Chapter 21.5

Marahan niyang itinulak ang kamay ni Noah palayo at pagkatapos ay tumayo siya. “Dad, hindi po sa ganun, mali ang nasa isip ninyo. Isa pa ay gusto ko kayong kausapin ng mag-isa.” sabi niya rito.

Malamig naman siyang sinulyapan ni Arturo. “Sumunod ka sa akin sa study room.” sabi nito sa kaniya. Dahil doon ay bigla ring tumayo si Noah mula sa kanyang kinatatayuan at pagkatapos ay akmang susunod sa kanila ngunit nilingon niya ito at pagkatapos ay umiling rito.

“Hindi mo na kailangan akong samahan.” sabi niya rito.

Hinawakan naman ni Noah ang kanyang kamay at pagkatapos ay marahang pinisil ito. “Lumabas ka kapag hindi mo na kaya pang manatili doon ha? Hindi mo kailangang magtiis.” sabi nito sa kaniya kung saan ay tinanguan niya lang ito. Sumunod siya sa kanyang biyenan at pumasok sa study room.

Naroon din sa loob ng silid ang lolo ni Noah na nagbabasa ng isang diyaryo. Nang makita siya nitong pumasok ay agad nitong ibinaba ang binabasa at ngumiti sa kaniya. “Hija, nandito ka pala.” sabi ni