Si Adeliya ay nasa magandang mood habang nakaupo sa sofa, kinakanta-kanta ang isang awitin at naglalaro ng kanyang cellphone.Medyo nagulat si Andrea, lumapit siya kay Adeliya at umupo, "Mukhang masaya ka ngayon, Adeliya?""Oo, Mom! Bumili ako ng magandang regalo para kay Harold’s grandmother."Biglang napatigil si Andrea at napangiti, "Tignan mo nga, simple lang ang kaligayahan mo, masaya ka na dahil lang sa pagbili ng magandang regalo?""Syempre hindi lang dahil doon!""Hmm?"Ipinakita ni Adeliya ang larawan ng regalo kay Andrea, may maliit na ngiti sa gilid ng kanyang mga labi, "Tignan mo muna itong regalo, ano sa tingin mo?""Maganda! Mukhang mamahalin at classy. Narinig ko rin na mahilig si Harold's grandmother sa jade," tumango si Andrea na tila nasiyahan.Ngumiti si Adeliya, "Hindi ko nga alam kung ano ang gusto niya. Nabili ko lang ito dahil kay Karylle.""Ano'ng ibig mong sabihin?" Tila nagtaka si Andrea.Ibinaba ni Adeliya ang kanyang cellphone at ngumiti, "Nang pumunta ako
Patuloy pa rin ang pagtakbo ng oras.Abala si Karylle at ang iba pa sa mga ginagawa nila.Nakipag-ugnayan na sila sa kanilang quadruple population.Nicole: [Nahanap ko na si Merlo Mednoza, nakausap ko siya sandali, at nasabi ko na sa kanya lahat. Masaya siya, gusto niyang makipagkita kay Harold sa pamamagitan ko!] ––Roxanne: [Salamat! Sinabi ko na rin sa pamilya ko na handa na akong magpakasal. Masaya silang narinig na ako ay ready na, mas mabuti na rin ang trato ng nanay ko sa akin. Sana nga totoo ang mga nararamdaman nila para sa akin…]Nicole: [Huwag kang malungkot! Minsan talaga, wala tayong magawa sa mundong ito, pero maaaring may dahilan din ang mga magulang mo. Huwag mo masyadong isipin, isipin na lang natin ang sarili natin. After all, maayos naman ang takbo ng lahat ngayon, di ba?]Roxanne: [Oo, alam ko
Habang nagtataka pa si Therese, tinanggal na ni Karylle ang leather board.Punong-puno ng pagdududa ang mukha ni Therese, "Ano ito ......?""Sundan mo ako."Sa harap nila, may isang hagdan na papunta sa ilalim ng lupa!Gulat na gulat si Therese; sa isang bakanteng lugar na ganito, may nakatago pa palang lihim?Nang bumaba na si Karylle, wala nang nagawa si Therese kundi sundan siya. Sabi rin ni Karylle, "Takpan mo ang leather board."Ginawa naman ito ni Therese.Madilim na madilim sa loob, kaya kinuha ni Karylle ang kanyang cellphone at binuksan ang flashlight.Pagkatapos ng huling baitang, dumiretso sila sa isang madilim at mahabang daanan na kasya lang ang dalawang tao nang magkatabi.Lalong naguluhan si Therese, at tila mas lumalakas ang pag-iingat niya, "Saan mo ako dadalhin?"Magaan lang na sinabi ni Karylle, "Ipakikita ko sa’yo ang buhay ni Merlo."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Therese, pero dahil nandito na rin siya, hindi na siya nagtanong pa.Pagkatapos ng halos anim o
Biglang nag-iba ang itsura ni Therese.Tumingin si Karylle sa kanya at kalmadong nagsabi, "Marami pang ganitong sitwasyon. Pwede ka nang mag-observe dito, mula sa posisyong ito, hindi niya tayo makikita."Habang lumalabas ang dalawa, halos nangingitim na ang mukha ni Therese!Sumunod si Karylle, at di nagtagal, nakalabas na sila ng venue.Bahagyang huminga si Therese, pero bago pa siya makapagsalita, nagsalita na si Karylle, "Hindi ito ang tamang lugar para mag-usap. Sumama ka sa akin." Pagkatapos, umalis ang dalawa, at pagpasok sa kotse, bumulong si Karylle, "Nakita mo na ang lahat ng dapat mong makita, ano ang plano mo ngayon?"Pumikit si Therese, parang pinakalma ang sarili, at saka tumingin kay Karylle at ngumisi, "Sa tingin ko, nalaman mo na matagal na akong may galit at inggit, tama?" Kung hindi, bakit mo pa ako hinanap?"Ngumiti si Karylle, "Mabilis kang magsalita, kaya deretsuhin ko na, kung gusto mong makaganti sa kanya, ang tanging paraan ay ilabas ang katotohanan."Bahagyan
Punong-puno ng saya si Adeliya, hindi niya maipaliwanag ang excitement sa puso niya. First time niyang magluto para kay Harold—siguradong magugustuhan niya, 'di ba?Dahil dito, mas gumaan ang kanyang mood.Nakita siya ng receptionist pagdating niya, at halatang nagulat ito, pero dahil sa usap-usapan tungkol sa kanya at kay Karylle, alam ng lahat kung sino siya. Agad nagsalita ang receptionist, "Ms. Adeliya, nandito po ba kayo para kay Mr. Sanbuelgo?""Oo, nagpaalam na ako sa kanya, kaya huwag kang mag-alala sa akin."Para siyang future Mrs. Sanbuelgo, kaya natigilan ang receptionist, hindi na nangahas magtanong pa at agad na tumugon, "Okay po, tuloy po kayo."Tumango si Adeliya nang magalang, na may elegance, at inggit na inggit ang receptionist.Si Adeliya kasi maganda, maganda ang katawan, may maayos na background, at siya pa ang naging life-saving benefactor ni Mr. Sanbuelgo—sapat na para maging young lady ng Sanbuelgo Group.Pero hindi alam ng receptionist na hindi naman talaga na
Nagmamadaling lumapit si Bobbie kay Harold at sinabing, "Mr. Sanbuelgo, nandito po si Ms. Adeliya, hinihintay kayo."Napatigil si Harold at tumingin kay Bobbie, at agad naman itong nakahula at sinabing, "Miss Adeliya."Bahagyang lumamig ang mga mata ni Harold. "Sabihin mong wala ako rito."Nang mga sandaling iyon, nasa pintuan na siya ng opisina.Bahagyang nag-iba ang itsura ni Bobbie, at kahit si Adeliya, na narinig ang pag-uusap nila, ay napabangon nang kaunti sa excitement—ngunit hindi niya inaasahang maririnig ang ganitong mga salita!Biglang nanlamig ang kanyang ngiti.Baka may ibang partner na gustong makipagkita kay Harold, kaya normal lang na iwasan muna siya, ‘di ba?Habang pinapanatag niya ang sarili, narinig niyang muli ang boses sa labas ng pinto, "Mr. Sanbuelgo, nasa opisina po ninyo si Ms. Adeliya, hinihintay kayo."Parang tumigil ang puso ni Adeliya, parang nauubos na ang pag-asa niya.At kahit na hindi pa bukas ang pinto, ramdam niya ang malamig na hangin na parang sum
"Ikaw na ang bahala!"Nanigas ang katawan ni Adeliya sa narinig niya. Ang malamig na tono niya ay halatang naiinis. Pero… kanino kaya siya nakikipag-usap?Saglit siyang nag-isip pero tumuloy pa rin siya sa gilid para sumilip.Hindi nagtagal, lumapit si Bobbie sa opisina ni Harold at kumatok."Pumasok ka."Nakita ni Adeliya si Bobbie na pumasok, halatang kinakabahan.Napabuntong-hininga siya, hindi pa rin mapakali at dahan-dahang lumapit pa.Matalino siya, hindi siya lumapit nang sobra."Mr. Sanbuelgo, alam ko po na mali ako." Bago pa man makapagsalita si Harold, alam na agad ni Bobbie ang pagkakamali niya.Malamig na tumingin si Harold sa kanya, "Kung mangyari pa ito, Bobbie, hindi ka na mananatili sa tabi ko!"Napalunok si Bobbie. "Opo, hindi ko na hahayaan ang sinuman na pumasok sa opisina niyo."Sigurado na ni Adeliya! Dahil ito sa kanya!Hindi maipinta ang mukha niya!Napabuntong-hininga siya at napakuyom sa hawak niyang bag, halatang naninikip ang dibdib.Bakit? Bakit ganito ang
Ang mukha ni Adeliya ay lalo pang nangitim, pero nanatili siyang kalmado at sinabing may kabigatan, "Mom, baka hindi na talaga tulad ng inaakala ko ang mga bagay-bagay.""Ano'ng nangyari?" Kumunot ang noo ni Andrea, halatang nag-aalala.Walang nagawa si Adeliya kundi hilahin si Andrea papunta sa kwarto niya at ikuwento ang lahat ng nangyari.Napa-kunot ang noo ni Andrea, "Hindi dapat gano'n, kahit may mga sikreto ang Sanbuelgo Group, sigurado naman kayo ni Harold, kaya hindi dapat siya nagagalit."Huminga nang malalim si Adeliya, "Sa simula, inisip ko rin na baka hindi niya gusto na pumasok ako sa private office niya. Pero ngayon, Mom, baka nagsasawa na talaga siya sa akin.""Paanong nasabi mo ‘yan?" Halata ang gulat sa mga mata ni Andrea.Hindi kasi nakasama ni Andrea ang dalawa noong panahong iyon, kaya hindi rin niya masyadong alam ang mga nangyayari.Pinipigil ang emosyon, sinabi ni Adeliya, "Ang daming nagkakataon ngayon na parang sinasadya ni Karylle. Tuwing magdi-dinner kami ni
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't