Malakas ang tawa ni Atty. Lee at saka lang siya nagsalita matapos matawa nang husto, "Hindi niyo alam kung ano ang nakita ko!"Tumaas ang kilay ni Dustin pero hindi siya nagsalita, halatang hinihintay ang sagot ni Atty. Lee.Lumapit si Atty. Lee kay Dustin at bumulong, "Nakita kong may dent sa sapatos ni Harold, at may gasgas pa! Ibig sabihin, tinapakan talaga siya ng may pwersa! Ang asim ng mukha ni Harold, talo na siya!"Medyo napaisip si Dustin. Siguradong naging karma niya si Karylle.Good mood si Atty. Lee, "Ngayon ko lang siya nakita ng ganito, pero nung lumabas ako, hindi ko nakita yung tao."Si Karylle, siyempre, ang tinutukoy niyang "tao."Tumingin si Dustin kay Harold na pumasok na sa bulwagan.Mag-isa lang ito, at hindi na bumalik si Karylle.Pagkaupo ni Harold, hindi na talaga bumalik si Karylle. Agad itong kumunot ang noo niya. Ano na naman ang ginagawa niya?Si Lady Jessa ay nakakalahati na ng noodles at mukhang masaya. Naginhawaan na si Joseph nang makita ang gana ng ka
Sa mga sandaling iyon, nakahawak pa rin si Karylle sa puno gamit ang isang kamay, habang ang paa niya na walang takong ay nakataas sa hangin.Pinag-iisipan niyang mabuti kung paano siya makakabalik nang maayos.At si Harold naman, na pabalik din sa parehong daan, ay napatigil nang makita ang eksena. Tinitigan niya ang mukha ni Karylle na puno ng inis at pagkalito, at medyo napaisip siya.Sa loob ng tatlong taon nilang magkasama bilang mag-asawa, ang laging nakikita niya kay Karylle ay ang pagiging mahinahon at mabait nito. Hindi kalabisan ang sabihing isa siyang masunuring asawa. Kung tungkol sa pagiging mabuting asawa, nagampanan naman ito ni Karylle.Pero ngayon lang niya nakita ang ganitong klaseng emosyon sa mukha nito—parang may halong pang-iinis, sarkasmo, pagka-dismaya, at pagkabahala.Ang nakikita niya ngayon ay si Karylle na tunay na buhay.Napansin ni Karylle ang mga tingin ng ibang tao, at parang may kaunting pag-asa siyang tumingin sa paligid. Kailangan lang naman niyang m
Nakita ni Harold na patuloy pa rin ang pagpupumilit ni Karylle, kaya’t galit siyang nagsabi, “Sabi ni Lola, kung hindi kita madadala pabalik, hindi niya ipagdiwang ang kaarawan niya. Karylle, alam mo naman ’yon!”Sandaling natahimik si Karylle.Alam niya na gustong ipagkasundo sila ng lola niya, kaya normal lang na sabihin nito ang ganitong bagay.Isa pa, bakit magsisinungaling si Harold? Kung hindi lang dahil sa pangungulit ni lola, sa tingin niya ba bababa si Harold sa antas na ito para sunduin siya?Habang tahimik si Karylle, biglang binuhat siya ni Harold nang pahalang.Kahit gaano pa niya gustong mahulog kanina, hindi siya nagsalita, pero ngayon ay hindi niya mapigilang mapasigaw.“Harold!”Napayakap siya sa leeg ng lalaki nang hindi sinasadya, pero mabilis ding bumitiw dahil sa pagkataranta, “Ibitaw mo na ako agad, okay na na hawakan mo na lang ako.”“Akala mo ba gusto kitang buhatin?” Saglit siyang tinapunan ni Harold ng iritang tingin.Pero kahit sinabi niya ’yon, mahigpit niy
Halata sa mukha niya na hindi niya makontrol ang expression niya!Lumingon si Harman at tinitigan siya, may bakas ng ngiti sa kanyang mga mata.Samantala, pabago-bago ang expression ni Joseph – minsan ay komplikado, minsan naman ay hindi natuwa.Sa harap ng tingin ng lahat, binuhat ni Harold si Karylle pabalik sa dati nitong upuan at dahan-dahang ibinaba.Hindi niya inaasahan, pero nang tumayo siya, tila parang may kulang sa mga bisig niya.Hindi makatingin si Karylle sa mga tao. Namumula ang kanyang mukha habang nakayuko. Ramdam niya ang mga matang nagtatanong na nakatingin sa kanya at kay Harold. Nakakahiya talaga!Napasulyap si Harold sa kanya, at isang bihirang ngiti ang lumitaw sa kanyang mga mata.Tumayo si Harold, nagbigay ng utos sa butler, at saka naupo pabalik sa kanyang pwesto.Medyo hindi maganda ang expression ni Lauren, "Miss Karylle, hindi ka na makalakad ngayon?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle, at hindi siya nagsalita. Pero si Harman, sinulyapan siya nang malam
Napatigil si Karylle habang kukunin na sana ang kahon ng sapatos. Natural na tumingin si Harold sa direksyong iyon, at halatang mas naging masungit ang mukha niya kaysa kanina.Agad na sinabi ni Lady Jessa, "Dali, palitan mo na agad para makalakad ka ng maayos! Harold, buhatin mo si Karylle papunta sa lounge para makapagpalit siya ng sapatos."Hindi siya gumalaw. Mabilis na sabi ni Karylle, "Hindi na, okay lang. Sasamahan na lang ako ng kaibigan ko."Sabay kaway kay Nicole.Nakatingin si Nicole sa direksyon niya. Pagkakita nito, agad niyang kinawayan si Roxanne, at sabay silang tumayo at lumapit kay Karylle.Nakahinga nang maluwag si Karylle.Kinuha ni Harold ang chopsticks at hindi na nagsalita.Kita naman sa mukha ni Lady Jessa ang konting pagkadismaya kay Harold, pero hindi na rin siya nagsalita.Magkabilang kamay na inalalayan nina Nicole at Roxanne si Karylle habang dahan-dahan silang naglakad papunta sa lounge.Pagpasok nila, hindi nakapagpigil si Nicole at nagtanong nang walang
Lumapit si Karylle at narinig ang usapan. Umubo siya nang bahagya at umupo nang tahimik.Ngumiti si Lady Jessa at sinabing, "Harold, may ibinilin ako sa 'yo. Huwag mong hayaang maging malamig ang relasyon niyo kahit hiwalay na kayo. Sinasabi ko sa 'yo, si Karylle ay parang tunay kong apo ngayon, at siya ang pinakamahal kong apo! Kaya kailangan mong maging mabait sa kanya! Mamili ka ng ilang dosenang damit para kay Karylle at ipagawa agad para maipadala na sa kanya."Agad na kumunot ang noo ni Harold. "Grandma," sabi niya, na parang may bahid ng pagod.Sumimangot si Lauren, pero bago pa siya makapagsalita, mabilis na sinabi ni Karylle, "Grandma, marami pa po akong damit, kaya hindi ko na po kailangan."Tiningnan siya ni Lady Jessa nang may pagmamahal. "Anak, alam kong marami kang damit, pero iba ang mga bibilhin niya para sa 'yo."Pagkatapos, muling tumingin si Lady Jessa nang masama kay Harold. "Wala akong pakialam! Kailangan mong piliin ang limampung set ng damit para sa akin ngayong
Nang makaalis na ang mga bisita, tumingin si Karylle kay Lady Jessa, "Grandma, kailangan ko na pong umalis."Bagamat ayaw pa ni Mrs. Sanbuelgo, tumango siya nang may pagkabigat sa loob, "Sige, umalis ka na.""Babalik ako bukas para sunduin ka," sabi ni Karylle habang nakangiti sa kanyang lola na halatang ayaw pa siyang paalisin.Ngumiti rin si Lady Jessa at tumango. Pagkatapos, napatingin siya kay Harold na nakatayo lang sa tabi na parang walang ginagawa, at naiinis siyang napa-isip na sipain ito!"Bakit hindi mo siya ihatid! Gusto mo bang si Karylle mismo ang umalis mag-isa?"Nagdilim lalo ang mukha ni Harold, "Grandma!"Nag-iba ang ekspresyon ni Karylle at agad niyang sinabi, "Wala po, grandma. Naghihintay po sa labas ang mga kaibigan ko. Uuwi ako kasama nila.""Kaibigan?" may pagdududang tanong ni Lady Jessa.Mabilis na sumagot si Karylle, "Oo, sina Nicole at Roxanne, grandma. Aalis na po ako."Pagkasabi noon, hindi n
Napangiti si Karylle nang walang magawa, "Siguro hindi ko na inisip nang ganun ka-detalyado. Gusto ko lang talagang matulungan si Lola na makaalis sa kanyang mga kinikimkim na sama ng loob."Nakaselect na ang kanta ni Nicole. Lumapit siya sa sofa, umupo, at inabot ang mga beer na hinanda ni Christian para sa lahat, "Sige, inom tayo! Hanggang malasing! Tagumpay natin ‘to ngayon! Para kay Karylle ang celebration na ‘to!""Sige, inom!"Masayang-masaya ang lahat, pero matapos ang ilang sandaling pag-inom, hindi napigilan ni Christian na mapatingin kay Karylle at sabihing mahina, "Karylle, ano bang nangyari sa sapatos mo kanina?"Napatigil si Karylle at, matapos magdalawang-isip, mahina niyang sinabi, "Nabali yung takong ng sapatos ko kasi napalakas ang hakbang ko. Wala akong dalang cellphone noon kaya hindi kita natawagan. Nakita ni Lola na hindi pa ako nakakabalik kaya pinilit si Harold na sunduin ako, kaya yun, nangyari yung sumunod na eksena."Ngayon... nakasuot pa rin si Karylle ng ka
Kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at tinawagan si Nicole.Agad namang sinagot ito ng kaibigan. "Ano yun, baby? Tapos na?""Oo, pumunta ka na dito.""Sige~"Pagkababa ng tawag, dumating si Nicole nang nagmamadali. Pagbukas niya ng pinto, hindi man lang siya tumingin nang maayos at agad na nagsalita nang pabiro, "O, tingnan mo naman ang ate mo, napaka-entertaining, 'di ba? Baka kasi masyadong mataas ang wattage ko, baka maduling ka~"Hindi pa siya tapos magsalita nang mapansin niyang nakaupo si Alexander sa isang upuan, may bahagyang ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya. "Natutuwa ako na may kaibigan si Karylle na katulad mo."Bahagyang nagkamot ng noo si Nicole, tila nahihiya. "Ah...uh..."Lalo pang lumalim ang ngiti ni Alexander. Tumingin siya kay Karylle at mahinang nagtanong, "Dinner tayo mamaya?""Hindi na. Masama ang pakiramdam ko, kailangan kong magpahinga." Walang pag-aatubiling tumanggi si Karylle.Tumaas ang kilay ni Alexander. "Sige."Bago umalis, muli siyang tuming
Si Karylle ay hindi mahilig sa kalabuan, at hindi rin siya basta-basta nagpaparusa sa isang tao nang walang dahilan—ugali na niya ito."Oo, alam ko." Ngumiti nang bahagya si Alexander, ngunit sa halip na makaramdam ng pagkailang, tila natuwa pa siya sa sinabi ni Karylle.Dati-rati, tinatawag siya nitong Mr. Handel sa bawat pagkakataon, pero ngayon, kahit na ito ay dahil sa guilt o sa ibang dahilan, handa na siyang tawagin siya nang mas pormal. Para kay Alexander, malaking bagay na ito, at sapat na para mapasaya siya.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, hindi alam kung ano ang iniisip nito, pero malinaw na ang usapan. Kung magpapatuloy pa siya sa pagdiin ng bagay na ito, baka magmukhang paulit-ulit na lang siya.Hindi na niya binanggit pa ito, sa halip ay sinabi niya nang kalmado, "Gagawa ako ng plano sa loob ng sampung araw. Ano ba ang gusto mo, at kailan mo ito gustong ipatupad?""Walang problema sa pagpapaliban ng implementasyon. Maaari itong maging isang malaking investment, pero
"Noodles?""Hindi ka ba dapat nagpapahinga?"Bahagyang ngumiti si Alexander. "Mas mabuti pang makita ka kaysa magpahinga."Bahagyang pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi. Sa usaping ito ng pakikipagkasundo sa pamilya Sabuelgo, darating ang araw na kakailanganin niyang magbigay ng paliwanag sa Handel Group. Hindi rin siya maaaring magkaroon ng alitan kay Alexander, kaya sooner or later, kakailanganin niyang ipaliwanag ang lahat sa kanya.Matapos ang saglit na pag-aalinlangan, sa wakas ay nagsalita siya. "Nasaan ka?""Nasa labas lang ako ng paliparan, malapit lang sa’yo. Hanap ka ng lugar, maghihintay ako."Sa totoo lang, siguradong alam na ni Alexander ang kasalukuyang
Nanlaki ang mga mata ni Adeliya, ngunit agad niyang ibinaba ang kanyang ulo upang walang makapansin.Hindi na ito pinansin ni Karylle, dahil alam na niya kung ano ang iniisip nito.Nang makita niyang gaya ng inaasahan ay hindi nagsalita si Adeliya, bahagya siyang ngumiti. "Kung talagang gusto mong manatili sa ganitong kalagayan, hayaan mo, pagbibigyan kita."Sa pandinig ng iba, tila ba puno ng panghihinayang ang sinabi ni Karylle, ngunit para sa tatlong taong kaharap niya, iba ang naging dating nito.Dahil iyon mismo ang iniisip ni Karylle—na manatili si Adeliya sa ganitong kalagayan habambuhay.Lalong pumangit ang ekspresyon ni Andrea. Malalim siyang huminga bago magsalita, "Karylle, paano mo nasabi 'yan? Magkapatid kayo!"Ngumiti si Karylle, ngunit malamig ang kanyang tinig. "Ganyan talaga ang mundo, Andrea. Survival of the fittest. Kung wala kang kakayahan, matutulad ka sa mga pinababayaan. Kung pinili ng pinsan kong magpakatamlay at magkulong sa sarili niyang mundo, hayaan na lang
Napailing si Karylle, habang si Nicole naman ay napangisi nang bahagya. Napaka-plastik talaga ng babaeng ito! Ang husay niyang magsinungaling nang diretso habang nakatingin sa mata ng kausap!"Hay… wala na akong magagawa. Bata pa ang pinsan mo, kung ganito siya habangbuhay, paano na ang magiging kinabukasan niya?"Lumapit si Karylle sa upuan malapit sa kama ni Adeliya at umupo. Tiningnan niya ito saglit bago ngumiti nang bahagya."Adeliya."Sa simpleng pagtawag na iyon, bahagyang gumalaw ang talukap ng mata ni Adeliya. Hindi ba nagre-record si Karylle? Bakit niya ito tinawag nang ganoon?Pero agad niyang naisip—wala naman nang pakialam si Karylle kung may recording pa o wala. Sigurado siyang hindi na ito magpapanggap.Gayunpaman, ang recording noon ay inilabas ni Harold, at kahit papaano ay naapektuhan din nito ang reputasyon ni Karylle. Ibig sabihin, hindi talaga gustong ipalabas ni Karylle iyon dati, hindi ba?Habang iniisip ito ni Adeliya, naramdaman niyang nakatingin sa kanya si K
Tumaas ang kilay ni Karylle at nagsalita, "Narito lang ako para bisitahin ang pinsan ko, anong problema?"Napangisi bigla si Nicole, "Ewan ko, pero parang hindi ka mapakali."Tahimik lang si Karylle, ngumiti at mukhang kampante. "Tara na."Tumaas din ang kilay ni Nicole at sumunod.……Sa mga sandaling ito, nasa loob na si Lucio ng kwarto ni Adeliya.Ang lugar na ito ay isang mental hospital. Natatakot si Andrea na baka seryosong nade-depress ang anak niya kaya sinasamahan niya ito, takot na baka may mangyari pa.Parehong nakatingin ang mag-ina sa katawan ni Lucio, at halatang hindi maganda ang ekspresyon ng mga mukha nila.Si Adeliya, na kanina pa tahimik, biglang hindi na nakapagpigil. Tinitigan niya si Lucio nang diretso. "Bakit? Bakit mo kailangang payagan si Karylle?! Kung pupunta siya, anong mangyayari sa hinaharap?"Mukhang hindi rin maganda ang pakiramdam ni Andrea, kaya seryosong tiningnan si Lucio at sinabing, "Hindi mo na pwedeng hayaan si Karylle na magpatuloy sa ganitong p
Sa ilalim ng matalim na tingin ni Myra, nagsalita na rin si Lucio, "Ginoong Sanbuelgo, masyado akong naging agresibo sa pagkakataong ito... Humihingi ako ng paumanhin at umaasa ako na mabigyan mo ng isa pang pagkakataon ang Granle."Talagang ibinaba ni Lucio ang kanyang pride.Kahit galit at puno ng sama ng loob, wala siyang magawa kundi magpakumbaba sa harap ni Harold.Tinitigan siya ni Harold nang malamig at sinabing kalmado, "Puwedeng magpatuloy ang kooperasyon, pero may mga kondisyon."Agad na nagpasalamat si Myra, "Maraming salamat po, Ginoong Sanbuelgo. Ano po ang inyong mga kundisyon?"Tahimik lamang si Lucio, ayaw na niyang magsalita.Malumanay na sinabi ni Harold, "Una, sa panibagong kasunduan, itataas ang kita ng Sanbuelgo ng isang porsyento, at ang tagal nito ay pansamantalang itatakda sa loob ng isang taon. Pangalawa, ang plano ni Karylle ay kailangang maging bahagi ng kooperasyon, at si Karylle lamang ang dapat na mamahala nito."Tulad ng napag-usapan nila sa pagpupulong,
Tumingin si Santino kay Karylle na tila nagtataka, ngunit agad na tumayo si Karylle at nagsabi, "Uncle, bihira kang makapunta rito sa bahay ko, kailangan mong maghapunan dito bago ka umalis.""Hahaha, hindi maganda ang kalusugan mo ngayon, at marami pa akong oras. Tsaka hinihintay na ako ng auntie mo sa bahay, sinabi kong uuwi ako para maghapunan. Kung may oras ka, ikaw na lang ang pumunta sa bahay."Ngumiti si Nicole, "Sige, uncle, umuwi ka na muna, magkikita tayo kapag may oras ulit."Hinaplos ni Santino ang ulo ni Nicole na parang naglalambing, "Ikaw, kulit! Samahan mo si Karylle at matuto ka sa kanya. Huwag puro gala araw-araw.""Aba, masipag na ako ngayon!" tugon ni Nicole na may pagmamalaki, sabay taas ng braso, "Tingnan mo ang mga muscles ko! Ako na ngayon ang personal bodyguard at yaya ni Karylle!"Biglang natawa si Santino at umiling nang bahagya, "Sige na, aalis na ako. Huwag kayong magpupuyat masyado.""Sige, uncle! Ingat po!"Wala nang sinabi pa si Santino at umalis.Pagka
"Sige, ipapadala ko sa'yo." Pagkatapos magsalita ni Karylle, binuksan niya ang WeChat at ipinadala kay Santino ang address.Ngumiti si Santino, "Sige, pupunta na ako diyan ngayon.""Sige."Pagkatapos nilang mag-usap sa telepono, lumabas si Karylle mula sa kwarto at nakita si Nicole na umakyat sa kama sa ikalawang kwarto. Halatang narinig niya ang pag-uusap ni Karylle."Ano’ng nangyari? Pupunta ba dito si Tito?"Tumango si Karylle, "Oo, pupunta siya para makita ako, at para pag-usapan din ang tungkol sa mga bagay sa kumpanya. Tingin ko, tapos na ang meeting at may mga bagong desisyon na.""Tsk, sigurado akong napagalitan si Lucio ngayon. Isipin mo, ang chairman ng bayan, pinagsabihan ng mga shareholders nang sabay-sabay! Ang saya siguro ng eksena. Sigurado akong ang sama ng mukha ni Lucio ngayon."Ngumiti lang si Karylle at nagkwentuhan pa sila saglit. Maya-maya, dumating si Santino, may dalang maraming prutas.Kinuha ni Nicole ito nang casual lang, at may makikitang kalayaan sa kanyan