Ngumiti si Roy. "Hindi mo na dapat problemahin pa ang bagay na ito."Pagkatapos niyang sabihin iyon, kinuha niya agad ang pagkain at kinain ito sa isang subo.Nagbago ang ekspresyon ni Mr. Moore!Sinubukan ni Karylle siyang pigilan, pero huli na.Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle. Mukha siyang may gustong sabihin, pero nauna nang magsalita si Roy, "Mr. Moore, pabayaan mo na siyang umalis, kung hindi, baka magkaroon tayo ng hindi pagkakaintindihan sa hinaharap."Alam ni Mr. Moore kung may "idinagdag" sa pagkain o wala. Nang makita niyang kinain ito ni Roy, hindi na siya nangahas na pigilan pa si Karylle na umalis. Ayaw niyang magkaroon ng anumang gulo sa hinaharap. Kaya't agad niyang sinabi kay Karylle, "Sige, mauna ka na. Ang tungkol sa usapang kooperasyon, pag-uusapan na lang natin ulit sa ibang araw."Biglang kumunot ang noo ni Roy. "Kooperasyon? Ano pang kooperasyon ang pinag-uusapan? Mr. Moore, sa pamilya namin ka na makikipag-cooperate mula ngayon." Patuloy siyang kumain.Ta
Bahagyang tinaas ni Karylle ang kanyang kilay sa gulat. Ilang beses pa lang silang nagkausap ng assistant ni Mr. Moore, at bagamat palaging magalang ang paraan ng kanyang pagsasalita, ngayong pagkakataon, ramdam niya ang pagbibigay-pugay sa tono nito.Ano bang nangyari kanina kina Roy at Mr. Moore?Tinulungan siya ni Roy?Napapikit si Karylle at bahagyang pinigil ang ngiti bago tuluyang nagsalita. "Sige, sasabihan ko ang commissioner na makipag-ugnayan sa inyo. Masaya akong makatrabaho kayo.""Masaya rin kaming makatrabaho ka, Miss Granle. May iba ka pa bang tagubilin?"Para kay Mr. Moore na basta-bastang pumayag, siguradong may ginawa si Roy. Mukhang magkakaroon siya ng utang na loob dito."Wala na. Paalam.""Sige, paalam, Miss Granle."Pagkatapos noon, tuluyan niyang ibinaba ang tawag.Sa limang kontrata, dalawa na ang natapos niya. Alam niyang hindi babawi si Harold pagdating sa proyekto ni Adeliya, at si Mr. Moore naman, siguradong hindi na siya kakalas.Pagdating naman kay Alexan
Ang iniisip pa rin ng lahat ay dalawa ang na-accomplish ni Karylle, dahil nga isa siyang top lawyer.Pero ngayon, mukhang mas malakas ang posisyon niya bilang abogado kaysa sa iniisip nila.Habang tinitingnan ni Adeliya ang pangmamaliit ng lahat kay Karylle, bahagyang umangat ang gilid ng kanyang labi. Ngumiti siya sa lahat at sinabi, “Kaya ngayong gabi, ako na ang bahala. Magpapakain ako para magkasama-sama tayo. Libre ba kayo mamaya? Kung hindi, huwag niyong ipilit.”Si Miss Adeliya ay anak ng chairman! Sino ba ang may lakas ng loob para tumanggi?Kahit ayaw ng iba, wala silang magagawa kundi sumama.Habang nag-uusap-usap ang lahat, biglang ngumiti si Adeliya at sinabi, “Kung ganun, settled na ito. Pagkatapos ng trabaho, huwag nang umuwi. Diretso tayo sa venue.”Si Karylle, bagama’t nakangiti, ay punung-puno ng iritasyon sa mga mata. Simula’t sapul, hindi siya kinausap ni Adeliya tungkol sa planong ito.Kung tatanggi siya ngayon, hindi si Adeliya ang mapapahiya, kundi siya mismo. Ii
Kinuha ni Karylle ang mga papel na itinapon sa kanya, hindi nagsalita, at lumabas ng kwarto.Ang nasa isip niya, hihintayin na lang ang abiso ni Bobbie.Pagdating niya sa kumpanya, papasok na sana siya sa opisina nang bigla siyang harangin ni Jyre.Nakilala niya ito agad—siya ang assistant ni Adeliya.Tiningnan siya ni Jyre na may bahagyang komplikadong ekspresyon, saglit na tumigil, bago nagsalita nang mahina, “Miss Granle, pinapatawag ka ng manager. Sumama ka sa akin.”Tumango lang si Karylle pero hindi nagsalita.Habang papunta sila sa opisina ni Adeliya, napatingin si Karylle sa babaeng naka-wheelchair na nakaupo sa likod ng desk. Ang tingin niya kay Adeliya ay puno ng panunuya.Sinisimulan na niyang busisiin ang mga nakaraan ni Adeliya, at ang tanging dasal niya ay kayanin nitong panghawakan ang lahat ng darating.Isinara ni Jyre ang pinto bago umalis.Tinitigan siya ni Adeliya, “Pumunta ka sa pamilya Sabuelgo?”Bahagyang lumalim ang tingin ni Karylle, ngunit sa sumunod na segund
“Sino ba ang nakakaalam? Pero may kasabihan nga, ‘pera ang nagpapakilos kahit multo.’”“Kulang ba sa pera si Karylle? She’s an iris.”“Example lang naman. Si Karylle ngayon nasa kumpanya, hindi ba’t kailangan niyang gumawa ng magandang pangalan para sa sarili niya?”…May bahagyang ngisi sa mga mata ni Adeliya. Siguro, inakala ni Karylle na gagawa siya ng paraan para pabagsakin siya, pero hindi siguro nito inaasahan na dadalhin niya si Mr. Moore sa banquet.Baka naman sobrang lakas ng dating ni Karylle, kaya noong marinig ni Mr. Moore na dadalo siya sa celebration banquet para kay Karylle, agad itong pumayag nang walang pag-aalinlangan.Mamaya, sasabihin niya ito kay Karylle.Gusto niyang malaman ni Karylle ang magiging resulta ng paglalaban sa kanya.Dahil alam na nila kung ilang tao ang dadalo, saktong-sakto ang bilang ng mga upuan. At tila sinadya, ang natitirang bakanteng upuan ay nasa tabi ni Karylle.Bahagyang nagliwanag ang mga mata ni Karylle, ngunit hindi niya pinansin ang de
"Karylle."Napahinto si Karylle, tila nag-aalangan.Ramdam din ni Adeliya na may mali, kaya’t inutusan si Jyre na itulak siya papalayo.Samantala, sa kabilang sulok, tumingin na si Karylle kay Harold. "Mr. Sanbuelgo."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya at agad niyang sinenyasan si Jyre na huminto.Tumalikod si Karylle at nakita ang malamig at walang emosyon na tingin ni Harold, dahilan para magduda siya."Dalawang gabi nang hindi natutulog si Lola."Biglang tumigil ang ekspresyon ni Karylle, at napuno ng pag-aalala ang kanyang mga mata. "Ano'ng nangyari?"Tiningnan siya ni Harold nang malamig. "Salamat sa iyo."Namutla ang mukha ni Karylle at tinitigan si Harold, naguguluhan. "Ano bang nangyayari?"Walang emosyon na sagot ni Harold. "Pagkatapos ng banquet, bumalik ka sa lumang bahay kasama ko."Nakunot ang noo ni Karylle, pero sa huli, kinagat niya ang kanyang labi at hindi na nagsalita.Sa kabilang banda, biglang pumangit ang mukha ni Adeliya na nagmamasid mula sa sulok."Ba
Nanlaki ang mata ni Karylle at tila natulala nang makita si Harold na naghihintay sa kanya doon.Samantala, nang makita ng mga tao sa opisina sina Harold at Roy, maraming kababaihan ang biglang nagningning ang mga mata, at parang gustong-gusto nilang magpunta sa dalawa.Siyempre naman...Kung Harold o si Roy, para sa kanila, parehong mukhang imposible at napaka-perpekto ng mga ito.Kahit sino ay mukhang willing na mapasama sa kanila!Nabalitaan nila na si Roy ay isang binata at romantiko raw ang pagkatao. Paano kung ma-in love siya sa kanila?Kaya maraming babae ang di mapakali at nag-aayos ng sarili, umaasang titingnan man lang sila ni Roy.Ngunit parehong si Harold at Roy ay nakatingin lamang kay Karylle.Nasa likod naman ni Karylle si Ginoong Moore, na labis ang pagiging magalang. Nang makita niya si Harold doon, mas tumibay ang paniniwala niyang tama ang kanyang ginawa ngayon.Sa totoo lang, pinagsisisihan na niya ang naging pagtrato niya kay Karylle dati.Sa mga sandaling iyon, m
"Mas lalong dumilim ang mukha ni Harold, ngunit hindi binitiwan ni Karylle ang kanyang kamay. Medyo iritado na rin ang mukha niya. "Bitawan mo ako!""Karylle, bingi ka ba?! Hindi mo ba narinig ang sinabi ko sa'yo kanina?!" Mariing tanong ni Harold habang maputlang-maputla na ang kanyang mukha.Ngunit ngumiti si Karylle, "Kung ganon, pakinggan mo 'tong recording."Diretsahan niyang pinatugtog ang recording, kung saan naririnig si Adeliya na inuutusan siyang huwag pumunta.Biglang kumunot ang noo ni Harold. Halatang ayaw na niyang pag-usapan si Adeliya.Ngumiti si Karylle nang mapait. "Kita mo? Matapos tayong mag-divorce, wala ka nang karapatan sa akin. Pero si Adeliya, pinsan ko siya. Lagi niyang sinasabi na ginagawa niya ang lahat para sa ikabubuti ko. Syempre, susundin ko siya, di ba?"Madilim ang tingin ni Harold sa kanya. "Karylle, kinain na ba ng aso ang konsensya mo?! Alam mo namang ang pinakakailangan ni Lola ngayon ay makita ka, pero ano ang ginagawa mo?!"Tinitigan siya ni Kar
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘