Tumango si Karylle, "Sige, hot pot tayo. Matagal na rin simula nung huling beses na kumain ako nito.""Wow~" Kitang-kita ang excitement sa mukha ni Nicole, "Kahit naging tie lang tayo ngayon, perfect pa rin ang resulta! Christian, okay lang ba sa'yo ito?"Ngumiti si Christian at tumango, "Oo naman, kung hindi dahil kay Karylle, malamang nahirapan akong hawakan ang kumpanya ngayon. Salamat, Karylle."Medyo nahiya si Karylle sa tingin ni Christian, kaya iniwas niya ang tingin at ngumiti na lang, "Magkaibigan tayo, kaya natural lang ‘yan. Huwag ka nang magsabi ng ganitong bagay sa’kin ulit, ha."Munting kumurap ang mata ni Christian. Ramdam niya na bahagyang dinidiin ni Karylle ang salitang "kaibigan."Narinig din ito nina Roxanne at Nicole.Bahagyang nagdilim ang tingin ni Roxanne. Kung... sakaling pumayag si Karylle na maging kasama ni Christian, baka mas maging masaya si Christian?Napabuntong-hininga naman si Nicole. Hindi pa rin nakaka-move on si Karylle sa huling relasyon niya.Ngu
Harold ay medyo natigilan, at ang mga emosyon sa kanyang mga mata ay mga damdaming hindi kayang unawain ni Atty. Lee.Hindi naman napansin ni Atty. Lee iyon, pero muli siyang nagsalita, "Actually, okay lang makipaglaro sa mga babae, pero hindi ka dapat masyadong maging emosyonal sa isang babae, kasi kung hindi..."Nang mabanggit niya ito, medyo napangisi siya, naisip ang kanyang ama bilang halimbawa, ngunit halatang ayaw na niyang balikan iyon.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold, "Hindi lahat ng tao ay katulad ng tatay mo.""Pag nakikita ko ang tatay kong mag-isa, parang ayoko ring mahulog sa mga babae. O siya, bababa na ako sa kanto, kita na lang ulit tayo sa susunod."Mukhang astig si Atty. Lee, pero may bakas ng lungkot sa kanyang mga mata. At si Harold naman, hindi alam kung ano ang sasabihin tungkol dito.Nang makababa si Atty. Lee ng kotse, umupo si Harold nang maayos at pumikit para magpahinga. Medyo madilim na, at bumalik siya sa bahay nang tuluy-tuloy.Pagpasok niya sa bahay
Pero... hindi niya alam na habang papalapit siya, lalong lumalakas ang amoy ng pabango. Lalong sumama ang tingin ni Harold. Tumayo siya sa may pinto, hindi man lang nagpalit ng sapatos.Nang makitang palapit na si Adeliya, agad na nagsalita si Harold sa mababang boses, "Huwag kang lumapit!"Ano bang amoy ang meron siya at sobrang sama!Kung maririnig lang ni Adeliya ang sinabi niya, baka magalit siya nang sobra at manginig pa.Pero ngayon, kitang-kita ang pagkalito at kaba niya. Tumayo siya doon at tila hindi makapaniwala, "Harold, noon, ayoko sanang sirain ang kasal ninyo ni Karylle. Gusto ko pang pagsikapan na magkabalikan kayo, pero ngayon... kayong dalawa ay parang magkaaway na, at alam kong hindi na posible iyon para sa inyo.""Pero alam mo, una kitang nakilala kaysa kay Karylle, at mas matagal na kitang gusto kaysa sa kanya. Sinabi mo rin noon na handa kang pakasalan ako, pero... nagbago na ba ang lahat ng iyon?"Hindi napigilan ni Adeliya ang isang mapait na ngiti, "Mukhang ako
Pero bakit, bakit ganito ang nangyari!Bakit!Sinusubukan ni Adeliya na kalmahin ang sarili, pero narinig niya ang tunog ng kotse na papalayo sa labas."Harold..."Di niya mapigilan ang pagpatak ng luha, bakit ganito ang nangyari?Nakipag-divorce na si Karylle sa kanya, pinalayas na niya si Karylle mula kay Harold, pero bakit parang lalo pang sumama ang sitwasyon ngayon?Sa plano niya, pagkatapos ng divorce nila ay dapat ikakasal na sila ni Harold kaagad, pero ngayon...?!Sa sandaling ito.Nakapagmaneho na palayo si Harold, malamig ang ekspresyon at puno ng mga eksena kanina ang isip niya.Eksena ni Karylle na nagmamaneho nang hindi man lang siya tinitingnan.At mga salitang binitiwan nito sa ama niya at sa kanya nung nagkita sila sa sementeryo noong huli, parang nag-iba na nang husto ang babaeng ito at hindi na siya kailangan gaya ng dati.Dapat ay masaya siya dahil hindi na siya inaaligaga nito, pero ang babaeng ito!Nilalabanan siya nang paulit-ulit! Hindi lang siya sinira sa harap
Galit na galit si Karylle na nanginginig na ang kanyang katawan. Iniisip pa rin ni Harold na isa siyang taong gahaman at vain?Nang mag-divorce sila, maaari naman sana niyang gamitin ang pagkakataon para makipag-usap ng terms sa kanya. Pero iniwan niya ang villa, at iniisip pa rin nitong gahaman siya?Ngumisi siya nang malamig, "Nanalo ako sa kaso ni Alexander, binayaran mo ng dagdag na 10 bilyon, at lahat ng iyon, ipinasa ni Alexander sa account ko. Sa tingin mo ba, kailangan ko pa ng pera?"Ginawa iyon ni Alexander, pero balak niyang ibalik ang pera sa kanya kapag nagkaroon siya ng tamang pagkakataon.Biglang lumabas ang mga ugat sa likod ng kamay ni Harold. Parang may kapital si Karylle, at bawat salitang binibitawan niya ay matagumpay na napupukaw ang galit niya.Huminto ang elevator muli, ngayon sa floor ng bahay ni Karylle.Hinila niya si Karylle palabas, mabilis ang kilos nito, habang napakadilim ng ekspresyon ng mukha ng babae. Halatang wala siyang balak buksan ang pinto.Pero
Bahagyang nag-iba ang ekspresyon ni Harold. Ang mga sinabi ni Karylle ay nag-iwan sa kanya ng kawalan ng sagot. Hindi niya alam kung ano ang isasagot.May halong pangungutya sa mga mata ni Karylle. Gusto sana niyang sabihin ang lahat sa kanya—na hindi siya pabigat, na kaya niyang sabayan si Harold, na kaya niyang maglaan ng sarili niya para sa Sanbuelgo.Pero napigilan niya ang lahat ng iyon. Wala namang saysay dahil ni hindi siya nito matignan ng diretso. Kaya ano pa ang silbi ng mga sasabihin niya?Habang nakikita niyang nag-isip ang lalaki, halatang abala ang utak nito sa malalim na pag-iisip, bahagyang ngumiti si Karylle. "Mr. Sanbuelgo, siguro dapat ka nang umalis. Lagi kang nagpa-pasok-labas dito, hindi yata patas para sa pinsan ko. Ikakasal ka na, hindi ba? Para kay lola na lang, pupunta ako para uminom ng wine sa kasal mo."Sinabi ni Karylle iyon nang parang walang bigat, pero hindi niya alam na tuluyan nitong napukaw ang galit ni Harold!"’Wag kang mag-alala," malamig na tugo
Nang maisara ang pinto nang malakas, bigla na lang napaupo si Karylle sa sahig. Ang mukha niya ay sobrang putla.Akala niya kaya na niyang kalimutan ang lahat, pero nang marinig niya ang mga masasakit na salitang binitawan ng lalaking iyon, parang isang matalim na kutsilyo ang tumarak sa puso niya!Mariing kinagat ni Karylle ang kanyang labi, at hindi na napigilan ang pagbagsak ng mga luha.Ibinaluktot niya ang kanyang mga tuhod, niyakap ito, at isinubsob ang mukha sa pagitan ng kanyang mga braso. Ang buong katawan niya ay nanginginig.Sa mga sandaling iyon, nasa elevator na si Harold. Ang ekspresyon niya ay hindi mas mabuti kaysa kay Karylle—halos magalit na nga pati ang mga ugat sa kanyang noo, na parang sasabog na.Habang naririnig ang nakakairitang mga sinabi ni Karylle kanina, Diyos lang ang nakakaalam kung gaano niya gustong batikusin ang babaeng iyon sa mga oras na iyon!Mabilis na bumaba ang elevator, pero ang isipan ni Harold ay puno pa rin ng imahe ni Karylle habang galit na
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang