Habang nag-uusap sila, lalo silang naging excited. Akala nila magandang ideya ang plano. Bahagyang ngumiti si Adeliya, "Ang Karylle na ito, akala niya talagang siya na ang top lawyer na kayang gawin ang kahit ano. Sa totoo lang, bigla kong naintindihan kung bakit ginawa ito ni Papa. Kung hindi siya pinayagang bumalik sa pamilya Granle, baka talagang hanapin niya ang mga kaaway natin para makipag-cooperate. Kung may butas sa plano ng kontrata at tulungan pa niya silang magdemanda, malaking kawalan ang ipapakompromiso ng pamilya Granle. Mas mabuti nang bantayan siya nang malapitan."Kaagad tumingin si Lucio kay Adeliya nang may pagmamalaki, "Ang talino at kakayahan mo ay hindi nalalayo sa mga lalaki. Sa hinaharap, kung iiwan ko man sa’yo ang pamilya Granle, panatag ang loob ko."Hindi napigilang tumango ni Andrea, "Tama ka diyan, ang talino talaga ng Adeliya natin. Kung si Adeliya ang mag-manage kay Karylle sa hinaharap, mas kampante na kami."Ngumiti si Adeliya, "Magtulungan tayo bilan
“I see.”Nang makita ni Bobbie na walang utos si Harold, tumango siya at lumabas ng opisina.…Sa patuloy na pagsusumikap ni Karylle, nakakita talaga siya ng isang bote ng gamot.Walang label ang bote; ang tanging nakikita niya ay mga puting diamond-shaped na pills.Anong klaseng gamot ito?Ano bang sakit ang mayroon si Papa noon na hindi niya sinabi para hindi siya mag-alala?Pinipigil ang emosyon, kumuha si Karylle ng dalawang pills mula sa bote at ibinalik ang iba sa dating pwesto.At dahil wala na siyang makita pang iba, sumuko rin siya sa huli.Nag-shower siya at natulog sa kwarto ng kanyang ama.Ngunit gabing iyon, hindi siya nakatulog nang maayos. Nang kalahating gising siya, parang nakita niya ang kanyang ama.Bigla siyang napabangon, at nang akmang tatawagin ang kanyang ama, naglaho ang imahe nito.Napakatahimik ng kwarto kaya’t napabuntong-hininga siya; alam niyang imahinasyon lang iyon.Umupo si Karylle, niyayakap ang kumot, talagang miss na miss na niya ang kanyang ama.Hi
Tumango si Karylle at hindi nagsalita, pero mukhang kalmado pa rin ang kanyang ekspresyon.Dinala ni Andrea ang inihandang almusal sa mesa, at nagsabay-sabay silang kumain.Panaka-nakang tinitignan ni Adeliya si Karylle, tila nagdadalawang-isip, pero sa huli ay nagsalita rin, "Karylle, galit ka pa rin ba sa akin dahil sa nangyari noong birthday ni lola?"Tumingin si Karylle sa kanya, "Bakit naman? Kung galit ako, bakit pa ako babalik dito para kumain kasama niyo?"Bakit parang medyo matigas at matapang magsalita si Karylle ngayon? Hindi tuloy alam ni Adeliya kung paano itutuloy ang pag-uusap.Bahagyang huminga siya at kunwari ay walang magawa. “Yung nangyari noon, hindi yun tulad ng iniisip mo. At yung regalo ko, hindi ko ginawa ‘yun para talunin ka. Magkapatid tayo, walang mas nakatataas sa isa't isa, sinulsulan lang tayo ng iba kaya naging gulo. Karylle, yung regalo ko noon, hindi jade bracelet talaga, naipalit lang iyon.”Naging malamig ang tingin ni Karylle. Matapos nilang mag-awa
Napatingin si Adeliya, pati na rin sina Lucio at Andrea, nag-angat ng tingin isa-isa. Kanina pa gusto nina Andrea at Lucio na makialam, pero hindi sila makakuha ng pagkakataon.Ngayon, hindi sinasadyang nagsalita si Andrea, "Ano ang sinabi mo, Karylle?"Tumingin si Karylle kay Adeliya at bahagyang ngumiti, "Sabi ni Lola, sa totoo lang gusto ka pa rin naman niya, pero sobrang dami mong plano. Ang dami mong kalkuladong ginagawa. Kung pwede lang daw, gusto ka niyang maging apo sa tuhod, pero ang problema, nagagawa mong maghugas-kamay sa mga kalokohan mo. Kahit patunayan mo pa na wala kang kinalaman, hindi ibig sabihin na lahat ng tao ay bulag, di ba?"Biglang nag-iba ang mukha ni Adeliya.Itong si Karylle!Lumalaban ng paandar!Alam niyang nagre-record siya, kaya sinasadyang gamitin si Lola para takutin siya. Akala ba niya matatakot siya?!Nang malapit na niyang palabasin ang recording, biglang muling nagsalita si Karylle, "Si Harold ang nag-drive sa amin kahapon, kaya yung dashcam ng sa
Tumango si Karylle, "Natural lang ito, hindi ko kayang hayaan na mapunta sa alanganin ang pamilya Granle. Pero, Uncle, hindi tayo dapat kumita ng hindi tama."Tumawa si Lucio, "Oo naman!" Makakasiguro kang malinis ang negosyo natin!"Tumango si Karylle; naniniwala siya rito dahil wala talagang lakas ng loob si Lucio na gawin ang taliwas. Nagkasala na siya sa mga ganitong bagay dati kaya takot na rin siya ngayon."Sige, hintayin ka namin," sabi ni Lucio na biglang napaisip na tama nga ang naging desisyon niya na papasukin si Karylle sa kompanya. Ipinakita nito na may pag-asa pa para sa Granle family at magsisilbi siyang tulay para sa kanilang tagumpay.Sa pamumuno ni Iris, malamang wala nang sino mang magkakaso laban sa Granle family.Kahit si Adeliya ay tila napaisip at naging mas magaan ang tingin kay Karylle ngayon. Matapos ang lahat, ang pagdating ni Karylle ay may dalang pag-asa at maaaring magbigay ng kayamanan sa kanilang pamilya.Pero!Naalala niya ang nangyari sa birthday banq
Nakakunot nang bahagya ang kanyang noo, may halong komplikasyon ang ekspresyon niya. Kahit may distansya sa pagitan nila, naririnig ni Harold ang bawat salitang sinasabi ni Karylle habang nakaupo ito sa harap ng lapida. Hindi siya makita ni Karylle, pero malinaw ang bawat salita niya sa pandinig ni Harold.Marahan niyang inangat ang kamay at hinaplos ang mukha ng lalaki sa larawan. Hindi mapigilan ni Karylle ang malakas na tibok ng kanyang puso. “Papa, sa totoo lang, dapat nakinig ako sa’yo. Hindi ko dapat... pinakasalan siya.”Ang mukha ng lalaking nasa di kalayuan ay agad na sumimangot at kumislap ang mga mata sa galit, pero pinilit niyang magpigil. Ayaw niyang ipaalam na nandiyan siya, gusto niyang marinig kung ano pa ang sasabihin ni Karylle.Mabigat na bumuntong-hininga si Karylle. “Noon, sabi mo sa akin na kapag magpapakasal ako, siguraduhin kong siya na ang tama, kung hindi, mas mabuting huwag na lang. Pero mahal ko siya, Papa. Alam mo ba, hindi ko maalala kung ilang taon na an
Pagkatapos ng isang hakbang, bigla siyang huminto. Halata ang komplikadong ekspresyon sa mukha niya. Paano siya basta-basta maglalakad papunta kay Karylle nang ganoon na lang?Baka ito ang plano ni Karylle!Alam niyang darating si Harold dito kaya siya sinadyang pumunta sa puntod ng kanyang ama. Para bang gusto niyang marinig ito ni Harold at maantig ang puso nito, hindi ba?Napangisi si Harold, ang galing talaga ni Karylle!“Papa, kahit mag-isa na lang akong mabuhay ngayon, huwag kang mag-alala, kasi naisip ko na hindi ko kailangang umasa sa mga lalaki para mabuhay. Ngayon na ganito na ang sitwasyon, mabuti na rin. Sa nakaraang tatlong taon, para maging karapat-dapat na Mrs. Sanbuelgo, iniwan ko ang sarili kong career at mga hilig. Akala ko tama lang na magsakripisyo bilang Mrs. Sanbuelgo. Pero ngayon, hindi ko na kailangang gawin iyon, Papa. Susundin ko ang sinabi mo dati: maging sarili ko. Ang pagiging sarili ko ang pinakamasayang bagay.”“Kahit nasayang ang tatlong taon sa kanya,
Tinitigan ni Jayme ang kumpiyansadong itsura ni Christian, at biglang napuno ng pagtataka ang kanyang mga mata, "Ikaw, sino ang inimbita mo?"Diretso ang tingin niya kay Christian, ayaw niyang palampasin ang anumang emosyon sa mukha nito.Pero ngumiti lang si Christian, hindi nagpakita ng kahit anong senyales. Tinitigan niya ang inaasahang tingin ng ama na may halong komplikasyon at ngumiti, "Dad, hindi pa ako sigurado kung talagang magagawa ang proyekto kasama ang kabilang panig, pero sa racing, sigurado akong hindi tayo matatalo."Biglang napangisi si Jayme, "Hindi matatalo? Anong klase ng master ang inimbita mo at ang taas ng kumpiyansa mo? Alam mo ba na ngayon, ang malaking grupo gaya ng Sanbuelgo ay gumagawa ng paraan para kunin ang Wisteria, at ang presyo na inaalok nila ay napakataas. Kung bigla silang mag-alok sa Wisteria, anong tsansa pa natin?"Ngumiti lang si Christian, "Wala tayong pakialam sa anumang presyong i-offer nila, basta panoorin mo, Dad, at nangangako akong bibig
Kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at tinawagan si Nicole.Agad namang sinagot ito ng kaibigan. "Ano yun, baby? Tapos na?""Oo, pumunta ka na dito.""Sige~"Pagkababa ng tawag, dumating si Nicole nang nagmamadali. Pagbukas niya ng pinto, hindi man lang siya tumingin nang maayos at agad na nagsalita nang pabiro, "O, tingnan mo naman ang ate mo, napaka-entertaining, 'di ba? Baka kasi masyadong mataas ang wattage ko, baka maduling ka~"Hindi pa siya tapos magsalita nang mapansin niyang nakaupo si Alexander sa isang upuan, may bahagyang ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya. "Natutuwa ako na may kaibigan si Karylle na katulad mo."Bahagyang nagkamot ng noo si Nicole, tila nahihiya. "Ah...uh..."Lalo pang lumalim ang ngiti ni Alexander. Tumingin siya kay Karylle at mahinang nagtanong, "Dinner tayo mamaya?""Hindi na. Masama ang pakiramdam ko, kailangan kong magpahinga." Walang pag-aatubiling tumanggi si Karylle.Tumaas ang kilay ni Alexander. "Sige."Bago umalis, muli siyang tuming
Si Karylle ay hindi mahilig sa kalabuan, at hindi rin siya basta-basta nagpaparusa sa isang tao nang walang dahilan—ugali na niya ito."Oo, alam ko." Ngumiti nang bahagya si Alexander, ngunit sa halip na makaramdam ng pagkailang, tila natuwa pa siya sa sinabi ni Karylle.Dati-rati, tinatawag siya nitong Mr. Handel sa bawat pagkakataon, pero ngayon, kahit na ito ay dahil sa guilt o sa ibang dahilan, handa na siyang tawagin siya nang mas pormal. Para kay Alexander, malaking bagay na ito, at sapat na para mapasaya siya.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, hindi alam kung ano ang iniisip nito, pero malinaw na ang usapan. Kung magpapatuloy pa siya sa pagdiin ng bagay na ito, baka magmukhang paulit-ulit na lang siya.Hindi na niya binanggit pa ito, sa halip ay sinabi niya nang kalmado, "Gagawa ako ng plano sa loob ng sampung araw. Ano ba ang gusto mo, at kailan mo ito gustong ipatupad?""Walang problema sa pagpapaliban ng implementasyon. Maaari itong maging isang malaking investment, pero
"Noodles?""Hindi ka ba dapat nagpapahinga?"Bahagyang ngumiti si Alexander. "Mas mabuti pang makita ka kaysa magpahinga."Bahagyang pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi. Sa usaping ito ng pakikipagkasundo sa pamilya Sabuelgo, darating ang araw na kakailanganin niyang magbigay ng paliwanag sa Handel Group. Hindi rin siya maaaring magkaroon ng alitan kay Alexander, kaya sooner or later, kakailanganin niyang ipaliwanag ang lahat sa kanya.Matapos ang saglit na pag-aalinlangan, sa wakas ay nagsalita siya. "Nasaan ka?""Nasa labas lang ako ng paliparan, malapit lang sa’yo. Hanap ka ng lugar, maghihintay ako."Sa totoo lang, siguradong alam na ni Alexander ang kasalukuyang
Nanlaki ang mga mata ni Adeliya, ngunit agad niyang ibinaba ang kanyang ulo upang walang makapansin.Hindi na ito pinansin ni Karylle, dahil alam na niya kung ano ang iniisip nito.Nang makita niyang gaya ng inaasahan ay hindi nagsalita si Adeliya, bahagya siyang ngumiti. "Kung talagang gusto mong manatili sa ganitong kalagayan, hayaan mo, pagbibigyan kita."Sa pandinig ng iba, tila ba puno ng panghihinayang ang sinabi ni Karylle, ngunit para sa tatlong taong kaharap niya, iba ang naging dating nito.Dahil iyon mismo ang iniisip ni Karylle—na manatili si Adeliya sa ganitong kalagayan habambuhay.Lalong pumangit ang ekspresyon ni Andrea. Malalim siyang huminga bago magsalita, "Karylle, paano mo nasabi 'yan? Magkapatid kayo!"Ngumiti si Karylle, ngunit malamig ang kanyang tinig. "Ganyan talaga ang mundo, Andrea. Survival of the fittest. Kung wala kang kakayahan, matutulad ka sa mga pinababayaan. Kung pinili ng pinsan kong magpakatamlay at magkulong sa sarili niyang mundo, hayaan na lang
Napailing si Karylle, habang si Nicole naman ay napangisi nang bahagya. Napaka-plastik talaga ng babaeng ito! Ang husay niyang magsinungaling nang diretso habang nakatingin sa mata ng kausap!"Hay… wala na akong magagawa. Bata pa ang pinsan mo, kung ganito siya habangbuhay, paano na ang magiging kinabukasan niya?"Lumapit si Karylle sa upuan malapit sa kama ni Adeliya at umupo. Tiningnan niya ito saglit bago ngumiti nang bahagya."Adeliya."Sa simpleng pagtawag na iyon, bahagyang gumalaw ang talukap ng mata ni Adeliya. Hindi ba nagre-record si Karylle? Bakit niya ito tinawag nang ganoon?Pero agad niyang naisip—wala naman nang pakialam si Karylle kung may recording pa o wala. Sigurado siyang hindi na ito magpapanggap.Gayunpaman, ang recording noon ay inilabas ni Harold, at kahit papaano ay naapektuhan din nito ang reputasyon ni Karylle. Ibig sabihin, hindi talaga gustong ipalabas ni Karylle iyon dati, hindi ba?Habang iniisip ito ni Adeliya, naramdaman niyang nakatingin sa kanya si K
Tumaas ang kilay ni Karylle at nagsalita, "Narito lang ako para bisitahin ang pinsan ko, anong problema?"Napangisi bigla si Nicole, "Ewan ko, pero parang hindi ka mapakali."Tahimik lang si Karylle, ngumiti at mukhang kampante. "Tara na."Tumaas din ang kilay ni Nicole at sumunod.……Sa mga sandaling ito, nasa loob na si Lucio ng kwarto ni Adeliya.Ang lugar na ito ay isang mental hospital. Natatakot si Andrea na baka seryosong nade-depress ang anak niya kaya sinasamahan niya ito, takot na baka may mangyari pa.Parehong nakatingin ang mag-ina sa katawan ni Lucio, at halatang hindi maganda ang ekspresyon ng mga mukha nila.Si Adeliya, na kanina pa tahimik, biglang hindi na nakapagpigil. Tinitigan niya si Lucio nang diretso. "Bakit? Bakit mo kailangang payagan si Karylle?! Kung pupunta siya, anong mangyayari sa hinaharap?"Mukhang hindi rin maganda ang pakiramdam ni Andrea, kaya seryosong tiningnan si Lucio at sinabing, "Hindi mo na pwedeng hayaan si Karylle na magpatuloy sa ganitong p
Sa ilalim ng matalim na tingin ni Myra, nagsalita na rin si Lucio, "Ginoong Sanbuelgo, masyado akong naging agresibo sa pagkakataong ito... Humihingi ako ng paumanhin at umaasa ako na mabigyan mo ng isa pang pagkakataon ang Granle."Talagang ibinaba ni Lucio ang kanyang pride.Kahit galit at puno ng sama ng loob, wala siyang magawa kundi magpakumbaba sa harap ni Harold.Tinitigan siya ni Harold nang malamig at sinabing kalmado, "Puwedeng magpatuloy ang kooperasyon, pero may mga kondisyon."Agad na nagpasalamat si Myra, "Maraming salamat po, Ginoong Sanbuelgo. Ano po ang inyong mga kundisyon?"Tahimik lamang si Lucio, ayaw na niyang magsalita.Malumanay na sinabi ni Harold, "Una, sa panibagong kasunduan, itataas ang kita ng Sanbuelgo ng isang porsyento, at ang tagal nito ay pansamantalang itatakda sa loob ng isang taon. Pangalawa, ang plano ni Karylle ay kailangang maging bahagi ng kooperasyon, at si Karylle lamang ang dapat na mamahala nito."Tulad ng napag-usapan nila sa pagpupulong,
Tumingin si Santino kay Karylle na tila nagtataka, ngunit agad na tumayo si Karylle at nagsabi, "Uncle, bihira kang makapunta rito sa bahay ko, kailangan mong maghapunan dito bago ka umalis.""Hahaha, hindi maganda ang kalusugan mo ngayon, at marami pa akong oras. Tsaka hinihintay na ako ng auntie mo sa bahay, sinabi kong uuwi ako para maghapunan. Kung may oras ka, ikaw na lang ang pumunta sa bahay."Ngumiti si Nicole, "Sige, uncle, umuwi ka na muna, magkikita tayo kapag may oras ulit."Hinaplos ni Santino ang ulo ni Nicole na parang naglalambing, "Ikaw, kulit! Samahan mo si Karylle at matuto ka sa kanya. Huwag puro gala araw-araw.""Aba, masipag na ako ngayon!" tugon ni Nicole na may pagmamalaki, sabay taas ng braso, "Tingnan mo ang mga muscles ko! Ako na ngayon ang personal bodyguard at yaya ni Karylle!"Biglang natawa si Santino at umiling nang bahagya, "Sige na, aalis na ako. Huwag kayong magpupuyat masyado.""Sige, uncle! Ingat po!"Wala nang sinabi pa si Santino at umalis.Pagka
"Sige, ipapadala ko sa'yo." Pagkatapos magsalita ni Karylle, binuksan niya ang WeChat at ipinadala kay Santino ang address.Ngumiti si Santino, "Sige, pupunta na ako diyan ngayon.""Sige."Pagkatapos nilang mag-usap sa telepono, lumabas si Karylle mula sa kwarto at nakita si Nicole na umakyat sa kama sa ikalawang kwarto. Halatang narinig niya ang pag-uusap ni Karylle."Ano’ng nangyari? Pupunta ba dito si Tito?"Tumango si Karylle, "Oo, pupunta siya para makita ako, at para pag-usapan din ang tungkol sa mga bagay sa kumpanya. Tingin ko, tapos na ang meeting at may mga bagong desisyon na.""Tsk, sigurado akong napagalitan si Lucio ngayon. Isipin mo, ang chairman ng bayan, pinagsabihan ng mga shareholders nang sabay-sabay! Ang saya siguro ng eksena. Sigurado akong ang sama ng mukha ni Lucio ngayon."Ngumiti lang si Karylle at nagkwentuhan pa sila saglit. Maya-maya, dumating si Santino, may dalang maraming prutas.Kinuha ni Nicole ito nang casual lang, at may makikitang kalayaan sa kanyan