Biglang napakunot ang noo ni Harold. Hindi niya maintindihan kung bakit, pero pakiramdam niya'y may nagbago kay Adeliya.Hindi na siya katulad ng dati.Hindi niya maipaliwanag kung ano ang nag-iba. Pero tuwing naiisip niya na ito ang nagligtas sa kanya at ang daming tiniis para sa kanya, hindi niya magawang sisihin ito kahit minsan.Sinundan ni Roy si Harold hanggang sa makarating ito sa kotse niya. Ngumiti si Roy at sinabing, "So, anong plano mo ngayon? Ang daming nangyayari sa pagitan ninyo ni Karylle. Paano naman si Adeliya?"Napakunot ang noo ni Harold. "Pwede bang tumigil ka na?""Naiirita ka na ba?" Napailing si Roy. "Pero ito ang realidad, bro. Kailangan mong pag-isipan ito. Kung ayaw mo kay Adeliya at hindi mo kayang tuparin ang pangako mo sa kanya, sabihin mo na agad. Huwag mo siyang paasahin ng matagal, dahil alam mo ba kung anong mangyayari kung patuloy mong bibitinin ang sitwasyon na ‘to?"Tiningnan siya ni Harold nang may kalituhan.Napangiti si Roy, ngunit halatang may i
Alam ni Jyre na may duda si Karylle sa kanya, kaya't nagsalita siyang muli na may kalmadong ekspresyon: "Alam ko, Miss Granle, na hindi mo ako pinaniniwalaan, pero ipapakita ko ang aking sinseridad sa’yo sa hinaharap. Pakiusap, bigyan mo ako ng pagkakataong ito. Kung handa kang tanggapin ako, hindi ko maipapangakong ang iba ay magiging pinakamalaking tulong mo dito sa Adeliya."Ngumiti si Karylle. "May iba ka pa bang dahilan kaya ka naparito ngayon?"Umiling si Jyre nang di sinasadya. "Wala."Nakita niyang wala nang balak si Karylle na magsalita pa, kaya tumayo si Jyre nang maayos at magalang na nagsabi:"Kung ganoon, hindi ko na guguluhin ang iyong pagpapahinga. Sana ay pag-isipan mo ang sinabi ko. Kung may kahit kalahating salita akong nagsinungaling, hindi maganda ang kahihinatnan ng aking pamilya."Bagama’t marami na ang hindi naniniwala sa Diyos sa kasalukuyang panahon, iilan lamang ang nangangahas na magbitiw ng ganoong sumpa. At bilang isang taong mahalaga sa pamilya, alam ni J
Napatingin si Jyre nang hindi namamalayan kay Karylle. "Ano po ang utos niyo?""Pumunta si Adeliya sa ospital dalawang araw na ang nakalipas. Malamang may nangyari. Sana makapagbigay ka ng ebidensya sa akin."Tumango si Jyre. "Sige."Nang makita niyang hindi na nagsalita si Karylle, agad na siyang umalis.Tumayo si Karylle malapit sa bintana, para bang naghihintay kung kailan ulit lilitaw si Jyre.Mukhang may iniisip siya.Ang nais gawin ni Adeliya ngayon ay ang mapangasawa si Harold. Wala na dapat siyang pakialam doon, at nasa kanya kung sino ang gusto niyang pakasalan.Pero.Dahil paulit-ulit siyang ginugulo ni Adeliya, at dinamay pa ang buong pamilya niya, hindi niya hahayaang magtagumpay ito.Kaya ang unang hakbang niya: siguraduhing masuklam si Harold kay Adeliya.Sa katunayan, nagahanap na rin siya ng ebidensya ngayon.Narinig na rin niya na may isang gwapong binata na sumama kay Adeliya papuntang ospital noong araw na iyon.Malamang, mahalaga ang taong iyon.Mukhang ito ang nas
Tumingin siya kay Lady Jessa nang may bahagyang pagtataka, "Ayaw mo ba akong makita nang ganito?"Medyo naguluhan si Lady Jessa habang nakatingin kay Harold. Hindi ba niya napapansin na ayaw siyang makita ni Karylle?Bakit parang wala siyang pakiramdam?Bahagyang kumunot ang noo ng heneral at sinabi, "Hindi ka ba busy?"Wala na siyang masabi, pero sa loob-loob niya, aliw na aliw siya.Natutuwa siyang makita si Harold na tila walang magawa.Mas nakakatuwa, mas maganda!Sa huli, walang nagawa si Harold kundi ang sabihin nang may kaunting hinanakit, "Aalis na ako pagkatapos mong inumin ang gamot.""Sige, iinumin ko na."Nakita niyang kanina ay ayaw ni Karylle uminom ng gamot, pero ngayon ay biglang ininom niya ito nang walang reklamo. Napaiktad ang ugat sa noo ni Harold.Wala pang isang minuto, nainom na lahat ni Karylle ang gamot.Walang nagawa si Harold kundi ang magpaalam, "Kung may problema, tumawag ka lang sa akin.""Sige na, umalis ka na~"Napapikit si Harold, at saka sinabi nang m
Agad na nagsalita si Jyre, "Nalaman ko, sinabi ko rin sa iyo ang tungkol dito, pero talaga namang hindi ko inasahan na tutulungan ni Mr. Sanbuelgo si Karylle noong panahon na iyon, at hindi ko rin inakala na magkikita sila nang ganoon lang......"Malamig na tiningnan ni Adeliya si Jyre, "Jyre, kung magpapabaya ka ulit sa susunod, mag-ingat ka sa mangyayari sa pamilya mo!" Sa huling mga salita, halos gigil na ang boses niya.Huminga nang maluwag si Jyre, alam niyang nakalusot siya sa pagkakataong ito.Sa totoo lang, nasabi na niya kay Adeliya na nandoon sina Harold at Roy.Pero si Adeliya mismo ang nag-isip na walang magiging gulo noong oras na iyon. Hindi si Jyre ang nagkulang, kundi si Adeliya mismo!Sa katunayan, gusto pa ngang makita ni Adeliya si Harold habang nasa ganoong sitwasyon si Karylle at si Ginoong Moore.Sa huli, alam ni Jyre ang takbo ng utak ni Adeliya. Ginamit niya ang pagkamapaghanap ni Adeliya sa sariling kagustuhan nito.Sa eroplanoHalos hindi nag-usap sina Karyll
Malamig na tumingin si Harold kay Karylle. "Saan tayo pupunta? Hindi ba dapat ikaw ang nakakaalam?"Napatingin siya kay Harold nang walang kibo. Hindi niya napigilan ang sarili at sinabing, "Paano kaya kinaya ni Bobbie na makasama ka nang maraming taon?"Agad na naging matalim ang tingin ni Harold, ngunit hindi na pinansin ni Karylle ang reaksyon niya. Sinimulan na lang niya ang makina ng sasakyan.Napunta na siya dati sa lugar na ito, kaya pamilyar siya.Habang nagmamaneho, naisip ni Karylle ang isang lugar na maaaring puntahan. Hindi na niya kinonsulta si Harold; diretso niyang pinatakbo ang kotse papunta roon.Tulad ng dati, hindi sila nag-usap kahit isang salita. Tahimik ang biyahe—walang usapan, wala ring musika.Ganito ang istilo nila ng pagsasama, at mukhang okay lang ito sa kanilang dalawa. Ayaw na rin naman ni Karylle na magsalita pa sa lalaking ito.Matapos ang halos isang oras, nakarating na sila sa lugar.Ipinarada ni Karylle ang sasakyan sa parking space at tumingin kay H
Bahagyang nagbago ang ekspresyon ng lobby manager. Agad niyang hinarangan ang daan ng dalawa at sinabi sa medyo nag-aalalang boses, "Mr. Sanbuelgo, Maam Granle, natapos na po ba kayong tumingin? Ang grupo ng mga designer namin ay magagaling at hindi kasing sama ng iniisip ninyo. Kung hindi, ang malaki naming brand ay matagal nang bumagsak."Hindi tumayo si Karylle. Tumingin lang siya nang diretso sa manager at sinabi, "Kung may tingin kayong mahusay, ilabas ninyo at ipakita sa akin. Ang ganitong klaseng paghahanap ay nakakainis, at limitado lang ang oras namin."Agad na naglakad ang lobby manager at pumili ng ilang wedding dress para ipakita.Tiningnan ni Karylle ang mga ito, at lalong lumalim ang pagkadismaya sa kanyang mukha.Halos tumulo na ang pawis ng lobby manager. Agad siyang nagsalita ulit, "May bagong batch ng designs ngayon, Mr. Sanbuelgo, Maam Granle, baka gusto niyo pong tingnan ulit!"Sina Sanbuelgo at Granle ay malalaking kliyente. Kapag nawala sila, siguradong marami si
Kita sa mukha ni Karylle ang pag-aalinlangan—ayaw niyang sumakay sa kotse. Ngunit tiningnan siya ni Alexander at kalmadong nagsalita,“Karylle, may mga bagay na hindi ko pa nasasabi sa'yo. Okay lang bang sumakay ka muna?”Napangiwi si Karylle, ngunit nagdesisyon siya na gamitin ang pagkakataong ito para tuluyang magkalinawan. Kaya, pumasok siya sa kotse.Bahagyang ngumiti si Alexander, isinara ang pinto para sa kanya, at dumiretso sa driver's seat.Hindi muna niya pinaandar ang kotse. Sa halip, hinarap niya si Karylle. Nang makita niyang nakatingin din ito sa kanya, bahagyang ngumiti si Alexander.“Yung nangyari kahapon, iniisip siguro ng iba na sinadya kong magpakita para lang makaganti. Pero, Karylle, bawat salitang sinabi ko kahapon ay galing sa puso ko.”Napangiti si Karylle, ngunit halatang hindi siya naniniwala. “Mr. Handel, ex-wife ako ni Harold. Kasal na ako noon, at hindi na ako katulad ng dati.”“Alam ko,” seryosong sagot ni Alexander. Sa pagkakataong ito, wala nang bakas ng
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't