Ngumiti lang si Karylle, "Tama si Manager Jahmein, gusto ng pinsan ko na matuto ako at maging mas matatag. Kung tatanggihan ko ito, parang hindi ko nire-respeto ang pinsan ko. Ginagawa niya ito para sa ikabubuti ko, kaya susubukan ko."Nagulat ang lahat. Ang sinabi ni Karylle ay parang simpleng sagot lang, pero ang epekto nito sa nakarinig ay malalim.Ginagawa raw ito ni Adeliya para sa ikabubuti ni Karylle, pero kung sobrang hirap ng task, paano niya ito matatapos bilang isang baguhan? At dahil kailangang sumunod sa sistema, kapag nabawasan siya ng puntos, baka mapilitan siyang umalis.Paano pa siya babalik sa Granle family kung ganoon?At kung mangyari iyon, magiging imposible na para kay Karylle na pamahalaan ang Granle Clan dahil hindi siya magiging kwalipikado.Sa isang iglap, nagbago ang mga ekspresyon ng mga tao sa opisina.Pero... may mga naniniwala pa rin kay Adeliya mula simula hanggang wakas, habang ang iba ay walang pakialam dahil hindi naman sila ang apektado.Si Ellione
Medyo sarcastic si Karylle sa kanyang isipan. Noon, tumatawag siya kay Harold para tanungin kung kailan ito uuwi para mag-dinner.Ngayon naman, kailangan niyang tanungin kung kailan ito magiging free para mag-dinner.Nag-alinlangan siya sandali bago tumawag sa assistant ni Harold.Nagulat si Bobbie nang makita niya ang pangalan ni Karylle sa screen ng telepono.Kahit na divorced na si Mr. Sanbuelgo kay Karylle, hindi pa rin binura ni Bobbie ang numero nito, dahil sa totoo lang, sa puso ni Mr. Sanbuelgo, hindi naman talaga ito tuluyang nawala.Agad niyang sinagot ang tawag nang hindi nagdalawang-isip."Miss Granle?"Malumanay na sagot ni Karylle, "Bobbie, ako si Karylle mula sa Foreign Affairs ng Granle family. Na-revise ko na ang 'newlywed design plan' na ni-reject ni Mr. Sanbuelgo dati. Kailan kaya siya magiging available? Pwede ba tayong mag-dinner para pag-usapan ito?"Nagulat si Bobbie. Available si Mr. Sanbuelgo ngayong gabi, pero hindi niya masabi iyon agad.Kaya mahinahon niyan
Ang mapanuyang tawa ay biglang narinig, at napatigil si Karylle sandali bago napagtanto—nasa tabi ni Bobbie si Harold.Napatingin si Bobbie sa kanyang presidente, at nang makita niyang wala itong balak magsalita, nagmadali siyang sinabi kay Karylle, "Sige, noted."Pagkatapos nito, ibinaba na niya ang tawag. Sandaling nag-alangan si Bobbie, saka muling tumingin kay Harold. "Mr. Sanbuelgo, sigurado po ba kayong hindi ninyo tatanggapin ang proposal ni Miss Granle?"Punong-puno ng pangungutya ang mga mata ni Harold. "Hindi maganda ang plano, o baka si Karylle ang may problema. Ang babaeng 'yan, napagastos niya ako ng napakalaki. Kaya kung hindi ko siya kakasangkapan, swerte na siya."Hindi na kumibo si Bobbie, pero malamig na sinabi ni Harold, "Alamin mo kung bakit siya bumalik sa Granle Clan.""Noted, sir."Samantala, agad na nag-vibrate muli ang telepono ni Karylle matapos maibaba ang tawag.Pagkakita sa numero ni Alexander, agad niya itong sinagot.Bago pa man siya makapagsalita, narin
Bagamat halatang pabiro ang sinabi ni Alexander, may kakaibang dating ito—parang isang totoong gentleman.Hindi ka niya binabastos o inaabala, pero madali siyang lapitan at pakisamahan.Bahagyang itinaas ni Karylle ang kilay ngunit hindi na nagsalita.Habang kumakain silang dalawa, naging halata kung gaano kagaling makipag-usap si Alexander. Hindi nakaka-bore ang mga sinasabi niya, at sakto lang ang mga topic niya—hindi ka maiilang o maiinsulto, at sobrang komportable ang usapan.Sa isip ni Karylle, kailangang aminin na mas magaling si Alexander kaysa kay Harold.Matapos nilang kumain at ibaba ang chopsticks, tumingin si Karylle kay Alexander. "Pwede na ba nating pag-usapan ang tungkol sa ating partnership?"Bahagyang ngumiti si Alexander at sinabi, "Aba, mahina ako sa pagtanggi lalo na kapag may maganda akong kaharap."Napalabi si Karylle at iniabot sa kanya ang proposal na dala niya.“Ang proyekto na ito,” sabi ni Karylle, “kailangan talaga ng malaking puhunan mula sa’yo. Pero nanin
Napabuntong-hininga si Alexander at mahinahong nagsalita, "Karylle, may mga pagkakataon na ayokong bigyan ka ng masyadong pressure, pero kung mananahimik lang ako at walang gagawin, hindi ko magagawang ipaglaban ito."Napakagat-labi si Karylle. Bigla siyang nakaramdam ng panghihinayang dahil alam niyang hindi rin magsasabi ng totoo ang lalaking ito. Kaya para saan pa ang tanong niya?Sa halip na sagutin siya, muling nagsalita si Alexander."Mahaba pa ang panahon. Mahaba pa ang panahon. Puwede mong alamin nang dahan-dahan kung ako nga ba ang iyong… kapalaran."Ang huling mga salitang iyon ay sinabi niya nang mahina ngunit ramdam ang bigat, dahilan para mapatitig si Karylle sa kanya nang tulala.Maya-maya, ngumiti si Karylle. "Mr. Handel, mahilig ka talagang magbiro."……Samantala, abala si Harold sa trabaho at kakatapos lang pirmahan ang huling dokumento. Habang minamasahe ang kanyang sentido, isinandal niya ang likod sa upuan at tinignan ang cellphone na nakapatong sa mesa. Kinuha niy
Eat, drink, and be merry: "Sayang… Hindi tayo si Karylle."Patuloy na nag-scroll si Karylle sa kanyang cellphone, tila walang pakialam sa paligid.Si Harold, na katatapos lang sa mga dokumento, biglang naalala na paparating si Karylle. Inangat niya ang kanyang tingin at nakita ang babae na walang kaabog-abog na naglalaro lamang ng cellphone, halatang hindi interesado sa usapan. Agad namang bumagsak ang mukha ni Harold.Inilihis niya ang tingin at bumalik sa pagtatrabaho sa kanyang mga papel.Marami pa siyang kailangang tapusin, pero gusto niyang makita kung hanggang kailan magtatagal ang laro ni Karylle. Hanggang saan aabot ang pasensya niya sa babaeng ito?Isang oras ang lumipas.Hindi man lang tumingin si Karylle sa kanya, at ang ekspresyon sa mukha ni Harold ay nagdilim nang bahagya.Dalawang oras ang lumipas.Kalmado pa rin si Karylle habang inilalabas ang kanyang power bank.Halos pumutok na ang ugat sa noo ni Harold. Napatawa siya sa inis.Naramdaman ni Karylle ang matalim na ti
“It’s me.”Ang boses ay nananatiling kasing banayad at malambing tulad ng dati.May munting ngiti sa mga labi ni Karylle habang tinitingnan si Harold. “Mr. Sanbuelgo, tingnan mo naman, malaki ang utang na loob mo sa pinsan ko. Hindi siya mapakali sa akin, iniisip niya na baka hindi ko makuha ang pirma sa kontrata kaya siya pa ang pumunta dito. Sa tingin mo ba kailangang magbigay ka ng ganitong klaseng kondisyon sa harap niya? Hindi ba’t masisira ang pakiramdam ng lahat? Magiging malungkot ang pinsan ko.”“Ikaw na ang nagsabi na pinsan mo siya, tinatrato ka niya bilang tunay na kapatid, pero ginagamit mo pa siya?!” Dumilim ang mukha ni Harold at malamig ang tono ng kanyang boses.Pero hindi ito pinansin ni Karylle, ngumiti lang siya at sinabing, “Hindi mo ba alam na ako ang tipo ng taong mayabang at gagawin ang lahat para makamit ang gusto ko? Ito pa nga lang ang ginagawa ko, Mr. Sanbuelgo. At para sa kanya, sa tingin ko dapat mo na lang itong tiisin.”Ang matalim na tingin ni Harold a
Huminga nang malalim si Adeliya. Hayaan mo na, ano pa nga ba ang magagawa ni Karylle kahit matapos niya ang task na ito? May limang task pa siyang kailangang tapusin ngayong buwan.At base sa rules ng kumpanya, imposibleng umalis siya ngayong buwan.Matapos mag-isip, tumingin si Adeliya kay Harold, "Harold, since marami ka pang trabaho na kailangang asikasuhin, aalis na muna kami ni Karylle."Bahagyang kumunot ang noo ni Harold at sa huli, seryosong nagsalita, "Hindi ka pa lubos na nakakarecover, huwag masyadong isipin ang kapakanan ng iba. Minsan, hindi rin naman nila ma-appreciate ang sakripisyo mo."Sa sandaling makarating si Karylle sa pinto, narinig niya ang sinabi ni Harold.Napakunot ang labi niya ngunit nagpatuloy lang sa paglalakad.May bahagyang ngiti sa mata ni Adeliya. Gusto niya ang ganitong tension sa pagitan ng dalawa. Mas lalo siyang sigurado na pumayag si Harold sa plano ni Karylle dahil sa kanya.Ang mura naman ng ginawa mo, Karylle.Pagdating ng panahon, walang mala
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h
"Alam mo ba?! Ang Three Musketeers ay isa sa pinakamagagaling sa mundo! Kahit gaano pa kalakas ang hacking technology ng Sabuelgo Group, sa tingin mo ba ay kaya nilang pantayan ang Three Musketeers?!"Hindi kumbinsido si Andrea. "Ang posisyon ng Sabuelgo, sa tingin mo ba kayang pabagsakin iyon ng Three Musketeers?!""Siyempre!" Nakangising sagot ni Lucio. "Akala mo ba basta-basta lang ang Three Musketeers? Hindi sila hamak na baguhan!""Pero...""Nabuksan na!! Nasa ikadalawampung layer na tayo!!" Hindi pa natatapos ni Andrea ang sasabihin nang biglang sumigaw si Lucio sa sobrang tuwa. Tinitingnan na niya ang ebidensyang ipinadala ni Karylle.Dali-dali siyang nag-reply nang may halong kasabikan.- Lucio: [Babayaran kita!!]Kasabay nito, agad niyang inutusan ang mga tauhan niya na ilipat ang pera.Pakiramdam ni Andrea ay para siyang mababaliw."May utang ka pang 500 milyon!! Paano mo babayaran 'yon?!"Walang pakialam si Lucio at walang pag-aalinlangang sumagot. "Sa tingin mo ba hindi ki
Bigla na lang napatawa si Harold sa inis.Karylle, Karylle... Ang galing mo talaga!Habang tinitingnan niya si Harold, bahagyang kumislap ang mga mata ni Karylle.Alam niyang sa kasalukuyang sitwasyon, mahirap para kay Harold na basta na lang paniwalaan ang sinasabi niya. Hindi naman kasi biro ang ginagawa niya—nanghihimasok siya sa sistema ng kumpanya nito.Dahil dito, napilitan siyang muling magsalita.“Ginawa ni Lucio ang lahat ng kasamaan. Pinapatay ng matatanda ang ama ko, sinira naman ng mga nakababata ang kasal ko, at nawala na nang tuluyan ang konsensya ng pamilya nila. Hindi ko sila kayang patawarin. Bawat layer na mababasag ko, babayaran ako ni Lucio ng isang daang milyon. Kung mabigo ako, wala akong makukuha.”Tinitigan lang siya ni Harold, hindi agad nagsalita.Pero nang marinig niya ang tungkol sa sirang kasal, hindi niya maintindihan kung bakit, pero bigla siyang kinabahan.Dalawang daang milyon. Madali lang niyang kinikita iyon.Sa galing ni Karylle, kaya niyang gawin i
Narinig ng ilang miyembro ng technical department ang nangyari at nagsimula silang mag-usap."Sa tingin niyo, may plano kaya si Sanbuelgo? Kasi parang hindi niya sinubukang pigilan kanina, kundi parang kinukuha lang niya ang impormasyon ng kalaban?" sabi ng isang binata na nasa edad twenties pa lang. Sikat siya sa bansa dahil sa husay niya sa hacking, at bukod doon, may malambing siyang aura. Ang kanyang gold-rimmed na salamin ay lalo pang nakakaakit ng pansin mula sa mga babae.Pagkarinig nito, agad namang tumutol ang isang lalaking may malakas at paos na boses. "Paano mangyayari 'yun? Papayag ba tayong hayaan lang na mabuksan nila ang mga sikreto natin?"Medyo kumunot ang noo ng binata at seryosong sumagot, "Alam mo kung gaano kagaling si Mr. Sanbuelgo. Hindi siya masyadong kumilos kanina. Ang gusto kong sabihin, baka may plano siya. Siguro, hinihintay lang niyang maging kampante ang kalaban bago niya ito matunton."Napaisip ang iba at napahawak sa baba. "Oo nga, posibleng gano'n."