‘Alam kong hindi ko ito pwedeng basta bitawan, at kailangan kong magpanggap na wala akong pakialam.’Gusto niyang makita kung paano haharapin ni Harold ang sitwasyon pagkatapos nito.Tumingin si Dustin kay Harold at sinubukang magpaliwanag:"Alam mo naman si Mr. Moore, kapag may gusto siyang gawin, wala talagang makakahadlang sa kanya. Matapang ang taong 'yon. Bukod pa rito, hiwalay na kayo ni Karylle. Sa tingin niya, hindi na banta si Karylle sa kanya."Ngumisi si Roy, ini-cross ang kanyang mga paa, at sinabing may halong pagbibiro:"Pwede namang hindi gano’n. Di ba si Alexander sobrang gusto si Karylle ngayon? Habang nandiyan si Alexander, malamang hindi gagawa ng kalokohan si Mr. Moore kay Karylle. Sa totoo lang, nakita ko silang dalawa kanina—nasa isang private room. Sa ngayon, mukhang maayos naman si Mr. Moore. Malamang pumayag na siyang pirmahan ang kontrata."Hindi pa rin gumalaw si Harold. Nananatili ang seryosong ekspresyon sa mukha niya habang pinakikinggan ang sinabi ni Roy
"Kung ganoon ka katiwala sa sarili mo, Ms. Granle, ilabas mo na ang plano mo. Pag-aaralan ko bago ako magdesisyon," sabi ni Mr. Moore.Ngumiti si Karylle at maayos na ipinakita ang kanyang plano.Noon, tuwing nakikipag-usap si Mr. Moore tungkol sa pakikipag-cooperate, hindi siya kailanman nakaranas na maging alanganin, lalo na kapag babae ang kausap.Pero ngayon, tila naipit siya ng babaeng ito. Bagamat nasa medyo alanganin siyang posisyon, iniisip niyang kung tama ang sinasabi ni Karylle, maaari niyang tanggapin ang sitwasyon, kahit pa para siyang naiimpluwensyahan nito.Kinuha ni Mr. Moore ang planong ibinigay ni Karylle at seryoso itong binasa. Hindi na muna siya nag-isip ng kahit anong masama laban kay Karylle, at itinutuon ang atensyon niya sa plano.Habang mas binabasa niya ito, mas nararamdaman niya ang kaba, pero dahil sanay siya sa ganitong sitwasyon, hindi niya ito pinakita sa kanyang mukha.Matapos niyang mabasa ang lahat, ibinaba ni Mr. Moore ang plano.Pero...Alam na ni
Ngumiti si Roy. "Hindi mo na dapat problemahin pa ang bagay na ito."Pagkatapos niyang sabihin iyon, kinuha niya agad ang pagkain at kinain ito sa isang subo.Nagbago ang ekspresyon ni Mr. Moore!Sinubukan ni Karylle siyang pigilan, pero huli na.Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle. Mukha siyang may gustong sabihin, pero nauna nang magsalita si Roy, "Mr. Moore, pabayaan mo na siyang umalis, kung hindi, baka magkaroon tayo ng hindi pagkakaintindihan sa hinaharap."Alam ni Mr. Moore kung may "idinagdag" sa pagkain o wala. Nang makita niyang kinain ito ni Roy, hindi na siya nangahas na pigilan pa si Karylle na umalis. Ayaw niyang magkaroon ng anumang gulo sa hinaharap. Kaya't agad niyang sinabi kay Karylle, "Sige, mauna ka na. Ang tungkol sa usapang kooperasyon, pag-uusapan na lang natin ulit sa ibang araw."Biglang kumunot ang noo ni Roy. "Kooperasyon? Ano pang kooperasyon ang pinag-uusapan? Mr. Moore, sa pamilya namin ka na makikipag-cooperate mula ngayon." Patuloy siyang kumain.Ta
Bahagyang tinaas ni Karylle ang kanyang kilay sa gulat. Ilang beses pa lang silang nagkausap ng assistant ni Mr. Moore, at bagamat palaging magalang ang paraan ng kanyang pagsasalita, ngayong pagkakataon, ramdam niya ang pagbibigay-pugay sa tono nito.Ano bang nangyari kanina kina Roy at Mr. Moore?Tinulungan siya ni Roy?Napapikit si Karylle at bahagyang pinigil ang ngiti bago tuluyang nagsalita. "Sige, sasabihan ko ang commissioner na makipag-ugnayan sa inyo. Masaya akong makatrabaho kayo.""Masaya rin kaming makatrabaho ka, Miss Granle. May iba ka pa bang tagubilin?"Para kay Mr. Moore na basta-bastang pumayag, siguradong may ginawa si Roy. Mukhang magkakaroon siya ng utang na loob dito."Wala na. Paalam.""Sige, paalam, Miss Granle."Pagkatapos noon, tuluyan niyang ibinaba ang tawag.Sa limang kontrata, dalawa na ang natapos niya. Alam niyang hindi babawi si Harold pagdating sa proyekto ni Adeliya, at si Mr. Moore naman, siguradong hindi na siya kakalas.Pagdating naman kay Alexan
Ang iniisip pa rin ng lahat ay dalawa ang na-accomplish ni Karylle, dahil nga isa siyang top lawyer.Pero ngayon, mukhang mas malakas ang posisyon niya bilang abogado kaysa sa iniisip nila.Habang tinitingnan ni Adeliya ang pangmamaliit ng lahat kay Karylle, bahagyang umangat ang gilid ng kanyang labi. Ngumiti siya sa lahat at sinabi, “Kaya ngayong gabi, ako na ang bahala. Magpapakain ako para magkasama-sama tayo. Libre ba kayo mamaya? Kung hindi, huwag niyong ipilit.”Si Miss Adeliya ay anak ng chairman! Sino ba ang may lakas ng loob para tumanggi?Kahit ayaw ng iba, wala silang magagawa kundi sumama.Habang nag-uusap-usap ang lahat, biglang ngumiti si Adeliya at sinabi, “Kung ganun, settled na ito. Pagkatapos ng trabaho, huwag nang umuwi. Diretso tayo sa venue.”Si Karylle, bagama’t nakangiti, ay punung-puno ng iritasyon sa mga mata. Simula’t sapul, hindi siya kinausap ni Adeliya tungkol sa planong ito.Kung tatanggi siya ngayon, hindi si Adeliya ang mapapahiya, kundi siya mismo. Ii
Kinuha ni Karylle ang mga papel na itinapon sa kanya, hindi nagsalita, at lumabas ng kwarto.Ang nasa isip niya, hihintayin na lang ang abiso ni Bobbie.Pagdating niya sa kumpanya, papasok na sana siya sa opisina nang bigla siyang harangin ni Jyre.Nakilala niya ito agad—siya ang assistant ni Adeliya.Tiningnan siya ni Jyre na may bahagyang komplikadong ekspresyon, saglit na tumigil, bago nagsalita nang mahina, “Miss Granle, pinapatawag ka ng manager. Sumama ka sa akin.”Tumango lang si Karylle pero hindi nagsalita.Habang papunta sila sa opisina ni Adeliya, napatingin si Karylle sa babaeng naka-wheelchair na nakaupo sa likod ng desk. Ang tingin niya kay Adeliya ay puno ng panunuya.Sinisimulan na niyang busisiin ang mga nakaraan ni Adeliya, at ang tanging dasal niya ay kayanin nitong panghawakan ang lahat ng darating.Isinara ni Jyre ang pinto bago umalis.Tinitigan siya ni Adeliya, “Pumunta ka sa pamilya Sabuelgo?”Bahagyang lumalim ang tingin ni Karylle, ngunit sa sumunod na segund
“Sino ba ang nakakaalam? Pero may kasabihan nga, ‘pera ang nagpapakilos kahit multo.’”“Kulang ba sa pera si Karylle? She’s an iris.”“Example lang naman. Si Karylle ngayon nasa kumpanya, hindi ba’t kailangan niyang gumawa ng magandang pangalan para sa sarili niya?”…May bahagyang ngisi sa mga mata ni Adeliya. Siguro, inakala ni Karylle na gagawa siya ng paraan para pabagsakin siya, pero hindi siguro nito inaasahan na dadalhin niya si Mr. Moore sa banquet.Baka naman sobrang lakas ng dating ni Karylle, kaya noong marinig ni Mr. Moore na dadalo siya sa celebration banquet para kay Karylle, agad itong pumayag nang walang pag-aalinlangan.Mamaya, sasabihin niya ito kay Karylle.Gusto niyang malaman ni Karylle ang magiging resulta ng paglalaban sa kanya.Dahil alam na nila kung ilang tao ang dadalo, saktong-sakto ang bilang ng mga upuan. At tila sinadya, ang natitirang bakanteng upuan ay nasa tabi ni Karylle.Bahagyang nagliwanag ang mga mata ni Karylle, ngunit hindi niya pinansin ang de
"Karylle."Napahinto si Karylle, tila nag-aalangan.Ramdam din ni Adeliya na may mali, kaya’t inutusan si Jyre na itulak siya papalayo.Samantala, sa kabilang sulok, tumingin na si Karylle kay Harold. "Mr. Sanbuelgo."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya at agad niyang sinenyasan si Jyre na huminto.Tumalikod si Karylle at nakita ang malamig at walang emosyon na tingin ni Harold, dahilan para magduda siya."Dalawang gabi nang hindi natutulog si Lola."Biglang tumigil ang ekspresyon ni Karylle, at napuno ng pag-aalala ang kanyang mga mata. "Ano'ng nangyari?"Tiningnan siya ni Harold nang malamig. "Salamat sa iyo."Namutla ang mukha ni Karylle at tinitigan si Harold, naguguluhan. "Ano bang nangyayari?"Walang emosyon na sagot ni Harold. "Pagkatapos ng banquet, bumalik ka sa lumang bahay kasama ko."Nakunot ang noo ni Karylle, pero sa huli, kinagat niya ang kanyang labi at hindi na nagsalita.Sa kabilang banda, biglang pumangit ang mukha ni Adeliya na nagmamasid mula sa sulok."Ba
Napabuntong-hininga si Nicole, medyo may halong panghihinayang. "Bukas, siguradong iniisip ni Christian na makikita ka niya nang mag-isa. Hindi niya alam na nandito kaming dalawa. Bakit hindi ko na lang ipost sa social media?"Napailing si Roxanne. "Ngayon, medyo mas maayos na ang lagay ni Christian, pero hindi pa rin kaya ng utak niya ang matinding stress. Lalo na kung may alak pa. Ang inaalala ko, baka hindi niya makontrol ang sarili niya at bumalik sa bisyo, o kahit hindi siya uminom, baka maapektuhan pa rin siya nang husto. Ano na lang ang gagawin natin kung mangyari ‘yon?"Natahimik ang dalawa pang kasama niya.Alam nilang pareho ang pinangangambahan ni Roxanne. Kung hindi, hindi na sana nagpatumpik-tumpik si Karylle sa ganitong sitwasyon.Napakagat-labi si Karylle, hindi alam kung ano ang sasabihin o kung paano haharapin ang lahat ng ito.Napabuntong-hininga muli si Nicole. "Wag na muna nating isipin ‘yan. Ang mahalaga, ipaalam muna natin kay Christian na nandito tayong dalawa k
Kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at tinawagan si Nicole.Agad namang sinagot ito ng kaibigan. "Ano yun, baby? Tapos na?""Oo, pumunta ka na dito.""Sige~"Pagkababa ng tawag, dumating si Nicole nang nagmamadali. Pagbukas niya ng pinto, hindi man lang siya tumingin nang maayos at agad na nagsalita nang pabiro, "O, tingnan mo naman ang ate mo, napaka-entertaining, 'di ba? Baka kasi masyadong mataas ang wattage ko, baka maduling ka~"Hindi pa siya tapos magsalita nang mapansin niyang nakaupo si Alexander sa isang upuan, may bahagyang ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya. "Natutuwa ako na may kaibigan si Karylle na katulad mo."Bahagyang nagkamot ng noo si Nicole, tila nahihiya. "Ah...uh..."Lalo pang lumalim ang ngiti ni Alexander. Tumingin siya kay Karylle at mahinang nagtanong, "Dinner tayo mamaya?""Hindi na. Masama ang pakiramdam ko, kailangan kong magpahinga." Walang pag-aatubiling tumanggi si Karylle.Tumaas ang kilay ni Alexander. "Sige."Bago umalis, muli siyang tuming
Si Karylle ay hindi mahilig sa kalabuan, at hindi rin siya basta-basta nagpaparusa sa isang tao nang walang dahilan—ugali na niya ito."Oo, alam ko." Ngumiti nang bahagya si Alexander, ngunit sa halip na makaramdam ng pagkailang, tila natuwa pa siya sa sinabi ni Karylle.Dati-rati, tinatawag siya nitong Mr. Handel sa bawat pagkakataon, pero ngayon, kahit na ito ay dahil sa guilt o sa ibang dahilan, handa na siyang tawagin siya nang mas pormal. Para kay Alexander, malaking bagay na ito, at sapat na para mapasaya siya.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, hindi alam kung ano ang iniisip nito, pero malinaw na ang usapan. Kung magpapatuloy pa siya sa pagdiin ng bagay na ito, baka magmukhang paulit-ulit na lang siya.Hindi na niya binanggit pa ito, sa halip ay sinabi niya nang kalmado, "Gagawa ako ng plano sa loob ng sampung araw. Ano ba ang gusto mo, at kailan mo ito gustong ipatupad?""Walang problema sa pagpapaliban ng implementasyon. Maaari itong maging isang malaking investment, pero
"Noodles?""Hindi ka ba dapat nagpapahinga?"Bahagyang ngumiti si Alexander. "Mas mabuti pang makita ka kaysa magpahinga."Bahagyang pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi. Sa usaping ito ng pakikipagkasundo sa pamilya Sabuelgo, darating ang araw na kakailanganin niyang magbigay ng paliwanag sa Handel Group. Hindi rin siya maaaring magkaroon ng alitan kay Alexander, kaya sooner or later, kakailanganin niyang ipaliwanag ang lahat sa kanya.Matapos ang saglit na pag-aalinlangan, sa wakas ay nagsalita siya. "Nasaan ka?""Nasa labas lang ako ng paliparan, malapit lang sa’yo. Hanap ka ng lugar, maghihintay ako."Sa totoo lang, siguradong alam na ni Alexander ang kasalukuyang
Nanlaki ang mga mata ni Adeliya, ngunit agad niyang ibinaba ang kanyang ulo upang walang makapansin.Hindi na ito pinansin ni Karylle, dahil alam na niya kung ano ang iniisip nito.Nang makita niyang gaya ng inaasahan ay hindi nagsalita si Adeliya, bahagya siyang ngumiti. "Kung talagang gusto mong manatili sa ganitong kalagayan, hayaan mo, pagbibigyan kita."Sa pandinig ng iba, tila ba puno ng panghihinayang ang sinabi ni Karylle, ngunit para sa tatlong taong kaharap niya, iba ang naging dating nito.Dahil iyon mismo ang iniisip ni Karylle—na manatili si Adeliya sa ganitong kalagayan habambuhay.Lalong pumangit ang ekspresyon ni Andrea. Malalim siyang huminga bago magsalita, "Karylle, paano mo nasabi 'yan? Magkapatid kayo!"Ngumiti si Karylle, ngunit malamig ang kanyang tinig. "Ganyan talaga ang mundo, Andrea. Survival of the fittest. Kung wala kang kakayahan, matutulad ka sa mga pinababayaan. Kung pinili ng pinsan kong magpakatamlay at magkulong sa sarili niyang mundo, hayaan na lang
Napailing si Karylle, habang si Nicole naman ay napangisi nang bahagya. Napaka-plastik talaga ng babaeng ito! Ang husay niyang magsinungaling nang diretso habang nakatingin sa mata ng kausap!"Hay… wala na akong magagawa. Bata pa ang pinsan mo, kung ganito siya habangbuhay, paano na ang magiging kinabukasan niya?"Lumapit si Karylle sa upuan malapit sa kama ni Adeliya at umupo. Tiningnan niya ito saglit bago ngumiti nang bahagya."Adeliya."Sa simpleng pagtawag na iyon, bahagyang gumalaw ang talukap ng mata ni Adeliya. Hindi ba nagre-record si Karylle? Bakit niya ito tinawag nang ganoon?Pero agad niyang naisip—wala naman nang pakialam si Karylle kung may recording pa o wala. Sigurado siyang hindi na ito magpapanggap.Gayunpaman, ang recording noon ay inilabas ni Harold, at kahit papaano ay naapektuhan din nito ang reputasyon ni Karylle. Ibig sabihin, hindi talaga gustong ipalabas ni Karylle iyon dati, hindi ba?Habang iniisip ito ni Adeliya, naramdaman niyang nakatingin sa kanya si K
Tumaas ang kilay ni Karylle at nagsalita, "Narito lang ako para bisitahin ang pinsan ko, anong problema?"Napangisi bigla si Nicole, "Ewan ko, pero parang hindi ka mapakali."Tahimik lang si Karylle, ngumiti at mukhang kampante. "Tara na."Tumaas din ang kilay ni Nicole at sumunod.……Sa mga sandaling ito, nasa loob na si Lucio ng kwarto ni Adeliya.Ang lugar na ito ay isang mental hospital. Natatakot si Andrea na baka seryosong nade-depress ang anak niya kaya sinasamahan niya ito, takot na baka may mangyari pa.Parehong nakatingin ang mag-ina sa katawan ni Lucio, at halatang hindi maganda ang ekspresyon ng mga mukha nila.Si Adeliya, na kanina pa tahimik, biglang hindi na nakapagpigil. Tinitigan niya si Lucio nang diretso. "Bakit? Bakit mo kailangang payagan si Karylle?! Kung pupunta siya, anong mangyayari sa hinaharap?"Mukhang hindi rin maganda ang pakiramdam ni Andrea, kaya seryosong tiningnan si Lucio at sinabing, "Hindi mo na pwedeng hayaan si Karylle na magpatuloy sa ganitong p
Sa ilalim ng matalim na tingin ni Myra, nagsalita na rin si Lucio, "Ginoong Sanbuelgo, masyado akong naging agresibo sa pagkakataong ito... Humihingi ako ng paumanhin at umaasa ako na mabigyan mo ng isa pang pagkakataon ang Granle."Talagang ibinaba ni Lucio ang kanyang pride.Kahit galit at puno ng sama ng loob, wala siyang magawa kundi magpakumbaba sa harap ni Harold.Tinitigan siya ni Harold nang malamig at sinabing kalmado, "Puwedeng magpatuloy ang kooperasyon, pero may mga kondisyon."Agad na nagpasalamat si Myra, "Maraming salamat po, Ginoong Sanbuelgo. Ano po ang inyong mga kundisyon?"Tahimik lamang si Lucio, ayaw na niyang magsalita.Malumanay na sinabi ni Harold, "Una, sa panibagong kasunduan, itataas ang kita ng Sanbuelgo ng isang porsyento, at ang tagal nito ay pansamantalang itatakda sa loob ng isang taon. Pangalawa, ang plano ni Karylle ay kailangang maging bahagi ng kooperasyon, at si Karylle lamang ang dapat na mamahala nito."Tulad ng napag-usapan nila sa pagpupulong,
Tumingin si Santino kay Karylle na tila nagtataka, ngunit agad na tumayo si Karylle at nagsabi, "Uncle, bihira kang makapunta rito sa bahay ko, kailangan mong maghapunan dito bago ka umalis.""Hahaha, hindi maganda ang kalusugan mo ngayon, at marami pa akong oras. Tsaka hinihintay na ako ng auntie mo sa bahay, sinabi kong uuwi ako para maghapunan. Kung may oras ka, ikaw na lang ang pumunta sa bahay."Ngumiti si Nicole, "Sige, uncle, umuwi ka na muna, magkikita tayo kapag may oras ulit."Hinaplos ni Santino ang ulo ni Nicole na parang naglalambing, "Ikaw, kulit! Samahan mo si Karylle at matuto ka sa kanya. Huwag puro gala araw-araw.""Aba, masipag na ako ngayon!" tugon ni Nicole na may pagmamalaki, sabay taas ng braso, "Tingnan mo ang mga muscles ko! Ako na ngayon ang personal bodyguard at yaya ni Karylle!"Biglang natawa si Santino at umiling nang bahagya, "Sige na, aalis na ako. Huwag kayong magpupuyat masyado.""Sige, uncle! Ingat po!"Wala nang sinabi pa si Santino at umalis.Pagka