Tumango si Karylle at hindi nagsalita, pero mukhang kalmado pa rin ang kanyang ekspresyon.Dinala ni Andrea ang inihandang almusal sa mesa, at nagsabay-sabay silang kumain.Panaka-nakang tinitignan ni Adeliya si Karylle, tila nagdadalawang-isip, pero sa huli ay nagsalita rin, "Karylle, galit ka pa rin ba sa akin dahil sa nangyari noong birthday ni lola?"Tumingin si Karylle sa kanya, "Bakit naman? Kung galit ako, bakit pa ako babalik dito para kumain kasama niyo?"Bakit parang medyo matigas at matapang magsalita si Karylle ngayon? Hindi tuloy alam ni Adeliya kung paano itutuloy ang pag-uusap.Bahagyang huminga siya at kunwari ay walang magawa. “Yung nangyari noon, hindi yun tulad ng iniisip mo. At yung regalo ko, hindi ko ginawa ‘yun para talunin ka. Magkapatid tayo, walang mas nakatataas sa isa't isa, sinulsulan lang tayo ng iba kaya naging gulo. Karylle, yung regalo ko noon, hindi jade bracelet talaga, naipalit lang iyon.”Naging malamig ang tingin ni Karylle. Matapos nilang mag-awa
Napatingin si Adeliya, pati na rin sina Lucio at Andrea, nag-angat ng tingin isa-isa. Kanina pa gusto nina Andrea at Lucio na makialam, pero hindi sila makakuha ng pagkakataon.Ngayon, hindi sinasadyang nagsalita si Andrea, "Ano ang sinabi mo, Karylle?"Tumingin si Karylle kay Adeliya at bahagyang ngumiti, "Sabi ni Lola, sa totoo lang gusto ka pa rin naman niya, pero sobrang dami mong plano. Ang dami mong kalkuladong ginagawa. Kung pwede lang daw, gusto ka niyang maging apo sa tuhod, pero ang problema, nagagawa mong maghugas-kamay sa mga kalokohan mo. Kahit patunayan mo pa na wala kang kinalaman, hindi ibig sabihin na lahat ng tao ay bulag, di ba?"Biglang nag-iba ang mukha ni Adeliya.Itong si Karylle!Lumalaban ng paandar!Alam niyang nagre-record siya, kaya sinasadyang gamitin si Lola para takutin siya. Akala ba niya matatakot siya?!Nang malapit na niyang palabasin ang recording, biglang muling nagsalita si Karylle, "Si Harold ang nag-drive sa amin kahapon, kaya yung dashcam ng sa
Tumango si Karylle, "Natural lang ito, hindi ko kayang hayaan na mapunta sa alanganin ang pamilya Granle. Pero, Uncle, hindi tayo dapat kumita ng hindi tama."Tumawa si Lucio, "Oo naman!" Makakasiguro kang malinis ang negosyo natin!"Tumango si Karylle; naniniwala siya rito dahil wala talagang lakas ng loob si Lucio na gawin ang taliwas. Nagkasala na siya sa mga ganitong bagay dati kaya takot na rin siya ngayon."Sige, hintayin ka namin," sabi ni Lucio na biglang napaisip na tama nga ang naging desisyon niya na papasukin si Karylle sa kompanya. Ipinakita nito na may pag-asa pa para sa Granle family at magsisilbi siyang tulay para sa kanilang tagumpay.Sa pamumuno ni Iris, malamang wala nang sino mang magkakaso laban sa Granle family.Kahit si Adeliya ay tila napaisip at naging mas magaan ang tingin kay Karylle ngayon. Matapos ang lahat, ang pagdating ni Karylle ay may dalang pag-asa at maaaring magbigay ng kayamanan sa kanilang pamilya.Pero!Naalala niya ang nangyari sa birthday banq
Nakakunot nang bahagya ang kanyang noo, may halong komplikasyon ang ekspresyon niya. Kahit may distansya sa pagitan nila, naririnig ni Harold ang bawat salitang sinasabi ni Karylle habang nakaupo ito sa harap ng lapida. Hindi siya makita ni Karylle, pero malinaw ang bawat salita niya sa pandinig ni Harold.Marahan niyang inangat ang kamay at hinaplos ang mukha ng lalaki sa larawan. Hindi mapigilan ni Karylle ang malakas na tibok ng kanyang puso. “Papa, sa totoo lang, dapat nakinig ako sa’yo. Hindi ko dapat... pinakasalan siya.”Ang mukha ng lalaking nasa di kalayuan ay agad na sumimangot at kumislap ang mga mata sa galit, pero pinilit niyang magpigil. Ayaw niyang ipaalam na nandiyan siya, gusto niyang marinig kung ano pa ang sasabihin ni Karylle.Mabigat na bumuntong-hininga si Karylle. “Noon, sabi mo sa akin na kapag magpapakasal ako, siguraduhin kong siya na ang tama, kung hindi, mas mabuting huwag na lang. Pero mahal ko siya, Papa. Alam mo ba, hindi ko maalala kung ilang taon na an
Pagkatapos ng isang hakbang, bigla siyang huminto. Halata ang komplikadong ekspresyon sa mukha niya. Paano siya basta-basta maglalakad papunta kay Karylle nang ganoon na lang?Baka ito ang plano ni Karylle!Alam niyang darating si Harold dito kaya siya sinadyang pumunta sa puntod ng kanyang ama. Para bang gusto niyang marinig ito ni Harold at maantig ang puso nito, hindi ba?Napangisi si Harold, ang galing talaga ni Karylle!“Papa, kahit mag-isa na lang akong mabuhay ngayon, huwag kang mag-alala, kasi naisip ko na hindi ko kailangang umasa sa mga lalaki para mabuhay. Ngayon na ganito na ang sitwasyon, mabuti na rin. Sa nakaraang tatlong taon, para maging karapat-dapat na Mrs. Sanbuelgo, iniwan ko ang sarili kong career at mga hilig. Akala ko tama lang na magsakripisyo bilang Mrs. Sanbuelgo. Pero ngayon, hindi ko na kailangang gawin iyon, Papa. Susundin ko ang sinabi mo dati: maging sarili ko. Ang pagiging sarili ko ang pinakamasayang bagay.”“Kahit nasayang ang tatlong taon sa kanya,
Tinitigan ni Jayme ang kumpiyansadong itsura ni Christian, at biglang napuno ng pagtataka ang kanyang mga mata, "Ikaw, sino ang inimbita mo?"Diretso ang tingin niya kay Christian, ayaw niyang palampasin ang anumang emosyon sa mukha nito.Pero ngumiti lang si Christian, hindi nagpakita ng kahit anong senyales. Tinitigan niya ang inaasahang tingin ng ama na may halong komplikasyon at ngumiti, "Dad, hindi pa ako sigurado kung talagang magagawa ang proyekto kasama ang kabilang panig, pero sa racing, sigurado akong hindi tayo matatalo."Biglang napangisi si Jayme, "Hindi matatalo? Anong klase ng master ang inimbita mo at ang taas ng kumpiyansa mo? Alam mo ba na ngayon, ang malaking grupo gaya ng Sanbuelgo ay gumagawa ng paraan para kunin ang Wisteria, at ang presyo na inaalok nila ay napakataas. Kung bigla silang mag-alok sa Wisteria, anong tsansa pa natin?"Ngumiti lang si Christian, "Wala tayong pakialam sa anumang presyong i-offer nila, basta panoorin mo, Dad, at nangangako akong bibig
Bulag talaga siya! Paano niya nagawang pakasalan ang isang babaeng hindi bagay sa buhay niya!Nakipag-ugnayan pa sa ibang lalaki bago pa ikasal, at sa tatlong taon ng kasal nila, naging tahimik ba talaga siya?!Aba, mabuti nga!Kanina lang ay nakaramdam siya ng kaunting pagkakonsensya!“Hmm... Hindi ngayon, hintayin mo na lang ang araw ng tagumpay, huwag kang mag-alala, hindi ka mawawalan ng handaan. Kailangan ko pang magmaneho, kaya hindi na muna kita kakausapin.”Habang kausap ni Karylle ang nasa kabilang linya, nahulaan na rin ni Harold kung ano ang sinasabi nito. Nang isara na ni Karylle ang tawag, napansin niyang bahagyang ngumisi si Harold at bigla itong naging masakit sa paningin.Napakalakas ng titig nito, kaya napansin siya ni Karylle at napalingon. Nang makita niyang malamig siyang tinitingnan ni Harold, tila nabigla si Karylle.Harold? Paano siya napunta rito?Dahil sa matalim na tingin ng lalaki, ayaw na sanang makipag-usap ni Karylle at plano na lang pumasok sa kotse.Big
Nang makita ang malamig na tingin at babala ni Harold, parang nasaktan si Karylle, pero agad siyang tumawa, "Alam mo naman ang totoo. Gusto ni Lola na magpunta ako, at siguradong gagawa siya ng paraan para mapapunta ka rin. Gusto lang niya tayong muling pagtagpuin, pero ngayon, pumunta si Lola sa J Temple at nakinig sa payo ni Master Fakong. Hindi na niya tayo pinipilit ngayon."Biglang nanikip ang dibdib ni Harold!Ngumiti si Karylle, "Kaya hindi kailangan mag-alala ni Mr. Sanbuelgo. Alam kong mabuti ang trato ni Lola sa akin. Hinding-hindi ko siya sasaktan. Makakaasa ka, hindi ako babalik sa bahay ng Sabuelgo maliban na lang kung talagang kinakailangan."Ang kamay ni Harold, na hindi hawak ang braso ni Karylle, ay napakuyom ng mahigpit, at bakas ang galit sa kanyang mga ugat sa noo. Sumunod na sandali, binitiwan niya ang kamay ni Karylle, "Mas mabuti nga ito!"Ngumiti si Karylle at walang sinabi. Lumakad siya papunta sa driver's seat ng sasakyan.Hindi na niya nilingon si Harold, is
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba