Halata sa mukha niya na hindi niya makontrol ang expression niya!Lumingon si Harman at tinitigan siya, may bakas ng ngiti sa kanyang mga mata.Samantala, pabago-bago ang expression ni Joseph – minsan ay komplikado, minsan naman ay hindi natuwa.Sa harap ng tingin ng lahat, binuhat ni Harold si Karylle pabalik sa dati nitong upuan at dahan-dahang ibinaba.Hindi niya inaasahan, pero nang tumayo siya, tila parang may kulang sa mga bisig niya.Hindi makatingin si Karylle sa mga tao. Namumula ang kanyang mukha habang nakayuko. Ramdam niya ang mga matang nagtatanong na nakatingin sa kanya at kay Harold. Nakakahiya talaga!Napasulyap si Harold sa kanya, at isang bihirang ngiti ang lumitaw sa kanyang mga mata.Tumayo si Harold, nagbigay ng utos sa butler, at saka naupo pabalik sa kanyang pwesto.Medyo hindi maganda ang expression ni Lauren, "Miss Karylle, hindi ka na makalakad ngayon?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle, at hindi siya nagsalita. Pero si Harman, sinulyapan siya nang malam
Napatigil si Karylle habang kukunin na sana ang kahon ng sapatos. Natural na tumingin si Harold sa direksyong iyon, at halatang mas naging masungit ang mukha niya kaysa kanina.Agad na sinabi ni Lady Jessa, "Dali, palitan mo na agad para makalakad ka ng maayos! Harold, buhatin mo si Karylle papunta sa lounge para makapagpalit siya ng sapatos."Hindi siya gumalaw. Mabilis na sabi ni Karylle, "Hindi na, okay lang. Sasamahan na lang ako ng kaibigan ko."Sabay kaway kay Nicole.Nakatingin si Nicole sa direksyon niya. Pagkakita nito, agad niyang kinawayan si Roxanne, at sabay silang tumayo at lumapit kay Karylle.Nakahinga nang maluwag si Karylle.Kinuha ni Harold ang chopsticks at hindi na nagsalita.Kita naman sa mukha ni Lady Jessa ang konting pagkadismaya kay Harold, pero hindi na rin siya nagsalita.Magkabilang kamay na inalalayan nina Nicole at Roxanne si Karylle habang dahan-dahan silang naglakad papunta sa lounge.Pagpasok nila, hindi nakapagpigil si Nicole at nagtanong nang walang
Lumapit si Karylle at narinig ang usapan. Umubo siya nang bahagya at umupo nang tahimik.Ngumiti si Lady Jessa at sinabing, "Harold, may ibinilin ako sa 'yo. Huwag mong hayaang maging malamig ang relasyon niyo kahit hiwalay na kayo. Sinasabi ko sa 'yo, si Karylle ay parang tunay kong apo ngayon, at siya ang pinakamahal kong apo! Kaya kailangan mong maging mabait sa kanya! Mamili ka ng ilang dosenang damit para kay Karylle at ipagawa agad para maipadala na sa kanya."Agad na kumunot ang noo ni Harold. "Grandma," sabi niya, na parang may bahid ng pagod.Sumimangot si Lauren, pero bago pa siya makapagsalita, mabilis na sinabi ni Karylle, "Grandma, marami pa po akong damit, kaya hindi ko na po kailangan."Tiningnan siya ni Lady Jessa nang may pagmamahal. "Anak, alam kong marami kang damit, pero iba ang mga bibilhin niya para sa 'yo."Pagkatapos, muling tumingin si Lady Jessa nang masama kay Harold. "Wala akong pakialam! Kailangan mong piliin ang limampung set ng damit para sa akin ngayong
Nang makaalis na ang mga bisita, tumingin si Karylle kay Lady Jessa, "Grandma, kailangan ko na pong umalis."Bagamat ayaw pa ni Mrs. Sanbuelgo, tumango siya nang may pagkabigat sa loob, "Sige, umalis ka na.""Babalik ako bukas para sunduin ka," sabi ni Karylle habang nakangiti sa kanyang lola na halatang ayaw pa siyang paalisin.Ngumiti rin si Lady Jessa at tumango. Pagkatapos, napatingin siya kay Harold na nakatayo lang sa tabi na parang walang ginagawa, at naiinis siyang napa-isip na sipain ito!"Bakit hindi mo siya ihatid! Gusto mo bang si Karylle mismo ang umalis mag-isa?"Nagdilim lalo ang mukha ni Harold, "Grandma!"Nag-iba ang ekspresyon ni Karylle at agad niyang sinabi, "Wala po, grandma. Naghihintay po sa labas ang mga kaibigan ko. Uuwi ako kasama nila.""Kaibigan?" may pagdududang tanong ni Lady Jessa.Mabilis na sumagot si Karylle, "Oo, sina Nicole at Roxanne, grandma. Aalis na po ako."Pagkasabi noon, hindi n
Napangiti si Karylle nang walang magawa, "Siguro hindi ko na inisip nang ganun ka-detalyado. Gusto ko lang talagang matulungan si Lola na makaalis sa kanyang mga kinikimkim na sama ng loob."Nakaselect na ang kanta ni Nicole. Lumapit siya sa sofa, umupo, at inabot ang mga beer na hinanda ni Christian para sa lahat, "Sige, inom tayo! Hanggang malasing! Tagumpay natin ‘to ngayon! Para kay Karylle ang celebration na ‘to!""Sige, inom!"Masayang-masaya ang lahat, pero matapos ang ilang sandaling pag-inom, hindi napigilan ni Christian na mapatingin kay Karylle at sabihing mahina, "Karylle, ano bang nangyari sa sapatos mo kanina?"Napatigil si Karylle at, matapos magdalawang-isip, mahina niyang sinabi, "Nabali yung takong ng sapatos ko kasi napalakas ang hakbang ko. Wala akong dalang cellphone noon kaya hindi kita natawagan. Nakita ni Lola na hindi pa ako nakakabalik kaya pinilit si Harold na sunduin ako, kaya yun, nangyari yung sumunod na eksena."Ngayon... nakasuot pa rin si Karylle ng ka
Huminga nang malalim si Andrea, "Tumawag si Mrs. Sanbuelgo kanina at sinabi niyang magaling na siya. Nagpadala rin siya ng tao para hanapin ka at sinabi niyang hindi na siya galit."Nagngitngit si Adeliya, "So what kung hindi na siya galit? Lahat ng tao ngayon, iniisip na plastic ako. Parang palabas lang ang relasyon namin ni Karylle. Nagmamalasakit lang siya nang ipaalala niya sa akin ang mga bagay na yun, pero ako, binalikan ko siya at pinilit ko pang daigin siya. Paano ko aayusin ang lahat ng ito?!"Matagal niyang inalagaan ang kanyang reputasyon, pero ngayon parang nawala na lahat iyon! Lumabas na lahat ng sikreto niya!"Ngayon, hindi man lang ako pinagtanggol ni Harold at nanood lang siya. Hindi niya ako gusto. Paano pa ako magkakaroon ng lakas ng loob na makipag-ugnayan sa kanya? Ano na lang sasabihin ng mga tao sa grupo namin tungkol sa akin!?"Mabilis na sumagot si Andrea sa mababang tono, "Nandito pa rin ang estado ng Granle family. Walang may lakas ng loob na magsabi ng masa
Hawak ni Nicole ang bote ng beer habang sumasayaw nang wild. Si Roxanne naman ay tumatawa, hindi na alintana ang kanyang itsura.Medyo marami ring nainom si Karylle. Ayan, nakasandal siya sa sofa, hawak ang sentido gamit ang isang kamay.Si Christian lang ang nag-iisang hindi lasing.Dahan-dahan siyang lumapit kay Karylle, inabot ang isang baso ng tubig at kinuha ang hawak nitong baso, "Huwag ka nang uminom pa, baka mas sumakit ang ulo mo."Bahagyang iminulat ni Karylle ang kanyang mga mata. Dahil sa alak, medyo namumula ang kanyang mukha. Ngumiti siya, "Okay."Bagaman medyo marami ang nainom niya, hindi naman siya lasing na lasing.Ilang sandali pa, tumayo siya nang dahan-dahan, "Pupunta muna ako sa bathroom."Hindi na nagsalita si Christian, pero nang pumasok si Nicole, sinara ang pinto, at lumabas naman si Karylle.Bahagyang kumunot ang noo ni Christian, "Yeah.""Don’t worry, hindi naman ganun kalala. Kaunting beer lang."Medyo masakit ang ulo ni Karylle pero nakakalakad naman siya
Tiningnan siya ni Alexander at dinala sa isang walang tao na kwarto. Sinimulan ng assistant niyang sabihin ang detalye tungkol sa birthday banquet ng matandang babae mula sa pamilya Sanbuelgo.Bahagyang kumunot ang noo ni Alexander at hindi agad nagsalita.Kuwento ng assistant ang lahat ng detalye nang buo, para sigurado siyang walang makaligtaan. Wala rin siyang sariling opinyon dito at siniguradong tama ang lahat ng sasabihin.Maya-maya, natawa si Alexander, "Akala ni Harold kaya pa niyang ayusin ang lahat?"Nagulat ang assistant, "Gusto ni Harold na ayusin ito? Parang imposible. Lagi siyang malamig ang pakikitungo kay Miss Granle, parang naiinis pa nga."Napangisi si Alexander, "Sa ugali niya, sino ba ang pwedeng magpahirap sa kanya? Kahit pa siya’y mapahiya kay Mrs. Sanbuelgo, pwede naman niyang ipasok si Karylle sa likod na pinto. Bakit kailangan niyang ipakita sa lahat habang binubuhat niya si Karylle?"Sa panahong nakasama niya si Karylle, sigurado si Alexander na tuluyan nang
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai