Chapter 22.2

Malakas ang hangin ng mga oras na iyon at napakaliwanag din ng sinag ng buwan. Mabagal silang naglakad na dalawa. Ang kanilang mga anino ay malinaw na magkapares ngunit mukhang napakalungkot. Pareho silang hindi nagsalita. Sa mga oras na iyon, pakiramdam ni Alexa na walang tamang salita ang pwedeng lumabas sa bibig niya.

Pagdating nila sa tapat ng bahay nila Alexa ay dali-dali na siyang pumasok sa loob, samantala hinintay naman muna ni Noah na makapasok ng tuluyan sa loob si ALexa bago siya tumalikod at bumalik sa sasakyan.

Pagkabalik ni Noah sa kotse niya ay agad niyang kinuha ang kanyang cellphone at tinawagan ang kanyang tauhan, nang sagutin nito ang kanyang tawag ay mabilis siyang nagsalita. “Huwag mo nang hanapin anhg dumurog sa kamay ni Lily.” sabi niya rito.

“Sir may problema po ba?” bigla naman nitong tanong sa kaniya, marahil ay nagtataka ito kung bakit bigla niya na lamang itong pinatigil bigla.

“Wala naman, basta huwag mo nang hanapin pa.” sabi niya at pagkatapos nun ay tul