Habang sinasabi niya iyon, nagpupumiglas pa rin siya, ngunit dahil sa laki ng agwat ng lakas nila, nainis si Karylle, "Bitawan mo ako!!"Nakangitngit ang mukha ni Harold, at bawat salitang sinasabi niya ay puno ng sarkasmo, tumatagos sa puso niya!"Karylle! Huwag mong isipin na hindi ko alam ang mga taktika mo! Bibigyan kita ng pagkakataon, pwede tayong magpakasal ulit! Pero pagkatapos nun, bawal ka nang gumawa ng kahit anong drama, lalo na ang lumapit kay Alexander!"Medyo naguluhan si Karylle ngayon, at mas lalo niyang tinitigan nang malalim si Harold, na nasa harapan niya.Agad na kumunot ang noo ni Harold. Kaya ba ang gusto lang niya ay makuha ang atensyon niya? Yung ekspresyong iyon, parang hindi niya inasahan na bibigay siya agad?Sa isang iglap, biglang bumilis ang inis ni Harold.Biglang tinaas ni Karylle ang paa niya at pinatama ito sa sapatos ni Harold!Manipis na nga ang takong ng high heels niya, at ginamit pa niya ang buong lakas. Napa-aray si Harold at umatras agad. Sina
Malakas ang tawa ni Atty. Lee at saka lang siya nagsalita matapos matawa nang husto, "Hindi niyo alam kung ano ang nakita ko!"Tumaas ang kilay ni Dustin pero hindi siya nagsalita, halatang hinihintay ang sagot ni Atty. Lee.Lumapit si Atty. Lee kay Dustin at bumulong, "Nakita kong may dent sa sapatos ni Harold, at may gasgas pa! Ibig sabihin, tinapakan talaga siya ng may pwersa! Ang asim ng mukha ni Harold, talo na siya!"Medyo napaisip si Dustin. Siguradong naging karma niya si Karylle.Good mood si Atty. Lee, "Ngayon ko lang siya nakita ng ganito, pero nung lumabas ako, hindi ko nakita yung tao."Si Karylle, siyempre, ang tinutukoy niyang "tao."Tumingin si Dustin kay Harold na pumasok na sa bulwagan.Mag-isa lang ito, at hindi na bumalik si Karylle.Pagkaupo ni Harold, hindi na talaga bumalik si Karylle. Agad itong kumunot ang noo niya. Ano na naman ang ginagawa niya?Si Lady Jessa ay nakakalahati na ng noodles at mukhang masaya. Naginhawaan na si Joseph nang makita ang gana ng ka
Sa mga sandaling iyon, nakahawak pa rin si Karylle sa puno gamit ang isang kamay, habang ang paa niya na walang takong ay nakataas sa hangin.Pinag-iisipan niyang mabuti kung paano siya makakabalik nang maayos.At si Harold naman, na pabalik din sa parehong daan, ay napatigil nang makita ang eksena. Tinitigan niya ang mukha ni Karylle na puno ng inis at pagkalito, at medyo napaisip siya.Sa loob ng tatlong taon nilang magkasama bilang mag-asawa, ang laging nakikita niya kay Karylle ay ang pagiging mahinahon at mabait nito. Hindi kalabisan ang sabihing isa siyang masunuring asawa. Kung tungkol sa pagiging mabuting asawa, nagampanan naman ito ni Karylle.Pero ngayon lang niya nakita ang ganitong klaseng emosyon sa mukha nito—parang may halong pang-iinis, sarkasmo, pagka-dismaya, at pagkabahala.Ang nakikita niya ngayon ay si Karylle na tunay na buhay.Napansin ni Karylle ang mga tingin ng ibang tao, at parang may kaunting pag-asa siyang tumingin sa paligid. Kailangan lang naman niyang m
Nakita ni Harold na patuloy pa rin ang pagpupumilit ni Karylle, kaya’t galit siyang nagsabi, “Sabi ni Lola, kung hindi kita madadala pabalik, hindi niya ipagdiwang ang kaarawan niya. Karylle, alam mo naman ’yon!”Sandaling natahimik si Karylle.Alam niya na gustong ipagkasundo sila ng lola niya, kaya normal lang na sabihin nito ang ganitong bagay.Isa pa, bakit magsisinungaling si Harold? Kung hindi lang dahil sa pangungulit ni lola, sa tingin niya ba bababa si Harold sa antas na ito para sunduin siya?Habang tahimik si Karylle, biglang binuhat siya ni Harold nang pahalang.Kahit gaano pa niya gustong mahulog kanina, hindi siya nagsalita, pero ngayon ay hindi niya mapigilang mapasigaw.“Harold!”Napayakap siya sa leeg ng lalaki nang hindi sinasadya, pero mabilis ding bumitiw dahil sa pagkataranta, “Ibitaw mo na ako agad, okay na na hawakan mo na lang ako.”“Akala mo ba gusto kitang buhatin?” Saglit siyang tinapunan ni Harold ng iritang tingin.Pero kahit sinabi niya ’yon, mahigpit niy
Halata sa mukha niya na hindi niya makontrol ang expression niya!Lumingon si Harman at tinitigan siya, may bakas ng ngiti sa kanyang mga mata.Samantala, pabago-bago ang expression ni Joseph – minsan ay komplikado, minsan naman ay hindi natuwa.Sa harap ng tingin ng lahat, binuhat ni Harold si Karylle pabalik sa dati nitong upuan at dahan-dahang ibinaba.Hindi niya inaasahan, pero nang tumayo siya, tila parang may kulang sa mga bisig niya.Hindi makatingin si Karylle sa mga tao. Namumula ang kanyang mukha habang nakayuko. Ramdam niya ang mga matang nagtatanong na nakatingin sa kanya at kay Harold. Nakakahiya talaga!Napasulyap si Harold sa kanya, at isang bihirang ngiti ang lumitaw sa kanyang mga mata.Tumayo si Harold, nagbigay ng utos sa butler, at saka naupo pabalik sa kanyang pwesto.Medyo hindi maganda ang expression ni Lauren, "Miss Karylle, hindi ka na makalakad ngayon?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle, at hindi siya nagsalita. Pero si Harman, sinulyapan siya nang malam
Napatigil si Karylle habang kukunin na sana ang kahon ng sapatos. Natural na tumingin si Harold sa direksyong iyon, at halatang mas naging masungit ang mukha niya kaysa kanina.Agad na sinabi ni Lady Jessa, "Dali, palitan mo na agad para makalakad ka ng maayos! Harold, buhatin mo si Karylle papunta sa lounge para makapagpalit siya ng sapatos."Hindi siya gumalaw. Mabilis na sabi ni Karylle, "Hindi na, okay lang. Sasamahan na lang ako ng kaibigan ko."Sabay kaway kay Nicole.Nakatingin si Nicole sa direksyon niya. Pagkakita nito, agad niyang kinawayan si Roxanne, at sabay silang tumayo at lumapit kay Karylle.Nakahinga nang maluwag si Karylle.Kinuha ni Harold ang chopsticks at hindi na nagsalita.Kita naman sa mukha ni Lady Jessa ang konting pagkadismaya kay Harold, pero hindi na rin siya nagsalita.Magkabilang kamay na inalalayan nina Nicole at Roxanne si Karylle habang dahan-dahan silang naglakad papunta sa lounge.Pagpasok nila, hindi nakapagpigil si Nicole at nagtanong nang walang
Lumapit si Karylle at narinig ang usapan. Umubo siya nang bahagya at umupo nang tahimik.Ngumiti si Lady Jessa at sinabing, "Harold, may ibinilin ako sa 'yo. Huwag mong hayaang maging malamig ang relasyon niyo kahit hiwalay na kayo. Sinasabi ko sa 'yo, si Karylle ay parang tunay kong apo ngayon, at siya ang pinakamahal kong apo! Kaya kailangan mong maging mabait sa kanya! Mamili ka ng ilang dosenang damit para kay Karylle at ipagawa agad para maipadala na sa kanya."Agad na kumunot ang noo ni Harold. "Grandma," sabi niya, na parang may bahid ng pagod.Sumimangot si Lauren, pero bago pa siya makapagsalita, mabilis na sinabi ni Karylle, "Grandma, marami pa po akong damit, kaya hindi ko na po kailangan."Tiningnan siya ni Lady Jessa nang may pagmamahal. "Anak, alam kong marami kang damit, pero iba ang mga bibilhin niya para sa 'yo."Pagkatapos, muling tumingin si Lady Jessa nang masama kay Harold. "Wala akong pakialam! Kailangan mong piliin ang limampung set ng damit para sa akin ngayong
Nang makaalis na ang mga bisita, tumingin si Karylle kay Lady Jessa, "Grandma, kailangan ko na pong umalis."Bagamat ayaw pa ni Mrs. Sanbuelgo, tumango siya nang may pagkabigat sa loob, "Sige, umalis ka na.""Babalik ako bukas para sunduin ka," sabi ni Karylle habang nakangiti sa kanyang lola na halatang ayaw pa siyang paalisin.Ngumiti rin si Lady Jessa at tumango. Pagkatapos, napatingin siya kay Harold na nakatayo lang sa tabi na parang walang ginagawa, at naiinis siyang napa-isip na sipain ito!"Bakit hindi mo siya ihatid! Gusto mo bang si Karylle mismo ang umalis mag-isa?"Nagdilim lalo ang mukha ni Harold, "Grandma!"Nag-iba ang ekspresyon ni Karylle at agad niyang sinabi, "Wala po, grandma. Naghihintay po sa labas ang mga kaibigan ko. Uuwi ako kasama nila.""Kaibigan?" may pagdududang tanong ni Lady Jessa.Mabilis na sumagot si Karylle, "Oo, sina Nicole at Roxanne, grandma. Aalis na po ako."Pagkasabi noon, hindi n
Tahimik na tiningnan ni Karylle si Harold, hindi nagsalita, at dahan-dahang lumapit sa lugar kung saan nakalagay ang mga halaman at bulaklak. Maingat niyang sinuri ang mga ito—walang duda, ito nga ang mga itinanim at inalagaan niya noon.Maliit na mga marka, pati na rin ang hugis ng mga dahon at sanga, ay tumutugma sa mga naaalala niya.Bukod pa rito, wala namang CCTV rito at wala ring mga katulong. Imposibleng palitan ni Harold ang mga halaman ng eksaktong kapareho para lang lokohin siya.Kung may balak si Harold ngayon, bakit niya pinangasiwaang alagaan ang mga halaman kahit noon pa?Ano nga ba talaga ang gusto niyang mangyari?Sa pagkakataong ito, hinarap ni Karylle si Harold nang diretso, wala na ang galit sa kanyang mga mata, pinalitan ito ng kalmado at matatag na tingin."Ano ba talaga ang gusto mong mangyari? Alam mong kahit kailan, hindi na tayo magkakabalikan. Alam ko ring wala kang nararamdaman para sa akin, at ayokong makulong dito habang buhay. Harold, pagod na ako. Hindi
Binuksan ni Harold ang pinto ng kotse at mababang tinig na nagsabi, "Bumaba ka."Bahagyang nanginig ang pilikmata ni Karylle. Ayaw niyang gumalaw, at ramdam niya ang matinding pagtutol sa loob niya.Sa totoo lang, mas gusto pa niyang manatili sa loob ng sasakyan, kahit na pagmamay-ari ito ni Harold.Nang makita niyang hindi siya gumagalaw, lumabas muna si Harold ng kotse. Ilang saglit lang, umikot siya sa kabilang gilid at binuksan ang pinto ng pasahero.Nakita niyang nananatiling nakaupo si Karylle at walang balak bumaba. Muli siyang nagsalita, "Bumaba ka."Kumunot ang noo ni Karylle at tiningnan ang lalaking nasa harapan niya nang may pagtataka. "Bakit mo ako dinala rito?""’Di mo ba gustong makita? Matagal ka nang hindi nakakabalik."May kakaibang bigat ang tono ni Harold nang sabihin niya iyon.Lalong kumunot ang noo ni Karylle at naramdaman niyang ayaw niyang manatili rito. "Hindi ko na kailangang bumalik. Hindi ko na lugar ito.""Bumaba ka."Mas mabigat ang tono ni Harold kaysa
Kakaiba at hindi maintindihan ang lalaking ito, at ngayon, sa tuwing makakaharap niya ito, napapailing na lang siya sa inis.Ipinadlock ni Harold ang kotse gamit ang kamay niya, saka idiniretso ang tingin kay Karylle.Nakatingin din si Karylle sa kanya, malinaw na hinihintay itong magsalita. Gusto niyang makita kung ano na namang palabas ang gagawin ng lalaking ito at kung anong nakakatawang bagay ang sasabihin niya!Matapos ang ilang segundong katahimikan, sa malalim na boses ay sinabi ni Harold, “Ano ang relasyon niyo ni Christian?”Napatigil si Karylle at napatingin dito na may halong pagtataka. “At anong kinalaman mo ro’n?”Biglang nanlamig ang mukha ni Harold, saka siya napangisi nang may halong galit. “Anong kinalaman ko?!”Kumunot ang noo ni Karylle. May mali ba siyang nasabi?Nanggigigil na nagngitngit ang mga ngipin ni Harold at bigla niyang hinawakan ang pulso ni Karylle, saka ito hinila. Sa madiin na tono, sinabi niya, “Karylle, may puso ka ba talaga?!”Ano ba ang ginawa ni
"May kinalaman ito sa akin.""Harold, maniwala ka sa akin, wala akong kasalanan!"Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. "Sa tingin mo ba, maniniwala ako?""Kailangan mong maniwala sa akin, Harold! Wala talaga akong kinalaman dito!" Napasigaw na si Adeliya, halatang emosyonal.Sa sumunod na sandali, narinig niya ang boses ni Andrea—halatang may halong pagkadismaya."Harold, simula nung nangyaring insidente, parang nawawala na sa sarili si Adeliya. Minsan, hindi na lang siya nagsasalita buong araw, tapos bigla na lang siyang magpipilit na kausapin ka, gusto niyang magpaliwanag sa'yo. Harold, mabuting tao si Adeliya, hindi niya magagawa ang bagay na 'yon, sana maintindihan mo..."Bago pa niya matapos ang sinasabi, nawalan na ng pasensya si Harold."Huwag niyo na akong guluhin. Hanggang dito na lang ang pasensya ko."Pagkasabi noon, ibinaba na niya ang telepono.Ubos na talaga ang pasensya niya sa mag-inang ito. Ayaw na niyang makitang nagpapanggap pa sila.Habang inilalapag niya ang telep
Karylle ay lumabas na, suot ang isang simpleng light yellow na pambahay. Ang kanyang maluwag na buhok ay nagbigay sa kanya ng itsurang parang inosenteng dalagang estudyante sa kolehiyo, kaya't hindi maiwasang mapansin siya ng mga tao.Nang makita siya ni Christian, hindi na nito naalis ang tingin sa kanya."Karylle."Nicole: "......" Bigla niyang naisip na kailangan niyang magsipilyo.Roxanne: "......" Matagal na siyang nakaupo sa sofa sa sala, pero ni minsan ay hindi siya napansin ni Christian.Ngumiti si Karylle at tumango kay Christian. "Nandito ka na pala, maupo ka."Pagkasabi nito, dumiretso na siya sa sofa.Si Roxanne ay nakaupo sa pangalawang puwesto sa sofa, at si Karylle naman ay dumiretso sa unang puwesto at umupo doon—wala nang espasyo para makaupo si Christian sa tabi niya.Ngunit hindi ito ininda ni Christian. Umupo siya sa pinakamalapit na puwesto kay Karylle sa gilid."Kumusta na ang pakiramdam mo?"Ito na naman…Parang ito na ang paboritong tanong ni Christian sa kanya
Napabuntong-hininga si Nicole, medyo may halong panghihinayang. "Bukas, siguradong iniisip ni Christian na makikita ka niya nang mag-isa. Hindi niya alam na nandito kaming dalawa. Bakit hindi ko na lang ipost sa social media?"Napailing si Roxanne. "Ngayon, medyo mas maayos na ang lagay ni Christian, pero hindi pa rin kaya ng utak niya ang matinding stress. Lalo na kung may alak pa. Ang inaalala ko, baka hindi niya makontrol ang sarili niya at bumalik sa bisyo, o kahit hindi siya uminom, baka maapektuhan pa rin siya nang husto. Ano na lang ang gagawin natin kung mangyari ‘yon?"Natahimik ang dalawa pang kasama niya.Alam nilang pareho ang pinangangambahan ni Roxanne. Kung hindi, hindi na sana nagpatumpik-tumpik si Karylle sa ganitong sitwasyon.Napakagat-labi si Karylle, hindi alam kung ano ang sasabihin o kung paano haharapin ang lahat ng ito.Napabuntong-hininga muli si Nicole. "Wag na muna nating isipin ‘yan. Ang mahalaga, ipaalam muna natin kay Christian na nandito tayong dalawa k
Kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at tinawagan si Nicole.Agad namang sinagot ito ng kaibigan. "Ano yun, baby? Tapos na?""Oo, pumunta ka na dito.""Sige~"Pagkababa ng tawag, dumating si Nicole nang nagmamadali. Pagbukas niya ng pinto, hindi man lang siya tumingin nang maayos at agad na nagsalita nang pabiro, "O, tingnan mo naman ang ate mo, napaka-entertaining, 'di ba? Baka kasi masyadong mataas ang wattage ko, baka maduling ka~"Hindi pa siya tapos magsalita nang mapansin niyang nakaupo si Alexander sa isang upuan, may bahagyang ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya. "Natutuwa ako na may kaibigan si Karylle na katulad mo."Bahagyang nagkamot ng noo si Nicole, tila nahihiya. "Ah...uh..."Lalo pang lumalim ang ngiti ni Alexander. Tumingin siya kay Karylle at mahinang nagtanong, "Dinner tayo mamaya?""Hindi na. Masama ang pakiramdam ko, kailangan kong magpahinga." Walang pag-aatubiling tumanggi si Karylle.Tumaas ang kilay ni Alexander. "Sige."Bago umalis, muli siyang tuming
Si Karylle ay hindi mahilig sa kalabuan, at hindi rin siya basta-basta nagpaparusa sa isang tao nang walang dahilan—ugali na niya ito."Oo, alam ko." Ngumiti nang bahagya si Alexander, ngunit sa halip na makaramdam ng pagkailang, tila natuwa pa siya sa sinabi ni Karylle.Dati-rati, tinatawag siya nitong Mr. Handel sa bawat pagkakataon, pero ngayon, kahit na ito ay dahil sa guilt o sa ibang dahilan, handa na siyang tawagin siya nang mas pormal. Para kay Alexander, malaking bagay na ito, at sapat na para mapasaya siya.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, hindi alam kung ano ang iniisip nito, pero malinaw na ang usapan. Kung magpapatuloy pa siya sa pagdiin ng bagay na ito, baka magmukhang paulit-ulit na lang siya.Hindi na niya binanggit pa ito, sa halip ay sinabi niya nang kalmado, "Gagawa ako ng plano sa loob ng sampung araw. Ano ba ang gusto mo, at kailan mo ito gustong ipatupad?""Walang problema sa pagpapaliban ng implementasyon. Maaari itong maging isang malaking investment, pero
"Noodles?""Hindi ka ba dapat nagpapahinga?"Bahagyang ngumiti si Alexander. "Mas mabuti pang makita ka kaysa magpahinga."Bahagyang pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi. Sa usaping ito ng pakikipagkasundo sa pamilya Sabuelgo, darating ang araw na kakailanganin niyang magbigay ng paliwanag sa Handel Group. Hindi rin siya maaaring magkaroon ng alitan kay Alexander, kaya sooner or later, kakailanganin niyang ipaliwanag ang lahat sa kanya.Matapos ang saglit na pag-aalinlangan, sa wakas ay nagsalita siya. "Nasaan ka?""Nasa labas lang ako ng paliparan, malapit lang sa’yo. Hanap ka ng lugar, maghihintay ako."Sa totoo lang, siguradong alam na ni Alexander ang kasalukuyang