohan si Mr. Moore kay Karylle. Sa totoo lang, nakita ko silang dalawa kanina—nasa isang private room. Sa ngayon, mukhang maayos naman si Mr. Moore. Malamang pumayag na siyang pirmahan ang kontrata."Hindi pa rin gumalaw si Harold. Nananatili ang seryosong ekspresyon sa mukha niya habang pinakikinggan ang sinabi ni Roy
"Kung ganoon ka katiwala sa sarili mo, Ms. Granle, ilabas mo na ang plano mo. Pag-aaralan ko bago ako magdesisyon," sabi ni Mr. Moore.Ngumiti si Karylle at maayos na ipinakita ang kanyang plano.Noon, tuwing nakikipag-usap si Mr. Moore tungkol sa pakikipag-cooperate, hindi siya kailanman nakaranas na maging alanganin, lalo na kapag babae ang kausap.Pero ngayon, tila naipit siya ng babaeng ito. Bagamat nasa medyo alanganin siyang posisyon, iniisip niyang kung tama ang sinasabi ni Karylle, maaari niyang tanggapin ang sitwasyon, kahit pa para siyang naiimpluwensyahan nito.Kinuha ni Mr. Moore ang planong ibinigay ni Karylle at seryoso itong binasa. Hindi na muna siya nag-isip ng kahit anong masama laban kay Karylle, at itinutuon ang atensyon niya sa plano.Habang mas binabasa niya ito, mas nararamdaman niya ang kaba, pero dahil sanay siya sa ganitong sitwasyon, hindi niya ito pinakita sa kanyang mukha.Matapos niyang mabasa ang lahat, ibinaba ni Mr. Moore ang plano.Pero...Alam na ni
Ngumiti si Roy. "Hindi mo na dapat problemahin pa ang bagay na ito."Pagkatapos niyang sabihin iyon, kinuha niya agad ang pagkain at kinain ito sa isang subo.Nagbago ang ekspresyon ni Mr. Moore!Sinubukan ni Karylle siyang pigilan, pero huli na.Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle. Mukha siyang may gustong sabihin, pero nauna nang magsalita si Roy, "Mr. Moore, pabayaan mo na siyang umalis, kung hindi, baka magkaroon tayo ng hindi pagkakaintindihan sa hinaharap."Alam ni Mr. Moore kung may "idinagdag" sa pagkain o wala. Nang makita niyang kinain ito ni Roy, hindi na siya nangahas na pigilan pa si Karylle na umalis. Ayaw niyang magkaroon ng anumang gulo sa hinaharap. Kaya't agad niyang sinabi kay Karylle, "Sige, mauna ka na. Ang tungkol sa usapang kooperasyon, pag-uusapan na lang natin ulit sa ibang araw."Biglang kumunot ang noo ni Roy. "Kooperasyon? Ano pang kooperasyon ang pinag-uusapan? Mr. Moore, sa pamilya namin ka na makikipag-cooperate mula ngayon." Patuloy siyang kumain.Ta
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘